Dla niej wszystko (2010)

Co byś zrobił, gdyby ukochana osoba nagle została aresztowana i być może na zawsze zabrana z twojego życia? Gdyby jedynym sposobem na odzyskanie rodziny i poprzedniego życia było popełnienie przestępstwa, którego skutków nie da się przewidzieć? A gdyby nawet plan się powiódł – to co dalej?

Te pytania są motywem przewodnim thrillera „Dla niej wszystko”, napisanego i wyreżyserowanego przez wybitnego filmowca Paula Hagginsa, autora scenariusza i reżysera filmu „Crash. Miasto gniewu” (Oscary za scenariusz oraz w kategorii najlepszy film). Haggis napisał też i wyreżyserował poruszający dramat „W dolinie Elah”. Ponadto jest autorem scenariuszy i producentem rewelacyjnych obrazów: „Listy z Iwo Jimy” , „Sztandar chwały”, „Za wszelką cenę”, „Oszukana”, „Quantum of Solace”, „Casino Royale”.

Haggis i producent Michael Nozik („Syriana”, „Dzienniki motocyklowe”) połączyli siły zakładając firmę producencką Hwy 61. Po obejrzeniu francuskiego thrillera „Pour Elle”, obaj byli pod jego ogromnym wrażeniem i postanowili zrobić amerykański remake. Haggis wyjaśnia: „To klasyczny hitchcockowski scenariusz. Zwyczajny człowiek, który musi odnaleźć się w nadzwyczajnych okolicznościach. Nie może patrzeć na cierpienie żony i syna, którzy oddalają się od siebie na skutek przymusowego rozdzielenia. Kiedy zdaje sobie sprawę, z czym będzie wiązać się wydostanie jej z więzienia, zadaje sobie pytanie: kim stanę się, jeśli popełnię taki czyn, czy ona nadal będzie mnie kochać? Właśnie to przyciąga mnie do projektu – pytanie, na które sam nie potrafię odpowiedzieć. Kiedy znajduje takie pytanie, wiem, że mam film.”

Nozik i Haggis zanieśli projekt do Lionsgate, firmy która produkowała też „Crash. Miasto gniewu”. Lionsgate zakupił prawa do „Pour Elle” od firm Wild Bunch i Fidelite Films, a ta ostatnia przyłączyła się do produkcji remake’u.

Haggis przystąpił do wprowadzania zmian w scenariuszu. Główny bohater John Brennan jest nauczycielem angielskiego w college’u w Pittsburghu, kochającym mężem i ojcem. Koszmar zaczyna się w dniu, gdy żona zostaje oskarżona o morderstwo. John wierzy w jej niewinność, lecz gdy po trzech latach wyczerpane zostają wszystkie prawne możliwości, a apelacje odrzucone, dochodzi do wniosku, że postało mu tylko jedno wyjście. Postanawia popełnić przestępstwo, które w dodatku ma małe szanse powodzenia. Od momentu, gdy władze dowiadują się o ucieczce Lary Brennan, zaczyna się liczyć każda sekunda. Nozik tłumaczy: „To jak John zabiera się do zadania: przeszukuje Internet, czyta książki, spotyka się z przestępcą, który został pisarzem – pokazuje, kim jest jako człowiek. John nie jest kryminalistą, tylko nauczycielem akademickim, naukowcem, który wie, jak szukać. Nie ma zbyt wiele pieniędzy, więc cały czas zmaga się z trudnymi decyzjami, jak zrealizować swój plan”.

Pisząc scenariusz, Haggis widział oczami wyobraźni Russella Crowe, którego uznaje za jednego z najlepszych współczesnych aktorów. Jego kreacje w „Gladiatorze”, „Pięknym umyśle” czy „Informatorze” nie pozostawiają co do tego wątpliwości. Również Crowe, nie miał wątpliwości, co do walorów filmu i proponowanej roli: „Wszystko wydarzyło się bardzo szybko. „Crash. Miasto gniewu” było wspaniałym filmem i doskonałą wizytówką. Byłem pod wrażeniem suspensu zawartego w scenariuszu oraz łańcucha wydarzeń, który buduje napięcie ale pozostaje realistyczny. Zawiłość i złożoność akcji jest specjalnością Paula. On wie, jak zrobić wspaniały thriller”.

Obsadzenie roli Lary Brennan nie było łatwe. Jest kochającą żoną i matką, ale do końca nie wiemy, czy ta porywcza i ambitna kobieta nie zabiła jednak swojej szefowej. Elizabeth Banks bardzo pasowała do tego nieoczywistego portretu. Haggis: „Elizabeth jest świetną aktorką. Ma cechy dziewczyny z sąsiedztwa, a równocześnie wewnętrzny ogień”.

Banks zauważa, że jej bohaterka przypomina wiele współczesnych kobiet, realizujących ambicje zawodowe i godzących to z życiem rodzinnym: „Lara jest ambitna, stara się utrzymać równowagę, między rodziną a pracą. Kiedy zostaje oderwana od męża, oboje są zdruzgotani, ale odmiennie sobie z tym radzą. Ten film nie opowiada o tym, czy Lara jest winna, czy nie, lecz o tym, co może być udowodnione w sądzie i czy ma to znaczenie, dla kochającej osoby”.

Niezwykle ważną, choć drugoplanową rolę gra w filmie Liam Nesson, wcielając się w postać Damona Penningtona, byłego przestępcy i więźnia, który spisał i opublikował kronikę swoich wielokrotnych ucieczek z więzienia. Oferuje on Johnowi tyleż szczerą, co fachową ocenę jego pomysłu. Konstruuje szczegółowy, precyzyjny co do minuty plan działania i wszystko, co się wiąże z takim przedsięwzięciem.

Akcja „Dla niej wszystko” została umieszczona w Pittsburghu na bardzo wczesnym etapie. Haggis: „Szukałem miasta o korzeniach robotniczych, ponieważ chciałem, by John pochodził z rodziny robotniczej. To było dla mnie bardzo ważne. Pojechaliśmy do Pittsburgha i zakochaliśmy się w tym mieście. Ma cudowną linię horyzontu, a każda dzielnica zachowała swoją odrębność i cechy charakterystyczne”. Po wybraniu lokacji, Haggis przystąpił do pisania scenariusza, mając przed oczami konkretne miasto. Zdjęcia do filmu trwały od września do grudnia 2009.

Scenariusz o człowieku, który znajduje się w niewłaściwym miejscu, w niewłaściwym czasie, oraz bezbłędna wewnętrzna logika filmu, zaowocują intensywnym filmowym doświadczeniem. Crowe podsumowuje: „To jedna z tych historii, gdzie prosty zbieg okoliczności rozsadza życie rodziny. Strata jest tak dotkliwa, że nikt nie chciałby czegoś takiego przechodzić. Ale wszyscy chętnie coś takiego obejrzą”.

RUSSELL CROWE (John Brennan)

Uznany za jednego z najlepszych aktorów swojego pokolenia. Urodzony w Nowej Zelandii, w Australii doceniony został po występie w kontrowersyjnym „Romper Stomper” (1992).

Trzykrotnie nominowany do Oscara za role w: „Informatorze” (1999), „Gladiatorze” (2000), „Pięknym umyśle” (2001), w rezultacie uhonorowany jedną statuetką („Gladiator”). Ponadto jest laureatem Złotego Globu oraz nagrody Amerykańskiej gildii aktorów filmowych za „Piękny umysł”, a także nagrody BAFTA za „Gladiatora”.

Ma na swoim koncie główne role w filmach, które nie tylko były kasowymi hitami, ale równocześnie zostały docenione przez krytykę: „Tajemnice Los Angeles” (1997), „Dowód życia” (2000), „Pan i władca: na krańcu świata” (2003), „Człowiek ringu” (2005), „American gangster” (2007), „3:10 do Yumy” (2007), „W sieci kłamstw” (2008), „Stan gry” (2009).

ELIZABETH BANKS (Lara Brennan)

Wszechstronna aktorka, która ostatnio zajmuje się również produkcją („Surogaci” z Brucem Willisem.) Popularność przyniósł jej udział w serialach, min. „Rockefeller Plaza 30” i „Czas Komanczów”. Zagrała w komercyjnych produkcjach kinowych, min: „Spiderman” 1,2,3, (2002/4/7), „Niepokonany Seabiscuit” (2003), „40 - letni prawiczek” (2005), „Vince niepokonany” (2006), „Na pewno, być może” (2008), „Nieproszeni goście” (2009).

LIAM NEESON (Damon Pennington)

Aktor o ogromnej charyzmie, cieszący się uznaniem zarówno widzów jak i krytyków. Nominowany do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA za rolę w „Liście Schindlera” (1993). Nominowany do Złotego Globu za role w dramatach „Kinsey” (2004) i „Michael Collins” (1996). Uhonorowany Pucharem Volpi na Festiwalu w Wenecji za udział w „Michael Collins”.

Zgrał wiodące role w wielu doskonałych filmach min.: ”Modlitwa za konających” (1987), „Prawo krwi” (1989), „Nell” (1994), „Rob Roy” (1995), „Nędznicy” (1998), „Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo” (1999), „Charlie Cykor” (2000), „Gangi Nowego Jorku” (2002), „Śniadanie na Plutonie” (2005), „Batman – początek” (2005), „Uprowadzona” (2008).

PAUL HAGGIS (scenariusz, reżyseria, produkcja)

Scenarzysta, reżyser i producent filmów, które na zawsze wejdą do historii kinematografii. Laureat Oscara i nagrody BAFTA za scenariusz do „Crash. Miasto gniewu” (obraz uhonorowany też Oscarem dla najlepszego filmu), laureat Nagrody Specjalnej na Festiwalu w Wenecji za dramat „W dolinie Elah”. Oba te filmy również reżyserował. Nominowany do Oscara za scenariusze do „Listów z Iwo Jimy” (2006) i „Za wszelką cenę” (2004) w reżyserii Clinta Eastwooda. Nominowany do nagrody BAFTA za scenariusz do „Casino Royale” (2006).

Ponadto jest autorem scenariuszy do: „Sztandar chwały” i „Oszukana” w reżyserii Clinta Eastwooda oraz „Quantum of Solace” (2008) Marca Forstera. Był również producentem większości z tych filmów.

MICHAEL NOZIK (produkcja)

Od 20 lat działając w branży filmowej wyprodukował takie niezapomniane obrazy, jak: „Mississipi Masala” (1991) (nominowany do nagrody Independent Spirit), „Quiz Show” (1994) (nominowany do Oscara i BAFTA), „Slumsy Beverly Hills” (1998) (nominowany do nagrody Independent Spirit), „Jak zabić psa sąsiada” (2000), „Ludzie, których znam” (2002), „Dzienniki motocyklowe” (uhonorowany nagrodą BAFTA), „Syriana” (2005) (Oscar za najlepszy scenariusz, Złoty Glob dla najlepszego aktora), „Miłość w czasach zarazy” (2007).

STEPHANE FONTAINE (zdjęcia)

Uhonorowany dwoma Cezarami za zdjęcia do: „W rytmie serca” (2005) oraz „Prorok” (2009). Nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej dla europejskiego operatora roku za „Proroka”. Jest autorem zdjęć do filmów francuskich: „Męska zmowa” (2003), „W rytmie serca” (2005), „Nazywam się Elisabeth” (2006), „Prorok” (2009) oraz amerykańskich: „Mów do mnie” (2007), „Co jest grane” (2008).

DANNY ELFMAN (muzyka)

Niezwykle płodny i wszechstronny kompozytor, który napisał muzykę do ponad 60 filmów reżyserowanych przez największych mistrzów: Tima Burtona, Gusa Van Santa, Sama Raimi, Anga Lee, Paula Haggisa, Briana De Palmy, Petera Jacksona, Roba Marshalla, Gullermo del Toro, Wayne’a Wanga, Timura Bekambetowa, braci Hughes, Jona Amiela. Liczba nominacji do nagród dorównuje liczbie filmów, przy których pracował. Nominowany do Oscara za kompozycje do: „Faceci w czerni” (1997), „Buntownik z wyboru” (1997), „Duża ryba” (2003), „Obywatel Milk” (2008). Nominowany do nagrody BAFTA za „Chicago” (2002). Nominowany do GRAMMY za ścieżkę muzyczną do: „Batman” (1989), „Dick Tracy” (1990), „Edward Nożycoręki” (1990), „Faceci w czerni” (1997), „Planeta małp” (2001), „Spiderman” (2002), „Charlie i fabryka czekolady” (2005), „Obywatel Milk” (2008).

Ponadto jest autorem muzyki do: „Wieczór kawalerski” (1984), „Sok z żuka” (1988), „Powrót Batmana” (1992), „Sommersby” (1993), „Marsjanie atakują!” (1996), „Krzyk 2” (1997), „Jeździec bez głowy” (1999), „Dowód życia” (2000), „Mali agenci” (2001), „Czerwony smok” (2002), „Faceci w czerni II” (2002), „Hulk” (2003), „Gnijąca panna młoda” (2005), „Pajęczyna Charlotty” (2006), „Zdobyć Woodstock” (2009), „Alicja w krainie czarów” (2010).