Dawno, dawno temu... No, tak, znamy tę opowieść. Królowa jest zła, Śnieżka dobra, a książę paraduje topless. No, może jednak, nie do końca znamy tę opowieść.

"Królewna Śnieżka" to genialne połączenie starej baśni z nowoczesnym kinem. Sama historia jest znana i lubiana, ale opowiedziana z polotem i finezją. Od pierwszych sarkastycznych wypowiedzi Julii Roberts wiadomo, że będziemy się dobrze bawić. Mnóstwo tu humoru, wdzięku, a przede wszystkim pomysłowości. Drobiazgów scenograficznych i scenariuszowych, które sprawiają, że dzieło skrzy inteligencją i zachwyca świeżością. Od drewnianego gorsetu, przez niesamowitą drugą stronę lustra, po fantastyczną scenę z zabiegami kosmetycznymi z udziałem różnych żyjątek. Stylistycznie "Śnieżka" jest natomiast nieślubnym dzieckiem Walta Disneya i Tima Burtona. Z jednej strony mamy dużo klasycznego piękna i bajkowości, z drugiej szereg pociesznych dziwactw i przerysowań. Czego najlepszym przykładem prześliczna Lily Collins, jej wielkie, ufne oczy i wielkie, krzaczaste brwi.

Film Tarsema Singha to rozrywka najwyższej próby. Barwne kino zrealizowane z wielkim rozmachem, niesłychanym urokiem i... odrobiną magii.