Georgiana Spencer wykazała się rozsądkiem przyjmując oświadczyny lorda Williama Cavendish (świetny, gburowaty i pozbawiony uczuć wyższych Ralph Fiennes). Choć przy nastoletniej lady zdążył już zagrzać miejsce pewien sympatyczny rówieśnik, dziewczyna bez żalu porzuciła go dla księcia Devonshire. Georgiana nie goniła za bogactwem. Starszy mężczyzna, uznany polityk Wigów, zaimponował inteligentnej debiutantce. Dyplomacja nie była jednak silną stroną Cavendisha. Wkrótce po ślubie Georgiana przekonała się, że mąż woli spędzać czas z psami i służącymi, a polityczne debaty, w których ona sama chętnie brałaby udział, niezwykle go nudzą.

Życie księżnej Devonshire mogłoby posłużyć za podstawę intrygującej opowieści o niuansach XVIII-wiecznej brytyjskiej obyczajowości. Reżyser "Księżnej" podążył tymczasem drogą płytkiej historyjki miłosnej wzbogaconej anegdotkami z kampanii przedwyborczych czy życia kreatorki mody. Reakcje filmowej Georgiany na poszczególne wydarzenia świadczą o słabości i braku doświadczenia a nie nadzwyczajnych przymiotach umysłu. Na pewno nie są to reakcje godne jednej z najbardziej wpływowych osób swoich czasów. Kilka zdań wymienionych z politykami przy stole i zachowania w stylu żony amerykańskiego kandydata na prezydenta to wszystko, co przemawia za wielkością Georgiany. Wina leży głównie po stronie Keiry Knightly. Aktorka kreuje kolejną Austenowską postać goniącą za miłością i stabilizacją zamiast pokazać proces dojrzewania pięknej kobiety o otwartym umyśle.

"Księżna" znajdzie jednakże uznanie w oczach miłośników epickich dramatów kostiumowych, ponieważ scenografowie i kostiumolodzy zadbali o realizm najdrobniejszych nawet detali, co autor zdjęć skwapliwie zarejestrował na taśmie filmowej.