Braterstwo (2009)

„Braterstwo” zgłębia środowisko duńskich neonazistów, w którym najbardziej błyskotliwy spośród rekrutów – Lars – jest jednocześnie zakamuflowanym gejem. Zawiedziony po pominięciu go przy rozdzielaniu awansów w wojsku (najprawdopodobniej jako konsekwencja plotek o jego skłonnościach homoseksualnych) Lars wydaje się kwestionować swoją męskość i szuka jej potwierdzenia gdzie indziej. Gdy trafia do neonazistowskiej grupy, gdzie jest szanowany i doceniany, wnika w nią totalnie. Poznaje tam Jimmy’ego, bodaj najbardziej agresywnego w otwierającej film scenie bójki, młodego geja. Relacja mężczyzn staje się coraz bardziej zażyła i trudniejsza do ukrycia przed otoczeniem.

Lars staje się kimś na kształt protegowanego Jimmy’ego; razem wyjeżdżają remontować chatę jednego z liderów grupy – Ebbe. Szybko ich wzajemna fascynacja przeobraża się w romans zbyt intensywny, by mógł trzymany w sekrecie. Lars i Jimmy nie mają pojęcia, co robić z taką namiętnością, w której szczęście nieodłącznie wiąże się z lękiem i wstydem.

Film porusza ważną kwestię tzw. braterstwa; pogmatwane relacje między jej członkami elektryzują, przybierając co raz inną formę: przyjaźni, twardej rywalizacji, a momentami homoseksualnej fascynacji i pożądania. Gdy Lars edukuje grupę o Ernście Röhmie, liderze nazistowskich oddziałów SA, a jednocześnie geju, straconym w 1934 roku, ta odczuwa wyraźny dyskomfort, upierając się, że może Röhm gejem jednak nie był.

Przemiana obu bohaterów i podejmowane próby akceptacji swojej seksualności w kontekście niesprzyjających warunków o silnym podłożu ideologiczno-politycznym staje się motywem przewodnim filmu, który do ostatnich chwil trzyma w napięciu.

Fabularny debiut duńskiego reżysera został podwójnie nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rzymie w 2010 roku. Jury pod przewodnictwem Milosa Formana uznało „Braterstwo” za najlepszy film w konkursie, honorując najważniejszą statuetką festiwalu.