FILM

Futro (2007)

Inne tytuły: Fur, Jak się udała Pierwsza Komunia?

Pressbook

Obiekt

Filmowy dom Makowieckich, w którym toczy się prawie 100% akcji musiał spełniać niezwykle wysokie wymagania. Ekipa scenograficzna w panice przemierzyła wzdłuż i wszerz okolice Warszawy, oglądając dziesiątki rezydencji, z których żadna nie satysfacjonowała reżysera i operatora. Gdyby rejestrować owe poszukiwania powstałby fascynujący dokument o zaskakujących budowlanych gustach zamożnych Polaków. Był tam dom – kamieniołom jaskiniowców, dom ze strumieniem w salonie, dom o 30 pokojach… Ostatecznie akcja „Futra” toczy się w świeżo kupionym domu jednego z najbogatszych Polaków. Dla ekipy produkcyjnej oznaczało to jednak spore ograniczenia: efektowny popis pirotechników musiał zostać zastąpiony dużo łagodniejszą eksplozją, która i tak cudem nie podpaliła wychuchanego ogrodu.

Kuchnia

Zdjęcia do „Futra” realizowano w lipcu 2006, dokładnie podczas bezprecedensowej fali upałów, która nękała wówczas Polskę. Było ponad 30, nawet 35 stopni Celsjusza. Dla produkcji, w której ogromną rolę odgrywa jedzenie, taki upał był wyzwaniem.

Kucharze, słusznie obawiając się o zdrowie aktorów, co kilka godzin odtwarzali przystawki, sałatki, półmiski z wędlinami, którymi zastawiono stół w ogrodzie. W tej sytuacji do pomocy przy kulinariach ruszyli wszyscy, którzy cokolwiek wiedzą o kuchni. Mus czekoladowy został osobiście przygotowany przez Teresę Budzisz – Krzyżanowską według jej autorskiego przepisu a pieczoną szynkę wykonała żona reżysera, według rysunku sporządzonego przez Kasię – 12 letnia córkę Tomka Drozdowicza.

Gadżety

Historia Komunii Kubusia wymagała ujarzmienia kilku kłopotliwych przedmiotów odgrywających istotną rolę w fabule. Należał do nich bez wątpienia wielki ogrodowy basen, który na stałe związał z planem „Futra” ekipę miejscowych strażaków, ich wielki czerwony wóz oraz sikawkę. Rekord kłopotliwości pobiła wszakże automatyczna kosiarka do trawy. Oryginał okazał się zbyt powolny, aby zagrać w tempie sceny, wykonano więc dokładną makietę, wyposażoną w mocniejszy silnik. Niestety już na planie okazało się, że nikt nie umie jej włączyć. Przepięknie wykonana makieta nie posiadała niczego w rodzaju włącznika…

Pieśni

W jednej ze scen we wnętrzu domu ukraińska służąca Olenka śpiewa (po ukraińsku) popularne „Sokoły”, które każdemu Polakowi od razu kojarzą się z Ukrainą. Mało kto wie jednak, że pieśń ta ma czysto polski rodowód i ukraińskiej wersji nie posiada. A właściwie nie posiadała dotąd, ponieważ tekst ukraiński został napisany specjalnie na potrzeby „Futra”. Autorem jest slawista, doktor Rostysław Kramar.

Najtrwalszy akcent

Roma Gąsiorowska, która gra ukraińską służącą Olenkę, przez wiele tygodni przed rozpoczęciem zdjęć trenowała ukraiński akcent i ukraińskie piosenki. W trakcie zdjęć nawet w zupełnie prywatnych momentach poza planem zdjęciowym, całkowicie nieświadomie i bezwiednie mówiła jak świeżo „spolszczona”, rodowita obywatelka Iwanofrankowska…

Największy stres

Scena przyjazdu niemieckich gości Henryka – małżeństwa Fischerów, musiała, zgodnie z logiką akcji, zostać nakręcona w wielkim warszawskim korku. Pomysł sparaliżowania miasta na potrzeby filmu nie zachwycił policji, więc para niemieckich aktorów: Norbert Huelm i Kiera Bahl, natychmiast po przylocie do Polski, wylądowała w prawdziwym samochodzie uwięzionym w prawdziwym korku na ulicy Ostrobramskiej. Norbert Huelm, który prowadził Mercedesa SL, zwierzył się później, że była to jedna z najbardziej wyczerpujących nerwowo scen w jego karierze.

Najgorszy kostium

Michał Czernecki przez kilkanaście plenerowych scen filmu występuje w kompletnym kostiumie – futrze białego misia. Biorąc pod uwagę, że temperatura powietrza w trakcie zdjęć nie spadała poniżej 30 stopi Celsjusza, rola Jarka wymagała od aktora szczególnego poświęcenia. Reżyser zgodził się jedynie na zdjęcie butów.

Beata Hyczko - scenariusz

Absolwentka Wydziału Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziału Scenopisarstwa Wyższej Szkoły Filmowej, Teatralnej i Telewizyjnej w Łodzi. Autorka spotów reklamowych i reklam społecznych, laureatka nagród za kampanie reklamowe m.in film p.t. „Katalog”, reklamę społeczną walczącą z przemocą wobec dzieci, zrealizowaną na prośbę Komitetu Obrony Praw Dziecka (Tytana na Ogólnopolskim i Międzynarodowym Festiwalu Filmów Reklamowych i Reklamy „Crackfilm”). Od 1996, wraz z Tomaszem Drozdowiczem kieruje Studiem Filmowym „Autograf”. Scenarzystka programów telewizyjnych i seriali.

Tomasz Drozdowicz - reżyseria

Reżyser filmowy i telewizyjny, absolwent Reżyserii Wydziału Filmu i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autor filmów dokumentalnych, wideoklipów, seriali i programów telewizyjnych, widowisk teatru telewizji. Reżyser filmów reklamowych, w tym reklam społecznych Za reklamę społeczną walczącą z przemocą wobec dziec i „Katalog”,, zrealizowaną na prośbę Komitetu Obrony Praw Dziecka wspólnie z Beata Hyczko zostali nagrodzeni nagrodą Tytana na Ogólnopolskim i Międzynarodowym Festiwalu Filmów Reklamowych i Reklamy „Crackfilm”. Twórca ponad 300 godzin programów publicystycznych i edukacyjnych dla TVP:

Damian Pietrasik - zdjęcia

Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTviT w Łodzi (1999). Autor zdjęć do filmów takich jak: „Droga wewnętrzna” Doroty Lamparskiej, „Tulipany” Jacka Borcucha, „Piekło Niebo” Natalii Korynckiej-Gruz (w cyklu „Święta polskie”), operator kamery w filmie „Przemiany” Łukasza Barczyka. Pracuje również przy produkcji seriali : „Na wspólnej”, „Marzenia do spełnienia”, „M jak miłość”, „Na dobre i na złe”.

Marcin & Bartłomiej „Brat” Oleś - muzyka

Bracia Marcin i Bartłomiej Brat Oleś są założycielami grupy Custom Trio – jednej z najciekawszych grup akustycznego jazzu w Polsce. Współpracują ze światową i polską czołówką jazzu: David Murray, Theo Jorgensmann, Ken Vandermark, Erik Friedlander, Jeb Bishop, Kent Kessler, Mark Taylor, Jean-Luc Cappozzo, Anthony Coleman, Rudi Mahall, Michael Rabinowitz, David Rempis, Tim Daisy, Mircea Tiberian, Emmanuelle Somer,Wolfgang Reisinger;

Nagrywają płyty, wysoko oceniane przez publiczność i niezależną krytykę.

Występują na festiwalach: Montreux Jazz Fest, Jazz Dor Strasbourg, Jazzy Colors Paris, Jazz en Nord Lille, New Sound Kyjiv, Jazz Meets World Prague, Pepsi Siget Festival Budapest, Jeunesses Musicales Bucuresti, AlbaImpro Szekesfehervar, Era Jazzu Festival, Gdynia Summer Jazz Days, Jazz Nad Odrą, koncerty Francja, Rumunia, Węgry, Słowenia, Ukraina, Polska, Czechy, Niemcy, Szwecja, Austria.

Teresa Budzisz-Krzyżanowska - Irena

Jedna z najbardziej cenionych aktorek swojego pokolenia. Wszystkie postacie obdarza zawsze szlachetnością i dobrocią – mówi o niej Andrzej Wajda.

Skończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie w 1964. Związana przez lata z krakowskimi scenami, zagrała na nich największe role światowej i polskiej klasyki. W 1989 Andrzej Wajda obsadził ją w tytułowej roli Szekspirowskiego „Hamleta” w Starym Teatrze w Krakowie i ta rola stałą się jedną z najsłynniejszych w karierze aktorki. W ostatnich latach występuje w Warszawie, w 1997 r. została aktorką Teatru Narodowego w Warszawie.

Wystąpiła w kilkudziesięciu filmach. To m.in.: „Lawa” Tadeusza Konwickiego, „Trzy kolory. Biały” Krzysztofa Kieślowskiego, „Faustyna” Jerzego Łukaszewicza, „Śmierć jak kromka chleba” Kazimierza Kutza, „Weiser” Wojciecha Marczewskiego. Otrzymała wiele nagród – przede wszystkim teatralnych, – ale także nagrodę główną za rolę kobiecą w filmie „Odjazd” w reżyserii Piotra i Magdaleny Łazarkiewiczów na 17. FPFF w Gdyni w 1992 roku.

Leszek Piskorz - Henryk

Aktor przede wszystkim teatralny, pojawiający się jednak od wielu lat na dużym i małym ekranie, m.in. filmach: „Śmierć jak kromka chleba”, „Pręgi”, czy serialach „Blisko, coraz bliżej”, „Ekstradycja”, „Sława i chwała”, cyklu „Święta polskie.”

Leszek Piskorz od 1970 roku występuje w Starym Teatrze w Krakowie. W swej karierze zagrał wiele znakomitych ról, za które zebrał nagrody i wyróżnienia na festiwalach teatralnych, m.in.: za rolę Felka w „Romansie z wodewilu”, Arlekina w „Łgarzu”, czy za rolę w „Wiośnie Narodów w cichym zakątku”. Leszek Piskorz otrzymał też „Złoty Laur” - nagrodę Krakowskiej Filii Fundacji Kultury Polskiej za mistrzostwo w sztuce aktorskiej.

Dorota Segda - Grażyna

Ukończyła krakowską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w 1988. Po studiach związała się ze Starym Teatrem, na którego deskach debiutowała jeszcze jako studentka, grając Sonię w słynnej „Zbrodni i karze” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Dwa lata później zadebiutowała w filmie węgierskim, potem polskim - Waldemara Krzystka „Ostatni prom”. Laureatka większości najważniejszych nagród teatralnych. W Starym Teatrze była m.in. słynną Albertynką w „Operetce” Gombrowicza w reżyserii Tadeusza Bradeckiego, Ofelią w „Hamlecie (IV)” Szekspira w reżyserii Andrzeja Wajdy, Mańką w Gombrowiczowskim „Ślubie” Jerzego Jarockiego. Swoje największe kreacje stworzyła w przedstawieniach właśnie tego reżysera- była Salomeą w „Śnie srebrnym Salomei” Słowackiego (1993) oraz Małgorzatą w „Fauście” Goethego. Od 1997 współpracuje z Teatrem Narodowym w Warszawie. Jest laureatką krakowskiej Złotej Maski i nagrody czytelników miesięcznika "Film” - Złota Kaczka. Jedną z jej najbardziej nagradzanych ról filmowych była tytułowa siostra Faustyna w filmie Jerzego Łukaszewicza. Od 1999 występuje w serialu „Na dobre i na złe”.

Agnieszka Wosińska - Alicja

Aktorka dotąd głównie znana jako teatralna i telewizyjna. Ukończyła PWST w Warszawie w 1997 roku, kiedy to również odebrała nagrodę za najlepszą piosenkę premierową oraz wyróżnienie na 18 Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Związała się z Teatrem Dramatycznym w Warszawie. Na dużym ekranie pojawiła się po raz pierwszy w 1991 roku w filmie Magdaleny i Piotra Łazarkiewiczów „Odjazd”. Sławę przyniósł jej serial „Klan”, w którym od 1997 roku wciela się w rolę zakonnicy Doroty Lubicz. Zagrała w kilku filmach („Dwa księżyce”, „Darmozjad polski”, „Portret podwójny”) i występuje w popularnych serialach telewizyjnych („Na dobre i złe”, „Kryminalni”, „Pensjonat pod Różą”, „Magda M.”). Agnieszka Wosińska jest bardzo ceniona za swoje role teatralne. Rok 2002 przyniósł jej jedną z najbardziej cenionych nagród teatralnych - nagrodę Feliksa Warszawskiego za rolę pierwszoplanową Mary w „Pamięci wody" w Teatrze Dramatycznym.

Halina Łabonarska - Halina

Aktorka teatralna i filmowa. Po studiach, od 1970 roku występowała w zespole Izabeli Cywińskiej w Kaliszu (Teatr im. Bogusławskiego), a następnie w Teatrze Nowym w Poznaniu. Od końca lat 70. gra na scenach Warszawy, do dziś w zespole Teatru Ateneum. Jej najgłośniejsze role teatralne to Barbara w „Nocach i dniach” wg. Dąbrowskiej, Polly w „Operze za trzy grosze” Brechta, Spika w „Onych” Witkiewicza. Za te i inne kreacje sceniczne aktorka zebrała wiele nagród na festiwalach teatralnych. Halina Łabonarska wystąpiła w ponad 20 filmach fabularnych, a także kilku popularnych ostatnio serialach telewizyjnych („Zaginiona”, „Samo życie”). Jej najbardziej pamiętne role ekranowe to kreacje w m.in. „Pensji pani Latter” Stanisława Różewicza i „Aktorach prowincjonalnych” Agnieszki Holland. Za ten film otrzymała nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą na FPFF w Gdańsku w 1979 roku.

Karolina Gruszka - Joanna

Aktorka filmowa i teatralna. W 2003 ukończyła warszawską Akademię Teatralną, w tym samym roku zadebiutowała na scenie i weszła do zespołu Teatru Narodowego. Karierę zaczynała bardzo wcześnie – najpierw śpiewała piosenki w popularnej „Dyskotece pana Jacka” Jacka Cygana; jako czternastolatka trafiła na plan „Bożej podszewki” Izabelli Cywińskiej. Potem zagrała m.in. w „Przedwiośniu” Filipa Bajona, drugiej części „Bożej podszewki” i „Daleko od okna” Jana Jakuba Kolskiego. Dzisiaj, w wieku 26 lat, ma na koncie kilkadziesiąt ważnych ról. Poza kreacjami w rosyjskiej, kostiumowej „Córce kapitana”, sensacyjnych serialach „Sfora” i „Oficer”, kasowej komedii „Francuski numer”, zagrała również u Davida Lyncha w jego najnowszym filmie „Inland Empire”. W 2005 roku na XXX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za rolę Oli w „Kochankach z Marony” Izabelli Cywińskiej.

Witold Dębicki - Antoni

Aktor teatralny i filmowy. Na scenie zadebiutował w 1967 roku. Grał na deskach teatrów im. W. Horzycy w Toruniu, oraz warszawskich: Rozmaitości, Komedii i Powszechnego. Od 1989 występuje w Teatrze Nowym w Poznaniu, gdzie zagrał ostatnio dwie głośne i wielokrotnie już nagrodzone role: tytułową w „Królu Ryszardzie III” Shakespeare'a i Bacha w „Kolacji na cztery ręce” Barza. Witold Dębicki to także popularny aktor filmowy i telewizyjny. Wystąpił w kilkudziesięciu filmach, stale pojawia się w lubianych serialach np.: „Ekstradycji”, a także w innych przebojach małego ekranu takich jak „Klan”, „Gorący temat”, „Samo życie”, „Defekt”, „Pensjonat pod Różą”, „Miodowe lata” czy „Fałszerze. Powrót sfory”.

Grzegorz Damięcki - Robert

Aktor teatralny i filmowy. Ukończył warszawską PWST w 1991 i w tym samym roku odebrał wyróżnienie jury IX Przeglądu Przedstawień Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę Michała we „Fredraszkach”. Od razu zadebiutował na scenie. Rok później zachwycił krytyków i widzów rolą Zbyszka w znakomitej, telewizyjnej „Moralności pani Dulskiej” w reżyserii Tomasza Zygadły. Dowiódł nią, jak pisano, że kolejne pokolenie Damięckich godnie kontynuuje rodzinne tradycje aktorskie. Grzegorz Damięcki jest dziś aktorem Teatru Ateneum. Zagrał wiele znakomitych ról, zarówno w repertuarze współczesnym, jak klasycznym. W kinie zadebiutował w „Szwadronie” Juliusza Machulskiego, potem zagrał ciekawe role filmowe, m.in.: „Horror w wesołych Bagniskach” Andrzeja Barańskiego, „Chopin. Pragnienie miłości” Jerzego Antczaka, a także Jana Jakuba Kolskiego „Daleko od okna”, „Pornografii” i „Jasminum”.

Janusz Chabior - Wiktor

Aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Od 1999 współpracuje z Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Na dużym ekranie mogliśmy go oglądać m.in. w „Odzie do radości”, „Pitbullu”, „Przebacz”, „Dublerach”, „Polskiej śmierci”, „Nie Ma Zmiłuj”, „Reichu”… Współpracował przy serialach telewizyjnych takich jak: „Pitbull”, „Lokatorzy”, „Egzamin z życia”, „Fala zbrodni”, „Na dobre i na złe”, „Zaginiona”, „Świat według Kiepskich”. Jego role w teatrze telewizji to spektakle: „Wschody i zachody miasta”, „Made In Poland”, „Wesołe miasteczko - prawie bajka”, „Przemiana 1999”, „Ballada o Zakaczawiu”, „Wigilia oraz śledztwo”.

Roma Gąsiorowska

Absolwentka PWST w Krakowie, rocznik 2005. Od roku 2005 aktorka Teatru Rozmaitości w Warszawie. Występowała także w teatrach: Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (2005) i Laboratorium Dramatu w Warszawie (2005). W filmie zadebiutowała w 2003 rolą Kingi w “Pogodzie na jutro” Jerzego Stuhra. Występuje także w serialach telewizyjnych („Pitbull”, „Egzamin z życia”, „Prawo miasta”).

Michał Czernecki

Absolwent PWST w Krakowie, rocznik 2003. Aktor Starego Teatru w Krakowie.. Szerokiej widowni znany z roli Piotra Kusego w serialu „Na dobre i na złe”, w którym występuje od 2005 oraz roli w serialu „Warto kochać”. Pierwszą dużą rolę fabularną zagrał w filmie Przemysława Wojcieszka „Doskonałe popołudnie”. Występuje także w Teatrze Telewizji.

Magdalena Boczarska

Absolwentka PWST w Krakowie, rocznik 2001. W latach 2002-2003 występowała w Teatrze Nowym w Łodzi. Od roku 2003 aktorka Teatru Narodowego w Warszawie. W fabule zadebiutowała rolą w filmie „Pod powierzchnią”, zagrała pannę młodą w „Testosteronie”. Występuje w serialach telewizyjnych („Pensjonat pod Różą”, „Tango z aniołem”, „Determinator”) i Teatrze Telewizji.

"Futro" to rodzinna komedia katastroficzna z życia polskiej "wyższej klasy średniej". "Futro" to wartka akcja, humor i plejada znanych i lubianych polskich aktorów. Na ekranie zobaczymy m.in.: Teresę Budzisz – Krzyżanowską, Leszka Piskorza, Romę Gąsiorowską, Witolda Dębickiego, Halinę Łabonarską, Grzegorza Damięckiego, Agnieszkę Wosińską, Magdalenę Boczarską, Dorotę Segdę, Janusza Chabiora, Michała Czerneckiego, Henryka Talara, Karolinę Gruszkę, Annę Romantowską, Mieczysława Hryniewicza, Dariusza Jakubowskiego.

Pierwsza Komunia Jakuba zapowiada się bardzo okazale – wymyślne potrawy, piękny dom i fura prezentów. Henryk, dziadek Kubusia, postarał się o to, by olśnić wszystkich zaproszonych gości. Starannie przygotowany plan przyjęcia zostanie jednak wystawiony na poważną próbę za sprawą poczynań pedantycznego szwagra, depresyjnej synowej i uzdolnionych pirotechnicznie dzieci. Wkrótce na jaw wyjdą ponure rodzinne sekrety, pokoje willi staną się polem bitwy, a wierne dotąd przedmioty zaczną odmawiać posłuszeństwa. Na domiar złego na przyjęciu pojawi się – zupełnie niespodziewanie – katechetka Jakuba.

Studio Filmowe "Autograf" jest spółką tworzoną przez scenarzystkę Beatę Hyczko i reżysera Tomasza Drozdowicza. Od 1996 roku działa w branży realizacji filmowej i telewizyjnej. Realizuje filmy reklamowe, dokumentalne i edukacyjne, jest producentem wideoklipów, seriali i innych programów telewizyjnych.
"Autograf" pracuje także na zlecenie instytucji państwowych i społecznych oraz stacji telewizyjnych. Jest stałym partnerem TVP, dla której wyprodukowała programy nagradzane na międzynarodowych przeglądach.

Więcej o filmie:


https://vod.plus?cid=fAmDJkjC