Czas Apokalipsy (1979)

Martin Sheen miał atak serca podczas kręcenia zdjęć. Część scen, w których nie widzimy twarzy Willarda, jest grana przez dublera.

Harvey Keitel miał grać Willarda. Jednak po dwóch tygodniach zdjęć reżyser Francis Ford Coppola zamienił go na Martina Sheena.

Rola Willarda była zaproponowana Jackowi Nicholsonowi oraz Clintowi Eastwoodowi, lecz ją odrzucili.

Pierwotnie rolę pułkownika Lucasa miał zagrać James Caan. Reżyser nie zgodził się jednak na jego wygórowane żądania finansowe. James Caan wystąpił jednak w epizodycznej roli w filmie, a pułkownika Lucasa zagrał ostatecznie Harrison Ford.

George Lucas miał być reżyserem filmu, a rolę Willarda miał zagrać Steve McQueen.

Kiedy Francis Ford Coppola zaproponował Alowi Pacino rolę Willarda, ten powiedział: "Wiem, jak to będzie wyglądało. Ty będziesz siedział w helikopterze i mówił mi co mam robić,a ja będę siedział na dole, w bagnie przez pięć miesięcy."

Coppola, który rozważał możliwość zatrudnienia Ala Pacino do roli Willarda, powiedział, że Pacino prawdopodobnie zgodziłby się zagrać, gdyby film mógł zostać nakręcony w nowojorskim apartamencie aktora.

Robert Redford początkowo widziany był przez reżysera w roli pułkownika Kurtza albo kapitana Willarda.

Brando sprawiał ekipie filmowej wiele problemów. Po pierwsze był zbyt otyły i nie pasował do opisu postaci stworzonego przez Josepha Conrada. Po drugie nie chciał się uczyć swoich kwestii. Po trzecie nie przeczytał "Jądra ciemności", choć reżyser tego wymagał.

Śmigła helikoptera Huey zmieniają się, kiedy do jednostki przybywają króliczki Playboya.

Podczas wysadzenia mostu na jednej z łodzi widać kamerę.

Grubość manuskryptów Kurza zmienia się po tym, jak zabił go Willard.

Niemożliwe jest, by helikopter Huey uniósł łódź patrolową, którą płynie Willard. Maksymalny ciężar, jaki maszyna może podnieść, to ok. 4800 kg, zaś taka łódź waży od 6800 kg do 8600kg.

Osłona kabiny na łodzi zostaje zniszczona, jednak później widać ją jeszcze w kilku ujęciach.

Kiedy łódź Willarda atakują strzałki, zaś załoga zajmuje pozycję przy działkach, przy kole sterowym, które zostawił Szef, widać członka ekipy filmowej.

Podwozie w helikopterze Kilgore'a jest inne, kiedy maszyna znajduje się w powietrzu, od tego, jakie widzimy, gdy ląduje.

Kiedy Willard przegląda akta Kurza, słychać "Third generation West Point, top of his class", mimo iż wyraźnie jest napisane "Graduates West Point; second in class."

Magnetofon, który bierze Clean, nie ma baterii, a mimo to działa.

W jednej ze scen Willard kopie odciętą głowę Szefa. Jednak na widocznej części szyi dostrzec można oznaki oddychania.

Kiedy Willard czyta gazetę o Kurzu, jest tam artykuł o rozmowach Iraku, USA i RFN na temat energii nuklearnej. Nie ma to nic wspólnego z Kurzem.

W aktach Kurza jest wzmianka o pokazie śmigłowców Cobra na paradzie 30 sierpnia 1965 roku. W rzeczywistości pierwszy raz tych maszyn użyto 7 września tego samego roku.

Kiedy Willard jest w bambusowej klatce i rozmawia z fotografem, długość jego papierosa zmienia się w poszczególnych ujęciach.

Plaster Willarda na jego policzku pojawia się nagle podczas słynnego nalotu śmigłowców w rytm muzyki Wagnera.

Zniszczony radar na łodzi w kolejnych ujęciach jest sprawny.

Kiedy Clean zostaje zastrzelony, plamy jego krwi pojawiają się i znikają w poszczególnych ujęciach.

Podczas ataku śmigłowców na wioskę wysokość poszczególnych maszyn zmienia się w poszczególnych ujęciach.

Podczas przybycia króliczków Playboya, w okularach Kilgore'a widać odbicie mikrofonu.

Kiedy helikopter z króliczkami Playboya startuje, na jego płozie wisi jeden z żołnierzy. Widać wtedy przyczepioną do niego linę bezpieczeństwa.

Willard przegląda książkę Kurza na końcu filmu. Widać wtedy, iż dwie strony są identyczne.

Kiedy podczas obiadu Roxanne Sarrault pali papierosa, razem z nią przy stole siedzą jej ojciec oraz Willard. W poszczególnych ujęciach widać ramię mężczyzny, którego już nie ma przy stole.

Po poznaniu Kilgore'a, Willard i jego ludzie idą na plażę. Widoczny jest wtedy cień kamery.

Po strzelaninie Clean dwukrotnie otwiera i zamyka magazynek do karabinu M-60.

Ilość samolotów zrzucających napalm na dżunglę zmienia się z 4 na 5 i odwrotnie w poszczególnych ujęciach.

W otwierającej film scenie w pokoju Willarda widoczne są dwa różne wentylatory.

Kilgore każe puścić z głośników muzykę Wagnera. Jednak z magnetofonu, który po chwili widać, nie jest możliwe uzyskanie takiego natężenia dźwięku, jakie słychać w filmie.

Kiedy w wiosce Kurza fotograf wita Willarda, położenie jego bandany zmienia się w poszczególnych ujęciach.

Kiedy Willard wysiada z łodzi, by zabić Kurza, na jego twarzy nie ma kamuflującego makijażu. Potem, gdy stoi w wodzie, twarz ma już pomalowaną.

Kilgore każe ostrzelać wioskę rakietami, których widoczne śmigłowce nie posiadają.

W scenie, w której Willard czyta informacje o Kurzu, siedząc w barze Hershey'a, widoczny jest kod kreskowy. Nie były one stosowane w czasie, w którym rozgrywa się akcja filmu.

W Kambodży, kiedy załoga czyta pocztę, dwukrotnie widać na wodzie ślad po łodzi, z której kręcono tę scenę.

Podczas ataku śmigłowców na wioskę z ramienia Kilgore'a znikają jego insygnia podpułkownika.

Kiedy śmigłowiec zrzuca na wodę łódź, jej konstrukcja ulega uszkodzeniu. Jednak w następnym ujęciu jest nienaruszona.

W czasie obiadu, kiedy Harrison Ford mówi: "Teraz wkroczy do Kambodży...", nad jego głową widać cień operatora filmowego.

Zaraz po tym, jak pilot helikoptera mówi: "My tail rotors out, I've got control", żołnierze wysadzają most Vin Din Dop, a konkretniej jego część znajdującą się najbliżej plaży. Po chwili, kiedy ma być wysadzana kolejna część mostu, znów widzimy, że eksploduje część najbliżej plaży.

Kiedy żołnierze wchodzą do doku w Hau Phat, jest on dobrze oświetlony. Po chwili cała okolica jest skąpana w ponurym przydymionym świetle.

Kiedy Clean mówi: "I gotta tape from my mom" widzimy, że z łodzi zwisa sznur. W kolejnym ujęciu sznura nie widać.

Zdjęcia plenerowe kręcono w wielu miejscach na Filipinach, głównie na wyspie Luzon w Baler, Ibie, Pagsanjan i regionie stołecznym Metro Manila (Filipiny), a także na rzece Chavon (Republika Dominikany) i w Napa Valley (Kalifornia, USA).

Coppola musiał zmieniać scenariusz i pokazywać Marlona Brando tylko w półmroku, gdyż aktor niezmiernie utył.

Dekoracje do filmu zniszczył tajfun Olga. Aby móc dokończyć realizację, reżyser zastawił swój prywatny majątek. Na szczęście Coppola był niezwykle wytrwały i dopiął swego.

W dniu, w którym miała być kręcona scena surfingu, na wodzie nie było fal. Aby je utworzyć specjaliści od efektów specjalnych podłożyli pod wodą ładunki wybuchowe.

Nazwiska płk. Lucasa i gen. Cormana, którzy przydzielają Willardowi zadanie są nazwiskami przyjaciół- reżyserów Francisa Forda Coppoli, George'a Lucasa i Rogera Cormana.

Na Filipinach, gdzie kręcono film, trwała w tym czasie wojna domowa między rządem a muzułmańskimi rebeliantami. Samoloty użyte w filmie bywały w trakcie zdjęć wysyłane do walki z rebelią.

Coppola nakręcił ponad 200-godzinny materiał.

Dźwięk helikopterów wytwarzał syntezator.

W jednej ze scen zabito prawdziwą krowę.

Inspiracją dla postaci fotoreportera (Dennis Hopper) był legendarny Tim Page.

Sceny z Aurore Clément - włascicielem francuskiej plantacji - sfilmowano, ale wycięto z filmu (pojawiły się później w wersji reżyserskiej).

John Milius napisał scenariusz w roku 1969. Znany był wtedy pod tytułem "The Psychedelic Soldier".

Scena, gdy Martin Sheen przecina sobie dłoń lustrem nie była udawana. Sheen w celu pogłębienia autentyczności scen, przez dwa dni chodził pijany i naprawdę przeciął sobie rękę szkłem.

Jedną z książek leżących na nocnym stoliku Kurtza jest "Złota Gałąź" sir Jamesa Frazera. Jest ona studium obrzędów kilku kultur i traktuje o tym jak młody uzurpator zabija starzejącego się króla, aby objąć tron.

Wiersz recytowany przez Dennisa Hoppera jest fragmentem " The Lovesong of J Alfred Prufrock" Thomasa Stearnsa Eliota.

Dennis Gassner jest autorem jednego z artykułów o Kurtzu przekazanych Willardowi. Gassner w rzeczywistości jest scenografem w filmie.

Słynna kwestia "terminate... with extreme prejudice" jest wypowiadana przez Jerry'ego Ziesmera, asystenta reżysera.

Marlon Brando tak zdenerwował reżysera, że ten polecił filmowanie scen z nim Jerry'emu Ziesmerowi, asystentowi.

W Polsce film emitowany był w kinach w czasie stanu wojennego w 1981, przez co od razu stał się filmem kultowym dla członków opozycji politycznej.

W czasie zdjęć, tajfun spustoszył Filipiny. Odbiło się to także na ekipie filmowej. Zostało zniszczonych wiele planów, które potem trzeba było wielkim wysiłkiem finansowym odbudować.

Różnica między filmem, a książką: Coppola zastąpił conradowską europejską kolonizację Afryki, motywem amerykańskiej interwencji w Wietnamie.

Różnica między filmem, a książką: w książce Wilard nosił nazwisko Marlow.

Różnica między filmem, a książką: Kurtz i Marlow (Wilard) są w książce pracownikami belgijskiej kompanii brutalnei wykorzystującej afrykańskich pracowników.

Wygląd Brando różnił się od wyglądu Kurtza opisanego przez Josepha Conrada. Conradowski Kurtz był chudy i wyniszczony przez długą chorobę.

Coppola przyznał, ze wiele aspektów filmu, w tym atak na łódź przy użyciu włóczni i łuków jest żywcem zaczerpniętych z książki. Podobnie jak autor powieści reżyser potępia koncepcję cywilizowania i postępu na siłę. A więc zasadnicze przesłanie książki nie zostało zmienione.

W książce: "Jądro ciemności" Josepha Conrada Kurtz umiera w drodze powrotnej, w filmie natomiast zostaje zabity przez Willarda.

22 lata po nakręceniu filmu (2001 r.) ukazała się poszerzona wersja reżyserska, zatytułowana: "Czas Apokalipsy: Powrót".