Nieuchwytna jak płomień, białowłosa, uwodzicielska Ema roznieca ogień wszędzie tam, gdzie się pojawia. Pożar, o którym opowiada nowy film Pabla Larraína (Jackie) zaczyna się od kontrowersyjnej decyzji Emy (magnetyczna Mariana Di Girolamo) i jej męża Gastona (Gael Garcia Bernal), by oddać adoptowanego syna. Na zgliszczach małżeństwa i teatru (on jest choreografem, ona tancerką w grupie tanecznej), w rytm seksualnego, agresywnego reggaetonu, Ema tworzy nowy porządek. W nowym świecie pożądanie nie musi być binarne, kobiety mogą tańczyć tak, jak chcą, o rodzinie nie decyduje pokrewieństwo i każdy sam tworzy choreografię własnego życia. Improwizowany film Larraína (scenariusz był ledwie naszkicowany) to także manifest nowego kina, które nasłuchuje pulsu życia, uczy się języka nowego pokolenia. I zamiast snuć opowieść - tańczy.