Diabeł z Ugandy

W dramacie Kevina MacDonalda postać dyktatora z Ugandy - Idi Amina, poznajemy z punktu widzenia jego osobistego lekarza - Nicholasa Garrigana. Nicholas jest młodym lekarzem, pragnącym przeżyć w swoim życiu wspaniałą przygodę. Wyrusza na misję do Ugandy, gdzie poznaje Idi Amina - tamtejszego prezydenta. Amina ujmuje świeżość, otwartość, a także szkockie pochodzenie Nicholasa i czyni go swoim osobistym lekarzem, a także doradcą. Nicholas zafascynowany bezpośrednim, żywiołowym, zabawnym władcą, wybiera kosztem pracy na misji, życie w przepychu u boku Amina. Cieszy się jego sympatią, a także romansuje z jedną z jego żon - Kay.
Wkrótce zaczyna zauważać, że ludzie, którzy sprzeciwiają się Aminowi, zaczynają znikać w dziwnych okolicznościach, w kraju szerzy się terror, a sam prezydent zaczyna ujawniać nieznane dotąd oblicze.
Pod względem realizacyjnym "Ostatni król Szkocji" jest filmem niezwykle profesjonalnym - warto zwrócić uwagę na pięknie pokazane afrykańskie krajobrazy, sugestywną muzykę, oraz efektowny montaż. To, na co jednak przede wszystkim należy zwrócić uwagę to kreacja Foresta Whitakera, który jako Amin potrafi być czarującym gawędziarzem, czerpiącym życie całymi garściami, by zaraz być bezwzględnym tyranem. Ukazuje szaleństwo w samym spojrzeniu, jego aktorstwo jest naturalne, absolutnie pozbawione nachalności i pretensjonalności. Amin jest przykładem na to, że zło może być perfekcyjnie zakamuflowane, że może mieć atrakcyjne wydanie i bardzo łatwo wpaść w jego sidła. Łatwo jest zrozumieć Garrigana, który był jedynie ciekawy świata i naiwny, a wkrótce dał się wciągnąć w niebezpieczną grę, sam był uważany za podłego zdrajcę i "białą małpę" Amina. Ten film to przestroga, by jak Garrigan, nie dać się zachłysnąć wygodnemu życiu, które przypomina salon zabawek, ale jego ceną jest porzucenie zasad moralnych.
"Ostatni Król Szkocji" mówi o tym, że najważniejsze jest zachowanie własnej tożsamości, nawet za cenę pozornie mniej atrakcyjnego życia.
"Ostatni Król Szkocji" to przede wszystkim pasjonujący thriller, wciągający, z bardzo zręcznie budowanym napięciem, oraz forma ostrzeżenia przed polityką nienawiści, która zawsze doprowadzi do katastrofy.