Nie wszystko złoto co się świeci (2008)

JAK TO SIĘ ZACZĘŁO

Andy Tennant myślał o nakręceniu filmu innego od swoich dotychczasowych projektów, kiedy do jego rąk trafiła wczesna wersja scenariusza Nie wszystko złoto, co się świeci autorstwa Johna Claflina i Daniela Zelmana. "Przeczytałem scenariusz i uznałem, że jest bardzo obiecujący. Stwierdziłem, że jest to znakomita szansa na zrobienie wysokobudżetowego, rozrywkowego filmu, który miałby wszystkie elementy, które pociągają mnie w kinie przygodowym" - opowiada Tennant. - "Poczułem, że mogę coś wnieść do tego projektu, więc włączyłem się w siedmiomiesięczny proces pracy nad scenariuszem, podczas którego, muszę przyznać, dostałem lekkiej obsesji na punkcie tego filmu. Bardzo dużo przeczytałem o legendarnym Posagu Królowej oraz o pracy prawdziwych poszukiwaczy skarbów i o ich odkryciach".

Producent Bernie Goldmann dodaje: "Kiedy przeczytałem scenariusz, pomyślałem, że mamy w ręku świetny materiał na komedię romantyczno-przygodową. Zawsze uważałem filmy Andy'ego za bardzo zabawne i udane, więc wysłałem mu scenariusz, wiedząc, że ten projekt doskonale by się dla niego nadawał".

Donald De Line, drugi z producentów, dodaje: "Wystarczy przyjrzeć się filmom Andy'ego, żeby przekonać się, że ma świetną rękę do komedii. Ma nieomylny instynkt jeśli chodzi o humor i wzruszenie widowni, i zawsze ma wiele sympatii dla swoich bohaterów. Wiedziałem, że jego podejście do postaci, połączone z pierwszorzędnym materiałem przygodowym, da nam naprawdę świeżą komedię romantyczno-przygodową".

Tennant dodaje: "Myślę, że ten projekt zainteresował mnie także dlatego, że w poszukiwaniu skarbów chodzi o coś więcej niż pieniądze. Mamy tutaj dwójkę bohaterów, którzy zakochali się w sobie, dzieląc pasję do poszukiwania skarbów i dokonywania odkryć. Jednak w prawdziwym życiu wspólna pasja okazała się nie być wystarczająca, więc kiedy ich spotykamy, właśnie się rozwodzą. Dla nich poszukiwania skarbu mogą być sposobem na powtórne zbudowanie związku. To mnie zainteresowało".

Role Bena Finnegana i jego (od niedawna) byłej żony Tess, twórcy filmu powierzyli Matthew McConaughey oraz Kate Hudson, którzy wcześniej zagrali parę w komedii romantycznej Jak stracić chłopaka w 10 dni, która w 2003 r. zdobyła serca widzów na całym świecie.

"Wspaniale było znowu zagrać razem z Matthew, z którym udało nam się już zbudować wzajemne zaufanie" - podkreśla Kate Hudson. - "Mam do niego słabość. Jest cudowny, po prostu nie ma w nim ani odrobiny złośliwości. Możemy wygłupiać się razem i świetnie się bawić, ale umiemy też nawzajem się motywować. Oboje lubimy rywalizować i dlatego sprawiają nam satysfakcję sceny potyczek słownych - bardzo to uwiarygodniło postacie naszych bohaterów oraz obraz ich związku".

"Kate i ja dobrze się razem czujemy i wtedy, kiedy flirtujemy, i wtedy, kiedy się sprzeczamy" - dodaje z uśmiechem McConaughey. - "Chemia między aktorami objawia się nie w tym, w jaki sposób mówią swoje kwestie, ale w tym, co grają bez słów. Z jakichś powodów ja i Kate naprawdę mamy świetną chemię na ekranie. Kate ma w sobie iskrę, dzięki której jest bardzo pociągająca. Jest bardzo bystra, ma doskonałe wyczucie czasu w scenach komediowych i dzięki temu humor w tych scenach jest lekki i niewymuszony, ale też inteligentny".

Potrzebowaliśmy dwójki aktorów, którzy umieliby się sprzeczać, którzy byliby dla siebie nawzajem przeciwwagą, tak aby ich słowne potyczki były wyrównane. Każde powinno odpłacać drugiemu pięknym za nadobne" - opowiada Tennant. - "Matthew i Kate są bardzo utalentowani. Bez najmniejszego problem utożsamili się z bohaterami, mieli w sobie jakiś błysk. Dzięki temu, że grali ze sobą wcześniej, widzowie mogą wyobrazić sobie, jak wyglądały początki ich romansu. Dlatego mogliśmy pominąć ich małżeństwo w naszym filmie i przeskoczyć prosto do rozwodu" - dodaje ze śmiechem.

Akcja filmu rozpoczyna się w dniu rozwodu Tess i Finna. Podczas gdy Tess walczy z depresją i stara się przekonać sama siebie, że rozwód to jedyne rozwiązanie, Finn musi stoczyć walkę całkiem innego rodzaju. Finn nurkuje i nie wie, że nad jego głową, na powierzchni wody, dochodzi do katastrofy. Jego jacht tonie i Finnowi nie udaje się dotrzeć na czas do miasta i przekonać Tess, że powinna się wstrzymać z podpisaniem papierów rozwodowych. Jednak katastrofa, w której bierze udział, ma też swoją dobrą stronę - dzięki niej Finn znajduje kawałek naczynia, który może mu pomóc ustalić lokalizację Posagu Królowej, legendarnego skarbu, który zatonął w morzu ponad 300 lat temu. Teraz rozwiązanie zagadki, nad którą głowiły się całe pokolenia poszukiwaczy skarbów, wydaje się być naprawdę blisko.

McConaughey opowiada: "Tak się składa, że w dniu, kiedy odbywa się rozprawa rozwodowa, Finn znajduje nową, ważną wskazówkę dotyczącą lokalizacji Posagu Królowej - skarbu, którego on i Tess szukali przez ostatnie osiem lat. Ma w ręku dowód, że skarb znajduje się niedaleko. Jeśli Finnowi uda się przekonać Tess, że wreszcie jest na właściwym tropie, być może da mu jeszcze jedną szansę i zrezygnuje z rozwodu. Finn ma sporo szczęścia i wdzięku i nieraz udaje mu się wyłgać z bardzo groźnych sytuacji. Dzięki swojemu szczęściu - a może przeznaczeniu? - z reguły udaje mu się to, co sobie postanowi. Jeśli mu zaufasz i zdasz się na niego, wszystko się ułoży. Ale nie jest to łatwe, bo patrząc z boku na jego działania, trudno się zorientować, co zamierza i w jaki sposób chce to osiągnąć. Cały czas zdarzają mu się jakieś przygody - ale jest to prawdopodobnie jeden z powodów, dla których Tess się w nim zakochała".

I tym razem Finna nie myli jego instynkt. Zakochali się w sobie z Tess, prowadząc poszukiwania Posagu Królowej i szukali go dalej przez cały czas trwania ich małżeństwa. Teraz, kiedy odnalezienie skarbu wydaje się bliższe niż kiedykolwiek, Tess daje się przekonać, żeby znowu włączyć się do poszukiwań skarbu. Cokolwiek by mówiła, Tess nie może zanegować wagi ostatniego odkrycia Finna. Nie może też uwolnić się od tego, co do niego czuje. "Widzowie odnoszą wrażenie, że Tess szaleje za Finnem" - opowiada Hudson. - "Kocha go, ale Finn jest całkowicie nieodpowiedzialny i zawsze robi wszystko zanim pomyśli, więc Tess trudno jest mu zaufać. Kiedy obserwujemy na ekranie ich związek, rozumiemy, dlaczego przebiega on według schematu "kocham cię, ale nie mogę z tobą być i jednocześnie nie mogę cię opuścić". Oczywiście, na początku filmu Tess doprowadza do rozwodu, żeby się uwolnić, ale Finnowi udaje się z powrotem wkraść w jej życie i znowu doprowadzić ją do szału" - mówi z uśmiechem aktorka.

NOWI PRZYJACIELE I STARZY WROGOWIE

Po rozwodzie Tess decyduje się na wprowadzenie wielkiej zmiany w swoim życiu i zaczyna pracę na gigantycznym luksusowym jachcie nazwanym Precious Gem, którego właścicielem jest miliarder Nigel Honeycutt. Twórcy filmu byli zachwyceni, kiedy ceniony i wielokrotnie nagradzany aktor Donald Sutherland zgodził się zagrać rolę miliardera, który nie wie, w jakie kłopoty się pakuje, kiedy zatrudnia Tess jako stewarda na swoim jachcie.

De Line, który wcześniej współpracował z Sutherlandem na planie filmu Włoska robota, mówi: "Do tej pory miałem szczęście pracować z Donaldem Sutherlandem dwa razy i muszę powiedzieć, że wnosi on w swoje postacie za każdym razem coś szczególnego. Byliśmy zachwyceni, kiedy powiedział, że podoba mu się scenariusz i jego rola. Wszyscy wiedzieliśmy, że jest wielkim aktorem, a w dodatku dostaliśmy od niego wspaniały, pełen pasji list, w którym opisał, jak widzi postać Nigela. To nas ostatecznie przekonało. Donald w tej roli to naprawdę coś".

"Są takie momenty w życiu reżysera, kiedy pracujesz z aktorami, którzy jakby wyrastają ponad swoje role. Praca z Donaldem była jednym z takich momentów" - opowiada Tennant. - "To facet, który zagrał w dziesiątkach filmów. Nie musi nic nikomu udowadniać, a jednak kiedy przyszedł na próbę, umiał już cały scenariusz na pamięć - nie tylko swoją rolę albo swoje sceny, ale cały scenariusz. To było niesamowite i od razu podniosło poprzeczkę dla całej reszty ekipy. Donald jest nie tylko utalentowanym zawodowcem, jest też wspaniałym, fascynującym człowiekiem. Mógłbym go słuchać całymi dniami. To była prawdziwa przyjemność pracować z nim i spędzać z nim czas na planie". Tess zaczyna wierzyć, że będzie w stanie zapomnieć o Finnie, kiedy, ku jej wielkiej konsternacji, Finn pojawia się na pokładzie jachtu po tym, jak zasłużył na dozgonną wdzięczność rozpieszczonej córki Nigela, Gemmy, w brawurowy sposób ratując jej kapelusz, który wiatr zwiał do morza.

Gemmę gra Alexis Dziena, wschodząca młoda gwiazda. Zdaniem reżysera: "Alexis ma prawdziwy talent komediowy i jest naprawdę słodka. Kiedy przeprowadzaliśmy casting do tej roli, Alexis weszła do pokoju i okazała się być bezapelacyjnie najlepsza. Była zabawna i wesoła, świetnie wcieliła się w postać Gemmy. Zaproponowanie jej tej roli było dla mnie oczywistą decyzją".

Dziena podkreśla, że mimo iż pozornie jej bohaterka jest pustą, zepsutą młodą miliarderką, prawda jest bardziej skomplikowana. "Kiedy grałam Gemmę, wyzwaniem było pokazanie tego, skąd pochodzi i nadanie jej wiarygodności. Zależało mi, żeby nie pokazać jej jako całkowicie próżnej i jednowymiarowej postaci. Jedną z rzeczy, które omówiliśmy z Andrew, były jej "gemmizmy" - śmieszne zachowania, które definiują ją lepiej, niż kwestie zapisane w scenariuszu. Innym sposobem na zdefiniowanie tej postaci były stroje Gemmy. Wybieranie ich to była dobra zabawa. Gemma ma bardzo wyrafinowany gust, dlatego na planie nosiłam rzeczy, na które w prawdziwym życiu mnie nie stać". Projektantka kostiumów Ngila Dickson dodaje: "Chcieliśmy, żeby stroje Gemmy były tak ekscentryczne, jak to tylko możliwe. W ten sposób wprowadziliśmy kontrast między Gemmą a Tess, która ubiera się bardziej praktycznie i sportowo. Mogliśmy pozwolić sobie na kreatywność, nawet projektując kostiumy kąpielowe Gemmy - na przykład ten kostium w czerwone paski z szelkami, który po prostu mnie zafascynował. Był idealny dla tej postaci, więc zrezygnowaliśmy z innych pomysłów i ubraliśmy naszą Gemmę w ten kostium".

Dziena dodaje, że związek jej bohaterki z ojcem pokazuje jeszcze inną stronę Gemmy. "Myślę, że to jedna z takich sytuacji, kiedy naprawdę kocha się drugą osobę i wie się, że ona też nas kocha, ale mimo wszystko jakoś się wam nie układa. Gemma i jej ojciec nie spędzili wcześniej razem zbyt wiele czasu i nigdy naprawdę nie rozmawiali. Nie powiedziałabym, że są w konflikcie, ale na pewno kiedy są razem, zachowują się dosyć niezręcznie".

Kiedy Finn trafia na pokład jachtu po brawurowej akcji ratowania kapelusza Gemmy, uświadamia sobie, że ma niepowtarzalną szansę uzyskania bogatego sponsora swoich poszukiwań skarbu. Od razu rozpala wyobraźnię Nigela i Gemmy swoimi opowieściami o zatopionym w 1715 r. statku "Aurelia" i jego skarbie, legendarnym Posagu Królowej. Entuzjazm Finna od nowa zaraża Tessę, i oboje przekonują Nigela i Gemmę do przyłączenia się do poszukiwań.

Niestety, zaraźliwy entuzjazm Finna sprawił, że wcześniej poszukiwaniami zainteresował się też inny potencjalny sponsor, w dodatku działający na granicy prawa. Zanim Finn poznał Nigela, dał znać temu człowiekowi - którym jest potężny gangster ukrywający się pod ironicznie słodkim pseudonimem Big Bunny - jak mało mu brakuje do odkrycia skarbu. Teraz Big Bunny uważa, że tylko on ma prawo do skarbu. Jego rozumowanie jest zresztą logiczne, gdyż wszystko wskazuje na to, że skarb znajduje się na małej karaibskiej wysepce, którą Big Bunny kupił za pieniądze, które zarobił jako raper.

Kevin Hart, który występuje w Big Bunny, opowiada: "Big Bunny świetnie sobie radzi w branży muzycznej. Ale osiągnął już tam wszystko, co było do osiągnięcia i teraz kupił sobie wyspę. I wszystko wskazuje na to, że jest na niej zakopany skarb. A przecież nie można wejść komuś do ogródka i po prostu go wykopać - i kiedy mówię o ogródku, mam na myśli całą wyspę. Big Bunny kupił sobie prywatną wyspę. Należy do niego, tak jak wszystko, co się na niej znajduje i co jest na niej zakopane. Tak uważa mój bohater".

Co gorsza, Finn jest zadłużony u Big Bunny'ego, który powoli traci do niego cierpliwość. "Finn jest dla Big Bunny'ego jak ból zęba. A w dodatku zawsze udaje mu się być o krok do przodu" - opowiada Hart. "Big Bunny i jego ludzie nie umieją go złapać, zabić ani się od niego uwolnić. Za każdym razem, kiedy wysyła swoich ludzi, żeby się z nim rozprawili, Finn jakoś ich przechytrza i wraca jak bumerang. Big Bunny jest tym zdołowany".

Tennant dodaje: "Kiedy kręci się komedię przygodową, przedstawienie przemocy jest dużym wyzwaniem. Musi się w filmie znaleźć niebezpieczeństwo i tajemniczość, ale bohaterowie nie mogą być zbyt zagrożeni. Ton musi być lekko humorystyczny. Dlatego Kevin Hart był doskonały w roli gangstera Big Bunny'ego - jest w nim coś zabawnego nawet wtedy, kiedy stara się być bezwzględny".

Big Bunny ma dwóch pomocników, Curtisa i Cordella, którzy nie są niestety zbyt profesjonalni. Jest bardziej prawdopodobne, że potkną się o własne nogi, niż że złapią Finna. Ich role grają Brian Hooks oraz Malcolm-Jamal Warner.

Z kolei pomocnikiem Finna jest Alfonz, emigrant z Ukrainy (w tej roli zobaczymy szkockiego aktora Ewena Bremnera). Alfonz także niestety nie jest zbyt pomocny: kiedy tylko stawia stopę na pokładzie jachtu, bardziej interesuje go gapienie się na Gemmę niż przechytrzenie Big Bunny'ego i jego ludzi.

Big Bunny ma potrzebne pieniądze i ludzi, ale brakuje mu doświadczenia w szukaniu skarbów. Dlatego zatrudnia jedynego człowieka, który ma doświadczenie i talent, dzięki którym będą mieli szanse prześcignąć Finna. Jest to dawny mentor Finna, Moe Fitch. Fitch jest doświadczonym poszukiwaczem zatopionych skarbów. To on nauczył Finna wszystkiego o tym fachu i teraz uważa, że Finn go zdradził, prowadząc poszukiwania na własną rękę. Ich wcześniejsza harmonijna współpraca zamienia się teraz w szaleńczą rywalizację. A zwycięzca zdobędzie wspaniałą nagrodę - legendarny Posag Królowej.

Ray Winstone, grający rolę Fitcha, opowiada: "Na początku widzowie myślą, że Moe jest bohaterem negatywnym. Ale pierwsze wrażenie bywa mylne. Kiedyś Moe odkrył w młodym Finnie coś, co mu się spodobało, więc wziął go pod swoje skrzydła i nauczył wszystkiego, co sam umiał. Jednak Finn, bardzo uparty i może nie do końca lojalny, ostatecznie go rozczarował. To w jakimś sensie złamało serce Moe. Mimo wszystko gdzieś głęboko nadal czuje do Finna sympatię. Ich wzajemny stosunek przypomina trochę relację ojca z synem".

Kiedy Winstone przygotowywał się do roli zdeterminowanego poszukiwacza przygód, natknął się na materiały, które obudziły w nim wielki szacunek dla ludzi, którzy poświęcają życie odkrywaniu tajemnic przeszłości. "Ludzie, którzy poszukują zatopionych skarbów, muszą łączyć w sobie wiedzę naukowców i oceanologów z charakterem hazardzisty... Kiedy znajdziesz swój pierwszy skarb, łapiesz bakcyla na całe życie. Jeśli ktoś kocha morze, dokonywanie odkryć i zdobywanie ciągle nowej wiedzy, jest to fantastyczny sposób na życie".

Marzenie o znalezieniu w głębinach morza niewyobrażalnych bogactw od wieków rozpala wyobraźnię poszukiwaczy. Tennant dodaje: "Ilość skarbów i bogactw, które spoczywają na dnie morza, jest niewyobrażalna. Ale poszukiwania takiego skarbu to jak szukanie igły w stogu siana. Mimo tego są ludzie, którzy poświęcają temu całe swoje życie. To prawdziwi wariaci".

"Podobno około 75% powierzchni ziemi pokrywa woda, a 95% tych obszarów jest do tej pory niezbadane. Musi tam więc być wiele skarbów, które nie zostały jeszcze znalezione" - zastanawia się McConaughey. - "Jeśli ktoś umie połączyć ze sobą kilka faktów, wszystko staje się możliwe. I poszukiwanie takiego skarbu staje się wielką przygodą". Hudson dodaje: "Kiedy słuchasz opowieści o ludziach, którzy naprawdę odkryli zatopione skarby, jest to niesamowite. Emocje, jakie towarzyszą odkryciu skarbów, które od wieków spoczywały na dnie morza, muszą być niewyobrażalne. Nasi bohaterowie, Tess i Finn odczuwają coś takiego".

NA ANTYPODACH

Akcja filmu rozgrywa się na Karaibach i na początku twórcy filmu planowali nakręcenie zdjęć właśnie tam. Jednak z powodów logistycznych (nie mówiąc już o zbliżającym się sezonie huraganów!) ostatecznie zdecydowano się na wybrzeża Australii. W okolicach Queensland ekipa znalazła wszystko, czego potrzebowała do pracy. Zdjęcia odbyły się w Port Douglas, na Lizard Island, Wyspach Whitsunday oraz na Złotym Wybrzeżu.

Scenograf Charles Wood wspomina: "Andy'emu bardzo zależało, żeby nakręcić ten film w naturalnych plenerach Karaibów. Kiedy okazało się, że musimy kręcić w Australii, zarządzał, żebym wyczarował mu plenery karaibskie. Szukaliśmy na wybrzeżu Australii miejsc, które wyglądałyby jak Karaiby. Najważniejszą częścią mojej pracy było odtworzenie atmosfery Karaibów".

Andy Tennant dodaje: "Jako reżyser musisz zaufać swojemu scenografowi i wierzyć, że uda mu się właściwie zinterpretować twoją wizję filmu. Charles Wood tak jak ja wciągnął się w historię, którą mieliśmy opowiedzieć, nawet w jej najdrobniejsze elementy i niuanse. Jest bardzo drobiazgowy, a taki właśnie powinien być dobry scenograf. Ma też wielki talent".

Wood odwiedził wyspy St. Thomas, St. Croix i St. John, aby opracować projekty scenografii i zapoznać się z tamtejszą atmosferą. Aby zaprojektować Posag Królowej, przeprowadził badania w Mel Fisher Maritime Heritage Museum w Key West na Florydzie, w którym znajdują się skarby, dokumenty oraz inne obiekty wyłowione z morza. Niektóre z eksponatów mają nawet po kilkaset lat. Scenograf podkreśla, jak cenna była dla niego wizyta w muzeum: "Mogłem tam zobaczyć autentyczne skarby wyłowione z hiszpańskich galeonów i przekonać się, jak powinien wyglądać nasz skarb. Każdy etap poszukiwań skarbu jest bardzo dokładnie przedstawiony w muzeum, z wykorzystaniem ilustracji i zdjęć. Dzięki temu mogliśmy sprawić, że nasz filmowy skarb wyglądał jak najbardziej autentycznie i realistycznie".

Poszukiwacze podwodnych skarbów naturalnie spędzają większość czasu, eksplorując dno morza, dlatego akcja filmu rozgrywa się w dużej części na wodzie, nad wodą lub pod wodą. Rodziło to wiele problemów dla ekipy. Tennant wspomina: "Wszyscy mi mówili, że kręcenie filmu na wodzie będzie trudne, i to prawda. Pogoda zmienia się w mgnieniu oka, wygląd nieba i wody się zmienia, istnieje ryzyko utopienia sprzętu. Musisz przewidywać, jakie problemy mogą się pojawić i być na to gotowy. W takich warunkach wszystko zależy od jakości ekipy. Miałem wielkie szczęcie, że moim operatorem był Don Burgess, który pracował wcześniej przy Cast Away - Poza światem i Forreście Gumpie. Don umie pracować na wodzie. Okazał się naprawdę niezastąpiony".

Donald De Line, który był obecny na planie podczas zdjęć, dodaje: "Myślę, że największym wyzwaniem dla filmowca jest kręcenie na wodzie. Była to dla nas prawdziwa próba profesjonalizmu. Możesz wszystko dokładnie zaplanować, ale ostatecznie i tak jesteś zdany na łaskę żywiołów i nie wszystko się zawsze udaje. Kręciliśmy ujęcia z łodzi na jacht, z powietrza na jacht, z lądu na jacht... w każdej konfiguracji, jaką tylko można sobie wyobrazić. Wszystko musiało być doskonale skoordynowane. Na szczęście mieliśmy znakomitego koordynatora scen wodnych, Lance'a Juliana".

Julian był odpowiedzialny za zgromadzenie flotylli jednostek pływających wykorzystywanych podczas produkcji filmu. Kilka z nich znalazło się na ekranie, ale znacznie więcej było wykorzystanych po drugiej stronie kamery, jako łodzie, na których ustawiono kamery, łodzie transportowe i łodzie wykorzystywane przez nurków. Najważniejszym sukcesem Juliana było znalezienie ponad czterdziestometrowego jachtu, który zagrał luksusowy "Precious Gem" Nigela Honeycutta. Odpowiedni jacht udało się znaleźć na Fidżi i zdaniem Charlesa Wooda idealnie pasował do roli "Precious Gem". "Potrzebowaliśmy jachtu z kilkoma pokładami oraz zejściem do nurkowania na rufie. Ten jacht spełniał nasze wymagania. Nie jest łatwo znaleźć jacht tej wielkości, którego właściciel zgodziłby się wpuścić na pokład ekipę filmową. Mieliśmy szczęście, że udało nam się znaleźć odpowiedni jacht stosunkowo blisko od Australii i że jego właściciel był zainteresowany współpracą z nami".

"Gdybym ja miał taki jacht, ostatnią rzeczą, jakiej bym chciał, byłoby wpuszczenie na niego filmowców" - śmieje się Tennant. - "To piękny jacht i naprawdę docenialiśmy to, że możemy pracować na jego pokładzie".

To, że akcja filmu będzie wymagała nurkowania oznaczało, że większość aktorów musiała zdobyć uprawnienia nurka. Doświadczony koordynator scen kaskaderskich R.A. Rondell (druga i trzecia część trylogii Matrix, Powrót Supermana) wyjaśnia: "Ponieważ w filmie mamy bardzo dużo scen w wodzie, wszyscy musieli zdobyć uprawnienia. Najważniejsze było nauczenie ich podstawowych czynności, a później wyjaśnienie im procedur bezpieczeństwa, tak aby każdy z nich poczuł się pewnie. Każdy aktor wymagał innej ilości uwagi. Matthew jest bardzo wysportowany i szybko się uczy. Naprawdę może wykonać każde zadanie wymagające wysiłku fizycznego, jakie jest potrzebne do roli. Każdy koordynator kaskaderów tylko marzy o pracy z takim aktorem. Nigdy wcześniej nie pracowałem z Kate, ale okazało się, że bardzo uważnie słuchała moich wyjaśnień i zadawała dociekliwe pytania. Nauczyła się wszystkiego, co powinna umieć, a potem to zrobiła".

McConaughey miał już podstawowe uprawnienia nurka, ale zrobił patent nurka wyższej klasy podczas produkcji filmu. Jednak dla większości aktorów nurkowanie było całkowitą nowością.

Hudson wspomina: "Wspólne nurkowanie bardzo zbliżyło wszystkich aktorów. Uczyliśmy się nurkować razem i to było fajne. To jedna z sytuacji, kiedy musisz nauczyć się ufać innym w środowisku, gdzie naprawdę wszystko opiera się na wzajemnym zaufaniu".

Instruktor nurkowania Tye Zinck, który nadzorował przebieg scen nurkowania oraz ich bezpieczeństwo opowiada: "Wszyscy okazali się być dobrymi nurkami. Trochę mnie to zaskoczyło, bo wiedziałem, że wcześniej nie mieli żadnych albo prawie żadnych doświadczeń z nurkowaniem. A my po prostu musieliśmy wrzucić ich na głęboką wodę. Matthew oczywiście miał wcześniej doświadczenie jako nurek i świetnie sobie radził w wodzie - o niego nie musieliśmy się martwić. Kate na początku była trochę zestresowana, ale kiedy tylko zobaczyła jak wygląda podwodny świat, nabrała do tego entuzjazmu. W filmie sprawia wrażenie, jakby robiła to przez całe życie".

"Myślałam, ze to będzie prostsze" - przyznaje Hudson. "Kiedy miałam zanurkować po raz pierwszy, byłam przerażona, ale członkowie ekipy odpowiadający za sceny wodne i eksperci od nurkowania byli niesamowici. A kiedy w końcu zanurkowałam, wrażenie było oszałamiające. Zanurkować po raz pierwszy w życiu na Wielkiej Rafie Koralowej to jest naprawdę coś! To, co zobaczyłam pod wodą, było fenomenalne. Czułam się jak w innym świecie. Teraz kocham nurkowanie: nie mogę się doczekać, kiedy znowu znajdę się pod wodą".

Z kolei Kevin Hart przyznaje, że ocean woli podziwiać z brzegu. "Morze nie jest moim domem. Jest za to domem rekinów, meduz i płaszczek - każda z nich może cię zabić. Wolałem unikać kontaktu z nimi. Taki miałem plan. Nie obchodziło mnie, że wszyscy mówili, że to najpiękniejszy zakątek oceanu, jaki w życiu widzieli. Też go widziałem, z pokładu jachtu. Lepiej na jachcie niż pod jachtem" - dodaje żartobliwie.

Naturalnie, zapewnienie bezpieczeństwa aktorom i ekipie odgrywało kluczową rolę. Aktorzy byli zawsze otoczeni przez ekipę profesjonalnych nurków gotowych przyjść im na pomoc w każdej sytuacji - i chroniących ich przed niechcianymi intruzami. Któregoś dnia nagłe pojawienie się śmiertelnie niebezpiecznych meduz, które zamieszkują wody na północnych wybrzeżach Australii, spowodowało błyskawiczne przerwanie zdjęć. Kiedy okazało się, że meduzy nie zamierzają odpłynąć, ekipa na pewien czas przeniosła się na Karaiby, aby ukończyć zdjęcia.

"Kiedy jesteś po środku oceanu, nigdy nie wiesz, jakie sztuczki przygotowała dla ciebie Matka Natura" - podsumowuje tę przygodę McConaughey. - "Plenery były przepiękne, ale mogły okazać się niebezpieczne, z powodu wiatru, wysokich fal albo pojawienia się tych niebezpiecznych meduz. Ale nic z tym nie mogliśmy zrobić, musieliśmy się po prostu przyzwyczaić".

Mimo wszystko, nakręcenie niektórych sekwencji podwodnych wymagało pracy w bardziej kontrolowanych warunkach niż było to możliwe na otwartym oceanie. Niestety, w Queensland nie było odpowiedniego basenu do zdjęć podwodnych, więc producenci postanowili go wybudować. Wood opowiada: "Pracowałam przy różnych projektach, w których były zdjęcia podwodne, ale nigdy nie robiłem nic na taką skalę. Wybudowanie basenu do zdjęć podwodnych było dla mnie nowym wyzwaniem. Ściśle współpracowałem z Peterem Russellem, dyrektorem artystycznym, który ma wykształcenie inżynierskie. Jego doświadczenie okazało się bardzo pomocne. Współpracowaliśmy także z kilkoma lokalnymi podwykonawcami, którzy zaangażowali się w projekt i dawali nam bezcenne rady".

Pierwszym problemem był rozmiar basenu. Wood wyjaśnia: "Projektując basen, musieliśmy wziąć pod uwagę, że musimy go wykorzystać do sceny zatopienia jachtu Finna, The Booty Calls. Miała to być jedna z pierwszych scen, które miały zostać nakręcone w basenie. Jacht Finna miał 12 metrów długości kadłuba. Wiedzieliśmy, że potrzebujemy dodatkowe sześć metrów z każdej strony, żebyśmy mogli swobodnie manewrować.

W efekcie powstał basen o wymiarach ponad 40 na 30 metrów. Jego minimalna głębokość wynosiła prawie pięć metrów, a maksymalna - prawie sześć i pół. Pojemność basenu wynosiła 7,2 miliona litrów wody. Wood ocenił, że był to największy basen do zdjęć podwodnych na południowej półkuli i jeden z największych na świecie.

Jednak zbudowanie basenu było tylko pierwszym etapem pracy. "Konserwacja i zapewnienie prawidłowego funkcjonowania basenu były dużo bardziej skomplikowane" - opowiada Wood. "Dużym wyzwaniem były systemy filtrowania i podgrzewania wody. Chodzi mi o to, że mogliśmy wrzucić do basenu co tylko byśmy chcieli, ale jeśli woda nie byłaby wystarczająco przejrzysta żeby to sfilmować, mielibyśmy spory kłopot".

"Basen był niesamowity" - wspomina Tennant. - "Któregoś dnia mieliśmy nakręcić zatopiony jacht na dnie basenu. Potem skończyliśmy zdjęcia i zostawiliśmy jacht na dnie, a kiedy wróciliśmy, jacht wyglądał już inaczej i chcieliśmy to też nakręcić. Więc aktorzy weszli z powrotem do wody, ja też, i zaczęliśmy znowu kręcić" - mówi z uśmiechem reżyser.

"Jednym z powodów, dla których kocham robienie filmów, jest możliwość zdobywania nowych doświadczeń. Pracując nad tym filmem, miałem możliwość spróbować wielu rzeczy, których nigdy wcześniej nie robiłem" - opowiada Tennant. - "Takich, jak praca w Australii, zdjęcia podwodne i kręcenie dużych scen akcji. To było wspaniałe!"

MATTHEW McCONAUGHEY (Finn) zagrał ostatnio w docenionym przez krytyków filmie Męski sport. Gra tam rolę trenera footballu z małego miasteczka w Zachodniej Wirginii, który musi zmierzyć się z tragedią, która spotkała jego drużynę.

W 2005 r. McConaughey zagrał u boku Penelope Cruz w komedii przygodowej Sahara. W filmie wystąpił także Steve Zahn. Za rolę w Saharze McConaughey otrzymał nagrodę People's Choice. Film stał się najbardziej kasowym filmem podczas weekendu otwarcia. Był to jednocześnie pierwszy ważny projekt firmy producenckiej aktora, nazwanej j.k. livin productions. Następną udaną rolą McConaugheya był występ w Podwójnej grze, gdzie zagrał wraz z Alem Pacino. W tym samym roku wygrał plebiscyt na "Najseksowniejszego żyjącego aktora" zorganizowany przez magazyn People.

Ostatnio widzieliśmy go także w komedii romantycznej Miłość na zamówienie, gdzie partnerował Sarah Jessice Parker, oraz w Jak stracić chłopaka w 10 dni u boku Kate Hudson, a także w filmie science-fiction Władcy ognia z Christianem Bale'em, w dramacie z gwiazdorską obsadą Trzynaście rozmów o tym samym; w horrorze Ręka boga według scenariusza i w reżyserii Billa Paxtona oraz w przebojowej komedii romantycznej Adama Shankmana Powiedz tak! u boku Jennifer Lopez.

McConaughey zagrał także w filmie wojennym U-571, w EDtv Rona Howarda, w Amistad Stevena Spielberga, Kontakcie Roberta Zemeckisa oraz w docenionym przez krytyków obrazie Joela Schumachera Czas zabijania, a także w filmach Na granicy, Anioły na boisku oraz w Uczniowskiej balandze w Richarda Linklatera.

Założona przez McConaugheya firma producencka j.k. livin była odpowiedzialna za produkcję wykonawczą pełnometrażowego filmu dokumentalnego Hands on a Hard Body, a obecnie realizuje wiele projektów we współpracy z różnymi wytwórniami oraz innymi firmami producenckimi. Do realizowanych projektów należy między innymi komedia Surfer Dude. Następny film McConaugheya to Tropic Thunder, w którym zagra z Benem Stillerem, Robertem Downeyem Juniorem oraz Jackiem Blackiem. Premiera filmu planowana jest na lato 2008 r.

KATE HUDSON (Tess) za rolę w znakomitym filmie Camerona Crowe'a U progu sławy (2000) otrzymała Złoty Glob oraz nominacje do Oscara, nagród BAFTA i SAG. W filmie, którego akcja rozgrywa się w środowisku muzyków rockandrollowych w latach siedemdziesiątych, Hudson wcieliła się w postać legendarnej groupie i "maskotki zespołu" Penny Lane. Ta rola zapewniła jej sympatię widzów oraz uznanie krytyków w całym kraju. Za rolę Hudson otrzymała także nagrodę stowarzyszenia Broadcast Film Critics za debiut. Ponadto otrzymała nominację do nagrody SAG dla najlepszej obsady (wraz z nią nominowana była obsada, w której skład weszli Billy Crudup, Frances McDormand, Patrick Fugit, Philip Seymour Hoffman, Jason Lee oraz Anna Paquin).

Hudson zagrała następnie w komedii Doktor T. i kobiety w reżyserii Roberta Altmana, gdzie ponownie spotkała się na planie z gwiazdami kina. Tym razem byli to Richard Gere, Helen Hunt, Laura Dern oraz Liv Tyler. Jej następnym filmem była komedia romantyczna Wszystko o Adamie ze Stuartem Townsendem i Frances O'Connor. Później zagrała główną rolę kobiecą w dramacie kostiumowym Shekhara Kapura Cena honoru, gdzie partnerowali jej Heath Ledger oraz Wes Bentley.

W 2003 r. Hudson zagrała wraz z Matthew McConaugheyem w kasowej komedii romantycznej Jak stracić chłopaka w 10 dni. Film zarobił na całym świecie 200 milionów dolarów z wpływów kasowych. W tym samym roku aktorka zagrała wraz z Lukiem Wilsonem w komedii Alex i Emma wyreżyserowanej przez Roba Reinera, oraz we współczesnej komedii spółki Merchant-Ivory zatytułowanej Rozwód po francusku. Gwiazdorska obsada tego ostatniego filmu obejmowała Naomi Watts, Glenn Close, Stockard Channing, Leslie Caron oraz Stephena Fry. Hudson zagrała następnie główną rolę w wyreżyserowanej przez Garry'ego Marshalla komedii Mama na obcasach oraz w thrillerze psychologicznym Klucz do koszmaru z Peterem Sarsgaardem i Geną Rowlands. Ostatnio widzieliśmy ją głównej roli w przebojowej komedii Ja, ty i on, gdzie partnerowali jej Owen Wilson, Matt Dillon i Michael Douglas. Następnym filmem aktorki będzie komedia romantyczna My Best Friend's Girl, gdzie partnerował jej będzie Dane Cook. Kate Hudson zadebiutowała też niedawno jako scenarzystka i reżyserka filmu krótkometrażowego. Film, zatytułowany Cutlass, powstał w ramach programu Glamour Reel Moments.

Debiutem Hudson w filmie fabularnym był obraz 200 papierosów w reżyserii Risy Bramona Garcii. W filmie wystąpili także Ben Affleck, Courtney Love oraz Martha Plimpton. Do innych ważnych wczesnych filmów Hudson można zaliczyć obraz Morgana J. Freemana Desert Blue, w którym zagrali także Christina Ricci oraz Casey Affleck, a także Plotkę, dramat psychologiczny, w którym Hudson zagrała u boku Jamesa Marsdena i Joshui Jacksona.

Na wiosnę na rynku pojawi się linia innowacyjnych produktów do pielęgnacji włosów stworzona przez Kate Hudson we współpracy ze stylistą Davidem Babaii. Kosmetyki będą nazywać się DAVID BABAII FOR WILDAID. Wszystkie produkty będą całkowicie wolne od siarczanów, parabenów oraz substancji pochodzenia zwierzęcego. Nie będą też testowane na zwierzętach. Część zysków z ich sprzedaży przeznaczona zostania na potrzeby WildAid, międzynarodowej organizacji zajmującej się ochroną środowiska.

DONALD SUTHERLAND (Nigel Honeycutt) należy do najbardziej wszechstronnych aktorów hollywoodzkich. Jego filmografia jest imponująca. Znajduje się na niej ponad sto bardzo różnorodnych pozycji, od zgryźliwej satyry politycznej MASH w reżyserii Roberta Altmana, przez skromny dramat Roberta Redforda Zwyczajni ludzie aż do misternego thrillera Klute w reżyserii Alana J. Pakuli oraz ekscentrycznego i jednocześnie romantycznego Casanovy Felliniego. Sutherland ma na swoim koncie nominacje do Złotych Globów za role w MASH oraz w Zwyczajnych ludziach.

W swojej karierze aktor często pracował z wybitnymi filmowcami. Zagrał u Bernardo Bertolucciego w 1900, a także w Nie oglądaj się teraz w reżyserii Nicolasa Roega, w Dniu szarańczy Johna Schlesingera, Aleksie w krainie czarów Paula Mazursky'ego, Parszywej dwunastce Roberta Aldricha, Orzeł wylądował Johna Sturgesa, Powrocie Maksa Dugana Herberta Rossa, Świrach Louisa Malle, Ognistym podmuchu Rona Howarda, JFK Olivera Stone'a, Szóstym stopniu oddalenia Freda Schepisi, Przed metą Roberta Towne'a, za rolę w którym otrzymał kolejną nominację do Złotego Globu, w Kosmicznych kowbojach Clinta Eastwooda, Wzgórzu nadziei Anthony'ego Minghelli oraz w Dumie i uprzedzeniu w reżyserii Joego Wrighta.

Do jego najnowszych filmów należą Zabić wspomnienia, gdzie gra z Donem Cheadle'em oraz Adamem Sandlerem, a także Pytając o miłość w reżyserii Roberta Towne'a; Rewolta z Ralphem Fiennesem, Demon: Historia prawdziwa z Sissy Spacek, American Gun z Marcią Gay Harden i Forestem Whitakerem, a także Dzikie plemię w reżyserii Griffina Dunne'a.

Sutherland jest także uznanym aktorem telewizyjnym. Za rolę Trippa Darlinga, patriarchy manhattańskiej rodziny w przebojowym serial produkcji ABC pod tytułem Dirty Sexy Money nominowany był do Złotego Globu. W serialu partnerują mu Peter Krause oraz Jill Clayburgh. Otrzymał Złoty Glob i nagrodę Emmy za rolę w filmie Obywatel X produkcji HBO. Kolejny Złoty Glob trafił do Sutherlanda za rolę Clarka Clifforda, doradcy prezydenta Lyndona Johnsona, w wyreżyserowanym przez Johna Frankenheimera i wyprodukowanym przez HBO telewizyjnym filmie historycznym Na ścieżce wojennej. W 2006 r. aktor zdobył dwie nominacje do Złotego Globu: za rolę ambitnego Przewodniczącego Kongresu Nathana Templetona w serialu Pani Prezydent, oraz za swoją kreację w nagradzanym filmie produkcji telewizji Lifetime pt. Human Trafficking, za który nominowany był także do nagrody Emmy.

Sutherland gra również w teatrze. Za rolę w chwalonym przez krytyków i wyprzedanym na wiele miesięcy do przodu spektaklu "Ten Unknowns", na podstawie sztuki Jona Robina Baitza, który wystawiany jest na deskach Lincoln Center, Sutherland otrzymał nominację do nagrody Outer Critics Circle Award dla najlepszego aktora. Występował także w Londynie, Los Angeles oraz Toronto w produkcjach "Wariacji enigmatycznych". Przekładu tej cenionej francuskiej sztuki Erika-Emmanuela Schmitta na angielski dokonał syn aktora, Roeg Sutherland.

EWEN BREMNER (Alfonz) ma na swoim koncie ponad 25 filmów fabularnych. Jego przepustką do sławy okazała się wczesna rola w wielokrotnie nagradzanym filmie Mike'a Leigh Nadzy (1993). Po sukcesie Nagich Bremner zagrał w filmie Sędzia Dredd Danny'ego Cannona, wraz z Sylvesterem Stallone, Royal Deceit z Gabrielem Byrne i Helen Mirren, a także w The Phoenix and the Magic Carpet z Peterem Ustinovem w roli głównej.

Prawdopodobnie najbardziej popularną i uznaną rolą Bremnera do tej pory był wieczny pechowiec Spud w cenionej przez krytyków i widzów czarnej komedii Trainspotting Danny'ego Boyle'a. Jego inne ważne filmy to The Life of Stuff, The Acid House i Julien Donkey-Boy, w którym zagrał nieszczęśliwego młodego schizofrenika, a partnerowała mu Chloe Sevigny, thriller Bestia, Przekręt Guya Ritchiego, Pearl Harbor Michaela Baya, Helikopter w ogniu Ridleya Scotta, komedia muzyczna Fancy Dancing, 16 lat utopionych w alkoholu, Rachunek sumienia z Paulem Bettany oraz Brianem Coksem, Witajcie w dżungli Petera Berga, W 80 dni dookoła świata z Jackiem Chanem i Jimem Broadbentem, Obcy kontra Predator, romans The Zero Sum, Marvelous oraz chwalony przez krytyków obraz Woody'ego Allena Wszystko gra. Ostatnie filmy aktora to Hallam Foe z Jamie Bellem oraz Sophią Myles, a także jedna z głównych ról w gwiazdorskiej komedii Zgon na pogrzebie w reżyserii Franka Oza.

Bremner ma też na swoim koncie udział w wielu angielskich filmach telewizyjnych, w tym w Królowej dziewicy oraz w Elżbiecie I z Helen Mirren i Jeremym Ironsem, The True Adventures of Robert Louis Stevenson, The Baader Meinhoff Gang Show oraz Surrealissimo: The Trial of Salvador Dali, w którym wcielił się w rolę ekscentrycznego malarza.

Bremner urodził się w Edynburgu. Często bierze też udział w przedstawieniach teatralnych na deskach teatrów brytyjskich. Zagrał między innymi w wystawianej w Donmar Warehouse produkcji "God of Hell" Kathy Burke oraz w docenionych przez krytyków adaptacjach teatralnych "Trainspotting", "Gormenghast", "The Present and Bright Light Shining", "Slab Boys", "Greenfingers", "The Funeral", a także "Conquest of the South Pole".

ALEXIS DZIENA (Gemma Honeycutt) grała różnorodne role w takich filmach jak Broken Flowers Jima Jarmuscha, w którym partnerowała Billowi Murrayowi i Sharon Stone, Sex and Breakfast z Macaulayem Culkinem, Spustoszenie z Anne Hathaway oraz Powrót do klasy, w którym główną rolę zagrała Amy Sedaris.

Dziena zagrała też jedną z głównych ról w serialu Inwazja produkcji ABC oraz rolę główną w filmie telewizyjnym produkcji CBS Zimny jak głaz, w którym wystąpił także Tom Selleck, a także w Nastolatkach produkcji telewizji Lifetime, gdzie zagrała wraz z Marcią Gay Harden.

Aktorka jest absolwentką American Academy of Dramatic Arts. Jest też utalentowaną piosenkarką, pianistką i wiolonczelistką. Obecnie uczy się grać na perkusji oraz na gitarze.

Jej następnymi filmami będą: Tenderness, gdzie zagra z Russellem Crowe, oraz Nick and Norah's Infinite Playlist, w którym partnerował jej będzie Michael Cera.

KEVIN HART (Big Bunny) rozpoczął karierę w branży rozrywkowej od udanego występu podczas wieczoru talentów w jednym z klubów Filadelfii. Niedługo po tym sukcesie rzucił pracę w sklepie z obuwiem sportowym i rozpoczął karierę jako komik i kabareciarz. Występował w takich klubach jak Boston Comedy Club, Caroline's, Stand-Up NY, The Improvisation, The Laugh Factory oraz The Comedy Store w Los Angeles. Kolejne sukcesy doprowadziły go do występów zagranicznych w klubach w Amsterdamie i Londynie.

Występ Harta podczas Festiwalu Komedii w Montrealu zaowocował pierwszymi rolami w filmach. Do tej pory Hart ma na swoim koncie role w Wielkim kinie, Strasznym filmie 4, The Last Stand, W wirze, 40-letnim prawiczku, Wysokich lotach, Nadchodzi Polly, Strasznym filmie 3 (do którego sam napisał swoją rolę) oraz w Papierowych żołnierzach. W telewizji Hart był także producentem wykonawczym, scenarzystą i gwiazdą sitcomu produkcji ABC zatytułowanego The Big House, którego pomysł był zainspirowany losami rodziny Harta w Filadelfii. Jego inne występy telewizyjne obejmują Love, Inc. produkcji UPN, Barbershop produkcji Showtime oraz Nick Cannon Presents: Wild 'N Out produkcji MTV. Obecnie Hart jest też gospodarzem nadawanego przez MTV programu Celebrity Rap Superstar.

Aktora zobaczymy niedługo na ekranach kin w filmach Starship Dave z udziałem Eddiego Murphy'ego, Not Easily Broken w reżyerii Billa Duke'a, Something Like a Business, Extreme Movie z Jamiem Kennedym oraz Superhero! z Lesliem Nielsenem.

RAY WINSTONE (Moe Fitch) ostatnio zagrał rolę główną w epickim Beowulfie, filmie akcji wyreżyserowanym przez Roberta Zemeckisa z wykorzystaniem pionierskiej technologii motion capture. Wcześniej widzieliśmy go na ekranach w oscarowej Infiltracji Martina Scorsese oraz w Rozstaniach i powrotach Anthony'ego Minghelli z udziałem Jude'a Law oraz Juliette Binoche.

W 1998 r. Winstone otrzymał nagrodę British Independent Film Award dla najlepszego aktora, a także nominację do nagrody BAFTA za rolę w filmie Gary'ego Oldmana Nic doustnie. W następnym roku otrzymał kolejną nominację do British Independent Film Award za rolę w Strefie wojny Tima Rotha. Trzecią nominację do tej samej nagrody w kategorii "Najlepszy aktor" otrzymał za film Sexy Beast. W 2001 r. był częścią nagrodzonej zbiorową nagrodą National Board of Review obsady filmu Ostatnia prośba. Za rolę w Propozycji Winstone otrzymał też nominację do nagrody przyznawanej przez Australijski Instytut Filmowy w kategorii "Najlepszy aktor".

Aktor urodził się w Hackney na londyńskim East Endzie. W szkole trenował boks i dwa razy był członkiem młodzieżowej reprezentacji Anglii. Po ukończeniu nauki w Corona School reżyser Alan Clarke obsadził go w swoim kontrowersyjnym projekcie Scum. Projekt ten początkowo planowany był jako sztuka dla BBC, jednak stacja wycofała się z niego z uwagi na znajdujące się w scenariuszu sceny przemocy i brutalności. Scum został jednak później zrealizowany jako film fabularny. Ta rola stała się początkiem kariery Winstone'a. Jego następne ważniejsze filmy to Kwadrofonia, Biedroneczko, biedroneczko, Twarz, W morzu uczuć, The Very Thought of You, Agnes Brown oraz Fanny i Elvis. Do jego najnowszych filmów należą melodramat Anthony'ego Minghelli Wzgórze nadziei oraz Król Artur w reżyserii Antoine'a Fuqui. Aktor użyczył też głosu postaci Pana Bobra w kasowym przeboju fantasy Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa.

Winstone gra również w produkcjach telewizyjnych. Ma na swoim koncie główne role w brytyjskich filmach telewizyjnych Henryk VIII oraz Sweeney Todd.

W tym roku zobaczymy Winstone'a w boku Harrisona Forda oraz Shii LaBeoufa w niecierpliwie wyczekiwanym przez widzów filmie Indiana Jones i królestwo kryształowej czaszki, wyreżyserowanej przez Stevena Spielberga czwartej serii popularnego cyklu filmów o przygodach Indiany Jonesa.

ANDY TENNANT (reżyser/scenarzysta) ma na swoim koncie komedię romantyczną Hitch: Najlepszy doradca przeciętnego faceta, w której rolę tytułową zagrał Will Smith. Film pobił rekordy kasowe w lutym 2005 r. i stał się międzynarodowym przebojem. Wcześniejszym udanym filmem Tennnanta była Dziewczyna z Alabamy z Reese Witherspoon, Joshem Lucasem i Patrickiem Dempseyem. W 1999 r. Tennant wyreżyserował Annę i króla, w którym główne role zagrali Jodie Foster i Chow Yun-Fat. Wcześniej odniósł sukces jako współscenarzysta i reżyser filmu Długo i szczęśliwie z Drew Barrymore, Dougrayem Scottem oraz Anjeliką Huston. Jego debiutem reżyserskim był film Czy to ty, czy to ja. Tennant wyreżyserował także Polubić czy poślubić z Matthew Perry oraz Salmą Hayek.

Tennant pochodzi z Chicago. Studiował wiedzę o teatrze pod kierunkiem Johna Housemana na Uniwersytecie Południowej Kalifornii.

Reżyserował także filmy i seriale telewizyjne, w tym takie hity jak Cudowne lata, Parker Lewis oraz Przygoda na Dzikim Zachodzie.

Jego następnym filmem będzie komedia romantyczna Around the World in 80 Dates, którą wyprodukuje Type A Films, firma Reese Witherspoon.

JOHN CLAFLIN (scenarzysta/autor pomysłu) pracował przy zarządzaniu produkcją takich filmów jak Quiz Show oraz GoldenEye (którego producentem był legendarny Albert Broccoli). Następnie zajął się pisaniem scenariuszy. Udało mu się sprzedać swój scenariusz The Longest Night dużej wytwórni. Wraz ze swoim kolegą z Harvardu Danielem Zelmanem współpracowali następnie przy pisaniu kilku scenariuszy, w tym filmu telewizyjnego They Nest dla sieci USA Network. Pracowali też nad ostateczną wersją scenariusza filmu Anakondy: Polowanie na krwawą orchideę. Stworzyli również scenariusz filmu The Tomb oraz pomysł, prezentację i scenariusz filmu The Watch.

Poza działalnością kinową i telewizyjną Claflin jest też związany z teatrem. We współpracy ze znanym broadwayowskim kompozytorem Laurencem O'Keefe stworzył muzykę i teksty piosenek do musicalu "La Cava", który miał premierę na West Endzie i utrzymał się na afiszu przez osiem miesięcy.

Claflin pracuje obecnie nad następnym oryginalnym scenariuszem filmu fabularnego oraz nad scenariuszem pilota serialu telewizyjnego. Mieszka w Los Angeles.

DANIEL ZELMAN (scenarzysta/autor pomysłu) jest producentem wykonawczym oraz współtwórcą nagradzanego serialu Damages, wyprodukowanego przez stację Fox, w którym główną rolę gra Glenn Close. Serial, którego pierwszy sezon właśnie się zakończył, nominowany był do czterech Złotych Globów, w tym w kategorii "Najlepszy serial". Zelman jest też nominowany (wraz ze swoim zespołem) do nagrody Gildii Scenarzystów w kategorii "Najlepszy nowy serial". Zelman rozpoczął karierę zawodową jako aktor, uzyskując dyplom magistra sztuki po ukończeniu programu studiów aktorskich na Uniwersytecie Nowojorskim (NYU's Tisch School of the Arts Graduate Acting Program). Pojawiał się następnie w filmach kinowych i telewizyjnych oraz na deskach teatrów w Nowym Jorku. Dużym osiągnięciem była jego rola w broadwayowskiej produkcji Aniołów w Ameryce Tony'ego Kushnera.

Od tego czasu Zelman współpracował także jako scenarzysta z Johnem Claflinem. Razem napisali scenariusz filmu telewizyjnego dla sieci USA Network. Pracowali też nad ostateczną wersją scenariusza filmu Anakondy: Polowanie na krwawą orchideę. Stworzyli również scenariusz filmu The Tomb oraz oryginalny scenariusz filmu The Watch. Poza swoją współpracą z Claflinem, Zelman napisał też samodzielnie scenariusz filmu Cowboy Dad.

Zelman mieszka w Los Angeles i Nowym Jorku ze swoją żoną, aktorką Debrą Messing, oraz synem.

DONALD DE LINE (producent) należy do najbardziej szanowanych niezależnych producentów amerykańskich. W toku swojej kariery pełnił funkcję prezesa oraz wiceprzewodniczącego rady nadzorczej wytwórni Paramount Pictures oraz prezesa wytwórni Touchstone Pictures.

De Line ma na swoim koncie produkcję popularnego filmu akcji Włoska robota z Markiem Wahlbergiem, Charlize Theron i Donaldem Sutherlandem, oraz Żon ze Stepford z Nicole Kidman i Matthew Broderickiem.

De Line rozpoczął karierę w przemyśle filmowym w 1985 r. jako dyrektor produkcji filmów rozrywkowych w wytwórni Walta Disneya. Już po pięciu latach wspiął się na stanowisko prezesa Touchstone Pictures, które objął w wieku 35 lat. Pod jego kierownictwem wytwórnia Touchstone wyprodukowała całą serię kasowych przebojów. Należały do nich Pretty Woman Garry'ego Marshalla, który natychmiast uczynił gwiazdę z Julii Roberts, Zakonnica w przebraniu z Whoopi Goldberg, Fenomen z Johnem Travoltą, Okup Rona Howarda z Melem Gibsonem, Con Air - lot skazańców z Nicolasem Cage'em, światowy przebój Armageddon w reżyserii Michaela Baya z Brucem Willisem, Zaklinacz koni Roberta Redforda oraz Kariera frajera z Adamem Sandlerem. De Line nadzorował też prace nad pierwszym realizowanym w dużej wytwórni filmem Wesa Andersona zatytułowanym Rushmore z Billem Murrayem w roli głównej oraz nad docenionym przez krytyków filmem biograficznym Tima Burtona Ed Wood z udziałem między innymi Johnny'ego Deppa, który zagrał w nim rolę tytułową. W sumie filmy nadzorowane przez De Line'a zarobiły na całym świecie ponad 2,5 miliarda dolarów oraz otrzymały aż 24 nominacje do Oscara.

De Line współpracował z tak cenionymi reżyserami jak Martin Scorsese, Michael Mann czy Jonathan Demme oraz z gwiazdami takimi jak Steve Martin i Al Pacino.

Najnowszym projektem producenta jest adaptacja powieści Davida Ignatiusa "Body of Lies". Reżyserem filmu jest Ridley Scott, a w rolach głównych zobaczymy Leonardo DiCaprio i Russella Crowe'a. Premiera filmu planowana jest na jesień 2008 r. Inne aktualne projekty De Line'a to film animowany Guardians of Ga'hoole oparty na motywach bestsellerowej serii książek dla nastolatków pod tym samym tytułem (reżyserem filmu jest Zack Snyder), a także komedie Observe and Report z Sethem Rogenem w reżyserii Jody'ego Hilla oraz I Love You, Man na podstawie scenariusza i w reżyserii Johna Hamburga.

BERNIE GOLDMANN (producent) wyprodukował 300 Zacka Snydera, pełną pasji opowieść o starożytnej bitwie pod Termopilami. Film powstał na podstawie komiksu Franka Millera. 300 pobiło rekordy kasowe i spotkało się z bardzo przychylnym przyjęciem krytyków i widzów na całym świecie.

Goldmann wyreżyserował ostatnio komedię Meet Bill przy współpracy swojej żony Melissy Wallack. W gwiazdorskiej obsadzie filmu wystąpili między innymi Jessica Alba, Elizabeth Banks, Aaron Eckhart oraz Tim Olyphant. Prawa do dystrybucji filmu zostały kupione przez First Look Studios podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto. Jego premiera planowana jest na kwiecień 2008 r.

Do innych znaczących projektów Goldmanna należą Ziemia żywych trupów, Złodziej życia z Angeliną Jolie oraz remake Zwariowanych melodii.

Podczas trzyletniej pracy Goldmanna na stanowisku prezesa ds. produkcji filmowej w wytwórni Village Roadshow Pictures, wytwórnia zaangażowana była w finansowanie i produkcję takich filmów jak: Matrix, Dzień próby, Ocean's Eleven: Ryzykowna gra, Kosmiczni kowboje, Depresja gangstera, Miss Agent, Złoto pustyni, Psy i koty, Piekielna głębia oraz Twarda laska.

W latach 1993-1998 pracował na stanowisku wiceprezesa ds. produkcji w wytwórni Walta Disneya, nadzorując następujące projekty: Mój przyjaciel Marsjanin, Mystery, Alaska, Milioner w spodenkach, Tom i Huc,, Homeward Bound II, Rocket Man, Przyjadę do domu na Święta oraz Człowiek przyszłości.

Goldmann zaczął pracować w branży jako asystent producenta w studiu filmowym Steve Tisch Company, gdzie po ośmiu latach wspiął się na stanowisko prezesa. Podczas swojej pracy w wytwórni był producentem wykonawczym oraz współproducentem filmów Corinna, Corinna, Zły wpływ, Związek przeszczepionych serc, Rasowy stypendysta oraz Ofiara miłości.

JON KLANE (producent) wyprodukował czarną komedię Ugotowani z Rayem Romano, Kevinem Jamesem oraz Juliette Lewis. Pracował także jako producent wykonawczy nad filmem telewizyjnym Karrol's Christmas wyprodukowanym przez sieć w reżyserii Dennisa Dugana. Wcześniej Klane był właścicielem agencji scenariuszowej i literackiej The Jon Klane Company. Podczas piętnastu lat pracy jako agent literacki zaangażowany był w sprzedaż scenariuszy do filmów Upadek, Zagrożenie dla społeczeństwa, Okup, Wulkan oraz Twarda laska.

Klane jest obecnie wspólnikiem w firmie Klane/Young Entertainment, która podpisała umowę o prawo pierwokupu filmów z Phoenix Pictures. Klane jest rdzennym nowojorczykiem. Jego ojcem był scenarzysta i producent Robert Klane. Jon Klane rozpoczął swoją przygodę z filmem w 1985 r. jako sortowacz poczty w Creative Artists Agency (CAA).

WINK MORDAUNT (producentka wykonawcza) stale współpracuje z Andym Tennantem przy kolejnych projektach reżysera. Tennant i Mordaunt są też wspólnikami w firmie producenckiej Film Buff Productions. Mordaunt po raz pierwszy współpracowała z Tennantem przy filmie Długo i szczęśliwie. Współpracowali również przy produkcji Anny i króla (Mordaunt była współproducentką tego filmu). Następnie Mordaunt pracowała jako producent wykonawczy przy Dziewczynie z Alabamy, a ostatnio była także producentem wykonawczym przy kolejnym filmie reżysera, komedii Hitch, w której rolę tytułową zagrał Will Smith.

Mordaunt rozpoczęła karierę w Anglii, gdzie brała udział w produkcji takich filmów jak Waleczne serce, Miłość i śmierć w Wenecji oraz Przypadkowa dziewczyna. Doświadczenie w zakresie procesu produkcji filmu zdobywała, pracując nad projektami w tak różnych krajach jak Malezja, Francja, Tajlandia, Chiny, Irlandia, Szkocja oraz Stany Zjednoczone.

Mordaunt ukończyła uniwersytet w Edynburgu z dyplomem magistra ekonomii.

JAMES R. DYER (producent wykonawczy) pracował ostatnio jako producent wykonawczy nad nagradzanym i chwalonym przez krytyków serialem HBO Rzym, przedstawiającym ostatnie lata życia Juliusza Cezara. Wcześniej był producentem wykonawczym Tajniaka z klasą oraz Włoskiej roboty, której producentem był Donald De Line. W filmie zagrali Mark Wahlberg i Charlize Theron. Dyer wyprodukował także Wariatkę z Alabamy w reżyserii Antonio Banderasa oraz Dziką orchideę na podstawie scenariusza oraz w reżyserii Zalmana Kinga. Dyer był również współproducentem thrillera Teren prywatny, którego producentem był De Line i w którym wystąpili John Travolta oraz Vince Vaughn. Jako kierownik produkcji Dyer ma na swoim koncie Patriotę, dramat historyczny z czasów wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych w reżyserii Rolanda Emmericha z Melem Gibsonem i Heathem Ledgerem w rolach głównych, Głębię oceanu z Michelle Pfeiffer, Zabójczy układ Antoine'a Fuqui oraz Anakondę.

Dyer był zaangażowany w produkcję wielu znaczących filmów, między innymi Mojego brata Kaina Briana De Palmy, Wybuchu, Carrie, Następnych 48 godzin w reżyserii Waltera Hilla, Przystojniaka, Czerwonej gorączki, Kuli w łeb w reżyserii Johna Frankenheimera oraz Najlepszych czasów Rogera Spottiswoode'a.

DON BURGESS (reżyser obrazu) ostatnio stanął za kamerą na planie Zaczarowanej, przebojowej komedii łączącej elementy filmu fabularnego i animacji.

Burgess był nominowany do Oscara za zdjęcia do wyreżyserowanego przez Roberta Zemeckisa i nagrodzonego Oscarem dla najlepszego filmu Forresta Gumpa. Za pracę nad tym filmem otrzymał też nominację do nagrody BAFTA oraz nagrody Amerykańskiego Stowarzyszenia Operatorów. Stale współpracuje z Zemeckisem, z którym zrobił także Ekspres Polarny, Cast Away - Poza Światem, Co kryje prawda oraz Kontakt. Za zdjęcia do wyreżyserowanego przez Zemeckisa odcinka serial Opowieści z krypty otrzymał nagrodę CableACE.

Burgess ma na swoim koncie tak zróżnicowane projekty jak wysokobudżetowe filmy akcji Spiderman i Terminator 3: Bunt maszyn, film przygodowy Przygoda na Antarktydzie oraz komedie Moja super eksdziewczyna, Dziś 13, jutro 30, Święta last minute oraz Zapomnij o Paryżu.

CHARLES WOOD (scenograf) rozpoczął karierę w przemyśle filmowym w 1991 r. jako dyrektor artystyczny ds. od efektów wizualnych. Pracował przy takich filmach jak Ścigany, Bez lęku w reżyserii Petera Weira, Liberator oraz Armia ciemności. Wood zajął się następnie pracą w dziale scenografii. Jako asystent scenografa i scenograf pracował przy wielu projektach niezależnych oraz produkowanych przez duże wytwórnie. Ma na swoim koncie Głos wolności w reżyserii Michaela Apteda, Flyboys - Bohaterską eskadrę w reżyserii Tony'ego Billa, Pozew o miłość, Włoską robotę w reżyserii F. Gary'ego Graya, Dorwać Cartera oraz Mortal Kombat 2: Unicestwienie.

W 2000 r. Wood otrzymał nominację do nagrody Emmy za film telewizyjny Geppetto, a w 2007 r. nominację do Satellite Award za Głos wolności.

TROY TAKAKI (montażysta) wcześniej pracował z Andym Tennantem jako montażysta przy jego kasowych komediach Hitch z Willem Smithem oraz Dziewczyna z Alabamy z Reese Witherspoon.

Takaki przeprowadził się do Los Angeles w 1990 r., aby rozpocząć karierę w filmie. Wcześniej ukończył w wyróżnieniem wydział filmu na Uniwersytecie Stanowym w San Francisco. Rozpoczął pracę w telewizji, gdzie pracował jako montażysta między innymi przy następujących serialach: Gotowe na wszystko, Ally McBeal, Opowieści z krypty, SeaQuest, Jag - Wojskowe biuro śledcze oraz Nash Bridges.

Kariera w filmie fabularnym stanęła przed nim otworem, kiedy dwa zmontowane przez niego filmy znalazły się w oficjalnym konkursie dwóch liczących sie festiwali. Sweet Underground pokazany został na Festiwalu Kina Niezależnego w Los Angeles, a The Pornographer na Festiwalu Filmowym w Sundance. Po tym sukcesie Takaki pracował jako montażysta zarówno przy filmach niezależnych, jak i komercyjnych. Ma na swoim koncie A właśnie, że tak! z Diane Keaton, Spadaj! z Jeffem Bridgesem, Kanciarzy, Jawbreaker, film One Point O, który znalazł się w 2003 roku w oficjalnym konkursie festiwalu w Sundance, Drum z Taye Diggsem, This Girl's Life z Jamesem Woodsem oraz Rosario Dawson, wyreżyserowany przez Eriqa La Salle'a film Crazy as Hell, wyprodukowany przez HBO Scarred City ze Stephenem Baldwinem oraz Chazzem Palminteri, a także Slow Burn z Minnie Driver, Joshem Brolinem i Jamesem Spaderem.

TRACEY WADMORE-SMITH (montażystka) współpracowała wielokrotnie z Andym Tennantem. Pracowała przy jego kasowych komediach Hitch z Willem Smithem oraz Dziwczyna z Alabamy z Reese Witherspoon, jak również przy pilocie serialu telewizyjnego Mysteries of 71st Street. Pracowała też jako asystentka montażysty przy wyreżyserowanych przez Tennanta filmach Anna i król oraz Długo i szczęśliwie. Wadmore-Smith ma także na swoim koncie pracę przy The Brothers Solomon, Life and Lyrics, The List, London oraz Love Relations.

Pracowała również jako asystent montażysty przy filmach Majestic, Jezioro Salton, Miejsce na ziemi, American Beauty, Czarownice z Salem oraz Groteska. Współpracowała też przy montażu filmu Ostre słówka, w którym zagrali Kevin Costner i Joan Allen, Bezprawia w reżyserii Kevina Costnera oraz wyprodukowanego przez HBO filmu Vaterland - Tajemnica III Rzeszy.

Wadmore-Smith urodziła się w Sutton w Anglii i studiowała grafikę komputerową w Reigate School of Art Design & Media.

GEORGE FENTON (kompozytor) przy Nie wszystko złoto, co się świeci współpracuje z Andym Tennantem już po raz piąty. Wcześniej napisał muzykę do filmów Hitch, Dziewczyna z Alabamy, Anna i król oraz Długo i szczęśliwie. Fenton otrzymał nominacje do Oscara za najlepszą muzykę oryginalną za filmy Fisher King, Niebezpieczne związki oraz Ghandi. Za Krzyk wolności otrzymał podwójną nominację w kategorii "Najlepsza muzyka" oraz "Najlepsza piosenka". Otrzymał też 15 nominacji do nagród BAFTA za muzykę do filmów kinowych i telewizyjnych. Fenton trzykrotnie zdobył nagrodę BAFTA za muzykę do filmów telewizyjnych, w tym za filmy dokumentalne wyprodukowane wspólnie przez BBC i Discovery: za Planetę Ziemię (2006) i za Błękitną planetę (2001). Za muzykę do obu tych filmów Fenton otrzymał również nagrody Emmy. Fenton jest też czterokrotnym zdobywcą nagrody BMI Film Music Award za muzykę do filmów Hitch, Dziewczyna z Alabamy, Masz wiadomość i Dzień świstaka. Za muzykę do Głosu wolności otrzymał nominację do Złotego Globu, a za Annę i króla był nominowany w dwóch kategoriach (muzyka oryginalna oraz piosenka oryginalna). Co więcej, jego muzyka do filmów Krzyk wolności oraz Ghandi została też nominowana do nagród Grammy. W 2007 r. Fenton został wybrany do British Academy of Composers and Songwriters.

Poza wymienionymi wyżej filmami, Fenton ma też na swoim koncie muzykę do obrazów Szaleństwa króla Jerzego, Cienista dolina, Królowa sceny, Pani Henderson i Męska historia. Często współpracował także z reżyserem Kenem Loachem, a ich współpraca zaowocowała muzyką do filmów Ziemia i wolność, Jestem Joe oraz Wiatr buszujący w jęczmieniu. Muzyka Fenton do Tajemnic oceanu oraz Ziemi, które były kinowymi wersjami wcześniejszych dokumentalnych filmów telewizyjnych wyprodukowanych przez BBC i Discovery, zostały nagrane przez Filharmoników Berlińskich. Po raz pierwszy w historii ta legendarna orkiestra wzięła udział w nagraniu muzyki filmowej. Fenton dyryguje także znanymi światowymi orkiestrami podczas wykonywania jego koncertu "Blue Planet Live" oraz planuje tournee koncertowe po Wielkiej Brytanii w kwietniu 2008 r. Kompozytor na stałe mieszka w Londynie.

STEPHEN JONES (współproducent) jest też producentem wykonawczym filmu przygodowego Nim's Island, który niedługo wejdzie na ekrany kin. Zobaczymy w nim Abigail Breslin, Jodie Foster oraz Gerarda Butlera. Jones był także współproducentem filmów Superman: Powrót w reżyserii Bryana Singera, Dziedzica Maski, oraz wyreżyserowanego przez P.J. Hogana Piotrusia Pana. Jones zajmował się też współpracą producencką na planie Statku widma, Scooby-Doo oraz Czerwonej planety. Był również zaangażowany w produkcję Studni, Offspring oraz Fatalnej przeszłości, a także był kierownikiem produkcji dwóch części Gwiezdnych wojen: Ataku klonów oraz Zemsty Sithów. Pracował także przy produkcji filmów Quigley na Antypodach, The First Kangaroos oraz The Time Guardian.

Jones pracował też na wielu stanowiskach przy produkcjach telewizyjnych. Wyprodukował film telewizyjny Arka Noego z Jonem Voightem i Mary Steenburgen. Był współproducentem Wodnych szczurów, kierownikiem produkcji w serialu Naked oraz producentem serialu Big Sky. Wyprodukował także telewizyjny film dla sieci ABC zatytułowany Dadah is Death, w którym główną rolę zagrała Julie Christie.

NGILA DICKSON (projektantka kostiumów) w 2004 r. otrzymała Oscara za kostiumy do filmu Władca Pierścieni: Powrót króla w reżyserii Petera Jacksona. W tym roku była dwukrotnie nominowana do Oscara - drugą nominację otrzymała za film Edwarda Zwicka Ostatni samuraj. Dickson otrzymała wcześniej nominacje do Oscara i nagrody BAFTA za film Władca Pierścieni: Drużyna pierścienia. Otrzymała też nagrodę BAFTA za Władcę Pierścieni: Dwie wieże. Za Powrót króla otrzymała też nagrodę Costume Designers Guild Award oraz trzecią już nominację do nagrody BAFTA. Ostatnio Dickson zaprojektowała kostiumy do filmu Krwawy diament z Leonardo DiCaprio, Djimonem Hounsou oraz Jennifer Connelly, a także do Iluzjonisty z Edwardem Nortonem, Paulem Giamattim i Jessicą Biel. Za ten ostatni film otrzymała następną nominację do nagrody Costume Designers Guild Award.

Ngila Dickson pochodzi z Nowej Zelandii podobnie jak Peter Jackson, i spotkała się z tym reżyserem już na planie jego debiutu fabularnego zatytułowanego Niebiańskie istoty. Do jej wczesnych filmów należą dramat telewizyjny z 1989 r. The Rainbow Warrior Conspiracy o zatopieniu statku Greenpeace i późniejsza kinowa wersja tego filmu zatytułowana The Rainbow Warrior. Dickson zaprojektowała też kostiumy do popularnego na całym świecie serial fantasy Xena: Wojownicza księżniczka, za który otrzymała nagrodę New Zealand Film and TV Award za najlepsze kostiumy.