Next (2007)

"Next" utrzymuje uwagę widza, zmuszając go do ciągłego myślenia, zgadywania. To dobra rozrywka.
Arthur Salm, San Diego Union Tribune

"Next" to kawałek dobrej rozrywki na lato, która zarówno pobudza mózg, jak i daje uciechę oku.
Tom Maurstad, Dallas Mornong News

"Next" eksplorując rozmaite oblicza swej niezwykłej fabuły broni się jako pełen suspensu thriller.
Mick LaSalle, San Francisco Chronicle

Początek projektu “Next” datuje się w okolicy premiery Raportu Mniejszości (The Minority Report) w 2002. Gary Goldman napisał scenariuszową adaptację i wyprodukował również tę ekranizację tekstu Philipa K. Dicka. “Zwrócił się do mnie Jason Koornick, który stworzył i administrował oficjalną stroną Philipa K. Dicka, chcąc zrobić ze mną wywiad” wspomina Goldman.

W trakcie rozmowy Koornick powiedział Goldmanowi, że negocjował wynagrodzenie z prawnikami Dicka za prowadzenie jego strony. Tym wynagrodzeniem było przeniesienie na niego wyłącznego prawa do jednego, dowolnego z krótkich opowiadań autora. Po tym spotkaniu postanowili stworzyć spółkę łącząca ich największe atuty: Goldman wiedział z doświadczenia jak kosztowne i trudne może być uzyskanie praw do kolejnej powieści lub opowiadania Dicka, Koornick zaś zdawał sobie sprawę jak wielkim wyzwaniem będzie zaadaptowanie i wyprodukowanie kolejnego tekstu. Razem wybrali opowiadanie “The Golden Man” (Złoty człowiek / Złotoskóry).

“To, co podobało mi się najbardziej w tej historii to to, że mimo, że główny bohater, Cris Johnson potrafi widzieć tylko dwie minuty do przodu i tylko z własnej przyszłości, to daje mu niesamowitą moc, ale również w sposób istotny go ogranicza. „ mówi Goldman.

Mimo, że w oryginalnym opowiadaniu akcja umiejscowiona jest w przyszłości, Goldman napisał treatment osadzony w realiach współczesności. Koornick nazywa ten gatunek “fikcją spekulatywną”. “Science fiction zawsze dzieje się w przyszłości; najczęściej występują w niej istoty z kosmosu i bardzo zaawansowane, często nieistniejące jeszcze technologie. ‘Next’ dzieje się w świecie, który wszyscy znamy i rozpoznajemy. Przestrzega praw fizyki; tylko jeden bohater jest obdarzony nadprzyrodzoną zdolnością.” wyjaśnia Koornick.

Tym, co Goldmanowi podoba się najbardziej w proroczych zdolnościach Crisa jest fakt, że bohater podchodzi do swojego życia, jak do gry video. “Cris może przeżywać swoje życie, albo doświadczać go jako gry aż do punktu, w którym ma zginąć. Ale ponieważ o tym wie, unika śmierci a potem może pstryknąć i zacząć od nowa posuwając się za każdym razem dalej i dalej.” mówi Goldman.

Goldman i Koornick zanieśli pomysł na film producentowi Norm’owi Golightly, szefowi produkcji wytwórni Saturn Films należącej do Nicolasa Cage’a. “To było dokładnie coś, co chcieliśmy robić. Zapytaliśmy Gary’ego czy zechciałby napisać scenariusz, a potem wrócić do nas. Tak właśnie się stało. I nigdy wcześniej nie widziałem Nicholasa reagującego tak entuzjastycznie na jakiś scenariusz.” mówi Golightly.

Cage chodził wokół tej historii od kilku sezonów. “Jestem wielkim fanem Philipa K. Dicka; to autor który porusza się na krawędzi i nie idzie na kompromisy. A jego niezwykłe historie wspaniale przekładają się na język filmu” mówi Cage.

Cage uwielbia wyzwania jakie niesie mu każda nowa rola. “Next” wydawało mu się nową granicą, którą bardzo chciał przekroczyć. “Bardzo zainteresował mnie człowiek, który wydaje się być kimś przeciętnym, a jednak obdarzony jest zdolnością do wybiegania dwie minuty we własną przyszłość. Nigdy wcześniej nie grałem nikogo takiego. Był to dla mnie również nowy gatunek, bo to przecież nie jest science fiction. Ten temat oscyluje bliżej zjawisk paranormalnych. Nie ma żadnych elektronicznych zabawek ani futurystycznego tła. A jasnowidzenie Crisa i jego sposób myślenia jest dla aktora wspaniałym wyzwaniem.”

Cage i Golightly udali się ze scenariuszem do Revolution Studios gdzie przeczytał go kolejny producent i producent wykonawczy, który przekonał swą firmę do zakupienia go i skierowania do produkcji. Garner bardzo zapalił się do pomysłu, projekt spodobał mu się na kilku poziomach. “Urzekło mnie to, że w głębi, „Next” to piękna historia miłosna.”

Garner zainteresował się nie tylko scenariuszem, ale okazał się również wielkim fanem Nicholasa Cage’a zwłaszcza, że mieli już okazję pracować ze sobą przy takich tytułach jak “Con Air” (Con Air. Lot skazańców”) i “Gone in 60 Seconds.”(60 sekund) “Nicolas Cage to nie tylko wielki bohater filmów akcji, ale też niewiarygodnie sympatyczny aktor. Jego gra nie wymaga dialogu, ma niezwykle bogatą ekspresję i to czyni go tak wyjątkowym. Z jego twarzy można wyczytać wszystkie uczucia. On umie przekazać właściwie wszystko nie używając słów.”

Zaproszenie do współpracy reżysera Lee Tamahori było kolejnym krokiem producentów. “Od jakiegoś czasu jestem fanem Lee Tamahori,” mówi Cage. “Oglądałem jego film ‘The Edge, (Lekcja przetrwania) z Anthony Hopkinsem i Alecem Baldwinem. Czuję się z tym filmem związany. Lubię również jego film ‘Once Were Warriors.’ (Tylko instynkt). Dostrzegam jego relacje z aktorami i sposób pracy z nimi, który pozwala mu wydobywać z nich to, co mają najlepszego.”

Garner jest tego samego zdania. “Mimo że wiedzieliśmy że Lee reżyseruje filmy akcji obfitujące w widowiskowe efekty specjalne i popisy kaskaderskie, jakie mogliśmy oglądać w jego Bondzie ‘Die Another Day’ (Śmierć nadejdzie jutro) i w ‘XXX: State of the Union,’(xXx2: Następny poziom) byliśmy przede wszystkim zaintrygowani jego pracą i filmami, w których zajmuje się bardziej ludzką problematyką.”

“Chciałem by Lee współpracował z nami juz na poziomie rozwijania postaci, by razem z nami stworzyć postać Crisa i spróbować wyobrazić sobie czym jest dla niego niesamowita zdolność, którą został obdarzony.” mówi Cage. “Zgodził się i pomógł mi w wielu scenach znaleźć i wyważyć poziom frustracji i agresji”

Obsadzenie Julianne Moore w roli agentki Callie Ferris było dla filmowców właściwie wyborem oczywistym. “ Zawsze podziwiałem Julianne, ona za każdym razem tworzy inną postać.” mówi Cage.

Pomimo, że Moore wcieliła się już w kultową postać agentki FBI Clarice Starling w “Hannibalu,” aktorka do postaci Callie Ferris podeszła zupełnie inaczej. “Wreszcie nie jestem główną bohaterką filmu i wreszcie gram negatywna postać” mówi Moore. “To dla mnie zabawa, bo nie muszę się wysilać, żeby być sympatyczna.”

“Ferris i Cris działają w sposób nieskoordynowany, wciąż się szamoczą. Ona stara się uzmysłowić mu, że powinien współpracować z rządem, by położyć kres groźbom terrorystów o zdetonowaniu bomby atomowej w Los Angeles; stara się przekonać go, że potrzeby wielu ludzi i ich życie są ważniejsze od jego własnych, jednostkowych potrzeb.”

Mówiąc o jednostkowych potrzebach: Cris nie chce zostać zaprzęgnięty w jakąś tajną rządową komórkę, zamknięty w piwnicy, by do końca życia oglądać telewizję i analizować wykresy. Widzi swą przyszłość z piękną, nieskomplikowaną kobietą. Kiedy jednak ją spotyka, życie ich obojga bardzo się komplikuje. A Crisowi przytrafia się jeszcze coś: zaczyna widzieć przyszłość o wiele dalej niż dwie minuty do przodu.

Filmowcy wybrali Jessicę Biel do roli ukochanej Crisa Liz Cooper. Aktorka wciela się w rolę nauczycielki, która uczy dzieci, które, gdyby nie ona, nie miałyby dostępu do edukacji. Biel z kilku powodów od dawna marzyła o roli w “Next”.

“Granie w filmie i praca z tak wyjątkowymi, utalentowanymi i doświadczonymi ludźmi jak reżyser Lee Tamahori, i Nic Cage oraz Julianne Moore to było dla mnie niezwykłe przeżycie.” mówi Biel.

“Lee wprowadził na planie bardzo zrelaksowaną, spokojną atmosferę. Był bardzo otwarty na improwizację, więc czułam, że mogę eksperymentować.” kontynuuje. “Julianne w swej karierze wybierała role niezwykle zróżnicowane i inteligentne. Czułam ekscytujący niepokój obserwując ją i wyobrażając sobie jak zagra w kolejnej scenie; tak wspaniale i bez wysiłku. Nic z kolei jest niesamowicie skrupulatny w swojej pracy: drąży kim jest jego bohater, jak by się zachował w takiej czy innej sytuacji; jego granie dopingowało mnie by udoskonalać coraz bardziej moją rolę. Patrząc na niego wchodziłam za każdym razem głębiej w kolejne pokłady charakteru mojej postaci. Nie miałam wyjścia: albo będę mu partnerować, albo on kompletnie zdominuje scenę, jeśli za nim nie nadążę.” przyznaje aktorka.

Biel opisuje swoją bohaterkę Liz jako “młodą damę w opałach“. Dla aktorki była to prawdziwa zmiana. Biel jest znana ze swych ról w takich obrazach jak “Blade”( Blade: Mroczna Trójca) i “Stealth.” (Niewidzialny) “Miło było być zwykłą dziewczyną; żeby ją zagrać nie musiałam zdobywać żadnych specjalnych umiejętności, ani niczego się uczyć.” mówi Biel. „Gram prostą nauczycielkę, która prowadzi zwykłe życie, aż tu nagle BAM!, uciekam przed agentami federalnymi i zakochuję się w facecie, który mówi mi, że widzi przyszłość, a ja muszę stawić czoło potwornym zdarzeniom.”

Biel, która przed poprzednimi filmami odbywała całe miesiące treningów, przed tą produkcją musiała się po prostu rozluźnić. “To co tu robię, to zaprzeczenie „akcji”. Starałam się nie wyglądać „profesjonalnie” kiedy uciekam, ani nikogo nie bić. Musiałam być w tym filmie bardziej miękka i kobieca, niż zwykle, a już napewno niż w poprzednich rolach, do których jakoś się przyzwyczaiłam” mówi.

Zupełnie inaczej było w przypadku Cage’ a, który również był bohaterem wielu filmów akcji. Mimo że jego postać w “Next” wikła się w wiele konfrontacji i starć, aktor starał się unikać otwartej walki, ze względu na niezwykłe umiejętności swojego bohatera. “Naprawdę, jest wielką sztuką walczyć nie walcząc.” mówi Cage. “Ponieważ Cris widzi sytuacje zanim naprawdę się zdarzą, może na różne sposoby unikać walki. To wielka frajda i pomyślałem, że będzie na to miło patrzeć.”

W trakcie przygotowań do filmu odbywały się więc treningi choreograficzne, kaskaderskie, jak również …tańca współczesnego. Cage’a trenował instruktor tańca nowoczesnego Scott Grossman, pokazał aktorowi różne sposoby poruszania się podczas walki. “Pomyślałem, że Cris będzie miał inne podejście do ruchu, ponieważ widzi z wyprzedzeniem co go spotka. W związku z tym będzie mógł się uchylać przed tym, co mu zagraża. To rodzaj New-Age-owego, spokojnego poruszania się, Może trochę jak „tai-chi”. mówi Cage. “Czułem się bardzo komfortowo włączając taniec w ruch w filmie; moja matka była tancerką.”

Kochanek i wojownik – nie tylko w ten sposób Cage różnicował “twarze” swojej postaci w filmie. Przyzwyczaił się również do tego, że coraz częściej gra podwójną rolę: aktora i producenta. (“Lord of War,”(Pan życia i śmierci) ‘The Wicker Man” (Kult)). “Bycie aktorem i producentem coraz bardziej się dla mnie miesza i łączy” mówi Cage. „O wiele łatwiej mi rozpatrywać rozmaite pomysły jeśli wiem jakie kanały i możliwości ma nasza firma produkcyjna Saturn Films”

Cage sam jest autorem wielu sugestii i rozwiązań w “Next.” To on wymyślił, że Cris pracuje czasem jako magik. “Uznałem, że uczyni go to bardziej wiarygodnym” mówi Cage. “Jeśli facet urodził się z takim darem jasnowidzenia jest w sposób oczywisty narażony na odrzucenie, na bycie postrzeganym jako świr albo obcy. I pewnie to będzie ludzi przerażać. Nic dziwnego więc, że będzie chciał swe zdolności ukryć. Najlepszym sposobem na to, jak mi się wydaje, było wykorzystanie metody “najciemniej pod latarnią”; zamaskowanie się w „przebraniu” magika z Vegas.”

Cage podjął decyzję zaraz po rozpoczęciu zdjęć. “Wszyscy aktorzy i reżyser patrzyli na mnie kiedy robiłem próby jako ‘Frank Cadillac” - takie imię sceniczne przybrał mój bohater - i jestem przekonany że myśleli sobie: ‘O Boże, co on wyprawia? Czy my na pewno gramy w tym samym filmie?” śmieje się Cage. “Ale Lee, który jest reżyserem bardzo otwartym na pomysły innych, podchwycił ten pomysł i zaakceptował go.”

Cage nie tylko uznał, że Cris jako magik uwiarygodni historię, ale miał również sam wiele zabawy wykonując jego „sztuczki”. “Zawsze interesowałem się magią. Przyprowadziłem na plan dużą grupę magików. Jeden z nich, Sir James Brown uczył mnie trochę i dopilnował, żeby wszystko poszło gładko” mówi Cage. “To było dla mnie spełnienie dziecięcego marzenia.”

Kolejną niespodzianką dla produkcji było zaproponowanie i obsadzenie w filmie przez Cage’a jego żony Alice, na kilka dni przed zdjęciami do sceny w której miała wystąpić. Alice Cage gra kobietę, która jest wśród publiczności obserwującej sztuczki Franka Cadillaca, którą ten prosi na scenę w trakcie jednego ze swych występów”. “To był jej aktorski debiut,” mówi Cage. “Ona nie chce być aktorką. Ale pomyślałem, ze to będzie dla nas zabawa spędzić razem chwilę na planie.” I była.

Zdjęcia do “Next” rozpoczęły się wiosną 2006 w kasynie Morongo w Cabazon w Kalifornii, które udawało kasyno w Las Vegas, w którym Cris obstawia wyniki Black Jacka. “Morongo bardzo nam odpowiadało” - mówi producent Todd Garner. “Dali nam dużo więcej wolności i dostęp do wszystkiego, w Las Vegas byłoby o wiele trudniej, a nasze możliwości byłyby dużo bardziej ograniczone.”

Po dwóch tygodniach zdjęć, towarzystwo przeniosło się Big Bear i Lake Arrowhead, które były plenerami otaczającymi filmowy Cliffhanger Motel i gdzie kręcono również sekwencje górskie.

Weteran produkcji Arne Schmidt (wyprodukował “XXX: State of the Union” (xXx2: Następny poziom) z Lee Tamahori) wyjaśnia ten wybór: “Potrzebowaliśmy motelu na zboczu bardzo stromo nachylonym, po którym miała później zejść lawina skał. Znaleźliśmy świetne miejsce zwane The Cliffhanger Restaurant, które nasz scenograf przearanżował na motel”.

Chociaż The Cliffhanger był miejscem wprost wymarzonym dla scenariusza, nie można było tego powiedzieć o pogodzie, która filmowcom zaczęła płatać figle. “Obiekt zdjęciowy był na skraju urwiska na wysokości 8000 stóp panował tam swoisty mikroklimat.” wyjaśnia Schmidt. “Każdy dzień rano zaczynał się słonecznie, ale każdego popołudnia znad wzgórza nadciągała mgła. Okazało się, jak na ironię, że jest to jedyne miejsce w tej okolicy, gdzie o określonej godzinie robi się mgliście. Było to wielkie utrudnienie dla produkcji ze względu na konieczność dopasowywania do siebie ujęć wykonanych przez kilka dni. Spędzało to ekipie sen z powiek.

„Tamahori, mistrz w przystosowywaniu się, znalazł na to sposób, który uratował efekty pracy ekipy. „Codziennie rano był pierwszy na nogach” mówi Schmidt. “Postanowił, że on i operator nakręcą wszystkie zbliżenia w jeden dzień. To spowodowało, że mgły właściwie nie widać. Potem, po około 2,5 godzinach mgła podnosiła się, a Lee udało się spasować bliskie ujęcia powstałe w ciągu jednego dnia z całą resztą szerokich planów. Nie znam wielu reżyserów, którym by się to udało.”

Scena lawiny głazów, kiedy Cris biegnie po zboczu ścigany przez agentów federalnych, grad spadających ogromnych kamieni, upadającą wieżę ciśnień oraz lokomotywę parową, a przed nim walą się kłody drewna, zabrała filmowcom tydzień.

“Mieliśmy szczęście, że Nic był w tak dobrej formie” mówi Schmidt “ponieważ zaczęliśmy filmować na jednym ze wzgórz, a kontynuowaliśmy sekwencję w kilku innych miejscach by stworzyć w kadrze jedną stromą i wysoką górę, na której rozgrywała się scena. A Nic nie tylko musiał zbiegać po tych kłodach, musiał się również raz za razem wspinać z powrotem po każdym ujęciu. Więc spędził tydzień skacząc, wyginając się, robiąc uniki i biegając. I nawet nie łapał dużej zadyszki.”

Po trzech tygodniach zdjęć w górach Kalifornii produkcja przeniosła się do Long Beach by filmować w porcie Los Angeles największą scenę w “Next.” To scena, w której terroryści, brygady antyterrorystyczne, agenci FBI, helikoptery, strzały i eksplozje zbiegają się w porcie na wielkim statku przeładunkowym zacumowanym u brzegów.

Schmidt skompletował do tych zdjęć pierwszorzędną ekipę techniczną. “Żeby zrobić tego rodzaju film trzeba zatrudnić ludzi naprawdę kompetentnych i doświadczonych, a potem to już tylko kwestia organizacji i rozbijania scen na fragmenty, które mamy szansę wykonać jednego dnia. Potem jeszcze tylko trzeba sprawić by wszystko wyglądało tak realnie i wiarygodnie jak to tylko możliwe.”

Ceniony koordynator kaskaderów R.A. Rondell (kaskader w trzecim pokoleniu) przygotowywał układy choreograficzne dla 35 kaskaderów wraz z reżyserem, współpracując również ze statystami na drugim planie, specami od efektów specjalnych, helikopterami; wszystko by przygotować „atak” na statek przeładunkowy, na którym składowane są materiały wybuchowe.

“Zabrało mi kilka tygodni obmyślenie tego wszystkiego i przedstawienie moich uwag reżyserowi. Zapewniłem mu w tym miejscu wszystko, czego mógłby sobie tylko zażyczyć, również to, o czym nawet nie śmiałby pomyśleć. Zostawiłem mu wybór. To jego „piaskownica”, a on zwykle ma wspaniałe pomysły, świetne filmowe oko, które dobrze ustawia kamerę, akcję, ruch” mówi Rondell.

Tamahori i Rondell zdecydowali, że sfilmują atak na statek w sposób paradokumentalny. Z pomocą koordynatora efektów specjalnych Claya Pinney (Pinney i Rondell pracowali juz razem nad “The Matrix” (Matrix)) stworzyli następujący scenariusz: “Terroryści dostają się na pokład. Zadymiają strefę, w której składowane są materiały wybuchowe. Nie biorą zakładników. Panuje atmosfera klaustrofobii, hałasu, osaczenia, pojawiają się zbliżenia krzyczących ludzi, ktoś obok umiera, trzeba pomóc poszkodowanym i iść dalej. To się dzieje zaraz obok, bez żadnych hollywoodzkich upiększeń czy osłonek, ta bezpośredniość i bliskość powoduje że jest to przerażające.“ wyjaśnia Rondell. “Jesteśmy pochłonięci zamętem walki bardziej niż efektem końcowym, bardziej niż tym, że ktoś ginie w tej walce”.

By wszystko wyglądało jeszcze bardziej realistycznie, Schmidt zatrudnił Jareda Handlera jako doradcę technicznego do spraw broni.

“Jared jest byłym oficerem służb specjalnych, a przy tym rozumie biznes filmowy.” mówi Schmidt. “Wszędzie tam, gdzie były sceny, które wymagały ruchu taktycznego lub użycia broni, był on dla nas nieocenioną pomocą. Uczył aktorów i statystów jak mają się zachowywać, jakie przyjmować postawy, jak się ubrać, sprawdzać czy posługują się prawidłowo swoim wyposażeniem. Dbał również o to, by nasze dialogi dotyczące broni brzmiały wiarygodnie.

To w sposób oczywisty i wyraźny ułatwiło zdjęcia; Handler znał odpowiedzi na wszystkie „wojskowe” pytania, dosłownie w przeciągu kilku chwil. Połączenie tej wiedzy z obeznaniem w warunkach planu zdjęciowego okazało się bezcenne. Opinię tę potwierdza Julianne Moore. “Z Jaredem pracowało się świetnie; bardzo spokojnie i powoli wyjaśniał nam, co się będzie działo w kolejnej scenie, jak się do niej przygotować, jak się nastawić, jak obsługiwać snajperski karabin”

Troska o autentyczność została rozciągnięta na jeszcze jedną płaszczyznę. Produkcja skorzystała z usług Jody Hart’s Combat Casting Company. Aktorzy drugiego planu, którzy przybyli z agencji, to byli wojskowi i policjanci, byli członkowie brygad antyterrorystycznych, którzy wiedzą jak używać takiej broni jak M4 i AK47.

W “Next” jest również wiele sekwencji z użyciem helikopterów. Producenci zaprosili więc do współpracy kolejna osobę - koordynatora efektów lotniczych Cliffa Fleminga. “Cliff jest jednym z najlepszych pilotów w showbusinessie i na świecie.” mówi Schmidt, który pracował już z lotnikiem przy filmach “Rules of Engagement” (Regulamin zabijania) i “We were Soldiers.” (Byliśmy żołnierzami). “NASA zatrudnia go do naprawiania satelitów, kiedy nie pracuje w branży filmowej”.

Julianne Moore bardzo doceniła pracę Fleminga i jego zespołu. “Mieliśmy jedną sekwencję, kiedy lądujemy w porcie w Los Angeles, w helikopterze bez drzwi. Nigdy wcześniej nie byłam w takiej maszynie niezabezpieczona. Trochę się bałam” mówi Moore. “Ale Cliff i jego współpracownicy pokazali mi jak najpierw wciągnąć Nica do helikoptera, sprawdzić czy jest przypięty do fotela, potem sprawdzić czy ja sama jestem przypięta i uczulili mnie na fakt, że natychmiast wzniesiemy się w górę. Bardzo nam pomagali omawiając z nami wszystko od początku, bardzo dbali o bezpieczeństwo każdego z nas, ale też dbali o to, byśmy się przed kamerą zachowywali jak zawodowcy.”

Zdjęcia miały się zakończyć w rezerwacie Indian Havasupai, który mieści się na samym dnie Wielkiego Kanionu. Tam właśnie Liz uczy indiańskie dzieci, tam też pokazuje Crisowi cuda tego pięknego miejsca.

Pomysł takiej lokalizacji zgłosił romantyk Nic Cage, który w to właśnie miejsce zabrał na pierwszą randkę swoją żonę Alice. “Na dno Canyonu zostaliśmy zabrani przez helikopter, a dalej szliśmy na pieszo. Spotkaliśmy naprawdę wspaniałych Indian tam na dole. To było najpiękniejsze miejsce, jakie kiedykolwiek widziałem.” zdradza Cage. “Pomyślałem, że tego dziewiczego terenu jeszcze nikt nie widział, są tam piękne skały i wodospady. Chciałem się tym podzielić z publicznością, zwłaszcza, że znałem już to miejsce i wiedziałem, że jest osiągalne.”

Okazało się jednak nie tak łatwo osiągalne kiedy trzeba było zaplanować tam zdjęcia. Ale po dokumentacji firma produkcyjna zgodziła się. “Zabraliśmy na zdjęcia mniej więcej jedną trzecią standardowej ekipy, jakieś 54 osoby” mówi Schmidt. „Zakwaterowaliśmy ich w małym hoteliku, jakąś godzinę jazdy od miejsca zdjęciowego, do którego trzeba było zwozić ludzi helikopterem. Pozostała część obsady i ekipy została w las Vegas i była dowożona stamtąd helikopterem (6 -7 osób na jeden półgodzinny lot)”.

Koordynator efektów lotniczych, Cliff Fleming, nie tylko pracował nad ruchem ludzi, ale również zapewnił sprzęt oświetleniowy, wodę i jedzenie. “W tym miejscu na dole było grubo ponad 40 stopni Celsjusza i duża wilgotność, pociliśmy się strasznie. „ mówi Schmidt.

Kolejnym zmartwieniem związanym ze zdjęciami na dnie kanionu były jego strome, pionowe prawie zbocza, które powodowały ze słońce nie docierało na dno przed 10 rano. A ciemno robiło się już koło17-tej. “To ograniczało i dyscyplinowało nasz dzień bardziej niż cokolwiek innego.” mówi Schmidt.

Jednak piękno i unikalność tego otoczenia były warte wszystkich trudów. Nie kręcono tam wcześniej żadnego filmu. “Generalnie Indianie Havasupai nie lubią być fotografowani” mówi Schmidt. “Ale Nic był tam juz wcześniej kilka razy jako turysta i nawiązał z nimi kontakt. Chyba dlatego właśnie ich wódz dał nam pozwolenie na zdjęcia.”

W zamian za to, produkcja postanowiła zatrudnić jako statystów wszystkich Indian Havasupai którzy chcieli pracować (50 – 60 dorosłych i około 11 dzieci, które zagrały uczniów Liz. Wódz Indian zagrał starego mądrego szamana, w scenie w której Cris robi przed dziećmi magiczne sztuczki.

Zdjęcia na dnie kanionu trwały dwa dni, nad wodospadem półtora dnia i pół dnia w małym miasteczku na terenie rezerwatu. “Kiedy zbliżał się koniec zdjęć na dnie kanionu, Indianie, wraz ze swoją 11-letnia księżniczką odtańczyli dla nas specjalny taniec w swoich tradycyjnych strojach. A my przyłączyliśmy się do nich i też zaczęliśmy tańczyć. To było wspaniałe doświadczenie.” mówi Schmidt.

Ostatecznie Cage jako aktor i producent kreatywny osiągnął swój cel. Jak mówi: “Uwielbiam romantyczne filmy. Lubię też kino akcji i przygody. A najlepiej, jeśli oba gatunki można połączyć. „Next” jest produkcją o unikalnych bohaterach, dawno nie widziałem we współczesnym filmie magika. Mam nadzieję, że w tym filmie każdy znajdzie coś dla siebie. Wierzę, że tak będzie.”

NICOLAS CAGE to aktor dramatyczny i komediowy. Jednym z jego najbardziej pamiętnych występów była rola zapijającego się na śmierć alkoholika w dramacie MGM „Leaving Las Vegas,” (Zostawić Las Vegas) w reżyserii Mike’a Figgisa, który przyniósł mu Oscara. Otrzymał również Złoty Glob oraz nagrody dla Najlepszego Aktora od New York Film Critics Circle, the Los Angeles Film Critics Association, the Chicago Film Critics i National Board of Review.

Cage umocnił swą pozycję w Hollywood otrzymując nominacje do Oscara, Złotego Globu, Screen Actor’s Gild Award oraz do nagrody BAFTA za swą rolę bliźniaków, Charliego i ‘Donalda Kaufman’ów, w zwariowanej komedii Spike Jonze, “Adaptation,”(Adaptacja), w której wystąpił u boku Meryl Streep i Chrisa Coopera.

Cage zagrał ostatnio w filmie Olivera Stone “World Trade Center” opartego na prawdziwej historii ostatnich dwóch ocaleńców ze strefy zero Word Trade Center: Johna McLoughlina (Cage) i Williama J. Jimeno (Michael Pena), oraz strażaków i ratowników, którzy nigdy się nie poddali.

W ostatnim czasie aktora można było również zobaczyć w filmie “The Wicker Man,” (Kult) tajemniczym thrillerze w reżyserii Neila LaBute. Cage gra szeryfa prowadzącego śledztwo w sprawie zaginięcia młodej dziewczyny, który odkrywa, że jest ono częścią większej tajemnicy, w którą zamieszana jest cała neopogańska społeczność wyspy na której rozgrywa się akcja.

Cage wystąpił również ostatnio w obrazie “The Weather Man” (Prognoza na życie) Gore’a Verbinskiego z Michaelem Caine. Cage gra synoptyka mieszkającego wraz z żoną i dziećmi w Chicago, który musi uporać się z problemami powstałymi w związku z przeprowadzką rodziny do Nowego Yorku, wymuszoną przez chorobę jego ojca.

W 2005 Cage pojawił się w kontrowersyjnej produkcji Andrew Niccol’a “Lord of War,”( Pan życia i śmierci) o dealerze broni, który handluje z mafiosem Yuri Orlovem. Yuri (Cage) zostaje skonfrontowany z moralnym wymiarem swej pracy uciekając przed agentem Interpolu, którego gra Ethan Hawke.

W 2007 na ekrany kin wszedł “Ghost Rider” w reżyserii Marka Stevena Johnsona, w którym Cage wcielił się w postać superbohatera Johnny’ego Blaze. Johnny Blaze (Cage) jest kaskaderem motocyklowym w którego wstępuje “duch zemsty”; jest to cena, którą płaci za bezpieczeństwo swojej wielkiej miłości Roxanne Simpson (Eva Mendes). W 2004 z kolei, Cage wystąpił w filmie akcji na podstawie prozy Jerry’ego Bruckheimer’a “National Treasure,”(Skarb narodów) w reżyserii Jona Turteltauba, a rok wczesniej w filmie “Matchstick Men” (Naciągacze) Riddley’a Scotta.

W 2002, Cage nakręcił swój debiut reżyserski pt: “Sonny.” Cage obsadził w swym filmie imponującą grupę aktorów: w roli tytułowej zdobywcę Złotego Globu Jamesa Franco oraz Menę Suvari, Brendę Blethyn i Harry’ego Dean Stantona. Również w 2002, firma produkcyjna Cage’a Saturn Films, wyprodukowała film “The Life of David Gale” (Życie za życie), w którym wystąpił Kevin Spacey w roli skazanego za morderstwo aktywisty ruchu przeciw karze smierci, Kate Winslet w roli dziennikarki, która próbuje mu pomóc i Laura Linney w roli aktywistki tego samego ruchu - ofiary morderstwa. Saturn Films wyprodukował również w 2000 chwalony “Shadow of the Vampire,” (Cień Wampira), za rolę w którym Willem Dafoe otrzymał Nominację do Oscara.

W 2002, Cage wcielił się w rolę sierżanta Joe Endersa w filmie wojennym Johna Woo ‘Windtalkers,” (Szyfry wojny), zagral również w filmie “Captain Correlli’s Mandolin”(Kapitan Corelli) Johna Maddena, romantycznym dramacie wojennym opartym na bestsellerowej powieści pod tym samym tytułem.

Cage powrócił do gatunku komedii romantycznej występując, u boku Tei Leoni w filmie “The Family Man” Bretta Ratnera. Za tę rolę został uhonorowany nagrodą 2000 Blockbuster Entertainment Award.

W 2000, Cage wystąpił w remake’u Jerry’ego Bruckheimera “Gone in 60 Seconds” (60 sekund) obok Angeliny Jolie i Giovanniego Ribisi oraz w chwalonym przez krytykę „Bringing out the Dead” (Ciemna strona miasta) Martina Scorcese z Patricią Arquette i Johnem Goodmanem. Rok wcześniej Cage zagrał w filmie Joela Shumachera „Eight Millimeter” (Osiem milimetrów) u boku Joaquina Phoenixa, wcześniej zaś wystąpił w „Snake Eyes” Oczy węża) Briana dePalmy oraz w kinowym przeboju „City of Angels” (Miasto aniołów) Brada Silberlinga z Mae Ryan.

W 1997, Cage grał w dobrze ocenionym przez krytykę thrillerze akcji w reżyserii Johna Woo „Face Off” (Bez twarzy). W tym filmie partnerował mu John Travolta. Rola ta przyniosła mu Blockbuster Entertainment Award dla najlepszego aktora w filmie akcji/przygody, jak również trzy nominacje do nagrody MTV Movie: za najlepszą rolę męską, za najlepszy duet ekranowy (z Johnem Travoltą) oraz za najlepszą rolę Czarnego Charakteru (Best Villain). W pozytywną postać wcielił się z kolei Cage w „Con-Air” (Con Air: Lot Skazańców) w którym wystąpili również John Cusack i John Malkovich. Inne nie mniej znane filmy tego aktora to m. in. : „The Rock” (Twierdza), „Guarding Tess” (Strażnik Pierwszej Damy) z Shirley McLaine, „Red Rock West”, „It Could Happen to You” (Dwa miliony dolarow napiwku), „Kiss of Death” (Pocałunek śmierci)

Pozycję Cage’a w pierwszej lidze aktorów hollywoodzkich zainicjowała rola cierpiącego na zaburzenia psychiczne weterana wojny Wietnamskiej w filmie Alana Parkera „Birdy” (Ptasiek), opartym na prozie Williama Whartona. Cage otrzymal za tę kreację nagrodę jury w Cannes. Swą pierwszą nominacje do Złotego Globu w kategorii Najlepszy Aktor Cage otrzymał za role kochanka Cher w filmie „Moonstruck” (Wpływ księżyca). Film, w którym Cage zagrał wraz z Laurą Dern - „Wild at Heart” (Dzikośc Serca) Davida Lyncha został nagrodzony Złotą Palmą na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1990 roku. Aktor był nominowany do Złotego Globu po raz kolejny za kreację w komedii romantycznej z 1992 roku „Honeymoon in Vegas” (Miesiąc miodowy w Las Vegas). W 1996 roku aktor otrzymał na festiwalu filmowym w Montrealu Nagrodę za Osiągnięcie Życia. (A Lifetime Achievement Award).

Inne tytuły, w których actor wystapił to między innymi: „Valley Girl,” „Cotton Club”, „Racing with the Moon”(Wyścig z księzycem) „The Boy in Blue,” „Peggy Sue Got Married” (Peggy Sue wyszła za mąż) Joel and Ethan Coen's „Raising Arizona”(Arizona Junior) „Vampire's Kiss” (Pocałunek Wampira) and „Fire Birds” (Ogniste Ptaki).

JULIANNE MOORE to niezwykła aktorka, która wyróżniła się wieloma wspaniałymi rolami zarówno w komercyjnych hitach jak i kinie autorskim.

Moore zagrała ostatnio w “Trust the Man,” filmie Barta Freundlicha u boku Davida Duchovnego, Billy’ego Crudup’a i Maggie Gyllenhaal. Ostatnio można ją też było zobaczyć w thrillerze Joe Rubena “The Forgotten,” (Życie, którego nie było) z Dominicem West, oraz w filmie Petera Howitta “Laws of Attraction,”(Pozew o miłość) romantycznej komedii z Piercem Brosnanem, jak również w obrazie Jane Anderson “The Prizewinner of Defiance, Ohio” u boku Woody’ego Harrelson’a. Niedawno zakończyła też zdjęcia do niezależnej produkcji w której występuje z Matthew Broderickiem pt. “Marie and Bruce”. Moore można było również w ostatnim czasie oglądać w filmie “Freedomland”(Kolor Zbrodni) Joe Roth’a, w którym zagrała u boku Samuela L. Jackson, jak również w produkcji Alfonso Cuarona “The Children of Men”(Ludzkie Dzieci), w której partnerował jej Clive Owen.

Moore jest dziewiątą osobą w historii Nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej, która otrzymała dwie nominacje w tym samym roku (za rolę w “Far From Heaven,”(Daleko od nieba) (Nominacja w kategorii Najlepsza Rola Kobieca) i “The Hours” (Godziny) (Nominacja w kategorii Najlepsza Drugoplanowa Rola Kobieca). “Far From Heaven” (Daleko od nieba) to oklaskiwany przez krytyków film w rezyserii Todda Haynesa, w którym u boku Moore występują Dennis Quaid i Dennis Haysbert. Moore otrzymała za tę rolę wiele wyróżnień, między innymi nagrody National Board of Review i Los Angeles Film Critics and Broadcast Film Critics Award. Została również nagrodzona Independent Spirit Award dla najlepszej aktorki oraz uhonorowana nominacjami do Złotego Globu i Screen Actors Guild Award w tej samej kategorii. “The Hours” (Godziny) w reżyserii Stephena Daldry, oparto na powieści nagrodzonego Pulitzerem Michaela Cunninghama; w filmie wystąpiły również Nicole Kidman i Meryl Streep. Między wieloma innymi wyróżnieniami jakie Moore otrzymała za ten film, oprócz nominacji do Oscara jest również nominacja do Screen Actors Guild Award dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej.

Moore wystąpila u boku Kevina Spacey, Judi Dench i Cate Blanchett w produkcji Miramax “The Shipping News” (Kroniki Portowe) w reżyserii Lasse Hallstrom, grała też z Billym Crudup’em w filmie Barta Freundlicha “World Traveler.” Po Jodie Foster, wcieliła się w postać agentki FBI Clarice Starling w hicie MGM “Hannibal,” u boku tak znanych aktorów jak Anthony Hopkins i Gary Oldman; wystąpiła również w komedii “Evolution” (Ewolucja) z Davidem Duchovnym.

Moore otrzymała entuzjastyczne recenzje za swoje role w “The End of the Affair”(Koniec romansu) Neial Jordana z Ralphem Fiennesem oraz “Boogie Nights,” Paula Thomasa Andersona; oba te filmy przyniosły jej nominacje do Oscara. Pojawiła się również w filmie Roberta Altmana “Cookie’s Fortune”(Kto zabił ciotkę Cookie) z Glenn Close, Charlesem Duttonem, Liv Tyler, oraz w remake’u chichcockowskiej “Psycho” (Psychol) Gusa Van Santa z Anne Heche, Viggo Mortensenem, Vince Vaughnem i Williamem H. Macy. Rola w “An Ideal Husband” (Mąż idealny) z Rupertem Everettem, Minnie Driver i Cate Blanchett, przyniosła jej nominację do Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki w Musicalu i Komedii. Moore zagrała również w “The Map of the World”(Mapa Świata) z Sigourney Weaver, “Magnolii” Paula Thomasa Andersona, “The Lost World”(Zaginiony świat) Steven Spielberg i “The Myth of Fingerprints,” Bart Freundlich, oraz Coen Brothers “The Big Lebowski.”

Moore była nominowana do Independent Spirit Award za Robert Altman’s “Short Cuts” i Todd Haynes’s “Safe.” Była również bardzo chwalona przez krytykę za rolę ‘Yelena’ in Louis Malle’s “Vanya on 42ND Street” i ‘Dora Maar’ w James Ivory’s “Surviving Picasso. Inne filmy w któryhc wystąpiła to między innymi “The Hand That Rocks the Cradle,” “Benny & June,” “The Fugitive,” “Nine Months” i “Assassins.”

Inne nagrody i wyróżnienia Moore obejmują miedzy innymi Excellence in Media Award podczas 2004 GLAAD Media Awards, Nagroda aktorska podczas 2002 Gotham Awards oraz “Tribute to Independent Vision” na 2001 Sundance Film Festival.

Po otrzymaniu licencjatu ze sztuki na Boston University z dziedziny aktorstwa zagrała w wielu produkcjach off-Broadway, w tym “Serious Money” Caryl Churchill’ i “Ice Cream/Hot Fudge” w Public Theater. W Guthrie Theater w Minneapolis zagrała w “Hamlet,” brała również udział w warsztatowych/studyjnych produkcjach “The Father” Strindberga z Al Pacino oraz “An American Daughter” Wendy Wasserstein z Meryl Streep.

JESSICA BIEL, nazwana w tym roku “najseksowniejszą spośród żyjących kobiet” przez Esquire Magazine, stała się w krótkim czasie jedną z najbardziej rozchwytywanych aktorek Hollywood. Jej debiut telewizyjny w przebojowym serialu “7th Heaven” (Siódme niebo) pomógł jej wybić się a jej popularność zdobyta przy tej okazji okazała się zapowiedzią sławy. Ostatnio Biel ukończyła zdjęcia do filmu “Home of the Brave,” z Samuelem L.Jacksonem i Christiną Ricci. To opowieść o trójce żołnierzy, którzy usiłują powrócić do normalnego życia po długotrwałym pobycie w Iraku.

Obecnie Biel można oglądać również w filmie “The Illusionist”(Iluzjonista) u boku Eda Nortona i Paula Giamatti. Biel wciela się w tym obrazie w rolę księżniczki zaręczonej z następca tronu, która spotyka po latach dawna miłość - magika Eisenheima, który - by ja odzyskać używa swych czarodziejskich mocy powodując jednocześnie krach w panującej w Wiedniu rodzinie królewskiej. Biel wystąpiła tez w filmie “London,” z Jasonem Stathamem, Chrisem Evansem i Kelli Garner, oraz w “Elizabethtown,” obok Orlando Blooma, Kirsten Dunst i Susan Sarandon. Jedna z pamiętnych ról aktorki jest również “Stealth”(Niewidzialny) z Joshem Lucasem i Jamie Foxxem. Film opowiada o trójce pilotów biorących udział w sekretnym programie wojskowym, którzy starają się odzyskać kontrolę nad programem sztucznej inteligencji zanim ten samowolnie rozpocznie kolejną wojnę światową. Aktorka wystąpiła również w 2004 roku w obrazie “Blade: Trinity” (Blade: Mroczna Trójca) w którym partnerują jej Wesley Snipes, Kris Kristofferson iRyan Reynolds. Inne filmy w których zagrała, to między innymi remake kultowego niegdyś “Texas Chainsaw Massacre” (Teksańska Masakra Piłą Mechaniczną) oraz “Cellular” (Komorka) z Kim Basinger i Chris Evans, “The Rules of Attraction” (Żyć szybko, umierać młodo) Rogera Avary, Komedii romantycznej Summer Catch (Letnia przygoda) z Freddie’m Prinze Jr., oraz świątecznej produkcji Disney’a “I’ll Be Home For Christmas” z Jonathanem Taylor Thomasem. Po imponującym pokazie swej wszechstronności, już na początku swojej kariery w 1997, Biel otrzymała wiele pozytywnych recenzji z ust krytyków za rolę zbuntowanej córki w filmie Victora Nuneza “Ulee’s Gold” (Złoto Uleego), w którym zagrała u boku Petera Fondy. Film wywołał entuzjazm międzynarodowej krytyki filmowej po pokazach na Sundance Film Festival oraz na festiwalu w Cannes.

Jako dziecko, aktorka wyobrażała sobie siebie w przyszłości jako wokalistkę, występowała w przedstawieniach w teatrze muzycznym. Już w wieku 9 lat pojawiała się w takich produkcjach jak “Annie” “The Sound of Music,” oraz “Beauty and the Beast.” Piękna aktorka wkrótce zaczęła też próbować swoich sił jako modelka. Po półtora roku collegu Tufts University w Bostonie, Biel planuje wrócić do szkoły w Californii by ukończyć naukę w college’u. W wolnym czasie aktorka oddaje się z zaangażowaniem akcjom charytatywnym, zwłaszcza w ramach Best Friends Animal Sanctuary i PETA. Jej zainteresowania i hobby to balet, piłka nożna, bieganie, joga i spacery z psem.

THOMAS KRETSCHMAN, który gra Smitha, członka organizacji terrorystycznej, urodził się we wschodnich Niemczech. Zanim został aktorem trenował pływanie marząc o profesjonalnej karierze sportowej. W wieku 19 lat udał się w miesięczną podróż, która miała pomóc mu uciec przed reżymem komunistycznym I przedostać się do Niemiec zachodnich. Podczas tej wędrówki stracił palec na skutek odmrożenia. Przekroczył cztery granice nie mając przy sobie nic oprócz paszportu i ekwiwalentu 100 dolarów.

Fimy w których grał to między innymi “Grimm Love,” “King Kong,” “Celestine Prophecy,” “U-Boat,” and “Blade 2.”

W sześciu filmach grał nazistę: “Stalingrad,” “U-571,” “The Pianist,” “In Enemy Hands,” “Untergang, Der” (“The Downfall”) i “Head in the Clouds.”, wystąpił również w filmie telewizyjnym “Have No Fear: The Life of Pope John Paul II.” W roli papieża Jana Pawła II.

PETER FALK, który w Next wciela się w role najlepszego przyjacieja Crisa, ukończył Ossining High School. W wieku trzech lat z powodu raka,usunięto mu prawe oko. Największą popularność zdobył grając porucznika Columbo, w tej roli pojawił się pierwszy raz w 1967 r. w filmie „Prescription: Murder” (Columbo: Przepis na morderstwo).Jego największą pasją jest rysowanie. Pięć lat po rozpoczęciu lekcji aktorstwa, otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara w 1961 r. za film „ Murder, Inc.” ,drugą nominację otrzymał rok później za rolę w filmie „ Pocketful of Miracles” (Arystokracja Podziemi).10 razy był nominowany do nagrody Emmy za rolę porucznika Columbo (cztery razy otrzymał nagrodę Emmy), również za tą samą rolę był nominowany 9 razy do Złotego Globu (otrzymał go tylko raz w 1973r.) Ogromna popularność serialu „Columbo” zapewniła mu mocną pozycję w Hollywood, umożliwiająca wybór ambitniejszych ról. Ma na swoim koncie współpracę z wybitnymi twórcami współczesnego kina: Johnem Cassavetes'em (z którym naklecił „Mężów” [1970], „Kobietę pod presją” [1975], „Premierę” [1978] i „Wielki kłopot” [1986]] oraz z Wimem Wendersem (zagrał w jego „Niebie nad Berlinie” i kontynuacji tego filmu „Tak daleko, tak blisko” [1993]. Zanim zdecydował się na aktorstwo, próbował rozpocząc karierę w CIA, jednak bez skutku.

LEE TAMAHORI (Reżyser) W ostatnim czasie nakręcił “XXX: State of the Union.” (XxX2:Następny poziom). Wcześniej przyczynił się do międzynarodowego sukcesu komercyjnego “Die Another Day,”(Śmierć nadejdzie jutro), już 20 odsłony przygód legendarnego Jamesa Bonda. Urodzony w Nowej Zelandii wkroczył do filmowego biznesu jako dźwiękowiec i asystent reżysera, by potem postawić pierwsze kroki jako samodzielny twórca.

Stał się znany jako nagradzany wielokrotnie autor komercyjnego kina, reżyserował również po kilka odcinków seriali „The Ray Bradbury Theatre” i “Thunderbox” w telewizji zanim wyreżyserował zwój dobrze przyjęty i obiecujący debiut “Once Were Warriors” (Tylko instynkt) w 1993. Surowy, współczesny obraz rdzennych mieszkańców Nowej Zelandii - Maorysów, otrzymał wiele nagród na międzynarodowych festiwalach, po nim posypały się propozycje reżyserowania kolejnych filmów, z których Tamahori wybrał takie tytuły jak “Mulholland Falls” (Nieugięci), “The Edge”(Lekcja przetrwania) i “Along Came a Spider.”(W sieci pająka)

GARY GOLDMAN (Producent wykonawczy, scenarzysta) był zaangażowany w pracę nad wieloma kasowymi hitami, znanymi jednocześnie ze swej jakości i oryginalności. Napisał scenariusze między innymi do filmów “Total Recall (Pamięć absolutna) (w roli głównej Arnold Schwarzenegger, reżyseria Paul Verhoeven), poprawiał również wersję reżyserską scenariusza na podstawie słynnego tekstu Joe Eszterhas “Basic Instinct” (Nagi instynkt) (w rolach głównych wystąpili Michael Douglas i Sharon Stone), który okazał się najlepiej zarabiającym filmem wszechczasów we wszystkich krajach, w których wchodził na ekrany, w roku swej premiery. Goldman wybrał krótkie opowiadanie “Minority Report” (Raport mniejszości) Philipa K. Dicka, a potem, wraz z Ronem Shusettem, napisał pierwsze trzy wersje scenariusza i był producentem wykonawczym podczas jego realizacji. Obraz wyreżyserował Steven Spielberg, w roli głównej wystąpił Tom Cruise. Goldman powtórzył ten sam zabieg przy “Next”: wybrał kolejne krótkie opowiadanie Philipa K. Dicka “The Golden Man,”(Złoty człowiek) napisał scenariusz, a potem wraz z Nicolasem Cage i jego firmą Saturn Films znaleźli koproducenta w Revolution Studios.

Urodzony w Nowym Orleanie, Goldman ukończył Brandeis Univesity, potem studiował reżyserię na Uniwersytecie Nowojorskim a na Uniwersytecie Kalifornijskim ukończył kurs produkcji filmowej. Zrealizował dwa nagradzane na festiwalach dokumenty o tematyce związanej z Louisianą: “Degas in New Orleans,” który otrzymał zaproszenie na Festiwal w Cannes, oraz “Yes, Ma’am,” który otrzymał pierwszą nagrodę na Festiwalu Filmów Amerykańskich w Nowym Jorku.

Goldman rozpoczął swoją karierę filmową jako asystent wielkiego francuskiego reżysera Louisa Malle’a przy filmie “Pretty Baby.” Po tym doświadczeniu przez dwa lata pełnił funkcje producenta wykonawczego oraz supervisora developmentu scenariuszy przy filmach takich gwiazd produkcji jak Lawrence Gordon i Joel Silver. W 1986 Goldman postanowił (wraz ze swym partnerem Davidem Weinsteinem), napisać swój pierwszy scenariusz “Big Trouble in Little China,” (Wielka draka w chińskiej dzielnicy) (w filmie wystąpili Kurt Russell i Kim Cattrall, a reżyserował John Carpenter), który zainicjował w Hollywood okres fascynacji Chińskimi sztukami walki i stał się klasykiem tego gatunku.

DAVID TATTERSALL, BSC (Operator) jest autorem zdjęć do takich filmów jak: “XXX: State of the Union“ (XxX2: Następny poziom), Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith” (Gwiezdne wojny: część III – Zemsta Sithów) oraz czarnej komedii “The Matador” (Kumple na zabój) z Pierce’m Brosnanem. Rozpoczynał swą karierę jako operator kamery, potem pracował jako autor zdjęć do telewizyjnych „The Young Indiana Jones Chronicles” (Młody Indiana Jones). Następne tytuły i stopnie jego kariery zawodowej to następująco: “Moll Flanders,” “The Wind in the Willows,” “Con Air,” (Con Air: Lot skazańców) “Soldier,”(Galaktyczny wojownik) “Star Wars: Episode I - The Phantom Menace,”(Gwiezdne wojny: część I – Mroczne Widmo) “The Green Mile,”(Zielona mila) “Vertical Limit,”(Granice wytrzymałości) “The Majestic,” “Star Wars: Episode II - Attack of the Clones,”(Gwiezdne wojny: część II - atak klonów) “Die Another Day” (Śmierć nadejdzie jutro) oraz “Lara Croft, Tomb Raider: The Cradle of Life.”(Lara Croft, Tomb Raider. Kolebka życia).