Piekielna zemsta (2011)

Reżyser Patrick Lussier i scenarzysta Todd Farmer zaczęli rozmawiać o swym drugim wspólnym projekcie jeszcze zanim ich pierwszy film, Krwawe Walentynki 3D, stał się hitem kasowym. Nakręcenie filmu grozy, który zarobił na całym świecie ponad 100 mln USD, zainspirowało ich do dalszych poszukiwań w formacie 3D, żeby sprawdzić, jak daleko ta rozwijająca się technologia pozwoli im się posunąć.

Kiedy rozmowa zeszła na kino akcji, które obaj uwielbiali i przy którym dorastali, narodził się pomysł na Piekielną zemstę. Lussier wspomina: "Todd i ja zastanawialiśmy się, co chcemy robić. Zaczęliśmy rozmawiać o klimacie kina akcji od ok. roku 1967 do połowy lat 70., o filmach, w których grali Steve McQueen i Charles Bronson. Wszędzie były obecne rewelacyjne i prawdziwe pościgi samochodowe, w których metal ocierał się o metal, ponieważ wtedy nie można było wykorzystać animacji komputerowej. Widz wedział, że ci faceci naprawdę jeżdżą tak szybko, jak się tylko da. Zdecydowaliśmy, że właśnie to chcemy uchwycić, tylko że w 3D".

Zarówno Farmer, jak i Lussier, napisali udane scenariusze do horrorów. Choć do tej pory żaden z nich nie miał doświadczenia w filmach akcji, obaj od dawna byli ich fanami. Farmer wspomina: "Kiedy przeprowadziłem się do Los Angeles, żeby pisać, widziałem siebie tworzącego scenariusze do filmów akcji. Takich, przy których sam dorastałem, a które teraz rzadko się realizuje. Jedną z najbardziej interesujących w nich rzeczy było to, że bohater nie zawsze był miłym facetem. Obecnie musi być bez skazy, ale według mnie nikt do końca taki nie jest. Kiedy bohater jest czarnym charakterem, pisanie staje się dobrą zabawą. Pozwoliło nam to stworzyć role, w które aktorzy mogli się wciągnąć".

Zdali sobie sprawę, że gdy doda się trójwymiarowość do filmu drogi w stylu lat 70., można rozkręcić emocje i całkowicie zanurzyć widzów w nieprzewidywalnym świecie przemocy, który zamierzali stworzyć. Lussier wspomina: "To film akcji, to film drogi, to powrót do filmów lat 70. Nigdy wcześniej nie zrobiono tego w 3D. Widzowie siadają za kierownicą razem z Nikiem Cagem, który z Amber Heard i Billym Burke'em sprawi, że szczęki im opadną".

Doprowadzenie technologii i techniki do pewnego poziomu było wyzwaniem, które Lussier i Farmer chętnie przyjęli. Farmer opowiada: "Chodziło o to, żeby budować na tym, czego nauczyliśmy się wcześniej, gdyż to nie jest nasz pierwszy film. Niektóre filmy 3D bazują na chwytach, inne są wciągające. Krwawe Walentynki to bardziej chwyty, ale od tego czasu technologia tak poszła do przodu, że nowe filmy pozwalają zajrzeć w wyjątkowy świat. Przy Piekielnej zemście chcieliśmy osiągnąć jedno i drugie".

W początkowym zamyśle filmowców anty-bohater, John Milton, był złym człowiekiem, który ucieka z więzienia, żeby uratować córkę. Farmer wspomina: "To po prostu zwykły Joe, który chce się zemścić i zamierza to zrealizować".

Ale wkrótce Lussier i Farmer pracowali już nad pomysłem, który zmienił opowieść ze zwykłego dramatu w nieziemskie poszukiwanie zemsty. Prześladowca Miltona, mroczna postać zwana Księgowym, ewoluował w kierunku potężnej i niezwykłej siły. Lussier mówi: "Ostatecznie, postać Księgowego sprawiła, że zmieniło się miejsce, z którego ucieka Milton. Chcieliśmy obdarzyć tę postać jakimiś nadprzyrodzonymi właściwościami, więc zrodził się pomysł, żeby postać Nika była ... z innego świata".

Farmer dodaje: "Gdy omawialiśmy ten pomysł, zastanawialiśmy się: "A co jeśli to nie z więzienia uciekł? Może uciekł z Piekła? Pomyślcie o efektach! ""

Ze scenariuszem w ręku spotkali się z kilkoma producentami, których zainteresował pomysł, w tym z Michaelem De Luką. De Luca, jeden z najbardziej płodnych producentów Hollywood, ma na swoim koncie filmy Ghost Rider, 21, uznany przez krytyków obraz Bracia oraz nadchodzące Ksiądz 3D, Moneyball i Fright Night. Farmer wspomina: "Poprosiliśmy Mike'a De Lukę o jego notatki. Nie miał żadnych. Powiedział po prostu: "Chodźmy, nakręcimy to". Nigdy wcześniej czegoś takiego nie słyszałem, nigdy".

De Luca mówi: "Kiedy przeczytałem scenariusz, wiedziałem, że musimy to nakręcić. To film, który chciałem obejrzeć. W dodatku byłem pewien, że scenariusz spodoba się też Nicolasowi Cage'owi, bo wiem jak bardzo lubi samochody".

Filmowcy wzięli na cel tego nagrodzonego Oscarem® aktora jako odtwórcę Johna Miltona. Lussier mówi: "Od momentu, gdy De Luca i ja zaczęliśmy rozmawiać o Piekielnej zemście z Nikiem, wiedzieliśmy, że znaleźliśmy partnera, który zapałał do tego filmu taką samą pasją. To był idealny bohater do naszego filmu".

Cage od dawna wyraża zainteresowanie zjawiskami paranormalnymi i zgłębił te tematy w filmach takich jak Ghost Rider, Zapowiedź czy Uczeń czarnoksiężnika. Przyznaje: "Ten scenariusz jednak mnie zaszokował. Był inny niż wszystko, co kiedykolwiek przeczytałem, w bardzo pozytywnym sensie. Po przeczytaniu go poczułem pewien dyskomfort, dlatego zainteresowałem się tą rolą".

"Piekielna zemsta kipi od adrenaliny, intensywności i humoru - dodaje Cage. - Podoba mi się wątek komiczny ze względu na skrajności tego filmu. Bez żenady ukazuje swój awanturniczy charakter. Mam nadzieję, że ludzie nie będą mogli się powstrzymać od śmiechu przy niektórych scenach. Jest to zdecydowanie film dla nocnych widzów, a ja lubię w takich grać".

W Piekielnej zemście John Milton wyrusza w podróż przez kraj w podrasowanym samochodzie kierowanym przez piękną młodą kobietę. "To wyprawa po zemstę i odkupienie, a Milton to tajemnica i zagadka w jednym - mówi Farmer. - Obmyśliliśmy to tak, że nigdy nie wiadomo, dlaczego coś mu się przydarza. W końcu łączy siły ze wspaniałą kobietą, która przypomina mu córkę. Ale nie chodzi tu o seksualne igraszki. W gruncie rzeczy jest to historia relacji ojca i córki - z dużą ilością mocnych scen akcji, krwi, nagości i seksu".

Autorzy stworzyli kwartet niezwykłych postaci, którzy są bohaterami tej historii. "Niesamowite jest to, że każda postać jest do pewnego stopnia zła - mówi Lussier. - Główny czarny charakter, Jonah King, grany przez Billy'ego Burke'a, jest zły do szpiku kości, a zarazem szalenie zabawny. Piper, która dołącza do Miltona po drodze, to osoba skłonna do przemocy, bluźniercza i seksowna. Księgowy, grany przez Williama Fichtnera, depcze Miltonowi po piętach, starając się go dopaść niezależnie od tego, jaki cel przyświeca ściganemu. Jego zadaniem jest zabrać Miltona z powrotem do Piekła. Musi go odzyskać, żeby zgadzało się saldo księgowe".

"Nie dajcie się zwieźć, Milton to bardzo zły człowiek - mówi Lussier. - Zły człowiek starający się zrobić coś szlachetnego, jednak mimo to zły. Zasłużył na to, żeby pójść do Piekła. Ludzie, którzy kierują tą szczególną biurokracją zrobią wszystko, aby go złapać. Nie obchodzi ich, co i dlaczego robi".

Milton i Księgowy na wiele sposobów są swoim odbiciem, klasycznym zestawieniem myśliwego i ofiary. "W pewnym stopniu są tym samym człowiekiem - mówi Farmer. - Obaj są bardzo skupieni na celu. Milton zamierza odzyskać dziecko. Nie ma znaczenia, kto staje mu na drodze, kogo ma wykorzystać, użyć, nadużyć czy zabić. Zamierza odzyskać dziecko. A Księgowy chce dostać w swoje ręce Miltona, bez względu na to, czego potrzeba do wykonania tego zadania. A co dziwne, pod koniec filmu obaj zdają sobie sprawę, że aby każdy z nich mógł osiągnąć swój cel, muszą sobie nawzajem pomagać".

Po drodze sieją spustoszenie w wyścigu z czasem przez sześć stanów. "Ludzka natura ma naprawdę ciemną, straszną stronę - mówi Farmer. - Jak już powiedziałem, jest to film, w którym każdy jest zły, nawet główny bohater. Ale to właśnie stopnie zła sprawiły, że tak dużo radości dało nam pisanie, a aktorom - granie. W gruncie rzeczy jest to historia odkupienia, jednak na początku wszystkie postacie są od niego daleko".

"Nasza publiczność to ludzie akcji, którzy kochają szybką jazdę i chcą zobaczyć w rolach głównych silne kobiety - kontynuuje Farmer. - Amber Heard jako Piper nie boi się strzelać lub pobić faceta. Jest gotowa na wszystko, żeby wykonać zadanie".

Lussier i Farmer zgadzają się, że piszą dla siebie, a to film, który sami chcą obejrzeć. "Napisaliśmy scenariusz, żeby był jak kolejka w lunaparku - mówi reżyser. - Jest niezwykle brutalny, ostry, ukazuje bezwzględne postaci, ale najważniejsze, że to dobra zabawa. Usiądź wygodnie, zapnij się i wspaniałej jazdy".

Bezwzględna atmosfera Piekielnej zemsty to przebiegli, bezkompromisowi bohaterowie, których nic nie powstrzyma, dopóki nie osiągną celów. Każda z postaci działa z pozycji siły, nie słabości, co czyni je doskonałymi rolami pożądanymi przez najlepszych hollywoodzkich aktorów.

"Mam niesamowite szczęście, że zgromadziłem taką obsadę - mówi Lussier. - Przede wszystkim Nicolasa Cage'a w roli Johna Miltona - człowieka, którego córka została brutalnie zamordowana przez bezwzględnego przywódcę sekty. Szuka on nie tylko zemsty za jej śmierć, ale także chce uratować wnuczkę, porwaną przez tego samego człowieka. W swojej misji Milton staje się nadprzyrodzoną siłą - jest bezlitosny w dążeniu do uratowania dziecka".

Filmowcy zdobyli aktora, który wnosi do tej roli wrodzoną inteligencję, wielką ambicję i człowieczeństwo. "Nic sprawił, że Miltonowi można współczuć, niezależnie jak bardzo jest bezwzględny - mówi reżyser. - Jako aktor Nic jest tak wciągający, że przykuwa uwagę bez względu na to, jak nikczemnie postępuje".

Cage pojawił się na planie dobrze przygotowany i uzbrojony we własne pomysły dotyczące pochodzenia tajemniczego Johna Miltona. "Myślał o danej scenie i wypowiadał swoją kwestię - opowiada Farmer. - Ciarki mnie przechodziły, bo on stawał się Miltonem. To było nawet lepsze niż to, co napisaliśmy. Wiele razy zdarza się, że aktorzy przychodzą i sprawiają, że postać staje się jeszcze lepsza. Tak właśnie zrobił Nic w tym filmie".

Lussier zainteresował Cage'a zarówno technologią 3D i wizualnością filmu, jak i swoim talentem do pracy z aktorami. "On zna złote zasady kierowania aktorami - mówi Cage. - Nie naprawiaj, jeśli coś nie jest zepsute - pozwól aktorom grać. Pozwalał nam czuć się dobrze z tym, co robimy, a gdy widział taką potrzebę, nadawał naszej grze odpowiedni kształt. Patrick zachęcał wszystkich aktorów do dzielenia się pomysłami i pozwalał im je realizować. Ten sposób pracy pozwalał mi na swobodny oddech".

Kiedy ucieczka Miltona z piekła prawie bierze w łeb, spotyka on Piper, zadziorną kelnerkę z szybkim samochodem. "Milton wie, że potrzebuje kogoś do pomocy - mówi Lussier. - Wybiera Piper, bo ta ma wszystko, czego potrzebuje. Nie można przewidzieć w jakim kierunku w danym momencie potoczy się jej życie. Dziewczyna dołącza do Miltona i razem ruszają w dalszą drogę".

W trakcie ich mrożących krew w żyłach wyczynów, zawiązuje się między nimi silna więź, ale ich relacja nigdy nie ociera się o romans. "To historia człowieka, który próbuje jakoś naprawić zawód sprawiony córce - mówi Lussier. - Do roli Piper potrzebowaliśmy kogoś, kto byłby doskonałym tłem dla Miltona, ale także w pewnym sensie jego zastępczą córką. Kiedy rozmawialiśmy o różnych aktorkach, bardzo szybko wypłynęła kandydatura Amber Heard. Ma niesamowite podejście, urok i ostrość, a w dodatku jest piękna".

Gdy Amber Heard dostała scenariusz, szybko dostrzegła, że Piekielna zemsta może stać się wyjątkowym filmem. "Z pewnością nigdy nie czytałam o takiej postaci - mówi aktorka. - Piper to kowboj - nosi broń, szybko jeździ, ma wysokie buty i niewyparzoną gębę. To kelnerka o złotym sercu, pochodząca z małego miasta. Nie jest stereotypowa i przywali pięścią każdemu, kto by tak powiedział. Nie boi się strzelać i walczyć o to, w co wierzy".

"Piper jest sercem tego filmu - dodaje aktorka. - Jest osobą, która naprawdę zmienia siebie i Miltona. Ma wielki wpływ na jego wyprawę. Nie mogłaby tego zrobić, gdyby nie siła, jaką wnosi do ich więzi".

Połączenie odwagi Amber Heard, jej wrażliwości oraz umiejętności aktorskich, przekonały Cage'a, że to idealna kandydatka do tej roli. "Amber jest jednocześnie pełna współczucia i bardzo twarda, a dokładnie tego potrzeba tej postaci - mówi Cage. - Ma również w sobie smutek, który sprawia, że jej współczujesz. Piper nie była dobrze traktowana w życiu, a Amber umie to przekazać. W filmie związek Piper i Miltona opiera się na partnerstwie. To dwie osoby, które wspólnie wkraczają w przerażającą sytuację".

W prawdziwym życiu Heard rzeczywiście jeździ podrasowanym samochodem, ma również wiele innych przydatnych umiejętności Piper. "Na przykład potrafi strzelać z każdego rodzaju broni - mówi Lussier. - Grając Piper wykorzystuje własne doświadczenia, dzięki czemu daje tej postaci jeszcze większą głębię".

Heard, samozwańcza "dziewczyna z Teksasu", powiedziała, że ten film to jej życiowa szansa. "Spodobały mi się szybkie wozy, wielkie spluwy, hałas, brak reguł, element paranormalności oraz Nicolas Cage w samochodzie Dodge Charger rocznik 69 - mówi Amber. - Nicolas to najlepiej przygotowany aktor, z jakim kiedykolwiek pracowałam. Kiedy pojawia się w pracy, wnosi coś niezwykłego. To rzadko spotykana kombinacja, dlatego jestem bardzo wdzięczna, że zaprosili mnie do współpracy. W takim samochodzie czuję się jak w niebie. Szczerze mówiąc, skusili mnie tym Chargerem".

Na liście nietypowych postaci Księgowy, grany przez Williama Fichtnera, jest być może najbardziej zdumiewający. Wysłany z piekła, żeby sprowadzić z powrotem Miltona, Księgowy Fichtnera jest niezwykle groźnym demonem, z rozmachem władającym swoją nadprzyrodzoną mocą, co czyni go złowieszczo-śmieszną postacią przez cały film. Fichtner mówi: "Ten scenariusz jest czadowy, bardzo ekscytujący i oryginalny, pełen gwałtownych i kuriozalnych postaci. Każda z nich ma jednak powód, żeby się w nim znaleźć. Gdy masz taki wspaniały scenariusz, kiedy wszystko, czego potrzebujesz, już tam jest, podczas zdjęć możesz po prostu dobrze się bawić".

Ale jak znaleźć kandydata do roli takiej jak Księgowy? "Dla mojego bohatera naprawdę nie ma punktu odniesienia - mówi Fichtner. - On nie ma pierwowzoru. Trzeba użyć wyobraźni, żeby wymyślić, jak wypełnić puste miejsca. Świetnie się bawiłem, rozmawiając o tym z Patrickiem i Toddem i mając taką swobodę jako aktor".

"Było tak wiele elementów, które złożyły się na tę postać. Na przykład Księgowy wie, jak poruszać się w nietypowy dla człowieka sposób. Może wyjść z jadącego samochodu i po prostu iść spokojnie dalej. Wszystko co mogłem zrobić, to skupić się na danej scenie i ją zagrać. Dopiero te wszystkie elementy razem dały postać, którą widzisz w filmie".

Jonah King, nikczemny demagog, który zamordował córkę Miltona i teraz planuje zabić jego wnuczkę, również ma swoją misję: rozpętać Apokalipsę. Przekonał swoich zwolenników, że będą rządzić jego nowym wspaniałym światem. "W pierwszej wersji Jonah był bardziej rodzajem oszusta - mówi Farmer. - Chcąc zachować zgodność z resztą zmian w scenariuszu, kazaliśmy mu wierzyć we wszystko, co mówi".

Billy Burke, który gra Kinga, mówi, że kiedy pierwszy raz przeczytał scenariusz, jego reakcją było: "Czy naprawdę zamierzają zrobić ten film? Czytało się to jak niesamowity komiks, ale film nie był oparty na komiksie. A gdy się w niego zagłębiałem, historia stawała się coraz bardziej niesamowita - wykracza ona dalece poza granice większości dzisiejszych filmów".

"Po przesłuchaniu byliśmy pełni podziwu dla Burke'a - mówi Lussier. - Jego interpretacja była niesamowita. Miał charakterystyczny akcent, a jego pewność siebie była prowokująca, przerażająca i niezwykle przejmująca. Byłem zszokowany, kiedy powiedział, że nigdy nie czytał tego na głos, dopiero na castingu".

Przy tworzeniu tej postaci aktor oparł się na kilku prawdziwych ikonach. "Kiedy zacząłem myśleć o tym, kim jest ten facet, Jonah, pomyślałem o autentycznych osobach, z których mogłem zaczerpnąć inspirację - mówi. - Od razu pomyślałem o przywódcy sekty, Jimie Jonesie, bo miał zdolność wzbudzania zaufania bez względu na to, co mówił. Dodatkowo King uważa, że jest gwiazdą rocka, więc dorzuciłem też odrobinę Jima Morrisona".

Burke również twierdzi, że Lussier to reżyser, który potrafi wydobyć to, co najlepsze z aktorów. "Od samego początku rozumiał, co robię. Darzyłem go potem coraz większym szacunkiem. Patrick zatrudnia osoby, których potrzebuje do danej roli, a następnie obdarza ich zaufaniem. Ma wizję. Wie, czego chce. Gdy jednak zejdę z drogi, zawraca mnie. Jeżeli Patrick potrzebuje czegoś więcej, trochę mną pokieruje. Taki sposób pracy budzi zaufanie".

Od Kolorado do Luizjany, postacie Piekielnej zemsty w wyścigu do celu gnają we wszelkiego rodzaju pojazdach - od klasycznych podrasowanych wozów aż po samochody kempingowe. Dla miłośników podrasowanych aut z połowy ubiegłego wieku, Piekielna zemsta prezentuje całą ich kolekcję, w tym Dodge'a Chargera rocznik 1969, Chevelle z 1971, Rivierę z 1964 oraz Chevy z 1957, a dodatkowo prototyp marki Morgan, mnóstwo ciężarówek, Lincolna, cysternę z wodorem, a nawet Hyundaia Sonatę.

"Nie jestem fanem samochodów - przyznaje Lussier - ale doceniam ich wygląd, a w trójwymiarze są jeszcze bardziej zdumiewające. Ich kształty idealnie pasują do tego formatu".

Ale nawet samochody musiały przejść swój test. W oryginalnym scenariuszu Piekielnej zemsty główny bohater poruszał się Pontiakiem GTO, ale Charger z 1969 wypadał o wiele lepiej w 3D. "Charger w trójwymiarze wygląda zupełnie niesamowicie, więc dokonaliśmy zmiany - mówi Farmer. - Linie, koła, wszystko w nim pięknie wygląda w 3D".

Aby lepiej uchwycić klimat filmów akcji lat 70., którym filmowcy składają hołd, ekscytujące pościgi samochodowe i śmiertelne akrobacje zostały nakręcone naprawdę, a nie komputerowo. "Oznacza to, że Nicolas Cage jechał pod prąd, krzyczał, lawirował wśród samochodów podczas bardzo szybkiej jazdy - mówi Lussier. - Nicolas to niesamowity kierowca. Najtrudniej jest za nim nadążyć, bo tak szybko jeździ".

Cage'owi daleko było jednak do jedynego prawdziwego fana samochodów na planie. "Mopar to ja - mówi Fichtner, używając słowa, które jest jednocześnie skrótem dla "części samochodowych" (ang. motor parts) oraz nazwą filii Chryslera zajmującą się ich produkcją - Kiedy pytają mnie, czy mam w telefonie zdjęcie syna, odpowiadam, że nie, ale mam zdjęcie jednego ze swoich samochodów marki Road Runner rocznik 1970. Mieliśmy na planie cztery identyczne Chargery '69, a także piękny SF Chevelle z 1970. Byłem rozczarowany, że nie mogłem nimi pojeździć, ale za to usiadłem za kierownicą radiowozu i cysterny z wodorem - to było naprawdę fajne doświadczenie".

Ze swej strony, Amber Heard nie zamierzała przegapić okazji, by zasiąść za kierownicą tych pięknych samochodów. "Nie mogłam znieść, że moja dublerka miałaby całą radochę - mówi Amber. - Pracowałam z naszym koordynatorem kaskaderów Johnnym Martinem, który był na planie 60 sekund. Nauczył mnie wszystkiego, czego nie powinno się wiedzieć, wszystkiego, czego w normalnym życiu starasz się unikać - poślizgów, obrotów, zarzucania, rozbijania się czy skoków. To samo zrobiliśmy z przygotawaniami do scen walki. Miałam kilka sesji z Johnnym - trochę z nim powalczyłam. Może to moja teksańska natura, ale już po kilku minutach byłam gotowa".

Podjęto wszelkie środki ostrożności, aby zarówno aktorzy, jak i samochody, były bezpieczne. Reżysera denerwowała jednak chęć Amber, żeby wszystkiego spróbować. "Amber prawie w ogóle nie czuje lęku, co jest trochę niepokojące - mówi Lussier. - Strach jest zdrowy, bo utrzymuje cię przy życiu. Cokolwiek było do zrobienia, zawsze odpowiadała, że może to zrobić".

"Zawsze staraliśmy się upewnić, że jesteśmy bezpieczni - kontynuuje. - Oprócz konieczności ochrony aktorów, musieliśmy zabezpieczać samochody. Mieliśmy te wspaniałe stare wozy, torturowaliśmy je jednak do granic możliwości, a czasem i poza te granice".

Tego rodzaju wymogi co do samochodów, które mają już 50 lat i więcej, nie są pozbawione ryzyka, mówi reżyser. "Czasem wyzwaniem było, żeby utrzymać je w świetnej formie. Podczas kręcenia sceny z samochodem lecącym do tyłu wypadł wał napędowy. W tym momencie musieliśmy po prostu przestać nagrywać, dopóki ktoś nie zamontował go z powrotem. Coś takiego zdarzyło się kilka razy".

"Zużyliśmy wiele samochodów - mówi Farmer. - Pod koniec zdjęć mieliśmy wielkie złomowisko, na które składały się wszystkie nasze samochody. To nie było tylko istniejące już złomowisko, obok którego kręciliśmy jedną ze scen, ale pozostałość po naszej produkcji".

Żeby sprostać najtrudniejszym wyzwaniom filmu, zatrudniono całą drużynę najlepszych kierowców i kaskaderów z branży. "Najlepsi kierowcy, najlepsi skoczkowie samochodowi, najlepsi specjaliści od pożarów - mówi Farmer. - Mieliśmy wszystkich. Patrząc na listę, można pomyśleć, że dysponowaliśmy ogromnym budżetem. Byli fantastyczni pod każdym względem. Byli niczym siły natury - mogliśmy ich poprosić o wszystko. Film wygląda lepiej, ponieważ ryzykowali zdrowiem".

Film został nakręcony w trójwymiarze, z wykorzystaniem systemu Paradise FX. Tej samej technologii użyto przy produkcji Krwawych Walentynek 3D. Tym razem Lussier wykorzystał system bardziej niż kiedykolwiek przedtem. "To całkowite zanurzenie - mówi. - Pod koniec filmu panuje chaos i zamęt. Wszędzie pełno dymu, a gdy oglądam to w 3D, wiem, że nie dałoby się tego osiągnąć w postprodukcji. Nie da się dorobić tych wszystkich warstw, jest to jednak możliwe przy realizacji w 3D na żywo".

Żadna z gwiazd nigdy przedtem nie pracowała z kamerą 3D. "Ciekawiło mnie, co mógłbym zrobić z tym formatem - mówi Cage. - Nadarzyła się okazja, żeby spróbować czegoś nowego. Zaczynasz myśleć o wzmacnianiu i wydłużaniu gestów, aby zmaksymalizować efekt. To bardzo twórcze doświadczenie, prawie jak taniec."

Aktorzy zaufali doświadczeniu Lussiera jako lidera w rewolucji 3D. "On jest purystą trójwymiaru - mówi Cage. - Kręci filmy jedynie kamerami 3D. W tym formacie udało mu się zaprezentować piękno tych samochodów i ich kształtów".

Praca w 3D sprawiła, że Heard była bardziej świadoma doświadczenia widzów. "Zwykle nie myślę o tym, w jaki sposób publiczność ogląda film - mówi - ale kiedy zadajesz ciosy lub plujesz krwią bezpośrednio w obiektyw, musisz poczuć, jakbyś pluła na widzów w czwartym rzędzie. Kiedy cofasz swojego chargera '69 wprost do kamery, wiedząc, że osoby siedzące z przodu widowni wyskoczą ze swoich miejsc, czujesz interakcję z publicznością. Gdy zobaczyłam ten film po raz pierwszy w 3D, a siedziałam w okularach w pierwszym rzędzie, to był prawdziwy odlot! Trójwymiar wszystko zmienia".

"Patrick ma bardzo konkretną wizję - mówi Fichtner. - Ukazuje jakąś naturalistyczność tego świata, który iskrzy mroczną energią. Dodaj do tego trójwymiar i powstaje coś naprawdę ekscytującego - pociągającego, odjazdowego, realistycznego".

Piekielna zemsta została nakręcona w okolicach Shreveport w Luizjanie. "Ponieważ nie jest to film z budżetem 200 milionów dolarów, musieliśmy oszczędzać, jak się da - mówi Farmer. - W Shreveport znaleźliśmy topografię, której potrzebowaliśmy, żeby wyglądało, jakbyśmy jechali z Kolorado - gdzie zaczyna się film, do Luizjany - miejsca ostatecznej konfrontacji".

Zdjęcia w Luizjanie oznaczały też, że filmowcy podczas kręcenia scen na zewnątrz musieli być przygotowani na wszystko, gdyż pogoda bywa tam nieprzewidywalna. W niektórych przypadkach, jak to często się dzieje, potrzeba była matką wynalazku. "Jedna z kluczowych scen, punkt zwrotny filmu, miała być kręcona na zewnątrz - mówi Lussier. - Wiedzieliśmy, że gdyby nagle pogoda się pogorszyła, byłby to koniec, ponieważ scena miała być kręcona przez cztery dni. Kiedy zaczęliśmy się rozglądać za innymi możliwościami, znaleźliśmy wspaniały stary kościół z cmentarzem obok".

"Zmieniliśmy scenę, żeby ją tam nakręcić - kontynuuje Lussier. - Jest miliard razy lepsza niż to, co wcześniej napisaliśmy. Ma wielką siłę. To prawdziwa niespodzianka i wspaniały dar. Początkowe ograniczenie okazało się jedną z najlepszych scen filmu".

Lussier przyznaje jednak, że nie dałby rady nakręcić takiego filmu akcji 3D z ograniczonym budżetem bez wyjątkowo utalentowanej i oddanej ekipy. "Potrzebowaliśmy wspaniałego zespołu kaskaderów, wspaniałych pirotechników, wspaniałego artysty od efektów specjalnych, fantastycznej ekipy i wybitnego operatora kamery - mówi. - Poziom organizacji był niesamowity. Jako zespół, wszyscy musieliśmy wykazać się większym sprytem i myśleć, jak uchwycić coś oryginalnego i ekscytującego. Z przyjemnością oznajmiam, że ewentualne braki w technologii oraz wybuchowej akcji w stylu Michaela Baya nadrobiliśmy śmiałością i naszą postawą!"

NICOLAS CAGE (Milton) to zdobywca Oscara® i jeden z najwszechstronniejszych grających obecnie aktorów, znany ze swoich poruszających ról zarówno w filmach obyczajowych, jak i komediach. Ostatnio wystąpił w Uczniu czarnoksiężnika, po raz siódmy współpracując z producentem Jerrym Bruckheimerem; w komedii akcji Kick-Ass w reżyserii Matthew Vaughna oraz w Polowaniu na czarownice, w reżyserii Dominika Seny. Aktualnie nagrywa Ghost Rider: Spirit of Vengeance, w reżyserii Marka Neveldine'a i Briana Taylora (Adrenalina).

W roku 2009 Cage wcielił się w rolę uzależnionego od narkotyków i hazardu detektywa, działającego w Nowym Orleanie po przejściu huraganu Katrina, w uznanym dramacie Wernera Herzoga Zły porucznik. Wcześniej użyczył głosu w animacjach Załoga G, wyprodukowanej przez Jerry'ego Bruckheimera, i Astro Boy, opartej na klasycznej serii manga. Zagrał też w thrillerze s-f Zapowiedź i filmie sensacyjnym Ostatnie zlecenie.

W roku 2007 Cage wcielił się w Johnny'ego Blaze'a w filmie Ghost Rider, którego scenarzystą i reżyserem jest Mark Steven Johnson. Film, oparty na postaci z komiksu firmy Marvel, błyskawicznie ustanowił nowy rekord jako najbardziej dochodowe otwarcie w weekend Dnia Prezydenta. W tym samym roku aktor wystąpił w ogólnoświatowym hicie kasowym Skarb narodów: Księga Tajemnic.

Jego pamiętna rola zapijającego się na śmierć alkoholika w dramacie Zostawić Las Vegas, w reżyserii Mike'a Figgisa, przyniosła mu Oscara® w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy oraz Złoty Glob® i nagrody dla najlepszego aktora od Koła Nowojorskich Krytyków Filmowych, Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Los Angeles, Krytyków Filmowych Chicago oraz the National Board of Review.

Cage potwierdził swój status pierwszoplanowego aktora, kiedy otrzymał nominacje do Oscara®, Złotego Globu®, nagrody Gildii Aktorów Filmowych (SAG) i Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA), za podwójną rolę braci bliźniaków, Charliego i Donalda Kaufmanów, w zakręconej komedii Spike'a Jonzego Adaptacja, gdzie wystąpił u boku Meryl Streep i Chrisa Coopera.

Inne niedawne filmy z jego udziałem to m.in. Kult Neila LaBute'a, World Trade Center Olivera Stone'a, Prognoza na życie Gore'a Verbinskiego i Pan życia i śmierci Andrew Niccola. Cage użyczył też głosu Zokowi w filmie animowanym Po rozum do mrówek.

Cage zadebiutował jako reżyser w roku 2002 obrazem Sonny, w którym zatrudnił budzący podziw zespół aktorów, w tym zdobywcę Złotego Globu® Jamesa Franco, Menę Suvari, Brendę Blethyn i Harry'ego Deana Stantona. Film został przyjęty na festiwal w Deauville w tym samym roku.

Inne filmy z jego udziałem to m. in. Next, Naciągacze, Szyfry wojny, Kapitan Corelli, Family Man, Ciemna strona miasta, Osiem milimetrów, Oczy węża, Miasto Aniołów, Bez twarzy, Pocałunek śmierci, Rycerz pierwszej damy, Dwa miliony dolarów napiwku, Red Rock West, Miesiąc miodowy w Las Vegas, Arizona Junior, Pocałunek wampira, Peggy Sue wyszła za mąż, Dziewczyna z doliny, Wyścig z księżycem, Cotton Club i Rumble Fish.

Rola cierpiącego weterana wojny w Wietnamie w Ptaśku ugruntowała jego pozycję poważnego aktora. Ten obraz w reżyserii Alana Parkera zdobył nagrodę jury na festiwalu w Cannes. Następnie Cage otrzymał nominację do Złotego Globu® dla najlepszego aktora za rolę kochanka Cher w filmie Wpływ księżyca. Dzikość serca Davida Lyncha, z nim i Laurą Dern w rolach głównych, zdobyła Złotą Palmę w Cannes w roku 1990.

Inne jego wyróżnienia to nominacja do Złotego Globu® w 1993 za rolę w Miesiącu miodowym w Las Vegas, prestiżowa Nagroda za Całokształt Twórczości na Światowym Festiwalu Filmowym w Montrealu w 1996, oraz pierwsza w historii Nagroda za Wybitną Dekadę w Filmie przyznana przez ShoWest w 2001. W tym samym roku Cage został też nagrodzony przez prestiżową American Cinematheque.

W roku 2009 został ambasadorem dobrej woli do spraw sprawiedliwości światowej ONZ. Następnie udał się do Afryki z misją Biura do spraw Narkotyków i Zbrodni ONZ. Odwiedził Gulu w Ugandzie oraz Mombasę i Nairobi w Kenii. Spotykał się tam z dziećmi-żołnierzami, członkami gangów, więźniami, sędziami i urzędnikami w celu powstrzymania handlu ludźmi, dziecięcego niewolnictwa oraz porwań. Cage jest też luminarzem Amnesty International oraz pomaga w innych działaniach na rzecz praw człowieka.

Cage wychował się w Long Beach w Kalifornii i mieszkał tam, dopóki jego rodzina nie przeniosła się do San Francisco gdy miał 12 lat. Zaczął grać w wieku 15 lat, gdy zapisał się do San Francisco's American Conservatory Theater. Następnie przeprowadził się do Los Angeles i jeszcze jako uczeń szkoły średniej otrzymał rolę w filmie telewizyjnym Best of Times. Na dużym ekranie zadebiutował w filmie Beztroskie lata w Ridgemont High.

AMBER HEARD (Piper) to wschodząca gwiazda wśród znaczących aktorek Hollywood. Ostatnio można ją było zobaczyć w remake'u horroru z 1987 roku pt. Ojczym, gdzie zagrała u boku Penna Badgleya, Seli Ward i Dylana Washa. Pojawiła się też w epizodzie Zombieland, z Jessem Eisenbergiem i Woodym Harrelsonem w rolach głównych, który zajął pierwsze miejsce box-office'u w weekend otwarcia. Heard wystąpiła też z Sethem Rogenem i Jamesem Franco w Boskim chilloucie, za którą to rolę wręczono jej Breakthrough Award na ceremonii rozdania nagród Movieline's Young Hollywood.

Heard zagra główną rolę kobiecą u boku Johnny'ego Deppa w oczekiwanym The Rum Diary, adaptacji powieści Huntera S. Thompsona. Inne nadchodzące filmy z jej udziałem to m. in. And Soon the Darkness - thriller, w którym wraz z Odette Yustman gra parę przyjaciółek podróżujących na rowerach przez Argentynę, które muszą walczyć o życie z miejscowymi bandytami; niezależna produkcja ExTerminators, gdzie wystąpi z Heather Graham i Jennifer Coolidge; oraz The River Why, z Williamem Hurtem i Zachiem Gilfordem.

Niedawno można ją było zobaczyć w The Ward Johna Carpentera, gdzie gra terroryzowaną przez ducha pacjentkę szpitala psychiatrycznego; oraz w The Joneses, z Demi Moore i Davidem Duchovnym, gdzie wcieliła się w rolę córki w idealnej rodzinie, będącej tak naprawdę produktem firmy marketingowej.

Poprzednio zagrała w Światłach stadionu, cieszącej się olbrzymią popularnością adaptacji powieści H.G. Bissingera, i w nominowanej do Oscara® Dalekiej Północy, gdzie w retrospekcjach wcieliła się w postać odtwarzaną przez Charlize Theron.

Inne filmy z jej udziałem to m. in. Po prostu walcz!, Alpha Dog, Informers, Wszyscy kochają Mandy Lane i SideFX. Heard pochodzi z Teksasu, lecz obecnie, jeśli nie przebywa na planie filmowym, mieszka w Los Angeles.

WILLIAM FICHTNER (Księgowy) pojawił się w wielu filmach w swojej karierze i w dalszym ciągu zaznacza swoją obecność w Hollywood. Ostatnio zagrał u boku Steve'a Carella i Tiny Fey w Nocnej randce w reżyserii Shawna Levy'ego. Niedawno zakończył też zdjęcia do niezależnego filmu Tony'ego Krantza Wielki wybuch, gdzie partneruje Antonio Banderasowi.

Poprzednio pojawił się na dużym ekranie w komediach Amatorzy, z Jeffem Bridgesem, i Ostrza chwały, z Willem Ferrellem. Fichtner wystąpił też w nagrodzonym Oscarami® Mieście gniewu, do którego scenariusz napisał i który wyreżyserował Paul Haggis. Za tę rolę otrzymał wraz z resztą aktorów nagrodę Gildii Aktorów Filmowych za wybitny zbiorowy występ aktorów w filmie fabularnym. Zagrał też wraz z Adamem Sandlerem w komediowym remake'u Wykiwać klawisza. Pojawił się również u boku Guya Pearce'a w niezależnym filmie Pierwszy śnieg.

Fichtner gra zarówno w produkcjach telewizyjnych, jak i kinowych. Jego ostatnia rola telewizyjna to agent FBI Alexander Mahone w trzech seriach przeboju Skazany na śmierć. Zagrał również w docenionym przez krytyków filmie HBO Empire Falls, z Paulem Newmanem i Edem Harrisem. Inne seriale z jego udziałem to Prezydencki poker oraz Inwazja. W roku 2005 dwa filmy z jego udziałem miały premierę na festiwalu filmowym w Sundance - Nine Lives Rodrigo Garcii i Miłego dnia? Ariego Posina. Fichtner pojawił się też w Helikopterze w ogniu Ridleya Scotta, Sądnym dniu Sama Weismana, Gniewie oceanu Wolfganga Petersona, Trafionej-zatopionej Nicka Gomeza, Equilibrium i Ultraviolet Kurta Wimmera, Wyśnionej namiętności Alaina Berlinera, Armageddonie Michaela Baya, Gorączce Michaela Manna, Kontakcie Roberta Zemeckisa, Go Douga Limana, Dziwnych dniach Kathryn Bigelow, Na samym dnie Stevena Soderbergha, Śledztwie nad przepaścią Jeba Stuarta, w filmie Julia wraca do domu Agnieszki Holland, Polisie Marka Steilena i w debiucie reżyserskim Kevina Spacey Biały aligator.

Jako członek Circle Repertory Company, Fichtner zdobył uznanie krytyków za rolę w The Fiery Furnace, w reżyserii Normana Rene'a. Na scenie pojawił się też w Tratwie Meduzy w Minetta Lane Theatre, The Years w Manhattan Theatre Club, Clothes for a Summer Hotel na Williamstown Theatre Festival i Machinal w The Public Theater.

BILLY BURKE (Jonah King) to przykuwający uwagę i ceniony przez krytyków młody aktor, występujący zarówno w telewizji, jak i na dużym ekranie. Ostatnio zagrał w przeboju kasowym Zmierzch oraz w sequelach: Saga "Zmierzch": Księżyc w nowiu i Saga "Zmierzch": Zaćmienie. Ma też zagrać w Highland Park z Dannym Gloverem. Występuje również w serialu TNT z 2010 roku Rizzoli and Isles.

Przed Zmierzchem ponownie połączył siły z reżyserem Gregiem Hoblitem w filmie Nieuchwytny, gdzie partnerował Diane Lane. Zagrał też w Smakach miłości w reżyserii Roberta Bentona u boku Morgana Freemana i Grega Kinneara, oraz z Anthonym Hopkinsem i Ryanem Goslingiem w Słabym punkcie, jego pierwszym filmem z Gregiem Hoblitem za kamerą. Jego nazwisko pojawia się przy filmach Oszustka, z Johnem Savagem, i Forfeit, z Sherry Stringfield, który miał premierę na festiwalu South By Southwest. Zagrał również w Płonącej pułapce z Joaquinem Phoeniksem i Johnem Travoltą. Wystąpił w tytułowej roli w obrazie Dill Scallion, który miał premierę na festiwalu w Sundance, a w którym pojawili się też Peter Berg, Henry Winkler i Lauren Graham. Zagrał w filmach W sieci pająka z Morganem Freemanem i Przed metą scenarzysty i reżysera Roberta Towne'a.

W telewizji zagrał w sześciu mrożących krew w żyłach odcinkach drugiej serii 24 godzin firmy Fox oraz w docenionym przez krytyków serialu ABC Wonderland, którego scenarzystą i reżyserem jest Peter Berg. Billy to utalentowany muzyk, grający na gitarze i fortepianie. Przez wiele lat występował w Seattle z grupą rockową The Outcast Theater, a ostatnio wydał album solowy Removed. Płyta ta w ciągu pierwszego tygodnia sprzedała się najlepiej spośród wszystkich albumów wytwórni CD Baby oraz znalazła się na liście Heatseekers magazynu Billboard. Burke porozumiał się z fundacją VH1 Save the Music i przekaże jej część zysków ze sprzedaży płyt w celu działań na rzecz utrzymania lekcji muzyki w szkołach. Mieszka w Los Angeles z żoną Pollyanną i córką Bluesy LaRue, która urodziła się w czasie zdjęć do Zmierzchu.

DAVID MORSE (Webster) od dawna jest uważany za niezwykle utalentowanego i wszechstronnego aktora kinowego, telewizyjnego i teatralnego. Zadebiutował w uznanym dramacie Richarda Donnera Inside Moves, a następnie zagrał główne role w filmach Seana Penna Indiański biegacz i Obsesja. Morse był nominowany do nagrody Independent Spirit Award w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy.

Niedawno zagrał rolę epizodyczną w nagrodzonym Oscarami® dramacie Kathryn Bigelow The Hurt Locker: W pułapce wojny. Można go też było zobaczyć w filmach Shanghai, w reżyserii Mikaela H?fströma, i Mother and Child Rodrigo Garcii. Morse brawurowo zagrał w niezależnym dramacie Aleksa i Andrew Smithów The Slaughter Rule u boku Ryana Goslinga; w Krainie wiecznego szczęścia Scotta Hicksa, z Anthonym Hopkinsem i Hope Davis; w niezwykle docenionym dramacie więziennym Franka Darabonta Zielona mila, za rolę w którym był nominowany do nagrody SAG za wybitny zbiorowy występ aktorów; w dramacie muzycznym Larsa Von Triera Tańcząc w ciemnościach, który zdobył Złotą Palmę w Cannes; oraz w thrillerze Taylora Hackforda Dowód życia, u boku Meg Ryan i Russella Crowe'a.

Inne filmy z jego udziałem to 16 przecznic, Dolina iluzji, Nearing Grace, Wyścig marzeń, Wariatka z Alabamy, Negocjator, Twierdza, 12 małp, Synalek, Personal Foul, Niepokój i Ocaleni.

W telewizji Morse wcielił się w postać George'a Washingtona w miniserialu HBO John Adams, gdzie zagrał z Paulem Giamattim i Laurą Linney, zdobywając nominację do nagrody Emmy® w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy w miniserialu. Zagrał rywala postaci Hugha Laurie w docenionym przez krytyków serialu Dr House, za którą to rolę otrzymał nominację do Emmy® w kategorii wybitna rola gościnna.

Być może wciąż najbardziej kojarzy się jako odtwórca roli dra Jacka "Boomera" Morrisona w nagradzanym Emmy® serialu St. Elsewhere. Inne seriale, w których zagrał, to m. in. Nocny kurs, Our Family Business i sitcom Big Wave Dave's. Wystąpił też w filmach telewizyjnych Z dziennika księdza, Murder Live, Prototype, Pożeracze dusz, Prorocze sny, Six Against the Rock, Morderstwo płatne z góry, A Place at the Table, Winnie, Braterstwo róży, Krzyk na pustkowiu, Ognisty krzyż i Tecumseh - ostatni wojownik.

Na scenie Morse zagrał w światowej premierze sztuki Redwood Curtain teatru Seattle Repertory. Pojawił się też w ponad 30 produkcjach Boston Repertory Company w latach1971-1977. Na Broadwayu zadebiutował rolą ojca Barry'ego w teatralnej adaptacji Na nabrzeżu. Na scenie offbroadwayowskiej zagrał w nagrodzonej Pulitzerem sztuce Pauli Vogel How I Learned to Drive. Za rolę w tym spektaklu zdobył nagrody Drama League, Lucille Lortel, Drama Desk i Obie Award.

Morse zdobył też nagrody Drama-Logue i magazynu L.A. Weekly za rolę w sztuce Myszy i ludzie w Los Angeles. Pojawił się też w offbroadwayowskich The Trading Post, Threads i A Death in the Family. Ostatnio można go było zobaczyć w nominowanej do nagrody Tony® broadwayowskiej sztuce The Seafarer, w reżyserii Conora McPhersona.

TOM ATKINS (Kapitan) wystąpił w filmach: Piekielna zemsta, Krwawe Walentynki, 24 godziny, Ucieczka z Nowego Jorku, Zabójcza broń, Bob Roberts, Pole rażenia, oraz w klasykach horroru: Mgła, Koszmarne opowieści, Halloween III i Noc pełzaczy.

Atkins urodził się w Pittsburgu i gra w Pittsburgh Public Theater od inauguracyjnego sezonu sztuki Lot nad kukułczym gniazdem. Inne spektakle z jego udziałem to m. in. A Moon for the Misbegotten, Makbet, Wikingowie, Cobb, The Stewart of Christendom, Long Day's Journey Into Night, The Weir, You Can't take It With You, oraz The Drawer Boy. Tom występował w sztuce jednego aktora The Chief w Pittsburg Public Theatre przez siedem sezonów. Odtwarzał w niej legendarnego właściciela drużyny Pittsburgh Steelers, Arta Rooneya. The Chief został niedawno przeniesiony na ekran.

Na Broadwayu Atkins zagrał w The Changing Room i The Front Page. Offbroadwayowskie sztuki z jego udziałem to m. in. Whistle In The Dark oraz Long Day's Journey Into Night. Spośród licznych występów w telewizji można wymienić The Rockford Files, Lou Grant, Prawo i porządek: Zbrodniczy zamiar, MASH, Wydział zabójstw, Oz, Pennsylvania Lynch i Lemon Sky. Atkins występował też przez sześć sezonów w teatrze Long Wharf w New Haven i dziesięciokrotnie pojawiał się na festiwalu teatralnym w Williamstown.

PATRICK LUSSIER (reżyser, współscenarzysta) to wirtuoz suspensu. Współpracował z mistrzem horroru Wesem Cravenem przy tuzinie filmów, a ostatnio połączył siły ze scenarzystą Toddem Farmerem przy kasowym horrorze Krwawe Walentynki 3D, który miał premierę w styczniu 2009 i zarobił ponad 100 mln USD na całym świecie. Lussier był też reżyserem i montażystą filmu Głosy 2, w którym zagrali Nathan Fillion i Katee Sackhoff. Był współscenarzystą i reżyserem wampirzej trylogii Dracula 2000, Dracula II: Odrodzenie i Dracula III: Dziedzictwo, w których zagrali Gerard Butler, Jason Scott Lee, Jason London, Roy Scheider i Rutger Hauer.

Po studiach filmowych na Capilano College w Vancouver, Lussier rozpoczął karierę jako montażysta niektórych odcinków seriali, np MacGyver. W roku 1991 zatrudniono go jako montażystę kilku odcinków antologii NBC Nightmare Café. Jeden z odcinków montowanych przez Lussiera wyreżyserował producent serialu Wes Craven. Od tej pory często współpracują. Lussier montował takie jego filmy jak Nowy koszmar Wesa Cravena, Wampir w Brooklynie, Koncert na 50 serc, wszystkie trzy części Krzyku, Przeklęta i Red Eye.

Inne montowane przez niego filmy to m. in. Mutant Guillermo del Toro, Halloween - 20 lat później Steve'a Minera, Córka mojego szefa Davida Zuckera i Potężne Kaczory 3 Roberta Liebermana. Lussier montował też horror Oko oraz był jego konsultantem do spraw efektów wizualnych.

Jako reżyser zadebiutował horrorem fantasy pt. Armia Boga: Proroctwo, ostatnią częścią serii z Christopherem Walkenem w roli archanioła Gabriela. Jako doradca do spraw efektów wizualnych wspomagał m. in. producentów obrazów Gdy zapada zmrok, Studio 54, Nieustraszeni bracia Grimm, Egzorcysta: Początek, Dominion: Prequel to the Exorcist, Powracający koszmar i Zabójczy szept. Był też konsultantem muzycznym przy Uwikłanym i Equilibrium.

TODD FARMER (scenarzysta) rozpoczął swoją karierę pracując z reżyserem Seanem S. Cunninghamem, pisząc scenariusz do Jasona X. W tym dziesiątym filmie z serri Piątek trzynastego fani horroru ponownie ujrzeli legendarnego, upiornego Jasona. Następnie Farmer napisał scenariusz filmu Scarecrow dla Revolution Studios, który, pod tytułem Posłańcy, został wyreżyserowany przez braci Pang dla Ghost House Pictures Sama Raimiego. Po latach z oryginalnego scenariusza Farmera powstał sequel, Posłańcy 2: Na przeklętej ziemi.

Farmer ostatnio napisał scenariusz do Monkey's Paw dla RKO Pictures, który ma wyreżyserować Hiszpan Javier Gutierrez, oraz właśnie skończył pisać adaptację gry wideo pod tytułem Heavenly Sword.

Największe sukcesy Farmer odniósł współpracując z montażystą i reżyserem Patrickiem Lussierem. Wspólnie uczestniczyli w tworzeniu Krwawych Walentynek 3D, pierwszy z serii filmów akcji 3D, który zapoczątkował niedawną trójwymiarową rewolucję. Od tego czasu duet ponownie połączył siły, pisząc scenariusz do Halloween 3D dla Dimension Films.

W przerwach w pisaniu scenariuszy filmów, Farmer oddaje się pasji tworzenia komiksów, współpracując ze Stevem Nilesem (30 dni mroku) i Thomasem Janem (Punisher) nad serią komiksów Alien Pig Farm. Wspólnie skończyli sześciotomową serię The Lycan. Obecnie, Farmer współtworzy scenariusz komiksu Insurgents dla Wildstorm Comics. Farmer jest też aktorem. Na studiach zagrał Frederika w przedstawieniu Piraci z Penzance, a w filmie zadebiutował w Jasonie X. Zagrał też niewielką rolą w Krwawych Walentynkach 3D.

MICHAEL DE LUCA (producent) to były szef produkcji DreamWorks i New Line Cinema. Założył Michael De Luca Productions w marcu 2004 i podpisał umowę o planowaniu projektów i produkcji z Columbia Pictures. De Luca koncentruje się na projektach odpowiednio wycenionych, prowokacyjnych niszowych filmów wizjonerskich twórców, jak również filmów z głównego nurtu z potencjałem kontynuacji w dalszych częściach.

Ostatnio De Luca wyprodukował laureata Złotego Globu® The Social Network Davida Finchera, w którym grają Jesse Eisenberg i Andrew Garfield; Księdza, z Paulem Bettanym w roli głównej; oraz Butter, z Jennifer Garner. Jego projekty dla Columbia to m. in. przygodowy film s-f Zathura - Kosmiczna przygoda Jona Favreau, adaptacja książki Chrisa Van Allsburga; Ghost Rider, z Nicolasem Cagem w roli głównej, wyreżyserowany przez Marka Stevena Johnsona; oraz 21, na podstawie książki Bringing Down the House Bena Mezricha.

Przed założeniem Michael De Luca Productions, De Luca był kierownikiem produkcji DreamWorks, gdzie nadzorował działania oddziałów zajmujących się programami na żywo oraz produkcję takich filmów jak Old School: Niezaliczona Todda Phillipsa i przebojowej komedii Legenda telewizji Adama McKaya i Willa Ferrella. Uczestniczył też przy powstaniu filmów Przywódca - zwariowana kampania prezydencka i Wygraj randkę.

Poprzednio De Luca przez siedem lat był prezesem i dyrektorem ds. operacyjnych New Line Productions. W tym czasie stworzył bardzo popularne filmy Piątek, Blade - Wieczny łowca, Austin Powers: Agent specjalnej troski i serię Godziny szczytu. Był obrońcą tak przełomowych niespodzianek kasowych jak Sie7em, Fakty i akty, Miasteczko Pleasantville i Boogie Nights. De Luca przyczynił się do sukcesu takich reżyserów jak Jay Roach, Brett Ratner, Gary Ross, Alan i Albert Hughesowie, F. Gary i bracia Farrelly.

RENÉ BESSON (producent) przez ostatnie kilka lat stale współpracował z Millennium Films. Ostatnio wyprodukował Trespass, z Nicolasem Cagem i Nicole Kidman, w reżyserii Joela Schumachera. Był też producentem wykonawczym filmu Stone, z Robertem De Niro i Edwardem Nortonem. Przed współpracą z Millennium wyprodukował Wymyślonych bohaterów z Sigourney Weaver.

Obecnie nadzoruje prace wstępne nad filmami Medallion w reżyserii Simona Westa oraz Playing the Field z Gerardem Butlerem, który ma wyreżyserować Gabriele Muccino.

Pochodzący z Miami Besson był też producentem i reżyserem ogólnokrajowych kampanii promocyjnych i brandingowych dla takich klientów jak Sony Pictures Television, Telemundo, NBC, Bank of America, Subaru, uni-ball, Coca-Cola, Visa, Best Buy, Subaru, Budweiser, Sprint, Ready Pac, Kraft, TIAA CREF oraz Igrzysk Olimpijskich 2004 i 2008.

AVI LERNER (producent wykonawczy) to współprzewodniczący rady nadzorczej Nu Image, Inc. i Millennium Films, Inc. Z ponad 300 tytułami na koncie jest jednym z najbardziej doświadczonych producentów i dystrybutorów niezależnych filmów w międzynarodowym przemyśle filmowym. Ostatnio Lerner wyprodukował cieszący się popularnością film akcji Niezniszczalni, z Sylvesterem Stallone w roli głównej, i The Mechanic, z Jasonem Stathamem. Lerner urodził się w 1947 w Hajfie, w Izraelu. Studiował ekonomię na Uniwersytecie w Tel Awiwie oraz służył jako spadochroniarz w izraelskiej armii. Po krótkim okresie pracy w bankowości, zaczął działać w przemyśle filmowym w 1972, kiedy to założył pierwsze i jedyne kino samochodowe w Tel Awiwie. Następnie założył sieć sześciu kin w Izraelu.

Pod koniec lat 70. XX w. Lerner jako pierwszy docenił potencjał rynku wideo. Podbił izraelski rynek, zakupując prawa do ponad 7000 tytułów.

W 1984 Lerner wyjechał do RPA, żeby produkować remake Kopalni króla Salomona, z Richardem Chamberlainem i Sharon Stone. Po sukcesie filmu nakręcono sequel, Quatermain i zaginione Miasto Złota, a Lerner podjął decyzję o sprzedaży swojej izraelskiej firmy i przeniesieniu się do Johannesburga.

W latach 1984-92 firma Lernera, Nu Metro Productions, wyprodukowała ponad 40 filmów w RPA i sprzedała je na całym świecie. W 1986 kupił południowoafrykańską sieć kin Metro i wypożyczalnie wideo od Thorn EMI. W ciągu następnych czterech lat Lerner uczynił Nu Metro Entertainment Group jedną z największych i najbardziej agresywnych firm rozrywkowych w Afryce. W jej skład wchodziły cztery różne firmy zajmujące się produkcją, dystrybucją, kinami i rynkiem wideo.

W latach 1991-92, po części ze względu na niestabilną sytuację polityczną w RPA, a po części przez dążenie Lernera do założenia firmy produkcyjno-dystrybucyjnej w Los Angeles, Nu Metro Ltd. (z wyłączeniem oddziałów produkcyjnych) została sprzedana. Zyski przeznaczono na produkcję pierwszych pięciu filmów nowej grupy oraz na założenie firmy w Los Angeles.

W 1992 Lerner wyjechał do USA i założył Nu Image wraz z Dannym Dimbortem i Trevorem Shortem. W 1996, Nu Image stworzyło Millennium Films w odpowiedzi na rosnącą potrzebę wysokiej jakości filmów kinowych, w tym wysokobudżetowych filmów akcji. Nu Image w dalszym ciągu skupiało się na lukratywnym ogólnoświatowym rynku wideo. Od roku 1992, oba oddziały wyprodukowały ponad 230 filmów.

Obecnie Lerner to jeden z najbardziej szanowanych i płodnych niezależnych producentów w przemyśle filmowym. Jest członkiem zarządów Stowarzyszenia Producentów Niezależnych i Amerykańskiego Stowarzyszenia Marketingu Filmowego. Jego firma Nu Image/Millennium Films produkuje obecnie od 14 do 15 niezależnych filmów rocznie. Pod marką Millennium Lerner wyprodukował takie filmy jak Samotne serca, z Johnem Travoltą, Jamesem Gandolfinim, Jaredem Leto i Salmą Hayek; wyreżyserowany przez Briana DePalmę Czarna dalia, z Hilary Swank, Joshem Hartnettem i Scarlett Johansson; 16 przecznic, w reżyserii Richarda Donnera, z Brucem Willisem i Mos Defem; 88 minut, w reżyserii Jona Avneta, z Alem Pacino, Alicią Witt i Leelee Sobieski; Dzień żywych trupów, w reżyserii Steve'a Minera, z Christą Campbell, Nickiem Cannonem, Meną Suvari i Vingiem Rhamesem; Kontrakt na zabijanie, z Morganem Freemanem i Johnem Cusackiem; Kult, z Nicolasem Cagem i Leelee Sobieski; John Rambo, z Sylvestrem Stallone i Julie Benz; Skok na kasę, z Queen Latifah, Katie Holmes i Diane Keaton; oraz Zawodowcy w reżyserii Jona Avneta, z Alem Pacino i Robertem De Niro.

DANNY DIMBORT (producent wykonawczy) zaczął swoją karierę w przemyśle rozrywkowym pracując w izraelskiej firmie dystrybucyjnej Golan-Globus Films, gdzie w ciągu dwóch lat stał się dyrektorem zarządzającym. W 1980 przeprowadził się do Los Angeles, by objąć stanowisko dyrektora działu sprzedaży zagranicznej Cannon Films. Następnie powrócił do Izraela, by wyprodukować tam kilka filmów, po czym podjął pracę w Cannon/Pathé w Los Angeles, gdzie był odpowiedzialny za dystrybucję. Do 1991 był prezesem działu dystrybucji międzynarodowej w MGM, po czym utworzył Nu Image z Avim Lernerem, gdzie jest partnerem odpowiedzialnym za sprzedaż i marketing.

TREVOR SHORT (producent wykonawczy) urodził się w Harare, w Zimbabwe. Studiował prawo na Uniwersytecie Zimbabwe i otrzymał tytuł MBA na Uniwersytecie Kapsztadzkim, gdzie otrzymał Złoty Medal Zasługi. Po ukończeniu prawa, Short wszedł w świat bankowości i handlu. Zanim został dyrektorem zarządzającym Nu Metro Entertainment, stał na czele oddziału finansów korporacyjnych w Investec Bank w Johannesburgu.

Po sprzedaży Nu Metro Short został dyrektorem zarządzającym Nu World Services, firmy produkcyjnej z siedzibą w Johannesburgu. Na tym stanowisku produkował filmy zarówno w RPA, jak i poza jego granicami.

BOAZ DAVIDSON (producent wykonawczy) to płodny twórca, który wyprodukował ok. 75 filmów, napisał ponad 30 scenariuszy i wyreżyserował ponad 40 filmów. Jest reżyserem m. in. takich filmów jak Lody na patyku, W pogoni za Lolą, Outside the Law, Księżycowy glina, Salsa, Spadaj na drzewo, Dutch Treat i Ostatnia amerykańska dziewica. Urodzony w Tel Awiwie, Davidson rozpoczął współpracę z Nu Image/Millennium Films w 1995. Obecnie jest tam szefem ds. produkcyjnych i twórczych.

ED CATHELL III (współproducent) produkuje filmy od ponad 15 lat. Są wśród nich doceniony przez krytyków Sekretne życie pszczół, To nie takie łatwe i Podniebna fantazja. Nazwisko tego płodnego producenta można też zobaczyć przy Betty Ann Waters, ze zdobywczynią Oscara® Hilary Swank; Stone, z laureatem Oscara® Robertem De Niro i zdobywcą Złotego Globu® Edwardem Nortonem; i niezależnym Trust, z Clivem Owenem, Catherine Keener i Violą Davis, który wyreżyserował David Schwimmer.

Cathell zaczynał pracę w przemyśle rozrywkowym jako asystent reżysera przy takich tytułach jak Teksańska masakra piłą mechaniczną: Następne pokolenie, z Matthew McConaugheyem i Renée Zellweger, oraz Cadillac Ranch. Następnie zajął się produkcją, nadzorując powstawanie takich filmów jak Rytualny taniec Victora Salvy czy Miłosne gierki George'a Clooneya.

BRIAN PEARSON (operator) rozpoczął współpracę z Patrickiem Lussierem przy Głosach 2. Pracowali potem razem przy remake'u Oka oraz kasowym horrorze Krwawe Walentynki 3D.

Pearson był też operatorem przy m. in. następujących filmach: Efekt motyla 2, Szalony Weekend, Pożarci, Ulice strachu 2: Ostatnia odsłona, Pierwsza była Alice, Przerwany pocałunek i Wyścig. Jest również autorem zdjęć do scen kręconych przez drugą ekipę niektórych z największych hollywoodzkich przebojów, w tym: Jestem legendą, Underworld 2 - Ewolucja, Mów mi Dave, Ja robot, Scooby Doo 2: Potwory na gigancie, Jutro będzie futro i Uwolnić orkę 3.

Jest autorem zdjęć do kilku filmów telewizyjnych, w tym do Porwania Sinatry dla Showtime i popularnego serialu Cień anioła, za zdjęcia do którego otrzymał w roku 2001 nagrodę CSC za najlepsze zdjęcia w programie telewizyjnym.

NATHAN AMONDSON (scenograf), po niechlubnym epizodzie w Bollywood przy indyjskich operach mydlanych, powrócił do Los Angeles, by zająć się filmami fabularnymi jako twórca storyboardów i dawca pomysłów. W tym czasie pracował przy takich hitach jak Legalna blondynka, Ella zaklęta czy Włoska robota.

Następnie Amondson został na planie Krainy obfitości Wima Wendersa. Film wziął udział w konkursie na festiwalu w Wenecji w 2004. Kolejnym obrazem było Nie wracaj w te strony, który wystawiono w konkursie na festiwalu w 2005. Zdobył za niego nagrodę za najlepszą scenografię na ceremonii rozdania niemieckich nagród filmowych w 2006. Spośród jego najnowszych prac można wymienić Blood: The Last Vampire i Tekken.

MARY E. McLEOD (projektantka kostiumów) zadebiutowała jako projektantka kostiumów w filmie w przełomowej komedii Świntuch. Następnie pracowała z reżyserem Bobem Clarkiem przy klasyku Prezent pod choinkę, co zaowocowało nominacją do nagrody Genie, kanadyjskiego odpowiednika Oscara®, w kategorii najlepsze kostiumy. W 2006 ponownie została nominowana do Genie za kostiumy do Fido, z Billym Connollym i Carrie-Anne Moss.

W swojej bogatej karierze McLeod pracowała przy różnych gatunkach filmowych. Od I kto to mówi, poprzez Świętych z Bostonu, Wyścig, 3000 mil do Graceland, Resident Evil: Apokalipsa, aż po Fido. Jej talent nie zna granic. Ostatnim czasem McLeod projektowała stroje do filmów 88 minut, z Alem Pacino, i do remake'ów z serii Halloween Roba Zombiego.

Spośród produkcji telewizyjnych, stroje McLeod można zobaczyć w Bye Bye Birdie, Catch a Falling Star i Spoils of War.

DEVIN C. LUSSIER (montażysta) to syn scenarzysty i reżysera Patricka Lussiera. Od kiedy pamięta, otaczały go wielorakie aspekty tworzenia filmów. Lussier był drugim montażystą przy filmie Książę Persji: Piaski czasu i w nadchodzącym The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn. Inne filmy, które montował młodszy Lussier to m.in. Kwarantanna, Oko i P.S. Kocham cię.

Lussier był też montażystą i koordynatorem efektów wizualnych przy m. in. Krwawych Walentynkach 3D i Opancerzonym.