Harry Potter i Insygnia śmierci: część I (2010)

DANIEL RADCLIFFE wcielał się w role tytułowe we wszystkich przebojach filmowych o Harrym Potterze opartych na bestsellerach J.K. Rowling. Po raz pierwszy zagrał tę rolę w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny z 2001 roku, a następnie w kolejnych ekranizacjach: Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Swoją interpretację postaci Harry’ego Pottera zakończy w wyczekiwanej, ostatniej części serii – Harry Potter i Insygnia Śmierci – Część 2, która na ekranach kinowych ukaże się w lipcu 2011.
W 2008 roku Radcliffe zadebiutował na Broadwayu w roli Alana Stranga w sztuce „Equus” Petera Shaffera, za co został uhonorowany nagrodą dla najlepszego aktora pierwszoplanowego na gali Annual Theatre Fan Choice Awards, jak również nagrodą dla najlepszego aktora pierwszoplanowego oraz statuetką Breakthrough Performance Awards podczas corocznej gali Broadway.Com Audience Awards. Za rolę we wspomnianej sztuce otrzymał też nominacje do nagród Drama League i Drama Desk. Rok wcześniej Radcliffe zdobył uznanie, kiedy po raz pierwszy zagrał Alana Stranga w londyńskim wznowieniu sztuki „Equus”, tym samym debiutując na West Endzie. Obie realizacje, londyńską i broadwayowską, wyreżyserowała Thea Sharrock, a zagrał w nich zdobywca Tony Award – Richard Griffiths.
Wiosną 2011 Radcliffe powróci na Broadway, aby zagrać we wznowieniu sztuki „How to Succeed in Business Without Really Trying”, która będzie zarazem jego debiutem w musicalu broadwayowskim. Reżyser i choreograf sztuki to uhonorowany Tony Award Rob Ashford.
Na ekranie Radcliffe’a będzie można oglądać w niezależnym filmie grozy The Woman in Black reżyserii Jamesa Watkinsa, który jest obecnie kręcony w Wielkiej Brytanii. Inne godne uznania sukcesy Radcliffe’a to między innymi niezależny obraz australijski December Boys, a także rola Jacka Kiplinga w opartym na faktach filmie My Boy Jack. Opowiada on historię 17-letniego syna Rudyarda Kiplinga, Jacka, który zginął w czasie I Wojny Światowej i przedstawia katastrofalne skutki, jakie jego śmierć wywarła na jego rodzinie. W filmie zagrali również Kim Cattrall, Carey Mulligan i David Haig.
Radcliffe wystąpił także gościnnie jako on sam w nagradzanym serialu BBC/ HBO Statyści z Rickym Gervaisem. Na ekranie po raz pierwszy pojawił się w roli młodego Davida Copperfielda w adaptacji klasycznej powieści Charlesa Dickensa wyprodukowanej przez BBC/ PBS.

RUPERT GRINT w serii filmów o Harrym Potterze gra postać Rona Weasleya, szkolnego kolegi tytułowego bohatera i zarazem jego wiernego przyjaciela. Po raz ostatni wcieli się w swoją rolę w ostatniej części serii pt. Harry Potter i Insygnia Śmierci – Cześć 2, której premiera odbędzie się 15 lipca 2011 roku.
Tej jesieni Grinta można oglądać w niezależnej komedii przygodowej Wild Target w reżyserii Jonathana Lynna z Billem Nighym i Emily Blunt opartej na francuskim obrazie Czuły cel z 1993 roku. Grint wciela się w rolę młodego ucznia mężczyzny, którego uważa za prywatnego detektywa, a który w rzeczywistości jest płatnym mordercą.
Grint zadebiutował w świecie filmu, gdy został obsadzony w roli Rona Weasleya w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny z 2001 roku. Za grę aktorską w tym obrazie otrzymał nominację do British Film Critics’ Circle Award w kategorii najlepszy debiutant oraz Young Artist Award w kategorii najbardziej obiecujący debiutant. Od tamtego czasu zagrał w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi.
W roku 2006 czołowe czasopismo filmowe „Empire” uhonorowało Grinta, Daniela Radcliffe’a i Emmę Watson prestiżową nagrodą Outstanding Contribution Award w uznaniu za ich pracę włożoną we wszystkie filmy o Harrym Potterze. Inne godne uznania obrazy, w których można oglądać Grinta, to między innymi Marzenia do spełnienia Petera Hewitta z Simonem Callowem, Stephenem Fryem i Paulem Giamattim, film Jeremy’ego Brocka Nauka jazdy z Julie Walters i Laurą Linney oraz niezależny Cherrybomb, który otrzymał pochlebne recenzje na festiwalach filmowych w Wielkiej Brytanii i Europie.

EMMA WATSON w każdym filmie o Harrym Potterze wciela się w postać Hermiony Granger, oddanej przyjaciółki Harry’ego i Rona Weasleya. Po raz ostatni zagra swoją rolę w obrazie Harry Potter i Insygnia Śmierci – Część 2. W 2008 roku Watson użyczyła swojego głosu Księżniczce Pei, bohaterce animowanego filmu przygodowego pt. Dzielny Despero. Zagrała również Pauline Fossil w dramacie telewizyjnym stacji BBC Zaczarowane baletki, w którym występują również Victoria Wood, Richard Griffiths i Emilia Fox.
Jako profesjonalna aktorka Watson zadebiutowała w pierwszym filmie o Harrym Potterze – Harry Potter i Kamień Filozoficzny, za co otrzymała Young Artist Award w kategorii najlepsza młoda odtwórczyni roli głównej. Została także dwukrotnie nominowana do Critics’ Choice Award przez Broadcast Film Critics Association za pracę przy filmach Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia.
Ponadto Watson dwa razy z rzędu otrzymała nagrodę AOL Award dla najlepszej aktorki drugoplanowej – pierwszą za część Harry Potter i Komnata Tajemnic. Drugą nagrodą została uhonorowana za kolejną część – Harry Potter i więzień Azkabanu, a czytelnicy czasopisma „Total Film” głosowali na nią jako najlepszą nową aktorkę za rolę w tym właśnie obrazie. W roku 2006 czołowe brytyjskie czasopismo filmowe „Empire” nagrodziło Watson, Daniela Radcliffe’a i Ruperta Grinta Outstanding Contribution Award w uznaniu za ich wspólną pracę w serii o Harrym Potterze.
Oprócz gry w filmach, Watson pasjonuje się modą. Nawiązała bliską współpracę z Fair Trade i producentem odzieży organicznej People Tree, którym pomagała w stworzeniu nowej linii odzieży dla nastolatków. Była także twarzą firmy Burberry w kampanii jesień/zima 2009 i lato/wiosna 2010. Watson jest obecnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie studiuje nauki humanistyczne na Uniwersytecie Browna.

HELENA BONHAM CARTER powróciła jako Śmierciożerczyni i naśladowczyni fanatycznego Lorda Voldemorta Bellatrix Lestrange. Po raz pierwszy pojawiła się w tej roli w hicie z 2007 roku Harry Potter i Zakon Feniksa, później powróciła w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi. Ponownie wcieli się w rolę Bellatrix w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II.
Bonham Carter grała w rożnego rodzaju projektach filmowych, telewizyjnych i teatralnych w Stanach Zjednoczonych i w rodzimej Anglii. Wcześniej w tym roku wcieliła się w rolę Czerwonej Królowej w fantastycznym filmie przygodowym Tima Burtona Alicja w Krainie Czarów. Gra także w niezależnym dramacie historycznym The King’s Speech, który wyświetlano na kilku międzynarodowych festiwalach filmowych. Jego premiera kinowa ma się odbyć tej jesieni. Ostatnio otrzymała nominację do Złotego Globu oraz nagrodę Evening Standard British Film Award dla najlepszej aktorki za rolę Pani Lovett w reżyserowanej przez Tima Burtona filmowej adaptacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, z Johnnym Deppem w tytułowej roli.
Bonham Carter otrzymała wcześniej nominacje do Oscara, Złotego Globu, nagrody BAFTA i nagrody Screen Actors Guild Award za rolę w romantycznym dramacie z epoki z 1997 roku Miłość i śmierć w Wenecji, na motywach powieści Henry’ego Jamesa. Ta rola przeniosła jej również nagrody dla najlepszej aktorki od wielu stowarzyszeń krytyków, w tym od krytyków z Los Angeles (Los Angeles Film Critics), Broadcast Film Critics, National Board of Review oraz Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych (London Film Critics Circle).
Jej aktorskim debiutem była rola w historycznym filmie biograficznym Trevora Nunna z 1986 roku Lady Jane. Krótko po zakończeniu zdjęć reżyser James Ivory zaproponował jej główną role w filmie Pokój z widokiem, adaptacji powieści E.M. Forstera. Później zyskała uznanie występując w dwóch kolejnych adaptacjach powieści Forstera: Tam, gdzie nie chadzają anioły Charlesa Sturridge’a i Powrót do Howards End Jamesa Ivory’ego, za który otrzymała swoją pierwszą nominację do nagrody BAFTA.
Wcześniejsze filmowe dokonania Bonham Carter to między innymi film Hamlet, w którym zagrała u boku Mela Gibsona, Frankenstein w reżyserii Kennetha Branagha, Jej wysokość Afrodyta Woody’ego Allena oraz Wieczór Trzech Króli, w którym ponownie współpracowała z Trevorem Nunnem. Później zagrała w filmie Davida Finchera Podziemny krąg, u boku Brada Pitta i Edwarda Nortona, filmach Duża ryba, Planeta małp oraz Charlie i fabryka czekolady w reżyserii Tima Burtona, a także w filmie akcji Terminator Ocalenie, którego reżyserem był McG. Ponadto wystąpiła w filmach niezależnych takich jak Carnivale, Nowokaina, The Heart of Me, Miłość mojej młodości oraz Rozmowy z innymi kobietami. Użyczyła głosu w dwóch filmach animowanych. Był to film Gnijąca panna młoda Tima Burtona, w którym wcieliła się w tytułową rolę, oraz w nagrodzony Oscarem Wallace i Gromit: Klątwa królika.
Za pracę dla telewizji Bonham Carter otrzymała nominacje do nagrody Emmy i Złotego Globu za rolę w filmie telewizyjnym Na żywo z Bagdadu, a także nominację do Złotego Globu za postać Mariny Oswald w miniserialu Pogrzebana tajemnica. Poza tym wcieliła się w postać Anny Boleyn w brytyjskim miniserialu Krwawy tyran – Henryk VIII i zagrała matkę siedmiorga dzieci, w tym czworga autystycznych, w filmie telewizyjnym BBC Siedmioro wspaniałych. Ostatnio zagrała w filmie biograficznym stacji BBC Enid, w roli znanej autorki książek dla dzieci Enid Blyton.
Spośród teatralnych dokonań Bonham Carter warto wymienić sztuki „Kobieta w bieli”, „The Chalk Garden”, „Dom Bernardy Alby” i „Trelawny of the Wells”.

ROBBIE COLTRANE po raz kolejny wcielił się w rolę uwielbianego opiekuna Hogwartu, Rubeusa Hagrida, który zajmuje się wszystkimi stworzeniami, od wielkich, po te całkiem małe. Coltrane po raz pierwszy zagrał Hagrida w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny, za co otrzymał nominacje do nagrody BAFTA i Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles (Los Angeles Film Critics Circle Award). Ponownie wcielił się w tę rolę w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia oraz Harry Potter i Zakon Feniksa. Po raz ostatni zagra Hagrida w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II. W bogatym filmowym dorobku Coltrane’a znalazły się między innymi filmy Bracia Bloom, Ocean’s Twelve: Dogrywka, w reżyserii Stevena Soderbergha, filmy Stephena Sommersa Van Helsing i Przygody Hucka Finna, film braci Hughesów Z piekła rodem z Johnnym Deppem, filmy o przygodach Jamesa Bonda Świat to za mało i GoldenEye, List w butelce Luisa Mandokiego, Kumpel, Ten papież musi umrzeć, Uciekające zakonnice, za który otrzymał nagrodę imienia Petera Sellersa podczas ceremonii Evening Standard British Film Awards w 1991 roku, Henryk V Kennetha Branagha, Niech się dzieje co chce, Ten idiota Bert Rigby Carla Reinera, Mona Lisa w reżyserii Neila Jordana, Absolutni debiutanci oraz Obrona królestwa.
Coltrane jest zapewne najbardziej znany z niezwykle popularnego i wyróżnionego licznymi nagrodami serialu telewizyjnego Dr Fitz, na podstawie którego powstało kilka filmów telewizyjnych, ostatni z nich ukazał się jesienią 2006 roku. Kreacja psychologa policyjnego o ciętym języku Doktora Eddiego „Fitza” Fitzgeralda przyniosła Coltrane’owi liczne wyróżnienia, między innymi trzy nagrody BAFTA dla najlepszego aktora telewizyjnego w roku 1994, 1995 i 1996, nagrodę Broadcasting Press Guilds Award dla najlepszego aktora telewizyjnego w 1993 roku, nagrodę Silver Nymph Award dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Telewizyjnego w Monte Carlo w 1994 roku, nagrodę Royal Television Society dla najlepszego aktora w 1994 roku, nagrodę FIPA dla najlepszego aktora, oraz nagrodę Cable ACE Award dla najlepszego aktora filmowego lub miniserialowego.
Coltrane po raz pierwszy zdobył popularność na początku lat osiemdziesiątych jako komik w programach Alfresco, Kick Up the Eighties, Laugh??? I Nearly Paid My Licence Fee i Sobotnia noc na żywo. Później wystąpił w trzynastu odcinkach programu Comic Strip oraz w wielu produkcjach telewizyjnych, takich jak Czarna Żmija 3 i Opowieść wigilijna Czarnej Żmii. Coltrane otrzymał nominację do nagrody BAFTA za rolę Danny’ego McGlone’a w serialu Tutti Frutti. Wśród jego dokonań telewizyjnych warto wymienić filmy Odpływ, Alicja w krainie czarów, The Planman, którego był również producentem wykonawczym, oraz ostatni miniserial ITV Murderland.
W 2006 roku Coltrane został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi na rzecz teatru.

RALPH FIENNES powrócił jako mroczny Lord Voldemort, jeden z najbardziej przerażających i bezlitosnych czarnych charakterów współczesnej literatury i kinematografii. Po raz pierwszy pojawił się w roli Voldemorta w filmie z 2005 roku Harry Potter i Czara Ognia. Powrócił do tej roli w roku 2007 w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa.
Fiennes był dwukrotnie nominowany do Oscara, pierwszą nominację otrzymał za rolę w nagrodzonej Oscarem dla najlepszego filmu produkcji Stevena Spielberga z 1994 roku Lista Schindlera. Rola mrożącego krew w żyłach nazistowskiego komendanta Amona Goetha przyniosła mu Złoty Glob i nominację do nagrody BAFTA, a także liczne wyróżnienia od stowarzyszeń krytyków dla najlepszego aktora drugoplanowego, w tym od National Society of Film Critics oraz od stowarzyszeń krytyków filmowych z Nowego Jorku, Chicago, Bostonu i Londynu. Fiennes otrzymał drugą nominację do Oscara dla najlepszego aktora w nagrodzonym Oscarem dla najlepszego filmu obrazie Anthony'ego Mingghelli Angielski pacjent. Otrzymał też nominację do Złotego Globu i nagrody BAFTA oraz dwie nominacje do nagrody Screen Actors Guils (SAG) Award, jedną dla najlepszego aktora oraz drugą zbiorową dla obsady.
Ponadto Fiennes zdobył nagrodę British Independent Film Award, nagrodę Evening Standard British Film Award, nagrodę od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz nominację do nagrody BAFTA za rolę w dramacie Fernando Meirellesa z 2005 roku Wierny ogrodnik. W 2008 roku zdobył podwójną nominację do nagrody British Independent Film Award dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w filmach Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj oraz Księżna. Ten drugi przyniósł mu również nominację do Złotego Globu. Ponadto przyznano mu nominacje do nagrody Emmy, Złotego Globu i nagrody SAG za pracę u boku Susan Sarandon w filmie stacji HBO Bernard i Doris. W 2010 roku Fiennes po raz pierwszy wyreżyserował film pełnometrażowy, współczesną wizję szekspirowskiego thrillera politycznego Coriolanus, w którym sam zagrał u boku Gerarda Butlera i Vanessy Redgrave.
Inne filmy z jego udziałem to: Nanny McPhee Returns, Starcie Tytanów, Lektor z Kate Winslet, The Hurt Locker. W pułapce wojny Kathryn Bigelow, Biała hrabina Jamesa Ivory'ego, nagrodzony Oscarem film animowany studia Aardman Wallace i Gromit: Klątwa królika, Czerwony smok, filmy w reżyserii Neila Jordana Koniec romansu i Podwójny blef, Pająk Davida Cronenberga, Chromofobia i Onegin Marthy Fiennes, Kropla słońca Istvana Szabo, Rewolwer i melonik, Oskar i Lucinda, Dziwne dni Kathryn Bigelow, Quiz Show Roberta Redforda, oraz film, w którym zadebiutował Wichrowe wzgórza.
Fiennes ukończył Królewską Akademię Sztuki Dramatycznej, rozpoczynał karierę na deskach londyńskich teatrów i przez dwa sezony pracował w Królewskim Towarzystwie Szekspirowskim (Royal Shakespeare Company). W 1995 roku Fiennes zadebiutował w roli Hamleta w inscenizacji sztuki Szekspira w reżyserii Jonathana Kenta. Kiedy sztuka przeniosła się na Broadway Fiennes otrzymał nagrodę Tony. Późniejsze teatralne dokonania Fiennesa to między innymi spektakl „Iwanow”, również w reżyserii Kenta, tytułowe role w sztukach Szekspira „Ryszard II” i „Coriolanus”, „The Talking Cure” Christophera Hamphona, w której stworzył postać Carla Junga, tytułowa rola w sztuce „Brand” Ibsena realizowanej przez Królewskie Towarzystwo Szekspirowskie, oraz rola Marka Antoniusza w sztuce „Juliusz Cezar”.
W 2006 roku Fiennes ponownie podjął współpracę z Jonathanem Kentem, występując w sztuce „Uzdrowiciel” Briana Friela, której premiera odbyła się w Dublinie. Kiedy sztuka została przeniesiona na Broadway, Fiennes otrzymał za swoją rolę nominację do nagrody Tony. W 2008 roku Fiennes wystąpił w westendowskim debiucie sztuki Yasminy Rezy „Bóg mordu”, a później tego samego roku wystąpił w reżyserowanym przez Kenta spektaklu „Edyp” w Teatrze Narodowym.

BRENDAN GLEESON powrócił jako Alastor „Szalonooki” Moody, postać, w którą wcielił się po raz pierwszy w filmie Harry Potter i Czara Ognia, oraz ponownie w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa.
Ostatnio Gleeson otrzymał nominacje do Złotego Globu, nagrody BAFTA oraz nagrody British Independent Film Award za rolę w filmie Martina McDonagha Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj. Zdobył również nagrodę Emmy i nominację do Złotego Globu za rolę Winstona Churchilla w filmie stacji HBO z 2009 roku W czasie burzy.
Wkrótce będzie można oglądać Gleesona u boku Dona Cheadle'a w filmie The Guard oraz w filmie niezależnym w reżyserii Simona Wincera The Cup. Premiery obu filmów planowane są na rok 2011.
Debiutem Gleesona w filmie pełnometrażowym był obraz Jima Sheridana Pole. Później zagrał niewielkie role w filmach Na zachód Mike'a Newella i Za horyzontem Rona Howarda. Po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę widzów, występując w nagrodzonym Oscarem filmie Mela Gibsona Braveheart – Waleczne Serce. Później zagrał w filmach Neila Jordana Michael Collins i Chłopak rzeźnika oraz w filmie niezależnym, którego producentem wykonawczym był John Boorman Angela Mooney znowu umiera.
W 1998 roku Boorman obsadził Gleesona w roli irlandzkiego bohatera ludowego w opartym na faktach filmie biograficznym Generał. Za tę rolę Gleeson otrzymał kilka wyróżnień, w tym nagrodę dla najlepszego aktora od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych. Od tamtej pory współpracował z Boormanem przy filmach Krawiec z Panamy, In My Country oraz The Tiger’s Tail.
Inne filmy z udziałem Gleesona to Mission: Impossible 2 Johna Woo, Uciec przed śmiercią, Wild About Harry, A.I. Sztuczna inteligencja, 28 dni później Danny'ego Boyle'a, Gangi Nowego Jorku Martina Scorsese, Wzgórze nadziei Anthony'ego Minghelli, Troja Wolfganga Petersena, Osada M. Nighta Shyamalana, Królestwo niebieskie Ridleya Scotta, Śniadanie na Plutonie Neila Jordana, Beowulf Roberta Zemeckisa, Green Zone Paula Greengrassa oraz Sposób na gangstera.
Gleeson urodził się w Irlandii i rozpoczynał karierę jako nauczyciel. Porzucił jednak tę pracę i rozpoczął karierę aktorską. Został członkiem irlandzkiego stowarzyszenia teatralnego Passion Machine. Wśród jego teatralnych dokonań warto wymienić sztuki „King of the Castle”, „The Plough and the Stars”, „Prayers of Sherkin”, „Wiśniowy sad”, „Juno and the Paycock” oraz „On Such As We”.

JASON ISAACS ponownie występuje jako Lucjusz Malfoy, butny Śmierciożerca, którego wcześniej zagrał w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Czara Ognia oraz Harry Potter i Zakon Feniksa. Nadchodzące filmy z jego udziałem to Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II, oraz thriller Abduction, w reżyserii Johna Singletona, w którym zagrał u boku Taylora Launtnera.
Isaacs zagrał ostatnio z Mattem Damonem i Paulem Greengrassem w thrillerze akcji Green Zone, a także wystąpił w filmie niezależnym Skeletons. Poza tym pojawił się u boku Viggo Mortensena w dramacie Good, którego był również producentem wykonawczym. Za tę rolę otrzymał od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych nagrodę dla najlepszego aktora drugoplanowego. Jego najnowsze wyróżnienia za osiągnięcia aktorskie to nominacja do Złotego Globu dla najlepszego aktora za pracę w miniserialu BBC Stan wyjątkowy oraz nominacja do nagrody BAFTA TV dla najlepszego aktora za rolę w filmie telewizyjnym BBC The Curse of Steptoe.
Isaacs zdobył sławę, wcielając się w rolę okrutnego pułkownika Williama Tavingtona w dramacie w reżyserii Rolanda Emmericha Patriota, którego akcja rozgrywa się w czasach wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Za tę rolę Isaacs otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz nagrodę dla najlepszego odtwórcy roli czarnego charakteru Blockbuster Award. W 2001 roku zagrał drag queen w remake'u filmu Słodki listopad z Keanu Reevesem i Charlize Theron, widzowie pamiętają go również z roli upartego Kapitana Mike'a Steele'a w dramacie wojennym Ridleya Scotta Helikopter w ogniu. Później wystąpił w dramacie, którego akcja rozgrywa się w czasach II wojny światowej Szyfry wojny, komedii romantycznej Passionada, oraz w komedii akcji Smoking, u boku Jackie'ego Chana. W 2003 roku Isaacs zagrał podwójną rolę Kapitana Hooka i Pana Darlinga w filmie Piotruś Pan, w reżyserii P.J. Hogana.
Issacs wystąpił również w kilku filmach swego przyjaciela, reżysera Paula Andersona, takich jak Ukryty wymiar, Galaktyczny wojownik i Zakupy 'cash and carry', a także zagrał epizodyczną rolę w filmie Resident Evil. Inne filmy z jego udziałem to: Koniec romansu, Armageddon, Ostatni smok, filmy niezależne Przyjaciele z kasą, Gra o wszystko, Miłego dnia?, Nine Lives, Hotel, Ostatnia chwila i Gra słów.
W telewizji Isaacs występował przez trzy sezony w wyróżnionym nagrodą Peabody Award serialu stacji Showtime Braterstwo, w którym gra irlandzko-amerykańskiego gangstera, Michaela Caffee. Za tę rolę otrzymał nominację do nagrody Satellite Award. Inne telewizyjne osiągnięcia Isaacsa to role w filmie telewizyjnym stacji Channel 4 Scars oraz serialu NBC Prezydencki poker, a także gościnny występ w serialu Ekipa. Na początku kariery przez dwa sezony grał w popularnym brytyjskim serialu Capital City i można go było oglądać w kontrowersyjnym miniserialu BBC Civvies. Obecnie pracuje przy miniserialu stacji BBC Case Histories, opartym na motywach bestsellerowych powieści kryminalnych Kate Atkinson, w którym gra ironicznego detektywa Jacksona Brodiego.
Isaacs urodził się w Anglii, w Liverpoolu, był studentem Uniwersytetu w Brystolu i wyreżyserował tam ponad 20 sztuk teatralnych, w których również grywał. Ukończył prestiżową londyńską Centralną Szkołę Mowy i Dramatu (Central School of Speech and Drama).
Na teatralnej scenie wcielił się w postać Louisa w inscenizacji wyróżnionej nagrodą Pulitzera sztuki „Anioły w Ameryce – cześć I i II”, w wykonaniu Królewskiego Teatru Narodowego. Pojawił się na pięciu Festiwalach Edynburskich oraz w Londynie w teatrach Royal Court i Almeida and the King's Head. Ostatnio Isaacs wystąpił u boku Lee Evansa we wznowieniu sztuki „Samoobsługa” Harolda Pintera na West Endzie.

ALAN RICKMAN wcielił się w rolę tajemniczego profesora z Hogwartu, Severusa Snape'a, rolę w której występował we wszystkich filmach o Harrym Potterze.
W roku 1988, kiedy Rickman debiutował w filmie fabularnym Szklana pułapka był już cenionym w rodzimej Anglii aktorem teatralnym. Od tego czasu otrzymał liczne wyróżnienia za pracę w filmach i telewizji.
W 1992 roku zdobył nagrodę BAFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Szeryfa Nottinghama w filmie Robin Hood: Książę złodziei, a także nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora za rolę w filmie Anthony'ego Minghelli Głęboko, prawdziwie, do szaleństwa. W tym samym roku otrzymał nagrodę Evening Standard British Film Award i nagrodę Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych za pracę nad wymienionymi filmami, a także nad filmem Stephena Poliakoffa Z zamkniętymi oczami, oraz dodatkowo za film Quigley na Antypodach od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych. Później otrzymał nominacje do nagrody BAFTA za role w filmach Rozważna i Romantyczna Anga Lee oraz Michael Collins Neila Jordana.
W 1997 roku Rockmanowi przyznano nagrodę Emmy, Zloty Glob, oraz nagrodę SAG za tytułową rolę w filmie HBO Rasputin. Otrzymał również nominację do nagrody Emmy za rolę w filmie stacji HBO z 2004 roku W rękach Boga. Ostatnio Rickman zagrał Sędziego Trupina w ekranizacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, w reżyserii Tima Burtona. Ponownie podjął współpracę z Burtonem, udzielając głosu Niebieskiej gąsienicy w hicie fantasy Alicja w Krainie Czarów. Inne filmy z jego udziałem to: Wino na medal, za który otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Filmowego w Seattle w 2008 roku, Porwany, Pachnidło: Historia mordercy, Śniegowe ciastko, To właśnie miłość, Dwa w jednym, Kosmiczna załoga, Dogma, Pocałunek Judasza oraz film Mesmer, za który przyznano mu miano Najlepszego Aktora podczas Festiwalu Filmowego w Montrealu w 1994 roku.
W 1997 roku Rickman zadebiutował w filmie fabularnym rolą w obrazie Zimowy gość, z Emmą Thompson. Wspólnie z Sharman Macdonald stworzył scenariusz do tego filmu, opartego na sztuce Macdonald. Oficjalnie wybrany podczas Festiwalu Filmowego w Wenecji, film był nominowany do Złotego Lwa i otrzymał trzy inne nagrody. Później, podczas Festiwalu Filmowego w Chicago w 1997 roku zyskał miano najlepszego filmu. Rickman był również reżyserem teatralnej wersji filmu Zimowy gość na deskach brytyjskiego teatru. Ponadto był reżyserem spektaklu „Nazywam się Rachel Corrie” wystawianego na West Endzie, wyróżnionego, przed przeniesieniem do Nowego Jorku, nagrodą dla najlepszej nowej sztuki oraz dla najlepszego reżysera przez Theatregoers’ Choice Awards. Ostatnio pracował jako reżyser przy inscenizacji sztuki Augusta Strindberga „Creditors” w londyńskim teatrze Donmar Warehouse, którą zaprezentowano również w akademii muzycznej Brooklyn Academy of Music w kwietniu 2010 roku.
Rickman studiował na Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej i przez dwa sezony pracował w Królewskim Towarzystwie Szekspirowskim (Royal Shakespeare Company). W 1985 roku wykreował postać Vitcome'a de Valmonta w sztuce „Niebezpieczne związki” a w roku 1987, kiedy ponownie wcielił się w tę rolę na Broadwayu otrzymał nominację do nagrody Tony. W roku 2001 i 2002 Rickman zagrał w westendowskiej inscenizacji sztuki Noela Cowarda „Private Lives”, za którą otrzymał nagrodę Variety Club Award, oraz nominacje do Oliviera i nagrody Evening Standard Award dla najlepszego aktora. Kiedy przeniesiono sztukę na Broadway Rickman otrzymał drugą nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora.
Ostatnio ponownie podjął współpracę z Emmą Thompson w filmie telewizyjnym stacji BBC The Song of Lunch. Powrócił również na teatralną scenę w sztuce Ibsena „Jan Gabriel Borkman”, której premiera ma się odbyć w teatrze Abbey Theatre w Dublinie, i która zostanie przeniesiona do Nowego Jorku na Brooklyn Academy w styczniu 2011 roku.

JULIE WALTERS powróciła jako opiekuńcza Pani Weasley, w której rolę wcieliła się we wszystkich filmach o Harrym Potterze.
Walters była dwukrotnie nominowana do Oscara, po raz pierwszy w 1984 roku za debiutancką rolę w filmie pełnometrażowym Edukacja Rity, za którą otrzymała też nagrodę BAFTA i Złoty Glob. Drugą nominację do Oscara przyznano jej za rolę w filmie Stephena Daldry'ego Billy Elliot. Rola nauczycielki baletu Billy'ego przyniosła jej nagrody BAFTA, Empire, Evening Standars Film Award, oraz nagrodę Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych, a także nominację do Złotego Globu, Europejskiej Nagrody Filmowej i dwie nominacje do nagrody Screen Actors Guild Award (dla najlepszej aktorki drugoplanowej i dla wybitnej obsady). Walters zdobyła również nominacje do nagrody BAFTA za role w filmach Personal Services i Stepping Out, ten drugi przyniósł jej również nagrodę Variety Club Award.
Ostatnio Walters zagrała u boku Meryl Streep w niezwykle popularnym na całym świecie musicalu Mamma Mia!. Inne filmy z jej udziałem to: Zakochana Jane Juliana Jarrolda, Nauka jazdy, w którym zagrała razem z Rupertem Grintem, jej filmowym synem z serii Harry Potter, Burzliwy czas, Dziewczyny z kalendarza, Zanim odejdziesz, Titanic Town Rogera Michella, Babski wieczór, Intimate Relations, Siostro, moja siostro, Być kobietą, Buster i Nadstaw uszu Stephena Frearsa.
Walters jest również dobrze znana brytyjskim telewidzom. W tym roku zdobyła dwukrotnie nominację do nagrody BAFTA TV dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za pracę w filmach telewizyjnych A Short Stay in Switzerland i Mo, za który ostatecznie przyznano jej nagrodę BAFTA TV. Wcześniej przez trzy kolejne lata (2002-2004) zdobywała nagrody BAFTA TV za role w filmach Strange Relations i Murder, za który otrzymała też nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (Royal Television Society Award), oraz za serial Opowieści kantenberyjskie, za który przyznano jej nagrodę Broadcasting Press Guild Award. Ponadto otrzymała jeszcze cztery nominacje do nagrody BAFTA TV: w 1983 roku za miniserial Boys from the Blackstuff, w 1987 roku za serial Victoria Wood: As Seen on TV, w roku 1994 za film telewizyjny The Wedding Gift, oraz w 1999 roku za serial Dinnerladies. Inne filmy z jej udziałem to Brud: Historia Mary Whitehouse, The Ruby in the Smoke, Ostatnie wyzwanie, The Return, Oliver Twist, Jake's Progress, Pat i Margaret, The Summer House, Julie Walters and Friends, Talking Heads i The Birthday Party.
Walters jest również znakomitą aktorką teatralną. W 2001 roku otrzymała Nagrodę Oliviera za rolę w sztuce Arthura Millera „Wszyscy moi synowie”, a wcześniej nominowano ją do tej samej nagrody za sztukę „Chora miłość” Sama Sheparda. Zadebiutowała w londyńskim teatrze w spektaklu „Edukacja Rity” i stworzyła postać, którą później przeniosła na ekrany kinowe. Wśród ról teatralnych Walters warto wymienić sztuki „Jumpers”, „Having a Ball”, „Frankie and Johnny in the Clair de Lune”, „When I was a Girl I Used to Scream and Shout”, „The Rose Tatoo” Tennessee'ego Williamsa, oraz musical „Acorn Antiques”.
Ponadto w 2006 ukazała się pierwsza powieść Walters „Maggie's Tree”.

MARK WILLIAMS powrócił w roli Arthura Weasleya, głowy rodziny Weasleyów, którego zagrał we wszystkich filmach o Harrym Potterze.
Williams ma w swoim dorobku filmy Gwiezdny pył Matthew Vaughna, Tristram Shandy: Wielka ściema Michaela Winterbottoma, Anita i ja Metina Huseyina, Pożyczalscy Pettera Hewitta, 101 dalmatyńczyków Stephena Hereka, Fever Karen Adler, Książę Jutlandii Gabriela Alexa, Pełnia sezonu Clare People, film Brytyjskiego Instytutu Filmowego Out of Order oraz film Michaela Hoffmana Uprzywilejowany.
Williams jest prawdopodobnie najbardziej znany w Wielkiej Brytanii z serialu stacji BBC Parada Humoru, w którym występował stale przez cztery sezony i gościnnie w wydaniu świątecznym. Ostatnio Williams pracował w telewizji przy miniserialu na motywach powieści Jane Austin Rozważna i Romantyczna, oraz przy filmach telewizyjnych Blood in the Water, Marple: Why Didn't They Ask Evans?, Pokój z widokiem, Viva Blackpool, Shackleton, oraz przy serialach Carrie & Barry i Grass. Poza tym wystąpił gościnnie w wielu serialach i był gospodarzem quizu Jumpers for Goalposts.
W 2002 roku Williams zaprezentował swój dziesięcioodcinkowy program dla kanału Discovery Channel Industrial Revelations with Mark Williams, w roku 2004 program On the Rails with Mark Williams a w roku 2005 More Industrial Revelations with Mark Williams. Jego najnowszy film dokumentalny to Mark William's Big Bangs, czteroodcinkowy serial dla kanału Sky One. Poza tym Williams wyreżyserował dla Channel 4 sitcom Festival, i był współproducentem sitcomu stacji Channel 4 In Exile.
Williams ukończył studia na Uniwersytecie Oksfordzkim, i intensywnie pracował w teatrze. Przez trzy lata podróżował łodzią w tournee z grupą Mikron Theatre Company. Poza tym wystąpił w tytułowej roli w sztuce „William” podczas festiwalu młodych scenarzystów w teatrze Royal Court Theatre (Royal Court Theatre's Young Writers Festival), „Fanshen” w teatrze Narodowym, „Lekarz swojego honoru” dla przedsiębiorstwa teatralnego Cheek by Jowl Theatre Company, „The City Wives Confederacy” w teatrze Greenwich Theatre, „Moscow Gold”, „Singer”, „A Dream of People” i „Jak wam się podoba” dla Królewskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (Royal Shakespeare Company), „Art” na West Endzie, oraz „Toast” w Królewskim Teatrze Narodowym. W roku 1988 cieszył się niezwykłą popularnością w teatralnej wersji Parady Humoru „The Fast Show Live on Stage”. W 2002 roku ogromnym sukcesem okazało się tournee Parady Humoru.

TOM FELTON grał rolę zaciętego wroga Harry'ego Pottera i przywódcy Slytherinu, Draco Malfoya, we wszystkich częściach filmu. Otrzymał nagrodę filmową MTV dla najlepszego czarnego charakteru za rolę w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi.
Później rozpoczął pracę przy niezależnym dramacie sportowym From the Rough, opowiadającym historię trenera Santany Sparksa, z Taraji P. Henson. Najnowsze filmy z Feltonem to thriller The Apparition, w którym wystąpił u boku Ahley Greene i Sebastiana Stana, oraz film science-fiction Bunt małp z Jamesem Franco i Freidą Pinto, którego akcja toczy się przed wydarzeniami opisanymi w filmie Planeta małp. Premiery obu filmów planowane są na rok 2011. Poza tym zagrał epizodyczną rolę w komedii z 2010 roku Get Him to the Greek, z Russelem Brandem. Felton profesjonalnie zajmuje się aktorstwem od dziewiątego roku życia, kiedy to zagrał Peagreena Clocka w fantastycznej opowieści Petera Hewitta Pożyczalscy. Tą rolą zwrócił na siebie uwagę reżysera Andy'ego Tennanta, który obsadził Feltona w roli filmowego syna Jodie Foster, Louisa Leonowensa, w filmie biograficznym z 1999 roku Anna i Król.
Dwa lata później otrzymał upragnioną rolę Draco Malfoya w pierwszej części przygód Harry'ego Pottera Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Po raz ostatni wcieli się w rolę Draco w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II, który będzie ostatnią częścią serii.
Oprócz aktorstwa Felton ma jeszcze jedną pasję, muzykę. Nauczył się gry na gitarze, sam pisze i wykonuje własne piosenki.

BONNIE WRIGHT dorastała jako Ginny Weasley, najmłodsza z rodzeństwa Weasleyów, we wszystkich częściach filmu. Kreowała tę postać, poczynając od małej siostry Rona po utalentowaną i odważną młoda czarownicę, miłość Harry'ego. Po raz ostatni zagra Ginny w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II”. Wright zagrała również w mającym się wkrótce ukazać filmie niezależnym Geography of the Hapless Heart. Wcześniej zagrała w kilku produkcjach telewizyjnych. Wcieliła się w postać młodej Agathy Christie w filmie telewizyjnym stacji BBC Agata Christie: Życie w obrazach i pojawiła się w dramacie przygodowym Wyspa Robinsonów, produkcji stacji Hallmark nadawanej w USA i Wielkiej Brytanii. Poza tym użyczyła głosu w jednym z odcinków animowanego serialu Disney Channel Wymiennicy.
Oprócz aktorstwa Wright interesuje się również muzyką, gra na gitarze i saksofonie.

JAMES PHELPS i OLIVER PHELPS to bliźniacy, którzy grają role psotnych czarodziejów Freda i George'a Weasleyów.
Bracia Phelps mieli po 15 lat, gdy po raz pierwszy zagrali bliźniaków Freda i George'a, najbardziej komicznych i pomysłowych członków klanu Weasleyów, w hicie z 2001 roku Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Ponownie wcielili się swoje role w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Po raz ostatni pojawią się w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II”. Poza rolami w filmach o Harrym Potterze bracia Phelps wystąpili w jednym z odcinków serialu stacji ITV Kingdom, ze Stephenem Fryem.

EVANNA LYNCH zadebiutowała jako aktorka w roli Luny Lovegood w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa, później pojawiła się również w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi.
Lynch pochodzi z Irlandii i była już wierną fanką Harry'ego Pottera kiedy podczas otwartego castingu na początku 2006 roku została wybrana do tej roli spośród piętnastu tysięcy pełnych nadziei nastolatek. Przywiązanie Lynch do tej niezwykłej postaci sprawiło, że wyróżniała się spośród tysięcy innych dziewcząt i ostatecznie dostała upragnioną rolę.

DAVID YATES (reżyser) wcześniej wyreżyserował hit Harry Potter i Zakon Feniksa, za który otrzymał nagrodę Empire Award dla najlepszego reżysera, oraz film Harry Potter i Książę Półkrwi. Jako reżyser filmu Harry Potter i Insygnia Śmierci objął pieczę zarówno nad I jak i II częścią.
Yates jest wyróżnionym licznymi nagrodami reżyserem telewizyjnym. Otrzymał nagrodę BAFTA TV za pracę nad miniserialem stacji BBC Czasy, w których przyszło nam żyć, dramatem z epoki z Matthew Macfadyenem i Mirandą Otto. W 2003 roku wyreżyserował serial telewizyjny Stan gry, za który otrzymał nominację do nagrody BAFTA TV oraz nagrodę stowarzyszenia reżyserów Directors Guild of Great Britain Award (DGGB) za wybitne osiągnięcia reżyserskie. Serial otrzymał również nagrodę Broadcasting Press Guild Award, nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (Royal Television Society Award) oraz Rockie Award dla najlepszego serialu podczas Festiwalu Telewizyjnego w Banff.
Rok później Yates wyreżyserował odważny dramat Żywy towar, za który otrzymał kolejną nagrodę BAFTA TV oraz drugą nominację do nagrody DGBB. Odważne ujęcie problemu handlu ludźmi przyniosło mu kilka międzynarodowych nagród, w tym osiem nagród BAFTA TV i cztery nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego, obie dla najlepszego filmu, oraz nagrodę jury dla najlepszego miniserialu podczas Międzynarodowego Festiwalu Telewizyjnego w Reims, oraz nagrodę Golden Nymph podczas Festiwalu Filmowego w Monte Carlo.
Yates otrzymał nagrodę Emmy za wybitne osiągnięcia reżyserskie w miniserialu, filmie lub programie specjalnym za film stacji HBO z 2005 roku Dziewczyna z kawiarni, romans z Billem Nightym i Kelly Macdonald. Inne telewizyjne dokonania Yatesa to między innymi film telewizyjny The Young Visiters z Jimem Broadbentem i Hugh Laurie'em oraz miniserial The Sins z Pete'em Postlethwaite'em i Geraldine James.
Yates dorastał w St. Helens, w hrabstwie Merseyside, i studiował politologię na Uniwersytecie w Essex oraz na Uniwersytecie w Georgetown w stanie Waszyngton. Rozpoczął karierę reżyserską od filmu krótkometrażowego When I Was Girl, do którego sam napisał scenariusz. Film przyniósł mu nagrodę dla najlepszego europejskiego filmu krótkometrażowego podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cork w Irlandii, oraz nagrodę Golden Gate Award podczas Festiwalu Filmowego w San Francisco. Zagwarantował mu również przyjęcie do szkoły filmowej National Film and Television School w Beaconsfield w Anglii.
Jego pracę dyplomową, film Good Looks, wyróżniono nagrodą Srebrny Hugo na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago. W 1998 roku Yates zadebiutował jako reżyser filmów fabularnych obrazem Pretendent, z Stephenem Fryem i Johnem Gielgudem. Jego najnowszy film krótkometrażowy Rank, z 2002 roku, był nominowany do nagrody BAFTA TV.

DAVID HEYMAN (producent) był odpowiedzialny za produkcję wszystkich filmowych adaptacji niezwykle popularnych książek o Harrym Potterze autorstwa J.K. Rowling. Filmem Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I i II zamyka najbardziej popularną serię wszechczasów.
Heyman pracuje obecnie nad produkcją kilku nowych projektów filmowych, są to między innymi filmy Gravity Alfonso Cuarona z Robertem Downeyem Jr. oraz The Curious Incident of the Dog in the Night-Time na motywach książki Marka Haddona, autorem scenariusza i reżyserem filmu ma być Steve Kloves.
Oprócz filmów z Harrym Potterem Heyman zajmował się również produkcją komedii Jestem na tak z Jimem Carreyem, popularnego thrillera science-fiction Jestem legendą Francisa Lawrence'a, z Willem Smithem, cieszącego się dużym uznaniem dramatu Marka Hermana Chłopiec w pasiastej piżamie z Vegą Farmigą i Davidem Thewlisem, oraz niezależnego dramatu Is Anybody There?
w reżyserii Johna Crowleya z Michaelem Caine'em w jednej z głównych ról.
Heyman zdobywał wykształcenie w Anglii i Stanach Zjednoczonych. Rozpoczynał karierę jako asystent produkcji przy filmach Ragtime Milosa Formana i Podróż do Indii Davida Leana. W 1986 roku Heyman przeniósł się do Los Angeles, gdzie jako dyrektor kreatywny w Warner Bros. pracował przy filmach Goryle we mgle i Chłopcy z ferajny. Pod koniec lat osiemdziesiątych został wiceprezesem wytwórni United Artists.
Równocześnie Heyman rozpoczął karierę jako niezależny producent i wyprodukował kilka filmów, między innymi Miasto aniołów 2 w reżyserii Ernesta Dickersona, z Tupakiem Shakurem i Omarem Eppsem oraz niskobudżetowy klasyk Rodzinna wyprawa w reżyserii Grega Mottoli z Lievem Schreiberem, Parker Posey, Hope Davis, Stanleyem Tuccim i Campbellem Scottem.
Heyman przez wiele lat pracował w Stanach zjednoczonych, a w roku 1996 powrócił do Wielkiej Brytanii i założył firmę producencką Heyday Films. Zamierzał wykorzystać swoje powiązania ze Stanami Zjednoczonymi i Europą w tworzeniu międzynarodowych filmów i programów telewizyjnych.
W 2003 roku Heyman otrzymał nagrodę dla producenta roku podczas festiwalu ShoWest, zostając tym samym pierwszym brytyjskim producentem, któremu przyznano ten tytuł.

DAVID BARRON (producent) pracował wcześniej jako producent filmów Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Był również producentem wykonawczym filmów Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i Czara Ognia.
Barron pracował w przemyśle rozrywkowym od ponad 25 lat i zanim przeniósł się do filmu i telewizji rozpoczynał karierę w reklamie. Zajmował się nie tylko produkcją. Pracował również jako dyrektor ds. lokalizacji, asystent reżysera, kierownik produkcji i kierownik nadzorujący produkcję przy filmach Kochanica Francuza, Pola śmierci, Rewolucja, Legenda, Narzeczona dla księcia, Samotna pasja Judith Hearne, Moce ciemności, Nocne plemię oraz Hamlet Franco Zefirelliego.
W 1991 roku Barron otrzymał stanowisko kierownika produkcji przy ambitnym projekcie telewizyjnym George'a Lucasa Kroniki młodego Indiany Jonesa. Rok później pracował jako producent liniowy przy filmie Opowieść wigilijna Muppetów.
W 1993 roku Barron dołączył do zespołu producenckiego Kennatha Branagha jako współproducent i kierownik produkcji filmu Frankenstein. Był to początek współpracy Barrona z Branaghem, która zaowocowała powstaniem filmów W środku mrocznej zimy, Hamlet i Stracone zachody miłości. Barron był również producentem filmu Olivera Parkera Otello, w którym Branagh zagrał u boku Laurence'a Fishburne'a. Wiosną 1999 roku wspólnie z brytyjskim reżyserem Paulem Weilandem założył własną spółkę Contagious Films. Ostatnio Barron powołał do życia drugą spółkę, Runaway Fridge Films.

STEVE KLOVES (scenarzysta) był autorem scenariuszy do sześciu z siedmiu filmów niezwykle popularnej serii Harry Potter, filmowej adaptacji bestsellerowych powieści J.K. Rowling. Otrzymał nominację do nagrody BAFTA Children's Award dla najlepszego filmu fabularnego za pracę nad filmami Harry Potter i Kamień Filozoficzny i Harry Potter i Komnata Tajemnic. Później napisał scenariusze do filmów Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia oraz Harry Potter i Książę Półkrwi.
Kloves otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego scenariusza-adaptacji za uznany dramat Curtisa Hansona z 2000 roku Cudowni chłopcy, z Michaelem Douglasem, Tobeyem Maguire'em i Frances McDormand. Za scenariusz do tego filmu Kloves otrzymał również nominacje do przyznawanej przez krytyków nagrody Critic's Choice Award, nagrody BAFTA, Złotego Globu i nagrody od Stowarzyszenia Pisarzy Amerykańskich (Writers Guild of America Award). Kloves rozpoczął karierę scenarzysty w 1984 scenariuszem do filmu Wyścig z księżycem, historii o dojrzewaniu w czasach II wojny światowej, w reżyserii Richarda Benjamina z Seannem Pennem, Elizabeth McGovern i Nicolasem Cage'em.
W 1989 roku Kloves zadebiutował jako reżyser filmem Wspaniali bracia Bakerowie, z Jeffem Bridgesem, Beau'em Bridgesem i Michelle Pfeifer. Film ten, do którego Kloves sam napisał scenariusz, otrzymał cztery nominacje do Oscara, w tym jedną dla Michelle Pfeiffer, której za tę rolę przyznano również Złoty Glob i nagrodę BAFTA. Ponadto Kloves otrzymał Nagrodę Brytyjskiego Instytutu Filmowego oraz nominację do nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Amerykańskich (Writers Guild of America Award). Kloves był też autorem scenariusza i reżyserem thrillera psychologicznego Krew z krwi, kość z kości, z Dennisem Quaidem, Meg Ryan i Gwyneth Paltrow.

LIONEL WIGRAM (producent wykonawczy) pracował wcześniej jako producent wykonawczy filmów Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi.
Założył własną firmę producencką Wigram Productions w 2006 roku w ramach umowy z Warner Bros. W ubiegłym roku pracował nad produkcją międzynarodowego hitu Sherlock Holmes z Robertem Downeyem Jr., Jude'em Lawem i Rachel McAdams. Film zarobił na całym świecie ponad 520 milionów dolarów. Był również producentem wykonawczym filmu Cudowne dziecko i animowanego filmu przygodowego w reżyserii Zacka Snydera Legendy sowiego królestwa: Strażnicy Ga’Hoole, którego premiera odbyła się tej jesieni.
Wigram zdobył wykształcenie na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie był jednym z założycieli fundacji filmowej Oxford Film Foundation. Rozpoczął filmową karierę jeszcze jako student na Oksfordzie, pracując w czasie wakacji jako asystent producenta Elliota Kastnera. Po ukończeniu studiów przeniósł się do Kalifornii, by tam pracować dla Kastnera. Wigram wyprodukował swój pierwszy film Balanga na autostradzie w 1987 roku, po nim ukazał się film Chłodny odcień błękitu z Woodym Harrelsonem a w 1988 roku Ciepły letni deszcz z Kelly Lynch. Równocześnie Wigram pracował nad pierwszymi szkicami filmu, który później miał się ukazać jako Życie Carlita.
W 1990 roku Wigram został dyrektorem ds. rozwoju w Alive Films, gdzie pracował przy filmach Wesa Cravena i Sama Sheparda. Wyprodukował również Miłość w rytmie rap i pracował jako producent wykonawczy na planie filmu Na samym dnie Stevena Soderbergha. W 1993 roku wspólnie z właścicielem Alive, Shepem Gordonem, założył własną spółkę menadżerską dla szefów kuchni Alive Culinary Resources. Poza pełnieniem funkcji menedżerów najlepszych szefów kuchni w Stanach Zjednoczonych stworzyli kulinarny serial video dla Time Life, w której zadebiutował Emeril Lagasse.
W 1994 roku Wigram dołączył jako dyrektor ds. rozwoju do spółki Renny'ego Harlina i Geeny Davis, The Forge. Wśród projektów, nad którymi pracował warto wymienić Długi pocałunek na dobranoc, Wyspa piratów oraz film stacji HBO Fałszywy trop.
Przed podpisaniem umowy producenckiej Wigram przez 10 lat pracował w Warner Bros. jako starszy wiceprezes ds. produkcji. W tym czasie był odpowiedzialny za zakup praw do ekranizacji książek o Harry Potter dla studia i równoczesny nadzór nad tą serią. Poza tym nadzorował powstawanie filmów Rewolwer i melonik, Wojna na grzebienie, Charlotte Gray, Złoto pustyni i Dobry Niemiec.

EDUARDO SERRA (operator zdjęć) był dwukrotnie nominowany do Oscara za pracę przy filmach Dziewczyna z perłą oraz Miłość i śmierć w Wenecji. Drugi z filmów przyniósł mu nagrodę BAFTA, do której oba obrazy były nominowane. Za zdjęcia do filmu Dziewczyna z perłą otrzymał również kilka międzynarodowych nagród filmowych i liczne wyróżnienia od stowarzyszeń krytyków, w tym od Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles (Los Angeles Film Critics Association).
Serra urodził się w Portugalii i intensywnie pracował po obu stronach Atlantyku. Stworzył zdjęcia do 40 filmów we Francji, którą traktował jak swój drugi dom. Za pracę przy filmie Mąż fryzjerki przyznano mu nominację do Cezara. Był to jeden z pięciu filmów, przy których współpracował z Patrice'em Lecontem. Pracował też nad zdjęciami do siedmiu filmów w reżyserii Claude'a Chabrola, najnowszy z nich to Bellamy.
Inne filmowe dokonania Serry to filmy Opór i Krwawy diament w reżyserii Edwarda Zwicka, Wielkie życie, w którym reżyserem i pierwszoplanowym aktorem był Kevin Spacey, Niezniszczalny M. Nighta Shyamalana, Między piekłem a niebem z udziałem Robina Williamsa, Więzy miłości Michaela Winterbottoma, oraz Mapa ludzkiego serca.

STUART CRAIG (scenograf) pracował przy wszystkich częściach Harry'ego Pottera i jest jednym z najbardziej cenionych scenografów przemysłu filmowego. Craig otrzymał trzy Oscary i dodatkowo pięć nominacji do tej nagrody, w tym dwie za pracę przy filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny oraz Harry Potter i Czara Ognia, za ten ostatni otrzymał także nagrodę BAFTA. Ponadto Craigowi przyznano nominacje do nagrody BAFTA za każdą część serii Harry Potter, ostatnią za film Harry Potter i Książę Półkrwi.
Pierwszego Oscara otrzymał za pracę nad filmem biograficznym Richarda Attenborougha Ghandi. Zdobywał kolejne Oscary za scenografię do filmów Niebezpieczne związki Stephena Frearsa oraz Angielski pacjent Anthony'ego Minghelli, drugi z nich przyniósł mu także nagrodę od stowarzyszenia scenografów Art Directors Guild Award. Poza tym był nominowany do Oscara za scenografię do filmu Davida Lyncha Człowiek słoń, za który otrzymał swoją pierwszą nagrodę BAFTA, oraz do filmów Misja Rolanda Joffego i Chaplin Attenborough. Craig został również wyróżniony nominacjami do nagrody BAFTA za wszystkie wspomniane filmy oraz za Greystoke: Legenda Tarzana, Władcy małp, w reżyserii Hugh Hudsona.
Craig długo współpracował z reżyserem Richardem Attenboroughem, dla którego pracował po raz pierwszy jako scenarzysta na planie filmu O jeden most za daleko. Craig współpracował też z Attenboroughem przy filmach Krzyk wolności, Cienista dolina oraz Miłość i wojna.
W swoim filmowym dorobku Craig ma też filmy Nazywał się Bagger Vance Roberta Redforda, Notting Hill Rogera Michella, Rewolwer i melonik, Mary Reilly Stephena Frearsa, Tajemniczy ogród Agnieszki Holland, Ślicznotka z Memphis oraz Cal. Na wcześniejszym etapie swojej kariery Craig pracował jako dyrektor artystyczny na planie Supermana Richarda Donnera.

MARK DAY (montażysta) współpracował wcześniej z Davidem Yatesem przy wielu projektach filmowych i telewizyjnych, miedzy innymi przy filmach Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Day jest uznanym montażystą, otrzymał nagrodę BAFTA i nominację do nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (Royal Television Society Award) za współpracę z Yatesem przy miniserialu Stan gry. W ubiegłym roku zdobył nagrodę BAFTA TV i nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (Royal Television Society Award) dla najlepszego montażysty za pracę przy filmie telewizyjnym Żywy towar w reżyserii Yatesa. Współpraca z Yatesem przyniosła Dayowi również nominacje do nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (Royal Television Society Award), nagrody BAFTA za miniserial Czasy, w których przyszło nam żyć, kolejną nominację do nagrody RTS za film telewizyjny The Young Visiters, oraz nominację do nagrody Emmy za film telewizyjny Dziewczyna z kawiarni. Day pracował też z Yatesem przy miniserialu The Sins i filmie krótkometrażowym Rank.
Ponadto Day współpracował wielokrotnie z innymi reżyserami, między innymi z Davidem Blairem przy filmie Pogawędki z duchami, oraz przy projektach telewizyjnych Anna Karenina, Rowerzysta i Donovan Quick, Paulem Greengrassem przy filmie fabularnym Sztuka latania i telewizyjnym The Fix, a także z Johnem Schlesingerem przy filmach telewizyjnych Todd rzeźnik, Farma na odludziu i A Question of Attribution.
Day ma również w swoim telewizyjnym dorobku takie długookresowe projekty jak Flesh and Blood Juliana Farino, Murder Rooms Paula Seeda, Nagle, zeszłego lata Richarda Eyre'a oraz Memento Mori Jacka Claytona, za który nominowano go do nagrody BAFTA TV.

ALEXANDRE DESPLAT (kompozytor) był trzykrotnie nominowany do Oscara. Ostatnią nominację przyznano mu za muzykę do filmu animowanego z 2009 roku Fantastyczny Pan Lis, za który otrzymał także nominację do nagrody BAFTA. Wcześniej otrzymał nominacje do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA za muzykę do filmu Davida Finchera Ciekawy przypadek Benjamina Buttona oraz nominacje do Oscara i nagrody BAFTA za film Stephena Frearsa Królowa. Ponadto Desplatowi przyznano Złoty Glob za Malowany welon Johna Currana oraz nominacje do Złotego Globu za muzykę do filmów Syriana Stephena Gaghana i Dziewczyna z perłą Petera Webbera.
W rodzimej Francji przyznano mu Cezara za muzykę do filmu W rytmie serca. Poza tym Desplat otrzymał jeszcze cztery nominacje do Cezara, ostatnią za nominowany do Oscara francuski film z 2009 roku Prorok. Jego muzykę będzie można usłyszeć w nadchodzącym filmie The Tree of Life w reżyserii Terrence'a Malicka z Bradem Pittem i Seanem Pennem. Jego najnowsze prace to między innymi The King's Speech Toma Hoopera, Autor widmo Romana Polańskiego, filmy w reżyserii Chrisa Weitza Saga „Zmierzch”: Księżyc w nowiu i Złoty kompas, Julie i Julia Nory Ephron, Coco Chanel, Chéri Stephena Frearsa oraz Ostrożnie, pożądanie Anga Lee.

JANY TEMIME (projektantka kostiumów) projektowała kostiumy do filmów Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, za który otrzymała nagrodę od stowarzyszenia projektantów kostiumów Costume Designers Guild Award oraz do filmu Harry Potter i Książę Półkrwi. Ostatnio Temime pracowała przy filmach Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj Martina McDonagha z Ralphem Fiennesem, Collinem Farrellem i Brendanem Gleesonem, Ludzkie dzieci z Clive'em Owenem, Kopia Mistrza Agnieszki Holland, z Edem Harrisem, oraz przy filmie Beeban Kidron Bridget Jones: W pogoni za rozumem, z Renée Zellweger. Temime otrzymała nominację do nagrody British Independent Film Award za kostiumy do filmu Damy i bandyci z Minnie Driver. Wcześniej przyznano jej nagrodę BAFTA Cymru za pracę przy filmie Marka Evansa Sen o Ameryce, a w 1995 roku, podczas Festiwalu Filmowego w Utrechcie, nagrodę Golden Calf dla najlepszej projektantki kostiumów za nagrodzony Oscarem film Marleen Gorris Ród Antonii.
Poza tym Temime ma w swoim dorobku ponad 40 międzynarodowych projektów filmowych i telewizyjnych, między innymi filmy Niezwyciężony Wernera Herzoga, z Timem Rothem, Ruch oporu Todda Komarnickiego, Obrona Łużyna Marleen Gorris, Gangster nr 1 Paula McGuigana, Ślepe naboje Eda Thomasa, nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu obcojęzycznego w 1998 roku film Charakter Mike'a van Diema, The Ball Danny'ego Depreza, The Commissioner i Kronika kryminalna George'a Sluizera, Nieśmiertelny kochanek, którego reżyserem był Ate de Jong oraz The Last Call Fransa Weisza.