Doom (2005)

"To iście piekielna jazda".
Computer Gaming World

10 grudnia 1993 roku, id Software — niewielka firma w Mesquite, Teksas — wypuściła na rynek przełomową w swojej jakości grę komputerową DOOM. Zachwycająca technicznie, pełna zapierającej dech w piersiach akcji, gra znalazła się w czołówce gier komputerowych, w których gracz wcielał się w bohatera gry i przechodził wszystkie jej etapy z punktu widzenia pierwszej osoby (gry typu FPS - "First Person Shooter"). Twórcy DOOM wprowadzili rozgrywki w sieci z udziałem wielu graczy, możliwość darmowego ściągania kolejnych poziomów gry. DOOM, który sprzedał się w milionach kopii i został uhonorowany licznymi nagrodami branżowymi, nadal pozostaje jedną z najpopularniejszych gier komputerowych wszechczasów.

W październiku 1994 roku, id Software wprowadziła na rynek sequel gry zatytułowany DOOM II: HELL ON EARTH.

Prace nad DOOM 3 rozpoczęły się w roku 2000, a gra została wprowadzona do sprzedaży w sierpniu 2004 roku i w ciągu kilku miesięcy sprzedano ponad milion jej egzemplarzy.

Właśnie teraz, gra komputerowa, która sama w sobie jest już historią, została przeniesiona na duży ekran w formie horroru science-fiction.

Producenci Lorenzo di Bonaventura i John Wells, którzy sami są fanami gry DOOM, postawili sobie za cel wyprodukowanie filmu, który byłby bliski duchowi gry. "Najważniejsza była dla nas sama esencja gry," mówi di Bonaventura. "Ale największym wyzwaniem, było takie pokazanie jej na ekranie, aby film mógł się spodobać także widzom, którzy nie są fanami gier komputerowych."

Mając za bazę filmu serię gier, di Bonaventura i Wells spotkali się z ludźmi, dzięki którym filmowy świat DOOM miał szansę stać się jedynym w swoim rodzaju - szefem id Software Toddem Hollensheadem oraz projektantami gry - Johnem Carmackiem, Kevinem Cloudem i Timem Willitsem.

Bez wątpienia, aby przenieść na ekran elementy gry w całym ich wymiarze, producenci potrzebowali reżysera, który byłby w stanie połączyć pełnokrwisty dramat z efektami wizualnymi i elementami gry. Lorenzo di Bonaventura pracował wcześniej z Andrzejem Bartkowiakiem podczas realizacji filmów z elementami sztuk walki - Romeo musi umrzeć (Romeo Must Die), Mroczna dzielnica (Exit Wounds) oraz Od kołyski aż po grób (Cradle 2 the Grave) i miał przeczucie, że wizje stworzone przez Bartkowiaka byłyby idealne w przypadku Doom.

"Zanim został reżyserem, Andrzej był jednym z najlepszych autorów zdjęć w przemyśle filmowym," mówi di Bonaventura. "Dlatego byłem pewien, że nasz film zyska olbrzymią skalę."

Scenarzyści David Callaham i Wesley Strick otrzymali zadanie napisania scenariusza filmu, którego bazą miałaby być gra DOOM, a który jednak byłby czymś bardziej skomplikowanym. "Osadzenie akcji i świat, w którym się poruszamy jest bardzo podobny do tego w grze," stwierdza Wells. "Zachowaliśmy niektóre z najbardziej wyrazistych elementów gry. Jednocześnie ważne jest to, że nie musisz być fanem DOOM, aby zrozumieć świat naszego filmu i porządnie się bać."

Na czele obsady filmu Doom stanął Dwayne "The Rock" Johnson, który jest fanem gry DOOM od czasu jej powstania. "Jej twórcy przełamali wszelkie ograniczenia," mówi. "Gracz, po raz pierwszy w historii gier wideo, strzela i obserwuje grę w pierwszej osobie. To ty jesteś osobą, która przemierza ten niezwykły świat i strzela do potworów."

Chociaż początkowo, Johnson miał wcielić się w postać głównego bohatera filmu, zdecydowano się obsadzić go jako anty-bohatera - Sarge, nie uznającego kompromisów sierżanta marines, który wydając rozkazy balansuje na granicy moralności. "Byliśmy pod wrażeniem, kiedy Dwayne zdecydował się zagrać Sarge’a," mówi di Bonaventura. "Jest niezwykle utalentowany i posiada cechy, które bez trudu pozwalają mu na dowodzenie plutonem."

Do roli Reapera, żołnierza znajdującego się w centrum filmowej przygody, filmowcy potrzebowali kogoś, kto byłby w stanie skupić na sobie uwagę widzów i wnieść do filmu głębię emocjonalną i wiarygodny charakter postaci.

Karl Urban, który stał się znany, między innymi dzięki roli Eomera w trylogii Władca pierścieni (The Lord of the Rings), także był wielbicielem gry. "Scenariusz filmu był niezwykle dobrze napisany, z fantastycznymi pełnokrwistymi postaciami," mówi Urban. "A co najważniejsze okazał się być bardzo wierny grze. Jest mroczny i pełen napięcia."

Pluton Sarge’a składa się z amerykańskich i brytyjskich aktorów: DeObia Oparei jako Destroyer, Ben Daniels jako Goat, Raz Adoti jako Duke, Richard Brake jako Portman, Yao Chin jako Mac oraz Al Weaver jako The Kid. Rosamund Pike i Dexter Fletcher wcielili się w postaci błyskotliwej pani naukowiec dr Sam Grimm - siostry Reaper’a - oraz Pinky’ego, jeżdżącego na wózku inwalidzkim oficera łączności.

Sporym wyzwaniem dla departamentu efektów wizualnych było wykreowanie sekwencji, w której widzimy świat z punktu widzenia Reaper’a, którego misją jest odszukanie i zniszczenie stworów nigdy wcześniej nie oglądanych w żadnej z gier z serii DOOM. Filmowcy chcieli, aby widzowie odczuwali taki sam dreszcz emocji, jaki mogli odkryć w grach DOOM. "Sekwencjami ukazującymi świat w pierwszej osobie, czynimy ukłon w stronę graczy," wyjaśnia di Bonaventura, "najważniejszym naszym celem było jednak to, aby widzowie, którzy nie grają byli w stanie zrozumieć, co tak bardzo wciąga wszystkich graczy."

McAdams współpracował także ze scenografem Stephenem Scottem, specjalistą ds broni Richardem Hooperem i rekwizytorem Ray’em Perry podczas przygotowywania odpowiedniego dla potrzeb filmu zestawu broni. Hooper przygotował koncepcyjne szkice modyfikacji współczesnej broni, mając na uwadze fakt, iż akcja filmu rozgrywa się w bliżej nieokreślonej przyszłości. Poza tym broń musiała być w pełni funkcjonalna dla aktorów, którzy mieli posługiwać się nią przed kamerą. Pomysłem filmowców było przygotowanie "największych karabinów, jakie kiedykolwiek wyprodukowano," mówi scenograf Scott.

Realizatorzy chcieli także, aby każda z postaci była identyfikowalna dzięki broni, jakiej używa. "Aby można było poznać postaci po ich broni, każdy karabin musiał być unikalny," mówi Hooper.

Reaper posługuje się standardową strzelbą służącą do walki. Sarge nosi dużo większy i mocniejszy karabin. Destroyer ma największą broń - karabin maszynowy. Goat używa dubeltówki. Duke i Portman są uzbrojeni w strzelby plazmowe z latarkami i kamerami.

"Aktorzy nawet w czasie przerw w zdjęciach woleli nosić przy sobie filmową broń," obserwuje Hooper. "Nosili ją na ramieniu i w ten sposób zapominali o jej ciężarze, co było naszym - realizatorów - zamiarem".

W trakcie rozwijania się akcji filmu, Sarge ma do swojej dyspozycji jeszcze dwa dodatkowe rodzaje broni - karabin maszynowy Destroyera i karabin z bronią biologiczną.

W grze DOOM mamy do czynienia z całymi zastępami zombie, demonów i innych potworów, które zostały stworzone cyfrowo przez ekipę id Software - Johna Carmacka, Kevina Clouda, Tima Willitsa, Kennetha Scotta i innych projektantów. Dla potrzeb filmu, Bartkowiak oraz producenci di Bonaventura i Wells chcieli stworzyć nawet coś więcej. "Mając do dyspozycji spore środki, chcieliśmy, aby stwory były nawet bardziej wyraziste niż miało to miejsce w grze," komentuje di Bonaventura.

W tym celu, filmowcy zwrócili się do Stan Winston Studio, które zaprojektowało takie legendarne stwory, jak te w filmach Obcy (Alien), Predator czy Terminator.

Aby zachować rysy postaci z gry, zespół projektantów id Software przesłał modele demonów do charakteryzatora Johna Rosengranta oraz szefa d/s efektów wizualnych Jona Farhata. Do roli demonów, Stan Winston Studio zaangażowało mierzących po prawie dwa metry wzrostu Douga Jonesa i Briana Steele. Jones, który grał wcześniej postać Abe Sapien w filmie Hellboy wspomina, "Zobaczyłem projekty potworów z gry - tych z kolczastymi ramionami, z których strzelają i pomyślałem ‘O tak, to jest coś dla mnie.’" Jones trenował ponadto tancerzy, których Bartkowiak zaangażował w Pradze, aby wiarygodnie poruszali się jako zombie w scenach zbiorowych.

Jones zagrał w filmie kilka różnych stworów. "Ginę na planie dobrych kilka razy", mówi. Do scen, w których demon rozrywany jest przez kule, zajmujący się efektami specjalnymi, Kit West przygotował zestaw eksplodujących spłonek przymocowanych do grubych lateksowych kostiumów, które chronią przed uderzeniem kul.

Ben Daniels opisuje scenę, w której jeden z potworów zagłębia zęby w jego ciele jako "naprawdę przerażającą. Silniczek w szczęce był naprawdę mocny, a poza tym zęby były zrobione z tego samego materiału, z jakiego wykonuje się protezy. Przez kilka tygodni miałem koszmary."

Demony wzięły udział w kilku sekwencjach walki, które wymagały współpracy wielu departamentów - począwszy od zespołu West’a, poprzez charakteryzatorów Rosengrant’a, aż do samych aktorów. Choreografią walk zajął się pochodzący z Hong Kongu, Dion Lam. Weteran wielu filmów (m.in. trylogii Matrix), Lam sprawdził silne strony i słabości graczy, a także miejsca, w których walki miały się rozegrać, aby dodać do każdej walki elementy organiczne. Następnie przygotował plansze do każdej z sekwencji i zrealizował je wykorzystując własną ekipę.

Pierwsza ze scen - imponująca walka między Destroyerem (DeObia Oparei) i Rycerzem Piekieł, olbrzymim demonem zamkniętym w elektrycznej komorze - okazała się być także pierwszą dla Lama. Który wcześniej nie pracował z aktorem w kostiumie. "Przygotowałem walkę między dwiema istotami, jedna z nich posiadała olbrzymią moc, a druga była tylko człowiekiem," mówi Lam. "Destroyer został skonfrontowany z potworem, który chce go zabić. Nie działają uderzenia, strzały. Dlatego człowiek musi użyć swojej wyobraźni."

Pracując z reżyserem i Westem, Lam dokładnie informował, jak powinna zostać wykonana dana walka. "Za każdym razem, kiedy jeden z walczących zbliżą się do klatki, zostaje porażony prądem," wyjaśnia zajmujący się efektami specjalnymi West. Zespól Westa został ubrany w czarne stroje i wyposażony w urządzenia lutownicze produkował iskry za każdym razem, kiedy ciało uderzało o siatkę. "To było totalne szaleństwo," wspomina Lam.

Aby zaprojektować podziemną stację badawczą, którą świetnie poznali komputerowi gracze, filmowcy zaangażowali dwukrotnie nominowanego do nagrody Akademii®, scenografa Stephena Scotta. Scott przestudiował podziemne projekty inżynieryjne, architekturę i technologię budowania tuneli, ale także przeanalizował samą grę. "Chciałem oddać nastrój, atmosferę i skalę gry w projektach scenograficznych," mówi. "Mam nadzieję, że fani gry rozpoznają znajome miejsca w kształtach i technologii. Ponieważ większa część gry ma miejsce pod ziemią chciałem przekazać widzom uczucie solidności i siły. Scenografia powinna wyglądać na tak solidną, aby wiarygodne było to, że wspiera miliony ton skał i ziemi, jakie ma nad sobą."

Plany zdjęciowe zostały następnie odpowiednio przystosowane na potrzeby filmu przez światło i zdjęcia Tony’ego Pierce-Robertsa. "To, co Tony zrobił ze światłem jest niesamowite," mówi Ben Daniels. "Odtworzył atmosferę gry przy użyciu niebieskiego i zielonego światła. Chodząc wśród scenografii ma się wrażenie, że jest się w samym centrum gry."

Scott i jego zespół zbudowali liczne połączone ze sobą obiekty scenograficzne w studiach Barrandov, który dawały poczucie "mrocznych, ciasnych i wąskich przestrzeni" — a w tym samym czasie pozwalały na obecność kamery i sprzętu. Chociaż Scott chciał, żeby sufit jeszcze wzmocnił efekt, skonstruował ruchome sufity, które pozwalały Bartkowiakowi na ustawienie kamery w takiej pozycji, jak to było konieczne. Także korytarze zostały tak zaprojektowane, aby na ekranie można je było oglądać w zależności od kąta z jakiego zostały sfotografowane.

Na Marsie, poza Arc Chamber, znajduje się Atrium, które prowadzi do Airlock. Następnie poprzez Airlock, widzowie zostają zaprowadzeni na obszar Laboratoriów.

Na potrzeby Atrium wykorzystano praskie Mauzoleum Vitkova. Zostało ono zbudowane w latach 30-tych z ponad miliona ton kamieni. Kolor podłogi został zmieniony na czarny, dodano także takie szczegóły jak symbole Zjednoczonej Korporacji Kosmicznej.

Poniżej poziomu korytarzy biegną pełne szczurów ścieki. "Tunele i ścieki to moja specjalność," mówi Scott. "Przyjemnie się je projektuje. Można wykorzystać w nich różne rodzaje powierzchni i tekstur. Zbudowaliśmy kanał odpływowy długi na 24 metry. Dzięki świetnym zdjęciom i błyskotliwemu montażowi wygląda on na dużo dłuższy."

Świat, który Bartkowiak i jego ekipa stworzyli w Pradze oceniali specjaliści z id Software. Kiedy Todd Hollenshead i Tim Willits odwiedzili plan zdjęciowy, byli pod dużym wrażeniem. "Pracowaliśmy nad tą grą przez cztery lata i nagle wkroczyliśmy z wirtualnej przestrzeni w coś realnego. Wszystko, łącznie ze znakami na drzwiach, czy znakami Korporacji na monitorach komputerowych jest dokładnie zgodne z grą," mówi Hollenshead.

Marines z Jednostki Szybkiego Reagowania

Osadzona w bliżej nieokreślonej przyszłości, historia zostaje opowiedziana z punktu widzenia świetnie wyszkolonej jednostki specjalnej dowodzonej przez Sarge’a, w którego wcielił się Dwayne "The Rock" Johnson. "Sarge jest oddany Ameryce," mówi Johnson. "Jest też oddany korpusowi Marines i szanuje ludzi, którymi dowodzi."

Przeciwieństwem Sarge’a jest John "Reaper" Grimm, grany przez Karla Urbana. "John Grimm jest złożoną, introwertyczną postacią," mówi Urban. "Jest synem naukowców, którzy zostali zabici w wypadku na stacji badawczej Olduvai. John nie poszedł w ślady rodziców, ale zdecydował się zostać żołnierzem."

Sarge’a i Reaper’a wspiera grupa marines. "To jednostka specjalna," mówi di Bonaventura, "która została stworzona, aby wykonywać wyjątkowo brudną robotę." Tak dodaje Ben Daniels, grający Goata, "Są świetni w tym, co robią, ale zrozumiałe jest, że tak specyficzny, świetnie wyszkolony zespól musi składać się z ludzi o ekstremalnych charakterach."

DeObia Oparei (Moulin Rouge!) gra Destroyera, mierzącego prawie dwa metry żołnierza - maszynę do zabijania. "Nosi karabin maszynowy i ciągle chce strzelać do ludzi," mówi Johnson. Aktor teatralny Ben Daniels gra dziwacznego Goata, cierpiącego na hiper-religijność. Raz Adoti (Resident Evil: Apocalypse) wciela się w postać kobieciarza Duke’a. "Duke jest typowym graczem," mówi Johnson. Richard Brake (Batman Begins) gra złowrogiego Portmana. "Każdy postrzega go jako drania," mówi Brake. "Ale pod złowrogą fasadą kryje się tylko wystraszony chłopiec." I wreszcie Al Weaver (Kupiec wenecki) pojawia się na ekranie jako The Kid, nowy członek jednostki. "To jego pierwsza misja z jednostką," mówi Weaver. "Jest dobrym strzelcem. Wie, że potrafi wykonywać swoją robotę. Musi jednak dorosnąć, a właśnie ta misja zmusza go do tego." Aktor teatralny Yao Chin gra Maca, który dołącza do zespołu w drodze do stacji Olduvai. "Mac jest jedną wielką łamigłówką," mówi Johnson.

Kiedy jednostka właśnie ma się udać na przedłużony urlop, okazuje się, że zostaje jej powierzona nowa misja - utrzymania kwarantanny na stacji badawczej Olduvai na Marsie, prowadzonej przez Korporację Kosmiczną. "Wiadomość o misji jest wyjątkowo niefortunna dla jednostki, ale bardzo korzystna dla Sarge’a - on przecież żyje kolejnymi misjami," mówi Johnson.

Hasłem jednostki jest zawołanie "Módlmy się o wojnę!". "Oni z tego i tym żyją," mówi di Bonaventura. "Dla nich adrenaliną jest wojna. To ona ich określa."

Aby dostać się z Ziemi na Marsa, jednostka wykorzystuje oparty na teleportacji system Arc, który jest sterowany przez poruszającego się na wózku inwalidzkim naukowca Pinky, granego przez Dextera Fletchera. "Na samym początku ten rodzaj transportu nie był zbyt dobrze opracowany i najbardziej ucierpiał na tym Pinky," wyjaśnia Fletcher. "Podczas jednej z teleportacji, coś poszło nie tak i - jak mówi o tym jedna z filmowych postaci ‘Pojechałem na jedną planetę, a mój tyłek na inną’ - w konsekwencji tors Pinky’ego został na stałe przymocowany do wózka."

Prześladowany nie tylko przez duchy

Na tej planecie znajduje się przeszłość Reaper’a. Także jego siostra, dr Samantha "Sam" Grimm (Rosamund Pike), która wybrała zawód naukowca i nie widziała brata od momentu, kiedy wstąpił do wojska. "Śmierć rodziców była dla nich olbrzymią tragedią," komentuje Pike. "Byli wtedy nastolatkami i radzili sobie z tą śmiercią na różne sposoby. John stał się swego rodzaju maszyną do zabijania, po prostu wykonującą rozkazy innych. Sam zdecydowała się na kontynuowanie badań rodziców. Te ich różne życiowe decyzje spowodowały rozłam."

Sarge kwestionuje motywy Reaper’a, które skłoniły go do wzięcia udziału w misji, Reaper jednak. "Oczywiście, jednak prawda jest inna," mówi Urban. "Głównym powodem, dla którego John decyduje się wrócić do miejsca, w którym zginęli jego rodzice jest chęć odzyskania siostry.

Sam usłyszała transmisję ze stacji Olduvai przekazaną przez dr Carmacka i sygnalizującą olbrzymie zagrożenie. "Był czymś przerażony, ale Sam nie zdawała sobie sprawy z tego, że wydarzyło się coś makabrycznego," wyjaśnia Pike.

Stacja badawcza została opanowana przez niewyobrażalne potwory, które nie mają zamiaru poddać się bez walki. Sarge i jego ludzie usiłują zniszczyć legiony stworów, jednocześnie usiłując wykonać swoje zadanie i utrzymać kwarantannę na Marsie. Rozkazy Sarge’a są jasne - cokolwiek wywołało zagrożenie na Marsie musi zostać opanowane, co oznacza jedno - nikt żywy nie może wydostać się ze stacji Olduvai.

W czasie, gdy żołnierze muszą stanąć do konfrontacji ze śmiertelnie niebezpiecznymi monstrami, rozpoczyna się konflikt Reaper’a z dowódcą. "Sarge i John przeżyli wspólnie wiele bitew," komentuje Urban. "W trakcie, jednak, trwania nowej misji, ich relacje zaczynają się gwałtownie pogarszać. Kiedy dochodzi do tego różnica poglądów i zasad moralnych, John jest zmuszony do dokonania wyboru."

"Najlepsze filmy akcji i horrory zawsze mają w sobie elementy ludzkie," mówi Wells. "W naszym filmie, w samym centrum brutalnej akcji dokonują się moralne wybory. Nasi bohaterowie muszą zdecydować, kim chcą być i jaki to będzie miało wpływ nie tylko na nich samych, ale także… na losy świata, w którym żyją."

Universal Pictures przedstawia produkcję John Wells / di Bonaventura - film Andrzeja Bartkowiaka Doom z Karlem Urbanem, Rosamund Pike, Razem Adoti i Dwaynem "The Rock" Johnsonem w rolach głównych. Muzyka - Clint Mansell. Kostiumy - Carlo Poggioli. Efekty wizualne - Jon Farhat; montaż - Derek G. Brechin; scenografia - Stephen Scott; zdjęcia - Tony Pierce-Roberts, BSC. Producentami wykonawczymi filmu Doom są Laura Holstein, Jeremy Steckler i John D. Schofield. Film powstał na podstawie gry wideo firmy id Software. Produkcja - Lorenzo di Bonaventura i John Wells. Scenariusz - David Callaham i Wesley Strick na podstawie pomysłu Davida Callahama. Reżyseria - Andrzej Bartkowiak.

© 2005 Universal Studios. www.doommovie.com

KARL URBAN (John Grimm, a.k.a. Reaper) znany jest głównie dzięki dynamicznej roli wojownika Rohana w trylogii Władca pierścieni (The Lord of the Rings). Reżyser / scenarzysta / producent Peter Jackson zaangażował Urbana po obejrzeniu go w niezależnym filmie The Price of Milk.

Urodzony w Wellington, Nowa Zelandia, Urban zaczął się pojawiać w telewizji już jako dziecko. W latach szkolnych napisał, wyreżyserował i wystąpił w wielu filmowych i teatralnych produkcjach.

Aktora można było ostatnio oglądać jako Lorda Vaako w filmie science - fiction Kroniki Riddicka (The Chronicles of Riddick) oraz jako Kirilla w thrillerze szpiegowskim Krucjata Bourne’a (The Bourne Supremacy). Inne filmy z jego udziałem to Heaven z Martinem Donovanem i Richardem Schiffem, Via Satellite i Ghost Ship z Gabrielem Byrne i Julianną Margulies.

ROSAMUND PIKE (dr Samantha "Sam" Grimm) dorastała w Londynie jako córka pary śpiewaków operowych. W wieku 16 lat, Pike została przyjęta do uznanego National Youth Theatre, gdzie spędziła trzy kolejne letnie wakacje i zagrała swoją pierwszą główną rolę w sztuce Romeo i Julia. To właśnie ta kreacja zwróciła na nią uwagę agenta Dallasa Smitha, który przez kolejne lata zajmował się jej karierą.

W Oksfordzie, gdzie studiowała literaturę angielską, Pike kontynuowała występy na deskach teatralnych - m.in. w uniwersyteckiej produkcji Poskromienia złośnicy.

Przed ukończeniem studiów, Pike została obsadzona w roli Lady Harriet w jednej z popularnych produkcji BBC, Wives and Daughters. W filmie zagrała u boku Michaela Gambona, Francesci Annis i Billa Pattersona.

Kolejne role filmowe aktorki to Love in a Cold Climate, adaptacja powieści Nancy Mitford; Skylight w reżyserii Jamesa Rogana; Śmierć nadejdzie jutro (Die Another Day); The Libertine z Johnny’m Deppem; Duma i uprzedzenie (Pride & Prejudice) Joe Wrighta z Keirą Knightley, Brendą Blethyn, Donaldem Sutherlandem i Judi Dench. Obecnie Pike jest w trakcie zdjęć do filmu Jamesa Oakleya Devil You Know.

Posiadający nigeryjskie korzenie RAZ ADOTI (Duke) urodził się w Anglii jako jedno z pięciorga rodzeństwa. W wieku 17 lat, po ukończeniu pierwszego roku nauki w college’u, Adoti otrzymał swoją pierwszą pracę w teatrze. Wkrótce potem pojawił się na ekranie telewizyjnym.

W 1992 roku został przyjęty do prestiżowej Central School of Speech and Drama, której studentami byli kiedyś Sir Laurence Olivier, Judi Dench i Vanessa Redgrave. Po ukończeniu szkoły młody aktor podpisał kontrakt z jedną z najlepszych londyńskich agencji i jego profesjonalna kariera mogła się rozpocząć.

W ciągu niespełna roku marzenia Adoti’ego zaczęły się spełniać. W 1997 roku został obsadzony w jednej z ról w filmie Stevena Spielberga Amistad. Jego kolejne role to role w takich filmach jak Helikopter w ogniu (Black Hawk Down) w reżyserii zdobywcy Oskara® Ridleya Scotta; Resident Evil: Apocalypse z Millą Jovovich. Na małym ekranie można było oglądać aktora w nagrodzonym dramacie Dream Team, mini-serii Holding On, a także filmie Soldier Soldier.

DWAYNE "THE ROCK" JOHNSON (Sarge) ugruntował swoją pozycję jako jedno z najgorętszych nazwisk w Hollywood. Po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę rolę w filmie Universalu Powrót mumii (The Mummy Returns), a już główna rola w Królu Skorpionie (The Scorpion King) pobiła rekordy oglądalności.

Johnson pracuje obecnie na planie thrillera science fiction Southland Tales w reżyserii Richarda Kelly (Donnie Darko). W filmie występują także Sarah Michelle Gellar i Seann William Scott.

Dorobek filmowy Johnsona obejmuje ponadto takie pozycje jak Gridiron Gang w reżyserii Phil Joanou; Be Cool F. Gary Gray’a z Johnem Travoltą, Umą Thurman i Vince’m Vaughn’em; Z podniesionym czołem (Walking Tall); The Rundown z Seann’em Williamem Scottem, Rosario Dawson i Christopher’em Walkenem.

Urodzony w San Francisco, a dorastający na Hawajach Johnson rozpoczynał karierę jako profesjonalny zapaśnik w trzecim pokoleniu idąc w ślady ojca Rocky Johnsona i dziadka Petera Maivia. Był sześciokrotnym mistrzem świata Światowej Federacji Zapaśniczej. Po występie, w 2000 roku, w programie Saturday Night Live, Johnson został obsadzony przez reżysera Stephena Sommersa w filmie Powrót mumii (The Mummy Returns). Film zarobił na całym świecie ponad 400 mln USD. Grana przez niego rola została tak dobrze odebrana przez szefów Universalu, że szybko zdecydowano się na wyprodukowanie filmu opartego na tej właśnie postaci - Król Skorpin (The Scorpion King).

ANDRZEJ BARTKOWIAK (reżyseria) zanim został reżyserem, został uznany za jednego z najlepszych operatorów filmowych. Jego dorobek, jako autora zdjęć obejmuje takie filmy jak The Verdict (1982), Prince of the City (1981), Thirteen Days (2000), Zabójcza broń 4 (Lethal Weapon 4, 1998), Wydział pościgowy (U.S. Marshals, 1998), Adwokat diabła (The Devil’s Advocate, 1997), Dante’s Peak (1997), Miłość ma dwie twarze (The Mirror Has Two Faces, 1996), Jade (1995), Gatunek (Species, 1995), Speed (1994), Twins (1988), Honor Prizzich (Prizzi’s Honor, 1985), Czułe słówka (Terms of Endearment, 1983), Deathtrap (1982) i wiele innych.

Urodzony w Łodzi, Bartkowiak zadebiutował jako reżyser w 2000 roku filmem Romeo musi umrzeć (Romeo Must Die). Inne jego filmy to Mroczna dzielnica (Exit Wounds, 2001), pilot serialu TV HRT (2001) oraz Od kołyski aż po grób (Cradle 2 the Grave, 2003).

DAVID CALLAHAM (scenariusz) zadebiutował filmem Doom. Callaham dorastał w Orinda, Kalifornia, i ukończył University of Michigan na wydziale literatury angielskiej. W 2002 roku, w wieku 24 lat, sprzedał swój pierwszy scenariusz Horsemen firmie Michael’a Bay’a Platinum Dunes.

WESLEY STRICK (scenariusz) ukończył U.C. Berkeley na wydziale literatury angielskiej w połowie lat 70-tych. W latach 70-tych i na początku lat 80-tych pracował jako krytyk muzyczny w pismach Rolling Stone, Circus i Creem.

Strick rozpoczął pisanie scenariuszy w połowie lat 80-tych. Jego debiutem filmowym był świetnie przyjęty dramat sądowy True Believer z Jamesem Woodsem i Robertem Downeyem, Jr. Wśród filmów, które powstały na podstawie jego scenariuszy znajdują sić takie filmy jak Przylądek strachu (Cape Fear) Martina Scorsese, Wilk (Wolf) Mike’a Nicholsa.

Obecnie Strick pracuje nad scenariuszem do niezależnego filmu Love is the Drug oraz serialu HBO na podstawie kultowego filmu Davida Cronenberga Dead Ringers. Pierwsza powieść Strick’a, Out There in the Dark, zostanie opublikowana w lutym 2006 roku.

LORENZO di BONAVENTURA (produkcja) urodził sić w Nowym Jorku. Jego ojciec Mario di Bonaventura jest dyrygentem o światowej sławie. Di Bonaventura ukończył studia na Harvardzie na wydziale historii oraz zdobył dyplom z zarządzania w Szkole Biznesu University of Pennsylvania. W jakiś czas po ukończeniu nauki rozpoczął pracę w dystrybucji i marketingu Columbia Pictures.

W lutym 1989 roku, di dołączył do Warner Bros. W tym czasie pracował podczas realizacji ponad 130 filmów. Były to m.in. Upadek (Falling Down, 1993), Czas zabijania (A Time to Kill, 1996), The Matrix (1999), Analyze This (2000), The Perfect Storm (2000), Ocean’s Eleven (2001), Harry Potter i kamień filozoficzny (Harry Potter and the Sorcerer’s Stone, 2001), Dzień próby (Training Day, 2001) i Scooby Doo (2002).

W styczniu 2003 roku di Bonaventura założył firmę produkcyjną związaną z Paramount Pictures. di Bonaventura Pictures wyprodukowała ostatnio przebój Czterej bracia (Four Brothers) z Markiem Wahlbergiem i Constantine z Keanu Reeves’em. Na etapie post-produkcji znajduje się film Derailed z Clivem Owenem i Jennifer Aniston.

JOHN WELLS (produkcja) jest jednym z najbardziej płodnych producentów, reżyserów i scenarzystów.

Wyprodukowane przez niego seriale telewizyjne - Ostry dyżur (ER) i Prezydencki poker (The West Wing) - zdobyły 203 nominacje do nagrody Emmy i 46 statuetek.

Filmy kinowe, jakie Wells i jego zespół wyprodukowali to m.in. Duma z Hope Davis i Campbellem Scottem; Biały oleander (White Oleander) Petera Kosminsky’ego z Alison Lohman, Robin Wright Penn, Michelle Pfeiffer i Renée Zellweger; The Good Thief Neila Jordana z Nickiem Nolte; A Million Little Pieces Jamesa Freya.

Firma John Wells Productions współpracuje ściśle z nowojorską Killer Films. Obie firmy wzićły udział w produkcji takich filmów jak Daleko od nieba (Far from Heaven), The Grey Zone, One Hour Photo, Camp, Party Monster, The Company Roberta Altman, A Dirty Shame, Mrs. Harris, The Notorious Bettie Page oraz I’m Not There: Suppositions on a Film Concerning Dylan Todda Haynes’a. Wells wyprodukował także ostatnio film At Home at the End of the World, który zostanie wprowadzony do kin przez Warner Independent Films.

Urodzony w Alexandrii, Virginia, i dorastający w Denver, Kolorado, Wells ukończył Carnegie-Mellon University w Pittsburghu, Pennsylvania oraz University of Southern California na wydziale filmu i telewizji. W przeszłości pełnił także funkcję przewodniczącego Gildii Scenarzystów Amerykańskich.

W dorobku filmowym JOHNA D. SCHOFIELDA (produkcja wykonawcza) znajdują sić takie filmy jak The Border (1979), Miłość, szmaragd i krokodyl (Romancing the Stone, 1984), Crazy People (1990), I’ll Do Anything (1994), Blood Tide (1982), Florida Straits (1986), Rent-a-Cop (1988), Yellow Pages (1988), Naga broń (The Naked Gun, 1988), Nothing But Trouble (1991), Naga broń 2 (The Naked Gun 2 ˝, 1991), Kocham kłopoty (I Love Trouble, 1994), Jerry Maguire (1996), Lepiej być nie może (As Good As It Gets, 1997), I Dream of Africa (2000), Wróg u bram (Enemy At the Gates, 2001), Ali (2001), Beyond Borders (2003), The Brothers Grimm (2004) oraz Forget About It.

TONY PIERCE-ROBERTS, BSC (zdjęcia) urodził się w Birkenhead, Anglia i mieszkał tam do ukończenia 11-ego roku życia, kiedy to jego rodzice przenieśli się do Afryki. Pod wpływem impulsu zostawił szkołę i dołączył do Central African Film Unit, gdzie współpracował m.in. z BBC.

Po pięciu latach, Pierce-Roberts wrócił do Londynu i zaczął pracę dla BBC jako asystent operatora. Został uhonorowany dwiema nagrodami BAFTA dla Najlepszego Autora Zdjęć - filmy Tinker, Tailor, Soldier, Spy oraz Caught on a Train. Filmy, do których zdjęcia są jego autorstwa to m.in. A Voyage Round My Father, The Good Soldier, Homeless, Moonlighting w reżyserii Jerzego Skoliomowskiego, P’tang Yang Kipperbang, A Private Function, A Tiger’s Tale, Out Cold, Pokój z widokiem (A Room With a View) - nagroda nowojorskich krytyków filmowych, nominacje do BAFTA i Oskara®, Slaves of New York, Biały kieł (White Fang), The Dark Half George’a Romero, Splitting Heirs Roberta Younga, Howards End - nominacje do Oskara®, BAFTA, Okruchy dnia (Remains of the Day) - nominacja do nagrody BAFTA, Klient (The Client) Joela Schumachera, Disclosure Barry’ego Levinsona, Jungle 2 Jungle, Paulie: A Parrot’s Tale Johna Robertsa, Haunted Lewisa Gilberta, Picasso - twórca i niszczyciel (Surviving Picasso) Jamesa Ivory, Astérix et Obélix contre César Claude’a Zidi’ego, Underworld Lena Wisemana, The Importance of Being Earnest Olivera Parkera, Dinotopia Marco Brambilla, The Trench for William Boyd, Kiss Kiss, Bang Bang Stewarta Sugga oraz The Golden Bowl Jamesa Ivory.

STEPHEN SCOTT (scenografia) jest synem uznanego scenografa Scotty’ego i zaczynał karierę w przemyśle filmowym jako rysownik w departamencie scenografii zanim został asystentem scenografa w filmie Indiana Jones i Świątynia Przeznaczenia (Indiana Jones and the Temple of Doom, 1984).

Filmy w jego dorobku to Kto wrobił Królika Rogera (Who Framed Roger Rabbit, 1988), Madame Sousatzka (1988), Indiana Jones i ostatnia krucjata (Indiana Jones and the Last Crusade, 1989), Afraid of the Dark (1991), First Knight (1995), Jutro nie umiera nigdy (Tomorrow Never Dies, 1997), Śmierć nadejdzie jutro (Die Another Day, 2002), Wywiad z wampirem (Interview With the Vampire, 1994) - asystent scenografa, Highlander: Endgame (2000), Hellboy (2004), kultowa seria telewizyjna BBC Dr. Who.

DEREK G. BRECHIN (montaż) pracował jako montażysta nad kilkoma z filmów Bartkowiaka - Od kołyski aż po grób (Cradle 2 the Grave), Mroczna dzielnica (Exit Wounds) i Romeo musi umrzeć (Romeo Must Die). Pozostałe filmy, które montował to 13 Ghosts, Piekielna głćbia (Deep Blue Sea), Team America, Breakdown, Paycheck Johna Woo, Patriota (The Patriot), Cutthroat Island, Bohater ostatniej akcji (Last Action Hero), Cliffhanger, Nagi instynkt (Basic Instinct), Total Recall i Szklana pułapka (Die Hard).

JON FARHAT (efekty wizualne) pracował przy powstawaniu takich filmów jak: Blue Crush, Dragonfly, Gruby i chudszy II (Nutty Professor II: The Klumps), Doctor Doolittle, Kłamca, kłamca (Liar Liar), My Fellow Americans, Gruby i chudszy (The Nutty Professor), Dead Man, Maska (The Mask), Wielki Kanion (Grand Canyon) oraz Defending Your Life.

CARLO POGGIOLI (kostiumy) rozpoczynał pracć w przemyśle filmowym jako asystent kostiumografa w takich filmach jak Przygody Barona Munchausena (The Adventures of Baron Munchausen, 1988), Splendor (1989), La Voce della luna (1990), Indochine (1992), Per Amore, solo per Amore (1993), Occhio Pinocchio (1994), Szkarłatna litera (The Scarlet Letter, 1995), Angielski pacjent (The English Patient, 1996), Dangerous Beauty (1998), Les Misérables (1998), Sen nocy letniej (A Midsummer Night’s Dream, 1999) i Utalentowany pan Ripley (The Talented Mr. Ripley, 1999).

Filmy, do których kostiumy Poggioli zaprojektował już jako główny kostiumograf to Il Giardino dei Ciliegi (The Cherry Orchard - 1992), Il Lungo Silenzio (The Long Silence - 1993), Marquise (1997), Nina, o sia La pazza per amore (TV - 1999), Jason and the Argonauts (2000), The Mists of Avalon - nominacja do nagrody Emmy, Falstaff (2001), Wzgórze nadziei (Cold Mountain) - nominacja do BAFTA za Najlepsze Kostiumy, Van Helsing (2004), The Brothers Grimm (2005) i Laughing Water (2005).

CLINT MANSELL (muzyka) - The Fountain, Sahara, Trust the Man, Requiem dla snu (Requiem for a Dream), Suspect Zero, Abandon, Knockaround Guys i Murder by Numbers.

JOHN ROSENGRANT (efekty specjalne - modele) jest kluczowym członkiem zespołu specjalistów ze Stan Winston Studio. Brał udział przy przygotowaniu efektów specjalnych do takich filmów jak Terminator 3: bunt maszyn (Terminator 3: Rise of the Machines), Park jurajski III (Jurassic Park III), Pearl Harbor, End of Days, Szósty zmysł (The Sixth Sense), Zaginiony świat (The Lost World: Jurassic Park), Predator, Obcy (Aliens).

KIT WEST (efekty specjalne) - Poszukiwacze zaginionej arki (Raiders of the Lost Ark, 1981), Powrót Jedi (Star Wars: Episode VI - Return of the Jedi, 1983), Dune (1984), King David (1985), Young Sherlock Holmes (1985), Tai-Pan (1986), Imperium słońca (Empire of the Sun,), Taffin (1988), Ofiary wojny (Casualties of War, 1989), Uniwersalny żołnierz (Universal Soldier, 1992), 1492: Conquest of Paradise (1992), Shadow of the Wolf (1992), Dragonheart (1996), Daylight (1996), Kull the Conqueror (1997), Black Dog (1998), Wróg u bram (Enemy at the Gates, 2001), W 80 dni dookoła świata (Around the World in 80 Days, 2004) oraz Krucjata Bourne’a (The Bourne Supremacy, 2004).

id SOFTWARE ( twórcy DOOM) - freudowska, pierwotna część ludzkiej psychiki i jedna z najpopularniejszych firm komputerowych na świecie, od 1991 roku podbija świat ze swojej siedziby w Mesquite, Teksas. Lider w przemyśle gier komputerowych, id Software wprowadziła na rynek takie tytuły jak WOLFENSTEIN 3D, DOOM, DOOM II, QUAKE, QUAKE II, QUAKE III ARENA i RETURN TO CASTLE WOLFENSTEIN. Przy wykorzystaniu intensywnej grafiki i niesamowitej akcji, gry id pomogły od nowa zdefiniować współczesny rynek gier, nieustannie podnosząc standardy technologiczne.

Więcej informacji o id Software na stronie www.idsoftware.com.