Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy: Złodziej Pioruna (2010)

Pisarz Rick Riordan przez wiele lat uczył w szkole mitologii greckiej. Pomysł na napisanie książki o Percym Jacksonie narodził się, gdy Rick czytał synowi opowieści o starożytnych greckich bohaterach.

„Gdy opowiedziałem synowi wszystkie znane mi mity, był rozczarowany. Poprosił, żebym powymyślał historyjki o znanych mu już bohaterach. Przypomniałem sobie o pracy domowej, którą zadałem kiedyś uczniom : mieli napisać opowiadanie przypominające mit. Jego bohaterami mieli być pół-bogowie. Gdy zacząłem opowiadać synowi kolejną bajkę na dobranoc, od razu wymyśliłem Percy’ego Jacksona, który został oskarżony przez Zeusa o kradzież pioruna. Opowiadałem o nim synowi przez trzy dni. Czwartego dnia mały powiedział, że powinienem napisać książkę.

Trzydniowe opowiadanie synowi bajki dało początek powieści, która stała się jedną z najpopularniejszych książek dla młodych czytelników (choć Riordan ma na swoim koncie kilka wcześniejszych pozycji, między innymi „Big Red Tequila” z 1997 roku).

„Poprosiłem swoich uczniów z szóstych, siódmych i ósmych klas o przeczytanie książki i ocenienie jej. Bałem się ich werdyktu! Zazwyczaj proszę o taką ocenę dorosłych; nie wiedziałem, czy dzieciaki polubią Percy’ego Jacksona... Zrozumiałem jak muszą się denerwować oddając mi eseje do sprawdzenia. Miałem szczęście – książka im się spodobała. Dali mi wiele cennych rad.” – wspomina pisarz.

Książkę wydano w 2005 roku. Hollywood sięgnęło po nią pięć lat później. Gdy studia filmowe zaczęły rozważać nakręcenie filmu o Percym, Rick napisał kolejne tomy powieści (w sumie wyszło ich pięć).

Chris Columbus zachwycił się książką, bo pokazała mitologię grecką w nowy sposób: „Rick Riordan miał fantastyczny pomysł : połączył starożytną Grecję ze współczesnymi Stanami Zjednoczonymi.”

To nie pierwsze spotkanie Chrisa z fantastyką. Prócz filmów o Harrym Potterze ma na swoim koncie „Gremliny”, „The Goonies” i „Piramidę strachu”.

Columbus mówi, że chciał nakręcić film przygodowy na czasie, a nie historię w której greccy bogowie siedzą na chmurkach. „To realistyczny obraz, w którym nie zabrakło epickości. Nie stroniłem od ponurych scen, w końcu to historia o walce dobra ze złem!” – dodaje.

Do współpracy zaprosił Craiga Titleya, z którym współpracował przy filmie „Fałszywa dwunastka”. Dodatkowym atutem Craiga była znajomość mitologii greckiej. „Chris wiedział, że robię doktorat z mitologii. Kiedy przysłał mi książkę, właśnie kończyłem studia. Ten film to spełnienie moich marzeń. Od dziecka interesowałem się mitologią, która wróciła obecnie do łask popkultury.” – mówi Titley.

Zanim Craig napisał scenariusz, Columbus i Michael Barnathan (produkcja) przedstawili w studiu pomysł na film. Powstały też pierwsze projekty. „Chrisowi zależało, by stworzenia i monstra powstały na podstawie dawnych rycin, ale jednocześnie chciał, żeby były współczesne; dążył do jak najbardziej oryginalnego efektu. Kiedy pokazaliśmy pierwsze rysunki szefom studia, byli zachwyceni.” – mówi Barnathan.

Twórcy mieli już wizję, wiedzieli jak ma wyglądać film. Przyszła pora na scenariusz. „Książka jest rewelacyjna, ale nie dałoby się przenieść wszystkich wątków na ekran. Pragnęliśmy przedstawić stworzony przez Ricka świat w filmowy sposób. Wprowadziliśmy pewne zmiany.” – mówi Barnathan.

„Największą ze zmian jest dodanie Percy’emu kilku lat. W książce jest dwunastolatkiem, w filmie ma pięć lat więcej. Dzięki temu mogliśmy popracować nad jego relacją z Annabeth.” – dodaje Titley.

„To wspaniała historia. Stworzyliśmy świat z mitologii greckiej i umieściliśmy go we współczesnej Ameryce. A najważniejszy w tej opowieści jest młody chłopak, który pragnie ocalić matkę i dowiedzieć się kto jest jego ojcem. To wzruszająca historia.” – mówi Columbus.

„Relacje między dziećmi, a rodzicami są w tej opowieści bardzo ważne. Wątek rodziny przewija się przez wiele filmów Crisa. W „Kevinie…” dzieciak zostaje bez rodziców, w „Pani Doubtfire” dzieci próbują pogodzić mamę i tatę. W tym filmie chłopiec chce poznać ojca i ocalić matkę, żeby znów stali się rodziną.” – mówi Barnathan.

„Percy decyduje się na ryzykowną przygodę, żeby uratować mamę. To dla niego ważniejsze niż ocalenie świata. Dowiaduje się, że Hades więzi jego mamę i nie uwolni jej dopóki Percy nie odda mu pioruna. Chłopak trafia do Krainy Zmarłych i przekonuje Hadesa o swej niewinności, że nie ma pioruna. Zjedzie cały kraj i będzie musiał stawić czoła Hydrze, Meduzie i innym stworzeniom. Będzie musiał przekonać bogów, że nie ukradł pioruna.” – mówi wcielający się w Percy’ego Logan Lerman.

Columbus zainteresował się Lermanem gdy zobaczył go w filmie „3:10 do Yumy”. „Kilka lat temu mój asystent powiedział, że gdybym szukał młodego aktora, do któregoś z kolejnych filmów, powinienem obejrzeć „3:10 do Yumy” i zwrócić uwagę na Logana Lermana. Posłuchałem tej rady i odkryłem fantastycznego, zdolnego chłopaka. Kiedy zabraliśmy się za „Percy’ego Jacksona…” od razu pomyślałem o Loganie. Zaprosiłem go na casting, byłem zachwycony. Jest jak czterdziestolatek uwięziony w ciele nastolatka. Ma ogromny talent. Będzie z niego następny Leonardo DiCaprio. Współpracowałem z wieloma dziećmi, ale rzadko trafia się tak uzdolniony młody aktor jak Logan.” – mówi z entuzjazmem reżyser.

Lerman był zachwycony możliwością współpracy z Columbusem : „To spektakularny, świetny film! Nigdy nie grałem w tak wielkiej produkcji. Chris to uznany filmowiec, któremu ufam w stu procentach. Kiedy dostałem rolę Percy’ego nie do końca wiedziałem w co się pakuję. Nie mówiąc o tym, że nie do końca wierzyłem, że naprawdę zagram tę rolę! Dotarło to do mnie, gdy znalazłem się w Vancouver i zobaczyłem scenografię. Nasi wspaniali scenografowie zbudowali Panteon, Metropolitan Museum of Art., Olimp a także ogromny Lotus Hotel wraz z kasynem.”

Najlepszym przyjacielem Percy’ego jest satyr Grover. Jego zadaniem jest chronienie Percy’ego, co okazuje się dość trudne : po pierwsze, nie ma doświadczenia, a po drugie, jego głównym zainteresowaniem są… kobiety. Wcielający się w Grovera Brandon T. Jackson od razu zwrócił na to uwagę : „Satyry to dzikie stworzenia. Grover ma problemy z kobietami. Mitologiczne satyry zawsze otaczały się nimfami. Grover kocha się w Persefonie [żonie Hadesa, którą zagrała Rosario Dawson], która odwzajemnia to uczucie. To dla nich obojga dziwna sytuacja – nieczęsto bogini zakochuje się w satyrze.”

Jackson, który do roli satyra zapuścił kozią bródkę mówi, że jego bohater jest nie tylko wiernym kompanem głównego bohatera, ale i postacią borykającą się z różnymi problemami: „Brakuje mu pewności siebie, jest niedojrzały. Bycie opiekunem Percy’ego wydaje się być zadaniem, które go przerasta.” Aktor dodaje też, że im bardziej wczuwał się w rolę, tym bardziej stawał się Groverem: „Zaczynałem czuć się jak kozioł!”

Columbus zachwycił się Jacksonem, gdy zobaczył go w filmie Bena Stillera „Jaja w tropikach”. Od razu wiedział, że powierzy mu rolę Grovera, ale nie miał pojęcia kogo obsadzić w roli Annabeth, córki Ateny. „Zwróciłem uwagę na Alexandrę Daddario, gdy poleciły mi ją Jane Jenkins i Janet Hirshenson – reżyserki castingu. Przesłuchaliśmy wiele dziewcząt, ale Alex mnie zaintrygowała. Wypadła fenomenalnie, a między nią, a Loganem i Brandonem od razu zaiskrzyło.”

To pierwszy film w karierze Alex znanej z serialu „All My Children”. Aktorka tłumaczy co ujęło ją w tej produkcji : „Spodobała mi się koncepcja greckich bogów, którzy wiążą się z ludźmi, a z tym związków rodzą się dzieci. Annabeth jest córką Ateny, ale nigdy jej nie poznała, gdyż pół-bogom nie wolno widywać rodziców.. Czasem słyszy jej głos i łączy je silna więź, ale Annnabteh nie może przytulić się do mamy czy porozmawiać z nią kiedy tylko zechce.”

Aktorka dodaje, że jest podobna do granej przez siebie postaci : „To silna dziewczyna. Nastoletnie bohaterki często szukają swojego „ja”, ale Annabeth dobrze wie kim jest. Ma złożoną osobowość i silny charakter.”

Jake Abel najlepiej wspomina sceny kręcone w Camp Half-Blood : „To miejsce jest dla pół-bogów jak dom. Mój bohater Luke, a także Percy, Grover i Annabeth przechodzą tam specjalne szkolenie. Chiron uczy ich jak mają wykorzystywać swoje moce w walce ze złem. Pokazuje też jak kontrolować te moce, żeby zapobiec sytuacji, w której pół-bogowie przejmą władzę nad światem i nastąpi totalny chaos.”

Abel dodaje, że wraz z młodymi kolegami z planu, świetnie bawił się podczas miesiąca treningów : „Każdego ranka ćwiczyliśmy z kaskaderami. Walki na miecze, a nawet latanie! Dzięki temu szybciej się zaprzyjaźniliśmy.”

Percy i jego przyjaciele spotkali na swej drodze bogów : zarówno dobrych jak i złych. Columbus i Barnathan uważają, że dobrali obsadę, która idealnie oddaje bogów, jakich opisał Riordan: „Mieliśmy ogromne szczęście, bo wielu fantastycznych aktorów wyraziło zainteresowanie tym filmem. Pierce Brosnan pragnął w nim zagrać, bo jego dzieci uwielbiają książki o Percym Jacksonie!”

Brosnan, który dopiero co wystąpił w przebojowym „Mamma Mia!”, wcielił się w Chirona (centaura), który szkoli pół-bogów. „Wcielam się też w nauczyciela Percy’ego, pana Brunnera. Naucza mitologii greckiej i porusza się na wózku. Nikt nie wie, czemu jest niepełnosprawny. Wszystko staje się jasne, gdy w świecie mitologii może być sobą, czyli centaurem – pół człowiekiem, pół koniem.” – tłumaczy aktor i dodaje : „Chiron jest łącznikiem między światem współczesnym, a mitologicznym. Pilnuje tego, by nie wybuchła wojna; by bogowie nie rozpętali na Ziemi chaosu.”

Pół-człowiek, pół-koń musiał być odpowiedniego wzrostu. Pierce chodził na szczudłach co przypomniało mu lata, które spędził w teatrze : „Założyłem teatr uliczny, Theater Spiel. Występowali w nim klauni, połykacze ognia i goście na szczudłach.”

Brosnan współpracował z młodymi aktorami, ale w żadnej scenie nie zagrał z dorosłymi : między innymi Steve’em Cooganem i Rosario Dawson, którzy wcielili się w nieco dysfunkcyjną parę, czyli Hadesa i Persefonę. „Hades próbuje nakłonić Percy’ego, żeby oddał mu zaginiony piorun. Zagrałem go tak, jakby był uzależniony od zła. Nie chce taki być, ale nie umie się powstrzymać. Oczywiście jest niezwykle komiczny. Znalezienie równowagi między byciem zabawnym, a jednocześnie złym i majestatycznym bogiem było dla mnie największym wyzwaniem.” – mówi Coogan i dodaje : „Kostiumolodzy wymyślili, że Hades będzie wyglądać jak gwiazda rocka. Ubrali mnie w spodnie z wężowej skóry, buty do kompletu i powyciągany t-shirt. Kazali zapuścić włosy i brodę. Ten styl mocno określił moją postać i pomógł mi ją zagrać.”

Persefonę, żonę Hadesa, zagrała boska Rosario Dawson. Aktorka wspomina, że zafascynowała ją dynamika związku bohaterów : „W pewnym sensie ich związek jest toksyczny. Persefona nienawidzi Krainy Zmarłych, a musi tam spędzać kilka miesięcy w roku. Ma o to pretensje do Hadesa, którego złoszczą jej fochy. Wzajemna niechęć wydaje się być fundamentem ich związku.”

„Hades i Persefona mieszkają w Krainie Zmarłych, która znajduje się pod Los Angeles. Lokalizacja jest idealna – oboje są narcyzami. Umieszczenie ich pod współczesnym Los Angeles to świetny pomysł, podobnie jak aluzja, że Hollywood to piekło.” – dodaje aktorka.

Zeusa, boga wszystkich bogów, zagrał brytyjski aktor Sean Bean, który ma na swoim koncie role Odyseusza w „Troi” Wolfganga Petersena i Boromira we „Władcy pierścieni” Petera Jacksona.

„Zawsze interesowała mnie mitologia grecka. Zeus to fascynująca postać – kto nie chciałby zagrać boga wszystkich bogów? To charyzmatyczny facet kochający kobiety i dobrą zabawę. Do tego zazdrosny, silny i władczy.” – mówi aktor.

Kevin McKidd wcielił się w Posejdona, brata Zeusa. Do udziału w filmie namówiły go dzieci: „To pierwsza produkcja z moim udziałem, którą mogę pokazać dzieciakom. Syn właśnie przeczytał pierwsze trzy książki o Percym Jacksonie i jest nimi zachwycony. Myślę, że film spodoba się nie tylko jemu, ale i innym dzieciakom.”

W filmie nie obejrzymy tylko bogów i pół-bogów, ale i inne stworzenia. Najgroźniejszym z nich jest jedna z Gorgon, czyli Meduza. „Od początku uważałem, że Uma Thurman idealnie pasuje do tej roli. Jest piękna, ale potrafi też wzbudzać strach. Meduzę musiała zagrać kobieta o tak hipnotyzującym spojrzeniu, które elektryzowałoby ludzi.” – mówi Chris Columbus.

„Meduza jest starożytną postacią, ale ma w sobie coś współczesnego. Nowoczesne podejście do życia i styl, choć przedstawiliśmy ją w tradycyjny sposób, to znaczy z wężami zamiast włosów.” – mówi Uma Thurman i dodaje : „To złożona postać. Cierpi z powodu samotności, która jest jej karą. Nieśmiertelność brzmi wspaniale, ale nie wtedy, gdy spędza się ją samotnie. Meduza zabija spojrzeniem każdego kto na nią spojrzy, więc jest sama. To biedna, skrzywdzona kobieta.”

Barnathan wspomina, że Uma od początku była idealną kandydatką do tej roli: „Miała mnóstwo pomysłów i bardzo chciała zagrać Meduzę. Podzieliła się z nami swoim entuzjazmem i koncepcjami; zastanawiała się jak będzie wyglądać z wężami na głowie. Byliśmy zachwyceni jej podejściem.”

Nietypowa fryzura jest dziełem grafików komputerowych, ale podczas prób Uma grała z prawdziwymi wężami. „To było ciekawe doświadczenie i pomogło mi w budowaniu roli. Dla mnie Meduza to przede wszystkim nieszczęśliwa, samotna kobieta. Węże są jej jedynymi przyjaciółmi.” – mówi aktorka.

Węże to nie jedyne dzieło specjalisty od efektów specjalnych, Kevina Macka. Dzięki niemu Pierce Brosnan został centaurem (pół człowiekiem, pół koniem), a Brandon T. Jackson satyrem (pół człowiekiem, pół kozłem).

Columbus zaprosił do współpracy jednego z najlepszych współczesnych scenografów – Howarda Cummingsa. Postawił przed nim trudne zadanie; Cummings przyznaje, że w pewnym momencie budował osiem planów filmowych jednocześnie. Jednym z nich był Partenon (replika Parthenon Park w Nashville), który powstał w Mammoth Studios.

„To dokładna replika Partenonu z Nashville. Fantastyczne i ciekawe wyzwanie.” – mówi Cummings.

Jednym z najważniejszych elementów scenografii był posąg Ateny wysoki na 30 stóp. Cummings stworzył go ze styropianu, ale gotowe dzieło ważyło ponad 1000 funtów (około 450 kilogramów).

Równie istotny był Camp Half-Blood – tajemnicze miejsce dostępne tylko dla wybranych, czyli pół-bogów przechodzących tam specjalne szkolenie. Zbudowano go w Golden Ears Provincial Park nieopodal jeziora Alouette. Nad samym jeziorem filmowcy zbudowali zapierającą dech w piersiach posiadłość Posejdona, w której Percy dowiaduje się od Chirona kto jest jego ojcem.

Cummings zbudował także dwie wersje góry Olimp. Jedną widzianą oczami Percy’ego - człowieka, który staje przed bogami, by porozmawiać o zaginionym piorunie, a drugą z perspektywy mieszkających na niej bogów wielkich na 30 stóp.

„Zastosowałem kilka tricków, żeby bogowie wyglądali na wysokich na 30 stóp. Wielkość Olimpu była ważna, ale równie istotne było nadanie mu charakteru. Miał być stary i wyglądający tak, jakby istniał od zawsze.” – mówi Cummings.

Hotel i kasyno „Lotus” powstały w Mammoth Studios w Vancouver. „Wzorowaliśmy się na mitologii greckiej. Kasyno wygląda na zwyczajne kasyno, a okazuje się być ogromnym parkiem rozrywki; spełnieniem dziecięcych fantazji. Bohaterowie zostają w nim poczęstowani jadalnymi kwiatami. Po ich zjedzeniu nie chcą wyjść z kasyna. Można tam zostać na zawsze i nigdy się nie zestarzeć. W końcu bohaterowie orientują się, że są tam przetrzymywani, a pięć dni minęło jak pięć minut. Muszą się wydostać i odnaleźć zaginionego pioruna.” – mówi Columbus.

Cummings projektował Olimp tak, by wyglądał niemal historycznie, natomiast tworząc krainę zmarłych, puścił wodze fantazji. Posiadłość Hadesa jest ogromna i nowoczesna, znajduje się w nim wielki kominek i pianino warte pół miliona dolarów.

Jaskinia Meduzy to ogromna szklarnia, w której Gorgona próbuje nakłonić Percy’ego by odszukał dla niej pioruna. Filmowcy wykorzystali opuszczoną szklarnię na obrzeżach Vancouver. Okazała się niezwykle klimatyczna; pełna obumierających roślin i chwastów. Idealna na ogród Meduzy, w którym znajdują się ludzie zamienieni w kamień.

Gdy przygotowano plan, Kevin Mack zabrał się za wizerunek demonicznej Meduzy. Węże zamiast włosów to efekt czterech dni zdjęć na „blue screenie”. Efektem są niezwykłe sceny, w których Uma Thurman zamiast odgarniać włosy, głaszcze węże na głowie. „Uma wspaniale wczuła się w rolę. Ma ogromną wyobraźnię, której dała się ponieść.” – chwali aktorkę Kevin Mack.

Dziełem Macka jest również Minotaur wysoki na 11 stóp, który atakuje Percy’ego i jego mamę w Camp Half-Blood. „To nie jest człowiek z głową byka, lecz pół-człowiek, pół-byk. Silny, masywny i siejący postrach.” – przekonuje Mack, który stworzył również psy strzegące wejścia do krainy zmarłych oraz Hydrę.

Mimo wspaniałych efektów specjalnych, film nie jest ubogi w fabułę. Dla Columbusa najważniejsza była dobra historia i ciekawe postaci. „Efekty komputerowe dają wiele możliwości, ale nie mogą być ważniejsze od opowiadanej historii i jej bohaterów. Trzeba umiejętnie z nich korzystać, nie przeginać. Najciekawsze jest tworzenie takich efektów, które wyglądają realistycznie, a jednocześnie są czymś czego widzowie jeszcze nie widzieli.” – mówi reżyser.

„Percy Jackson i bogowie olimpijscy: złodziej pioruna” to piętnasty film wyreżyserowany przez Chrisa Columbusa, którego kariera w przemyśle filmowym trwa od dwudziestu pięciu lat. Reżyser obiecuje, że „widzowie zobaczą rzeczy, których jeszcze nie widzieli i zachwycą się światem mitologii greckiej, która jeszcze nigdy nie została przedstawiona w taki sposób.”

LOGAN LERMAN (Percy Jackson) debiutował rolą Williama w „Patriocie” Mela Gibsona. Obsadę tego filmu nominowano do Young Artist Award. Spotkał się z Gibsonem jeszcze raz – na planie „Czego pragną kobiety”. Zagrał też w „Chłopakach mojego życia” Penny Marshall.

Rola w tym ostatnim filmie zwróciła uwagę producentów stacji CBS, którzy obsadzili Logana w filmie „Malowany dom” na podstawie powieści Johna Grishama. Rola Luke’a przyniosła aktorowi Young Artist Award. Po jej otrzymaniu dostał kolejną rolę – zagrał w „Efekcie motyla” z Ashtonem Kutcherem.

Wystąpił w serialu „Jack&Bobby” stacji WB – wcielił się w Bobby’ego McCallistera, który próbuje pogodzić matkę i swego starszego brata. Otrzymał za tę rolę kolejną Young Artist Award.

„Sowie pole”, adaptacja powieści Carla Hiaasena, to film za rolę w którym Logan otrzymał czwartą nominację do Young Artist Award. Wystąpił w takich filmach jak „Numer 23” z Jimem Carreyem i Wirginią Madsen oraz „3:10 do Yumy” z Russellem Crowe’em i Christaniem Bale’em.

Najnowsze filmy z jego udziałem to „Bill” z Aaronem Eckhartem, Jessicą Albą i Elizabeth Banks oraz „Zawsze tylko ty” z Renee Zellweger, Chrisem Nothem i Kevinem Baconem”.

Pochodzu z Beverly Hills. Postanowił zostać aktorem gdy jako dwulatek obejrzał film z Jackie’em Chanem. Niedługo potem mama wynajęła mu agenta i mały Logan zaczął występować w reklamach.

BRANDON T. JACKSON (satyr Grover) ma na swoim koncie dobrze przyjętą przez widzów i krytyków rolę w „Jajach w tropikach” Bena Stillera.

Pochodzi z Detroit, jest synem biskupa (ojciec) i pastora (matka). Już jako dziecko przejawiał zdolności aktorskie, a w latach szkolnych był klasowym klaunem. Zawsze uwielbiał występować; gdy miał zaledwie 14 lat wziął udział w Motor City Youth Festival i zaprezentował się jako komik.

Ma za sobą staż w radiu 93.1 FM, gościnnie był prezenterem dla stacji 105.9 FM. Wraz z wiekiem coraz bardziej pragnął zostać komikiem; proponowano mu występy u boku takich gwiazd jak Chris Tucker czy Wayne Brady.

Wziął udział w nowojorskim „Showtime At the Apollo” i „Comic View” stacji BET. Jego pierwszą dużą rolą był Junior w komedii „Życie na wrotkach”. Kiedy film trafił na ekrany, Brandon prowadził „Teens of Comedy Tour”, a także koncerty rakich gwiazd jak Chris Brown, Ne-Yo czy T-Pain. W 2006 roku poprowadził „Up Close and Personal Tour”, na której zagrali Chris Brown, Ne-Yo, Lil Wayne, Juelz Santana czy Dem Franchize Boyz. Jego „The Brandon T. Jakcon Show” zostało nominowane do NAMIC Vision Award.

Na swoim koncie ma role w takich filmach jak „8 mila” i „Dzień, w którym zatrzymała się Ziemia”. Niebawem będzie można go zobaczyć w „Dobrej wróżce” z Dwayne’em Johnsonem i „Rogue’s Gallery”.

ALEXANDRA DADDARIO (Annabeth, córka Ateny) zaczęła karierę od roli Laurie Lewis w serialu „All My Children”, którą otrzymała w 2002 roku. Aby kontynuować bycie aktorką zmieniła szkołę na taką, która dawała jej możliwość łączenia nauki z pracą na planie.

Przestała grać w serialu w 2003 roku. Od tamtej pory gra na małym i dużym ekranie. Jej debiutem fabularnym była rola w „Walce żywiołów” Noah Baumbacha. Pojawiła się w takich filmach jak „The Babysitters” czy krótkometrażowe „Pitch” Iana Gelfanda, które miało swoją premierę w 2005 roku na festiwalu filmowym w Cannes.

Można było ją oglądać w takich serialach jak „Rodzina Soprano” „Prawo i porządek”, „Układy” czy „Życie na Marsie”. Pojawiła się też w pierwszym odcinku najnowszego serialu z Edie Falco – „Siostra Jackie”.

SEAN BEAN (Zeus) ma na swoim koncie role Odyseusza w „Troi” Wolfganga Petersena i Boromira we „Władcy pierścieni” Petera Jacksona.

Pochodzi z Handsworth w Sheffield (północna Anglia). Kształcił się między innymi w Rotherham College of Arts and Technology, gdzie wziął pierwsze lekcje aktorstwa. Otrzymał stypendium w londyńskiej Royal Academy of Dramatic Arts, które ukończył w 1983 roku. Podczas nauki otrzymał srebrny medal za dyplomową rolę w „Czekając na Godota”. Profesjonalnym debiutem była rola Tybalta w „Romeo i Julii” wystawianym w Watermill Theater w Newbury.

Kariera w Anglii mu nie wystarczyła – ruszył do Szkocji i dołączył do Glasgow Citizens Theatre. Występował z Royal Shakespeare Company w Stratford-upon-Avon (między innymi w „Romeo i Julii).

W 1984 roku zadebiutował na małym ekranie w filmie „Zimowy lot”. Dwa lata później zagrał w „Caravaggio” Dereka Jarmana, a w 1988 roku w „Wojennym Requiem” tego reżysera.

Można było go oglądać w BBC : w „Kochanku Lady Chatterley” i „Klarysie”. W 1993 roku wcielił się w Richarda Sharpe’a w „Strzelcach Sharpe’a”. Film telewizyjny podzielono na sześć dwugodzinnych odcinków, które przyniosły aktorowi dużą popularność.

Zagrał w takich filmach jak „Czas patriotów”, „GoldenEye”, „Ronin”, „Chłopcy z Essen”, „Skarb narodów” czy „Wyspa”.

Na swoim koncie ma zróżnicowane role (między innymi pilota, który kwestionuje poczytalność Jodie Foster w „Planie lotu” czy kochającego męża kobiety-górnika w „Dalekiej północy”).

Ogromną popularność przyniosła mu rola Boromira z „Władcy pierścieni” Petere Jacksona. Wraz z resztą obsady otrzymał SAG Award i National Board of Review Award.

Najnowsze filmy z jego udziałem to „Game of Thrones” – adaptacja powieści George’a R.R Martina i „Ca$h”.

PIERCE BROSNAN (centaur Chiron) zagrał niedawno w przebojowym „Mamma Mia!”, a największą popularność przyniosła mu rola Jamesa Bonda.

Za rolę w „Kumplach na zabój” otrzymał nominację do Złotego Globu i nagrody przyznawanej przez Iris Film & Television Academy.

Kilkakrotnie wcielił się w agenta 007 – w „GoldenEye”, „Jutro nie umiera nigdy” czy „Świat to za mało”. Pierwsze trzy filmy o Bondzie z jego udziałem zarobiły w sumie ponad miliard dolarów.

Takie filmy jak „Góra Dantego”, „Afera Thomasa Crowna” czy „Kosiarz umysłów”, w których zagrał Pierce, zarobiły setki milionów dolarów i zrobiły z Brosnana gwiazdę.

Zagrał w takich filmach jak „Życie małżeńskie” z Rachel McAdams i Patricią Clarkson, „Krew za krew” z Liamem Neesonem, „Krawiec z Panamy” na podstawie książki Johna LaCarre’a, „Pan Johnson” Bruce’a Beresforda, „Szarej sowie” Richarda Attenborrougha czy „Pani Doubtfire” i „Marsjanie atakują”.

Jest nie tylko aktorem – założył firmę producencką Iris DreamTime, którą prowadzi z Beau St. Clairem. Wyprodukowali „Kumpli na zabój”, „Aferę Thomasa Crowna”, „Siostrzeńca”, „Evelyn”, „Pozew o miłość” i „Shattered”.

Jest laureatem takich nagród jak Golden Kamera Award, Lifetime Achievement Award czy Order Imperium Brytyjskiego przyznawany przez królową.

Pochodzi z County Meth w Irlandii, jako jedenastolatek przeniósł się do Londynu. Karierę zaczynał od występów na West Endzie – między innymi w „Fulimenie” Franco Zeffirellego czy „The Red Devil Bartery Sign” Tennessee Williamsa. W 1982 roku przeniósł się do Los Angeles i niemal od razu dostał rolę w serialu „Detektyw Remington Steele”.

STEVE COOGAN (Hades, władca Krainy Zmarłych) jest jednym z najpopularniejszych brytyjskich komików. Na koncie ma dwie nagrody BAFTA, a także wyróżnienia za „I Am Alan Partridge”. Gra, pisze scenariusze, produkuje. Jest aktorem komediowym, ale i dramatycznym. W 2008 roku można było go zobaczyć w „Jajach w tropikach” Bena Stillera, a także „Hamlecie 2”, który miał premierę na festiwalu filmowym w Sundance.

Po ukończeniu szkoły aktorskiej zajmował się stand-upem w Manchesterze. Podkładał głos w „Spitting Image”, popularnym show kukiełkowym, w którym wyśmiewano świat polityki i kultury. W 1992 roku nagrodzono go Perrier Award za „Steve Coogan in character with John Thompson”, ale największą popularność przyniosło mu „Knowing Me, Knowing You with Alan Partridge” – wcielił się w dziwacznego DJa radiowego z wybujałym ego i kolekcją ciekawych swetrów. W 1994 roku rola zrobiła ze Steve’a prawdziwą gwiazdą.

W 2001 roku zagrał w „Kuratorze”. Film stał się przebojem i najbardziej kasową produkcją roku. W 2002 roku Coogan zebrał świetne recenzje za role w „24 Hour Party People” Michaela Winterbotooma. Od tamtej pory zagrał w takich filmach, jak „Hot Fuzz – Ostre psy”, „Tristram Shandy: Wielka ściema” Winterbottoma, „Maria Antonina” Sofii Coppoli, „Szczęśliwe zakończenia”, „W 80 dni dookoła świata”, a także „Kawie i papierosach” Jima Jarmusha. Na koncie ma także „Indianina w kredensie” i „O czym szumią wierzby”.

Na małym ekranie można było go oglądać w „Pohamuj swój entuzjazm”, czy „Saxondale”. W 2003 roku wystąpił w dramacie historycznym „The Private Life of Samuel Pepys”.

Wraz z Harrym Normalem założył Baby Cow Productions. Wyprodukowali „Marion & Geoff”, „Human Remains”, „The Mighty Boosh”, „Gavin and Stacy”, „Sensitive Skin”, „Dr. Terrible’s House of Horrible”, „A Small Summer Party” i „Up in Town”. Realizowana przez nich kreskówka „I Am Not An Anima”, w której Coogan podkłada głos, została wyemitowana w Stanach Zjednoczonych na Sundance Channel.

ROSARIO DAWSON (Persefona) współpracowała już z Chrisem Columbusem przy musicalu „Rent”, w którym zagrali też Anthony Rapp, Adam Pacal, Jesse L. Martin czy Taye Diggs.

Najnowsze filmy z jej udziałem to „Eagle Eye” z Billym Bobem Thorntonem i Shią LaBeoufem oraz „Siedem dusz” Gabriele Muchino z pamiętną rolą Willa Smitha. Będzie można ją obejrzeć w „Zookeeper” oraz „Unstoppable” Tony’ego Scotta z Denzelem Washingtonem.

Na swoim koncie ma współpracę z takimi reżyserami jak John Madden, Quentin Tarantino, Robert Rodriguez, Kevin Smith, Peter Berg, Billy Ray, Spike Lee, Barry Sonnenfeld czy Oliver Stone.

Grywa nie tylko w wysoko-budżetowych, ale i niezależnych produkcjach. Do tych drugich należą takie filmy jak „Descent” Talii Lugacy czy krótkometrażowe „Bliss Virus” (wyprodukowane przez Dawson, premiera na Tribeca Film Festival w 2007 roku).

Najnowsze filmy z jej udziałem były prezentowane na festiwalach filmowych – dramat polityczny „Explicite Ills” wyświetlano na SXSW Film Festival w Austin, „Wszyscy twoi święci” zostali nagrodzeni na festiwalu filmowym w Sundance, na którym pokazano także „Miłość i pieniądze” oraz „Życie kobiety niemoralnej”.

Wystąpiła w takich filmach jak „Zbuntowana klasa” z Forrestem Whitakerem i Vanessą Williams, „Tam gdzie ty” z Freddie’em Prinzem Jr, „Josie i kociaki” czy „Środa popielcowa”.

Debiutowała w kontrowersyjnych „Dzieciakach” Larry’ego Clarka na podstawie scenariusza Hormony Korine.

CATHERINE KEENER (Sally Jackson) ma na swoim koncie nominacje do Oscara i Złotego Globu; mówi się o niej, że współ-tworzyła niezależne kino amerykańskie lat dziewięćdziesiątych XX wieku( współpraca z Tomem DiCillo i Nicole Holofcener).

Szerszej publiczności jest znana z ról w „Być jak John Malkovich” Spike’a Jonze’a (pierwsza nominacja do Oscara), „Czterdziestoletnim prawiczku” Judda Apatowa i „Capote” (druga nominacja do Oscara).

Pochodzi z Miami, studiowała literaturę i historię na Wheaton College w Massachusetts. Po ukończeniu studiów przeniosła się do Nowego Jorku i zaczęła pracować z Gail Eisenstadt (znaną reżyserską castingów). Dzięki niej otrzymała rolę w „Tej ostatniej nocy” z Robem Lowe’em i Jimem Belushim. Przez krótki czas grała w serialu „Ohara”, potem dostała role w „Szkole przeżycia”, „Backtrack” i „Switch- trudno być kobietą”. W 1991 roku nawiązała współpracę z Tomem DiCillo – za rolę w „Johnny Suede” otrzymała nominację do Independent Spirit Award.

W 1994 roku zagrała u DiCillo w „Scene Six, Take On”, a rok później w „Filmowym zawrocie głowy”. Niedługo potem wystąpiła w „Rozmawiając, obmawiając” Nicole Holofcener z Anne Heche (druga nominacja do Independent Spirit Award).

W 1996 roku zagrała w „Gdyby ściany mogły mówić…” i „Box of Moonlight” DiCillo; w 1997 roku w „Blondynce”. Steven Soderbergh powierzył jej rolę byłej żony rabusia granego przez George’a Clooneya w „Co z oczu, to z serca”.

W 1999 roku zagrała w „Być jak John Malkovich” Spike’a Jonze’a. Nominowano ją za to do Oscara, Złotego Globu i SAG Award.

Nowe millenium zaczęła od ponownej współpracy z Nicole Holofcener – wystąpiła w „Pięknie i jeszcze piękniej” i otrzymała kolejną nominację do Independent Spirit Award.

Można było ją oglądać w takich filmach jak „Full Frontal : Wszystko na wierzchu”, „Smoochy”, „Simone”, „Burn This” czy „Balladzie o Jacku i Rose”. Za rolę w „Capote” została nominowana do Oscara, SAG Award i nagrody BAFTA.

W 2006 roku ponownie współpracowała z Holofcener – zagrała w „Przyjaciołach z kasą”, a rok później we „Wszystko za życie” (na planie ponownie spotkała się z Seanem Pennem, z którym grała w „Być jak John Malkovich”). Obsadę tego ostatniego filmu nominowano do SAG Award.

Wystąpiła w dramacie stacji Showtime „An American Crime”; za rolę Gertrude otrzymała nominacje do Emmy i Złotego Globu.

Najnowsze filmy z jej udziałem to „Synecdoche, New York” Charlie’ego Kauffmana, „Hamlet 2”, „Genua, włoskie lato”, „Please give” Holofcener, „Nailed” Davida O. Russella, „Gdzie mieszkają dzikie stwory” Spike’a Jonze’a i „Solista” Joe Wrighta z Jamie’em Foxxem i Robertem Downeyem Jr.

Ma na swoim koncie nagrody przyznawane przez krytyków całego kraju (m.in. Nowego Jorku, Bostonu, Los Angeles), a także nominacje przyznawane m.in. przez Broadcast Film Critics, Chicago Film Critics i Online Film Critics.

KEVIN MCKIDD (Posejdon) debiutował w 1996 roku w „Small Faces” Gilliesa Mackinnona; w tym samym roku otrzymał rolę w kultowym „Trainspotting” Danny’ego Boyle’a. Obecnie gra dr Owena Hunta w popularnym serialu stacji ABC „Chirurdzy”. Wciela się w lekarza wojskowego, który wrócił z Iraku i przyjął pracę w szpitalu Seattle Grace.

Najnowsze filmy z jego udziałem to „Moja dziewczyna wychodzi za mąż”, gdzie zagrał wraz z kolegą z planu „Chirurgów”, Patrickiem Dempseyem i Michelle Monaghan. Można było go oglądać także w „Bunraku”, „Ostatnim legionie” i „Catwalk”. Wcieli się w poetę Dylana Thomasa w filmie biograficznym „Dylan”.

W 2007 roku zagrał w serialu „Journeyman: Podróżnik w czasie”, a wcześniej w nagrodzonym Złotym Globem i Emmy „Rzymie” stacji HBO.

Zagrał w takich filmach jak „Hannibal: Po drugiej stronie maski”, „Królestwo niebieskie”, „De-Lovely” czy „Szesnaście lat utopionych w alkoholu” za co nominowano go do British Independent Film Award.

Na małym ekranie można było go oglądać w „Królowej dziewicy”, „Annie Kareninie”, „Prochu, zdradzie i spisku”, „North Square”, czy „The Key”.

Grywał także w teatrze – m.in. w „Ryszardzie III”, „Britannicus” czy „Far Away”.

Pochodzi ze Szkocji, należał do zespołu Moray Youth Theatre. Podczas studiów na University of Edinburgh związał się z Bedlam Theatre Company. Jego pierwszą dużą rolą była ta w „The Silver Darlings”, za którą otrzymał Gulliver Award.

JOE PANTOLIANO (Gabe Ugliano, ojczym Percy’ego) debiutował na deskach teatru w 1972 roku rolą Billy’ego Bibbita w „Locie nad kukułczym gniazdem”.

Po zagraniu w ponad czterdziestu off-broadwayowskich produkcjach przeniósł się do Hollywood i niemal od razu dostał rolę Angelo Maggio w serialu „From Here to Eternity”, w którym wystąpili Natalie Wood, Kim Basinger, Peter Boyle i William Devane.

Nadal grał w teatrze. Za rolę w „Orpanhs” otrzymał Dramalogue Award i Drama Critics Circle Award. Drugą Dramalogue Award dostał za rolę w „Italian American Reconcilaion” w reżyserii Johna Patricka Shanleya. Niedawno (w 2003 roku) zagrał na Broadwayu we „Frankie i Johnnym” z Rosie Perez.

Na małym ekranie można było go oglądać w „Rodzinie Soprano” i „Opowieściach z krypty”, a także „Okrutnych ulicach” i „Tajniakach”.

Zagrał w ponad stu filmach – między innymi „Ryzykownym interesie”, „The Goonies”(w reżyserii Columbusa), „La Bamba”, „Imperium słońca” czy „Zdążyć przed północą”.

W 1997 roku zagrał w „Brudnych pieniądzach” braci Wachowskich, z którymi spotkał się ponownie podczas kręcenia „Matrixa”. Wystąpił w „Memento” Christophera Nolana – film nominowano do Oscara za najlepszy scenariusz i montaż, nagrodzono Independent Spirit Award za reżyserię, scenariusz i film.

Jest nie tylko aktorem, ale i producentem – wyprodukował między innymi serial CBS „Waterfront”, w którym również zagrał. Inne wyprodukowane przez niego pozycje to „Płótno” Joe Greco, „Secondo Best” i „Poborca”.

Jego książka „Who’s Sorry Now: The True Story of a Stand-up Guy” trafiła na listę bestsellerów „New York Timesa”.

Jest współ-przewodniczącym organizacji The Creative Coalition, która szerzy wiedzę o problemach społecznych. Współpracuje także z organizacją No Kidding, Me Too!, która walczy z uprzedzeniami dotykającymi osoby chore umysłowo.

UMA THURMAN (Meduza) zaczynała karierę od roli Wenus w „Przygodach barona Munchausena” Terry’ego Williama. Później zagrała w „Niebezpiecznych związkach” Stephena Frearsa oraz kontrowersyjnym „Henrym i June” Philipa Kauffmana.

W 1994 roku otrzymała nominacje do Oscara, Złotego Globu, SAG Award i nagrody BAFTA za rolę Mii Wallace w „Pulp Fiction” Quentina Tarantino.

Jest córką psychologa i wykładowcy uniwersyteckiego; pochodzi z Massachusetts. Kształciła się w Nowej Anglii gdzie została dostrzeżona przez nowojorskich agentów. Jako szesnastolatka rozpoczęła naukę w Professional Children’s School w Nowym Jorku.

Debiutowała w „Bądź dobry, Johnny”; jej pierwszymi filmami były „Gdzie serce twoje”, „Robi Hood”, „Jennifer 8”, „Diagnoza zbrodni” i „Dziewczyna gangstera”. Dużą popularność przyniosła jej rolą Sissy Hankhshaw w „I kowbojki mogą marzyć” Gusa Van Santa.

Po „Pulp Fiction” zagrała w „Miesiącu nad jeziorem” z Vanessą Redgrave, „Jak pies z kotem”, „Batmanie i Robinie”, „Gatacce – szoku przyszłości”, „Pięknych dziewczynach”, „Nędznikach” i „Rewolwerze i meloniku”. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych zadebiutowała w teatrze – zagrała w „The Misanthrope” w nowojorskim Classic Stage Company.

Za rolę w „Histerycznej ślepocie” nagrodzono ją w 2003 roku Złotym Globem i nominowano do SAG Award; kolejne nominacje do Złotego Globu otrzymała za rolę w „Kill Bill” i „Kill Bill 2”. Kilkakrotnie współpracowała z Johnem Travoltą – zagrali razem w „Pulp Fiction”, „Dorwać małego” i „Be Cool”.

Najnowsze filmy z jej udziałem to „Moja super eks-dziewczyna”, „Przypadkowy mąż”, „Życie przed oczami” i „Serce nie sługa”.

Niedługo będzie można ją obejrzeć w „Motherhood” z Minnie Driver i Anthonym Edwardsem.

JAKE ABEL (Luke, syn Hadesa) to młody, obiecujący aktor, który wystąpił niedawno w „Przebłysku geniuszu” z Gregiem Kinnearem. Za swoją rolę otrzymał Rising Star Award na 16th Hamptons International Film Festival.

Najnowsze filmy z jego udziałem to „Nostalgia anioła” z Markiem Wahlbergiem w reżyserii Petera Jacksona.

Pochodzi z Ohio, gdzie brał lekcje improwizacji teatralnej. Po przeprowadzce do Karoliny Południowej był już pewien, że chce zostać aktorem. Jako szesnastolatek dostał rolę w reklamie.

Debiutował w filmie „I bądź tu mądra” produkcji Disney Channel. Potem otrzymał rolę w serialu „Treshold- strategia przetrwania”. Na małym ekranie można było go oglądać w odcinkach seriali „Dowody zbrodni”, „Ostry dyżur”, czy „Kryminalne zagadki Miami”.

CHRIS COLUMBUS (reżyseria/produkcja) pracuje w przemyśle filmowym od lat osiemdziesiątych. Na koncie ma takie filmy, jak „Goonies”, „Gremliny”, a także ekranizacje powieści o Harrym Potterze.

Pochodzi z Pensylwani, wychowywał się w Ohio. Jako dzieciak marzył o byciu malarzem. Studiował malarstwo, pragnął być rysownikiem dla Marvel Comics. W końcu przyszły mu do głowy storyboardy. W liceum kręcił amatorskie filmy i rysował storyboardy (co robi po dziś dzień.) Skończywszy szkołę średnią studiował prestiżowej Tisch School of the Arts (ukończył Directors’ Program) znajdującej się na New York University. Jeszcze jako student sprzedał swój pierwszy scenariusz – „Jocks” opowiadające o katolickim chłopcu, który przeżywa kryzys wiary i marzy o graniu w szkolnej lidze futbolowej. Po skończeniu NYU napisał scenariusz do filmu „Buntownik z Eberton” („Reckless”). Wyreżyserował go James Foley, a główne role powierzono Aidanowi Quinnowi i Daryl Hannah.

Columbus zyskał sławę kilkoma oryginalnymi scenariuszami i współpracą ze Spielbergiem. Takie filmy jak „Gremliny” w reżyserii Joe Dantego, czy „Goonies” Richarda Donnera stały się kultowymi. Zaraz po nich Barry Levinson zrealizował „Młodego Sherlocka Holmesa”(„Young Sherlock Holmes”). Scenariusze do tych produkcji napisał Chris Columbus.

Debiutem reżyserskim Columbusa była „Zwariowana noc” („Adventures In Babysitting”; 1987) z Elizabeth Shue. W 1990 powstał „Kevin sam w domu” („Home Alone”) – pierwszy z trzech filmów jakie Chris zrealizował z Johnem Hughesem. W 1991 Chris wyreżyserował „Tylko samotnych”(„Only the Lonely”) na podstawie własnego scenariusza. W filmie zagrali John Candy i legendarna Maureen O’Hara.

W 1993 roku powstała przebojowa „Pani Doubtfire” („Mrs. Doubtfire”) z Robinem Williamsem i Sally field. Potem Chris zrealizował „Dziewięć miesięcy” („Nine Months”; 1995) z Hugh Grantem i Julianne Moore, a także „Mamuśka” („Stepmom”; 1998) z Julią Roberts i Susan Sarandon.

Największy sukces przyszedł z ekranizacją pierwszej z siedmiu książek o przygodach Harry’ego Pottera – „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”(„ Harry Potter and the Sorcerer’s Stone”; 2001). Czytelnicy z całego świata wiązali z tym filmem wielkie oczekiwania. Columbus zatrudnił do odtwórców głównych ról nikomu nie znane brytyjskie dzieciaki – Daniela Radcliffe’a, Emmę Watson i Ruperta Grinta. Decyzja okazała się strzałem w dziesiątkę.

Columbus wyreżyserował i wyprodukował drugą część filmu, był producentem trzeciej. Wszystkie odniosły ogromny sukces komercyjny. Potem wyreżyserował ekranizację broadwayowskiego musicalu „Rent” i komedię „Kocham cię, Beth Cooper” Z Hayden Panettiere i Paulem Rustem.

CRAIG TITLEY (scenariusz) studiował na Ekstern Illinois University i ukończył Peter Stark Producing Program na USC. Obecnie robi doktorat z mitologii greckiej w Pacifica Graduate School.

Pochodzi z Illinois; współpracował z George’em Lucasem przy serialu animowanym „Star Wars: The Clone Wars”. Pracował ze scenarzystami filmów „Mobsters”, „Matinee” i „Fałszywa dwunastka”.

KAREN ROSENFELT(produkcja) od piętnastu lat pracuje w Paramount Pictures, ma też podpisane kontrakty z Fox 2000 Pictures i Twentieth Century Fox.

Wyprodukowała między innymi „Diabeł ubiera się u Prady” „Co zdarzyło się w Vegas” i „Alvina i wiewiórki”.

Specjalizuje się w filmach skierowanych do młodzieży i rodzin. Współpracowała przy takich produkcjach, jak „W rytmie hip hopu”, „Trener Carter”, „Wredne dziewczyny, czy „Lemony Snicket” Seria niefortunnych zdarzeń”.

Kierowała współpracą Paramountu z Nickelodeon Movies, w ramach której powstały adaptacje filmowe kreskówek Nickelodeona – „The Rugrats Movie: Gdzie jest bobas?” i „SpongeBob Kanciastoporty”. Powstały też „Jimmy Neutron,” „Dzień bałwana” i „Harriet szpieg”.

Zaczynała karierę od współpracy z Sue Mengers. Pracowała w Jerry Weintraub Productions i MGM. Ma na swoim koncie współpracę przy takich filmach, jak „Zmowa pierwszych żon”, „Niemoralna propozycja”, „Uciekająca panna młoda” i „Córka generała”.

MICHAEL BARNATHAN (produkcja) współpracuje z Chrisem Columbusem i Markiem Radcliffe’em w 1492 Pictures – firmie założonej w 1994 roku. Barnathan był producentem takich filmów, jak „Dziewięć miesięcy” („Nine Months”), „Świąteczna gorączka”(„Jingle All the Way”),”Mamuśka”(„Stepmom”),”Fałszywa dwunastka”(„Cheaper by the Dozen”), „Rent”, „Noc w muzeum”(„Night at the Museum”), czy „Kocham cię, Beth Cooper” („I Love You, Beth Cooper”). Był producentem wykonawczych filmów „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” („Harry Potter and the Sorcerer’s Stone”),”Harry Potter i Komnata Tajemnic” („Harry Potter and the Chamber of Secrets”) i „Harry Potter i więzień Azkabanu”(„Harry Potter and the Prisoner of Azkaban”). Obecnie pracuje nad filmem „„Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy: Złodziej Pioruna” („Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief”) na podstawie powieści Ricka Riordana.

Zanim dołączył do 1492 Productions pracował w Largo Entertainment, przez cztery lata był tam wice-prezesem działy produkcji. Wcześniej pracował Edgar J. Scherick Associates, gdzie nadzorował realizację takich filmów, jak „The Kennedys of Massachusetts” (dziewięć nominacji do nagrody Emmy).

Jest absolwentem Tisch School of the Arts znajdującej się na NYU.

MARK RADCLIFFE (produkcja wykonawcza) Wyprodukował takie hity jak “Pani Doubtfire” (“Mrs. Doubtfire”), “Kevin sam w Nowym Jorku” (“Home Alone 2”), “Fantastyczna Czwórka”(“Fantastic Four”) i serię filmów o Harrym Potterze. Kilkakrotnie współpracował z Chrisem Columbusem, między innymi przy ekranizacjach powieści J.K Rowling, a także „Rent”, „I Love You, Beth Cooper” i „Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy: Złodziej Pioruna” („Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief”)”.

Pochodzi z Oklahomy, zaczynał karierę od bycia asystentem reżysera przy „The Escape Artist” Francisa Forda Coppoli. Pracował z Coppolą przy “Rumble Fish” i “Peggy Sue wyszła za mąż” („Peggy Sue Got Married”).

THOMAS M. HAMMEL(produkcja wykonawcza) wyprodukował ostatnio „Noc w muzeum(„Night At the Museum”) z Benem Stillerem i Robinem Williamsem i „Mów mi Dave” („Meet Dave”) z Eddie’em Murphym. Wcześniej wyprodukował takie filmy, jak „Obcy kontra Predator” („AVP: Alien vs. Predator”), „Zjadacz grzechów” („The Order”),”Z piekła rodem” („From Hell”), „Fair Game” i „Eliksir miłości”(„Love Potion No. 9.”).

Otrzymał dwa Złote Globy - za „The Burning Season” i „Rekiny Manhattanu”(„Barbarians at the Gate”). Za ten drugi film nagrodzono go także nagrodą Emmy.

Przez siedem lat był wice-prezesem działu produkcji HBO. Ukończył Art Center College of Design.

GREG MOORADIAN (produkcja wykonawcza) jest wiceprezesem działu produkcji Paramount Pictures. Najnowsze filmy, które wyprodukował to „Ojczym”(„Stepfather”), „Saga "Zmierzch": Księżyc w nowiu” (The Twilight Saga: New Moon”) i „Drumline”.

GUY OSEARY (produkcja wykonawcza) przewodniczy Guy Oseary Management i jest wspólnikiem w Untitled Entertainment. Wyprodukował takie filmy jak „Ojczym”, „Nie zadzieraj z fryzjerem”(„Don’t Mess with the Zohan”) i „Aniołki Charlie’ego”(„Charlie’s Angels”)

MARK MORGAN (produkcja wykonawcza) jest wspólnikiem w Imprint Entertainment. Wyprodukował takie filmy jak „Ojczym” („Stepfather”), „Saga zmierzch: Księżyc w nowiu”(„The Twilight Saga: New Moon”) i „Agent Cody Banks”.

STEPHEN GOLDBLATT (zdjęcia) pracował już z Columbusem przy filmowej wersji broadwayowskiego musicalu „Rent”.

Na swoim koncie ma nominacje do Oscara za zdjęcia do „Batman Forever” i „Księcia przypływów”. Współpracował z takimi reżyseriami jak Mike Nicholas, Alan J. Pakula, Richard Donner, Taylor Hackford, Francis Coppola, Barry Levinson, Ulu Grosbard, Mark Rydel, John Patrick Stanley, Nora Ephron i Tony Scott.

Za zdjęcia do „Aniołów w Ameryce” otrzymał nominacje do ASC Award i Emmy. Współpracował ze stacją HBO jeszcze przy dwóch produkcjach : „Ostatecznym rozwiązaniu” i „Na ścieżce wojennej”.

Urodził się w RPA, wychowywał w Wielkiej Brytanii. Ukończył szkołę artystyczną i zaczął realizować marzenie o byciu fotografem. Trafił do London’s Film School of the Royal College of Art., gdzie kształcili się w tym samym czasie Tony Scott i Richard Loncraine.

W 2007 roku otrzymał na Hollywood Film Festival nagrodę Cinematographer of the Year oraz nagrodę za całokształt osiągnięć na CAMERIMAGE.

HOWARD CUMMINGS (scenografia) pracował ostatnio przy „Ghost Town” Davida Koeppa, z którym współpracował przy „Mrocznym mieście” („Trigger Effect”) i „Sekretnym oknie”(„Secret Window”).

Jednym z najnowszych filmów, do którego zrobił scenografię jest adaptacją musicalu „Rent” Chrisa Columbusa.

Współpracował z takimi reżyserami jak Terry Zwigoff , Francis Ford Coppola, Steven Soderbergh, Greg Jacobs czy John Schlesinger.

Jest odpowiedzialny za scenografię do filmów „Długi pocałunek na dobranoc” („The Long Kiss Goodnight”), „Podejrzani” („The Ususal Suspects”) i „Motywy zbrodni” („Mortal Thoughts”).

Stworzył scenografię do „Lemon Sky” Lanforda Wilsona, w którym zagrali Kevin Bacon, Kyra Sedgwick, Casey Affleck i Lindsay Crusoe oraz „On Valentine’s Day” Hortona Foote’a.

Z telewizją współpracował także przy takich filmach jak „Indictment: The McMartin Trial”, „A Dangerous Affair”, „Assault at West Point: The Court-Martial of Johnson Whittaker”.

PETER HONESS (montaż) zmontował ostatnio „Złoty kompas”(„The Golden Compass”) Chrisa Weitza. Wcześniej współpracował z Wolfgangiem Petersenem przy „Posejdonie” („Poseidon”) i „Troi”(„Troy”). Karierę zaczynał od filmów nisko-budżetowych i dokumentalnych (w 1974 roku nominowano go do American Cinema Editors Eddie za montaż filmu „Following the Tundra Wolf”). W 198 1 roku asystował Johnowi Irvinowi przy „Psach wojny” („Dog sof War”).

Na swoim koncie ma współpracę z takimi twórcami jak John Schlesinger („Wyznawcy zła”(„The Believers”), „Madame Sousatzka”, „Układ prawie idealny”(„The Next Best Thing”), David Hare („Obfitość” („Plenty”), „Wydział Rosja” („The Russia House”), „Baseballista”(„Mr. Baseball”), Russell Mulcahym („Nieśmiertelny” („Highlander”), „Rykoszet” („Ricoshet”), „Cień”(„The Shadow”).

Współpracował z Curtisem Hansonem przy „Tajemnicach Los Angeles” („L.A Confidential”); za montaż do tego filmu nominowano go do nagrody BAFTA.

Odpowiada za montaż takich filmów jak „Dzieciak” („The Kid”), „Szybcy i wściekli”(„Fast and the Furious”), czy „Aeon Flux”.

CHRISTOPHE BECK (kompozytor) skomponował muzykę do ponad czterdziestu filmów i niemal dwudziestu seriali. Zajmuje się tym od piętnastu lat; napisał muzykę do takich produkcji jak „W krainie czarów” („Phoebe in Wonderland”), „Co się zdarzyło w Las Vegas” („What Happens in Vegas”), „Ciemność rusza do boju” („The Seeker: The Dark Is Rusing”), „Licencja na miłość” („License to Wed”), „Fred Claus - Brat Świętego Mikołaja” („Fred Claus”), „Różowa Pantera” („The Pink Panter”), „Strażnik” („The Sentinel”), „Zoom: Akademia superbohaterów”(„Zoom”), „Garfield 2” („Garfield: A Tail of Two Kitties”), „Męski sport” („We Are Marshall”), „Szkoła dla drani”(„School for Scoundrels”), „Elektra”, „Idealny facet” („The Perfect Man”), „Księżniczka na lodzie” („Ice Princess”) czy „Podwójna gra” („Two for the Money”).

Zaczynał od współpracy z telewizją kanadyjską – komponował do serialu „Biały kieł” („White Fang”), a także trzech sezonów „Buffy – postrach wampirów” (Buffy the Vampire Slayer”). Za muzykę do tego drugiego przyznano mu nagrodę Emmy.

RENÉE APRIL (kostiumy) pracowała z Chrisem Columbusem przy „Nocy w muzeum”. W tym samym (2006) roku stworzyła kostiumy do „Źródła” Darrena Aronofsk’ego, za co nominowano ją do Costume Designer’s Award.

Współpracowała z takimi reżyserami jak Roland Emmerich, George Clooney, Alan Rudolph, Norman Jewison, Bruce Beresford, Randa Haines, Billy Ray czy Richard Attenborough i Vincent Ward.

Zaprojektowała kostiumy do takich filmów jak „Tropiciel”, „Miasto ślepców”, „Czekając na cud” czy telewizyjnego „Milion Dollard Babies” (otrzymała nagrodę Gemini; kanadyjski odpowiednik Emmy).

Pochodzi z Montrealu, jest laureatką trzech nagród Genie (kanadyjskie Oscary).

Przez dwa lata pracowała nad kostiumami do występów Cirque de Soleil w Japonii.