Przyjeżdża orkiestra (2007)

Kiedy byłem dzieckiem często oglądałem z rodziną egipskie filmy. We wczesnych latach osiemdziesiątych było to dość powszechnym zwyczajem wielu izraelskich rodzin. Późnym piątkowym popołudniem śledziliśmy z zapartym tchem splątane wątki intrygi, niemożliwą do spełnienia miłość i rozdzierający serce ból bohaterów, w których role wcielali się Omar Sharif, Pathen Hamama, I'Del Imam i wielu innych. A wszystko to na jedynym kanale telewizyjnym, jakim dysponował wówczas nasz kraj. Niesamowite, że działo się to w państwie, które od początku swojego istnienia na przemian toczyło wojny z Egiptem, albo pozostawało ze swym południowym sąsiadem w stanie zimnego, choć poprawnego pokoju. Wiele spośród tych filmów sprzed lat próbowało odpowiedzieć na pytanie, dlaczego nie ma tutaj pokoju, ale tylko nieliczne stanowiły próbę refleksji nad tym, dlaczego pokój jest tym, czego potrzebujemy najbardziej. Czasami po arabskim filmie nadawano transmisje koncertów Israel Broadcasting Authority - klasycznej arabskiej orkiestry, która składała się niemal wyłącznie z arabskich Żydów z Egiptu i Iraku! Cóż, na tym tle ceremonialne oglądanie arabskich filmów wydaje się nieco mniej osobliwe. Te filmy już dawno zniknęły z naszych ekranów a orkiestra IBA została rozwiązana. Telewizja została sprywatyzowana i zalała nas fala ponad pięciuset kanałów. Mamy dzisiaj MTV, BBC, RTL, izraelską wersję “Idola” i pełno spotów reklamowych. Kogo, w takiej sytuacji, interesowałyby drugorzędne koncerty, które w dodatku czasami trwają nawet dłużej niż pół godziny?

W Izraelu powstało nowe lotnisko, ale nikt nie pomyślał o tym, aby przetłumaczyć napisy na drogowskazach na język arabski. Pośród nowoczesnych obiektów nie ma miejsca dla tego dziwnego, pełnego zamaszystych zawijasów pisma, chociaż jest ono zapisem ojczystej mowy połowy populacji naszego kraju.

Wyraźnie widać jak wielu z nas zatraca się w rozmowach o interesach i ekonomicznych korzyściach. Łatwo jest zapomnieć – miejsca takie jak H&M, Bear czy Levi's skutecznie w tym pomagają... Niestety, z czasem zapominamy także samych siebie, tracąc po drodze własną tożsamość.

Przehandlowaliśmy miłość za uciechy jednej nocy, sztukę zamieniliśmy na pełne półki w sklepach, a porozumienie między ludźmi, magię rozmowy, na porcję pysznego tortu, z którego każdy stara się uszczknąć jak najwięcej.

SASSON GABAI jako TEWFIQ

Jeden z najbardziej wszechstronnych i popularnych dziś w Izraelu aktorów, Sasson Gabai, ukończył wydział dramatyczny uniwersytetu w Tel Aviv. Wystąpił w wielu filmach izraelskich i międzynarodowych. Grał także w serialach telewizyjnych i w sztukach teatralnych. Zdobył liczne nagrody i wyróżnienia, między innymi Landaw Award za kreację aktorską, nagrodę Izraelskiej Akademii Teatralnej dla najlepszego aktora i nagrodę Izraelskiej Akademii Filmowej za najlepszą role drugoplanową. Wybrana filmografia: Aviva My Love, Rambo III, Rozkaz, Made in Israel, Scar, Les Patriots, Tel Aviv Stories, Cherry Season, Do brzasku, Tylko razem z córką, The Quarry, Świadek wojny.

RONIT ELKABETZ jako DINA

Jedna z najbardziej znanych aktorek izraelskich. W 2005 roku widzowie mogli oglądać Ronit Elkabetz na wielkim ekranie w filmie Wziąć sobie żonę (film otwierał Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji i zdobył tam nagrodę krytyków oraz nagrodę publiczności). W tej chwili aktorka pracuje na planie kolejnego obrazu pełnometrażowego Shiv'ah. Elkabetz zagrała także w wielu filmach i serialach telewizyjnych – zarówno izraelskich, jak i międzynarodowych. Występowała też na deskach teatrów we Francji i w Izraelu. Za swe kreacje była wielokrotnie wyróżniana. Wśród nagród warto wymienić: wyróżnienie za rolę w Or na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Walencji, nagrodę dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Szwecji za rolę we Wziąć sobie żonę, dwie nagrody dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Jeruzalem – za role we Wziąć sobie żonę oraz w Or, nagrodę amerykańskich krytyków za rolę w Ślubie mimo woli, nagrodę dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Buenos Aires za rolę w tym samym filmie, nagrodę dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Salonikach za tę samą kreację oraz dwie nagrody Izraelskiej Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki za role w Ślubie mimo woli oraz w Sh'Chur. Wybrana filmografia: Wziąć sobie żonę, Or (Złota Kamera na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes), Opowieści z sąsiedztwa, Origine Contrôlée, Ślub mimo woli, Scar, Sh'Chur, Eddie King, The Appointed.

SALEH BAKRI jako HALED

Jeden z najczęściej występujących w Izraelu palestyńskich aktorów, Saleh Bakri, jest absolwentem szkoły aktorskiej „Beit Zvi”. Zagrał w wielu serialach, pojawiał się też na deskach najbardziej prestiżowych izraelskich teatrów (Habima, Haifa Theatre, festwial Acco Alternative Israeli Theatre, etc.) Kreacja w filmie Przyjeżdża orkiestra jest jego pierwszą rolą na wielkim ekranie.

KHALIFA NATOUR jako SIMON

Kolejny ze znanych palestyńskich aktorów, scenarzystów i reżyserów pracujących w Izraelu, Khalifa Natour, również ukończył „Beit Zvi”. Zagrał wiele znaczących ról w najsłynniejszych teatrach izraelskich i palestyńskich (Habima, Beer Shiva Theatre, festiwal Acco Alternative Israeli Theatre, El-Kasba Theatre we wschodnim Jeruzalem i Ramalla, El-Hakawati Theatre, Lab Theatre). Natour występował także w filmach i serialach telewizyjnych oraz w palestyńskich filmach kinowych takich, jak Three Diamonds oraz Rana's Wedding.