Mój sąsiad Totoro (1988)

Kolor rączki parasola, który Kanta dał Satsuki jest inny w kilku scenach.

Niektóre z wąsów Totoro na obrazku narysowanym przez Mei znikają w poszczególnych ujęciach.

Na potrzeby Muzeum Ghibli powstał krótki, dwudziesto-minutowy film "Mei to Konekobasu" związany z "Tonari no Totoro".

Totoro jest maskotką i znakiem rozpoznawczym filmowego studia Miyazakiego - Studio Ghibli.

Imiona oby głównych bohaterek, Satsuki i Mei, są grą słowna od słowa "May" (maj). "Satsuki" jest starym japońskim słowem oznaczającym miesiąc maj, a "Mei" jest japońską wymową angielskiego słowa "May" (maj).

Miyazaki początkowo chciał stworzyć jedną główną bohaterkę, która miałaby cechy Satsuki oraz Mei. Chciał jednak dodać trochę niepewności w drugiej połowie filmu, a zorientował się, że nie uda mu się to z jedną dziewczynką, więc rozdzielił ją na dwie. Oryginalna bohaterka miała być w wieku pomiędzy Satsuki (8 lat), a Mei (4 lata).

Film jest częściową autobiografią Miyazakiego. Kiedy on i jego brat byli jeszcze dziećmi, ich matka przez 9 lat cierpiała na bóle kręgosłupa, przez co wiele czasu spędzała w szpitalu. Wiadomo też, co nie zostało pokazane w filmie, że ich matka chorowała również na gruźlicę. Miyazaki mówił, że film byłby dla niego zbyt bolesny, gdyby zamiast dwóch dziewczynek, pojawiło się dwóch chłopców.

Słowo "Totoro" powstało na wskutek zniekształcenia przez Mei słowa "Tororu", które po japońsku oznacza trola. Wzięło się ono z książki "Billy Goats Gruff", którą Mei wcześniej czytała. W końcowej scenie filmu można zobaczyć ową książkę w rękach mamy Satsuki i Mei. Jeśliby przyjrzeć się jej bliżej, ma ona na okładce stworka totoro.

Film wszedł równocześnie do japońskich kin z filmem "Grobowiec świetlików" (1988). Obawiano się, że sam może przynieść wielkie straty finansowe. Miałbyć też "pocieszeniem" po ciężkim Grobowcu.

Makurokuroske (kurzyki) pojawiają się także w późniejszym filmie Hayao Miyazaki`ego zatytułowanego "Spirited Away: W Krainie Bogów" z 2001 roku.

Film został uznany przez Terry'ego Gilliama za najlepszy film animowany w historii.