Zielona mila (1999)

Początkowo to Tom Hanks miał zagrać leciwego Paula Edgecomba. Ponieważ jednak charakteryzacja okazała się mało wiarygodna, rola 108-letniego Edgecomba przypadła w końcu 82-letniemu Dabbsowi Greerowi.

Propozycję zagrania Paula Edgecomba dostał John Travolta, jednak ją odrzucił.

Strażnicy noszą mundury, chociaż w czasach, gdy rozgrywa się akcja filmu, strażnicy ich nie mieli.

Akcja filmu dzieje się w 1935 roku. Na ścianie wisi kwarcowy zegar. Urządzenia tego typu były wynalezione w 1927 roku, lecz nie były używane nawet w laboratoriach do późnych lat 40-tych.

Do 1957 roku egzekucje odbywały się w Luizjanie tylko w budynkach sądowych, a nie więziennych.

Płeć myszy pojawiającej się w filmie zmienia się i jest to dość dobrze widoczne zwłaszcza podczas pierwszego spotkania z nią jak i podczas dzielenia się z Johnem chlebem kukurydzianym.

Dziki Bill leży na materacu, który jest na podłodze w jego celi. Kiedy Paul daje mu napój ten siada na łóżku, na którym jest już również materac.

Akcja filmu dzieje się w Luizjanie. W pierwszych ujęciach więzienia "Cold Mountain Penitentiary" w tle widać góry, mimo, iż w Luizjanie nie ma żadnych gór.

Podczas egzekucji Eduarda Delacroix jedna z żarówek nad "zieloną milą", która jest między biurkiem a celą Whartona eksploduje. Kiedy później do celi Coffey'a podąża Paul żarówka świeci się nadal.

Podczas scen egzekucji Eduarda Delacroix poziom wody w wiadrze zmienia się w poszczególnych ujęciach, mimo, iż Percy nie zmoczył ani razu gąbki.

Kiedy akcja filmu ma miejsce w latach 30. W radiu słychać nagranie Billie Holiday. Piosenkarka miała wtedy 15 lat i mało prawdopodobne, by stacja nadawała piosenki dzieci.

Kiedy ojciec dziewczynek biegnie na polu na jego ramieniu widać bliznę po powszechnym szczepieniu przeciwko ospie, które po raz pierwszy miało miejsce w 1935 roku (akcja powieści rozgrywa się 3 lata wcześniej).

Kiedy Brutal wykonuje egzekucję po komendzie do Van Haya "włączyć jedynkę" na generatorze zapalają się żarówki. Podczas egzekucji Eduarda Delacroix kiedy tą samą komendę wydaje Percy żarówki nie zapalają się.

Podczas spotkania Paula Edgecomba z Burtem Hammersmithem ten drugi mówi, iż "każdy ma prawo do obrony". W latach 30 w amerykańskim kodeksie karnym nie było takiego zapisu.

Plamy krwi pojawiają się w poszczególnych ujęciach na twarzy Harry'ego tuż po tym jak ten starł je z twarzy.

Kara śmierci poprzez krzesło elektryczne została wprowadzona w stanie Luizjana w 1940 roku. W latach 30 obowiązywało powieszenie.

W filmie słychać 3 piosenki Eddy'ego Howarda, które ten nagrał 4 października 1940 roku a więc 5 lat po czasie, w którym miejsce ma akcja filmu.

Kiedy Paul i Brutal trzymają Percy'ego na krześle elektrycznym fryzura tego trzeciego zmienia się w poszczególnych ujęciach.

Kiedy Brutal, Paul i Henry zamykają Percy'ego w izolatce wkładają mu w usta chustkę (by go zakneblować) i przyklejają taśmę. Później chustka jest już inaczej założona niż była wcześniej.

Podczas uzdrawiania Mellindy przez Johna długość piżamy kobiety zmienia się w poszczególnych ujęciach.

Percy czytając książkę o umysłowo chorych ma w niej animowanego "świerszczyka". Kiedy podchodzą do niego Paul i Brutal zamyka książkę i odrzuca ją na róg biurka. Po chwili, kiedy podnosi ją Paul ta jest otworzona (na stronach, między którymi Percy ukrył pisemko).

Na biurku strażników obok telefonu stoi mały, czarny zegar. Kiedy Dziki Bill szarpie się ze strażnikami zegar zostaje strącony na podłogę. Widać, iż jest to model Westclox Big Ben "Style 5". Model ten stworzył Henry Dreyfuss w 1939, akcja filmu ma miejsce 4 lata wcześniej.

Akcja książki Stephena Kinga, na podstawie której powstał scenariusz do filmu, rozgrywa się w roku 1932, a więc 3 lata wcześniej niż akcja filmu. Pretekstem do wprowadzenia tej zmiany było wykorzystanie w filmie ujęć "Panów w cylindrach".

W rzeczywistości różnica we wzroście między Davidem Morsem i Michaelem Clarke Duncanem jest mniejsza niż jeden cal. W filmie wykorzystane zostały rozmaite sztuczki, aby bohater John Coffey (Duncan) górował jednak znacznie nad strażnikiem (Morse).

Podczas gdy znaczna część powieści Stephena Kinga dzieje się w rodzimym stanie autora - Maine (USA), akcja filmu rozgrywa się w Luizjanie (USA). Niemniej jednak, nazwisko głównego bohatera - Edgecombe - pochodzi od nazwy miasta w stanie Maine (USA).

W momencie, w którym Pan Dzwoneczek (Mr. Jingles) zostaje przedstawiony Elaine przez Paula, mysz miałaby już co najmniej 64 lata - to ponad 9 razy więcej aniżeli wiek najstarszej znanej myszy.

W filmie Paul Edgecomb opowiada historię Zielonej Mili Elaine. W książce Kinga spisuje ją. Pod koniec filmu kiedy Paul opuszcza cmentarz po pogrzebie Elaine widać za jego plecami nagrobki na których można odczytać słowa: "Greene" oraz "Story".

Tytuł filmu pochodzi od potocznej nazwy bloku śmierci "E", zwanego potocznie ostatnią milą, natomiast "zielona" wzięła się od koloru podłogi w tym bloku.

Zdjęcia realizowano w Blowing Rock, Blue Ridge Mountains, Blue Ridge Parkway (Karolina Północna, USA) oraz Buffalo Valley, College Grove, Columbii, Lewisburgu, Nashville, Nolensville, Shelbyville (Tennessee, USA).

Pewnego dnia na planie pojawił się Stephen King i poprosił by usiąść na krześle elektrycznym, ponieważ chciał zobaczyć jakie to uczucie. Bardzo mu się to nie spodobało i kazał się uwolnić.

Michael Clarke Duncan nie chciał zagrać sceny, w której dotyka krocza Toma Hanksa, by uratować go od choroby. Na pomoc przyszedł worek wypełniony wodą i obydwaj aktorzy poczuli się znaczniej bardziej komfortowo na planie.

Eduard Delacroix czyta "Mroczne opowieści" z listopada 1937 roku, pomimo, iż akcja filmu jest osadzona dwa lata wcześniej.

Paul grany przez Toma Hanksa ma brązowe oczy. Paul w wersji Daabsa Greera ma oczy niebieskie.