Lawrence z Arabii (1962)

Montgomery Clift starał się o główną rolę w filmie. Sam Spiegel miał jednak niską opinię o nim, po jego alkoholowych problemach podczas realizacji "Nagle, zeszłego lata" i odrzucił jego kandydaturę.

vnhvjh

Główną rolę w filmie zarezerwowano dla Alberta Finneya, jednak po namowach Katharine Hepburn zdecydowano się na danie tej roli mało znanemu wówczas Peterowi O'Toole'owi.

Jednym z kandydatów rozważanych przy obsadzaniu głównej roli był Marlon Brando.

Pierwszym kandydatem do roli księcia Faisala był Laurence Olivier.

Pierwszym kandydatem do roli szarifa Aliego był Horst Buchholz, musiał jednak zrezygnować ze względu na rolę w "Raz, dwa, trzy". Alain Delon pomyślnie przeszedł testy, nie potrafił jednak nosić wymaganych brązowych soczewek. Zaangażowano wtedy Maurice'a Roneta, zrezygnowano jednak z niego ponieważ nie potrafił się wyzbyć francuskiego akcentu.

Rolę Szeryfa Aliego zaproponowano Dilipowi Kumarowi, ale ten odmówił.

Omar Sharif miał pierwotnie zagrać strażnika Lawrence'a - Tafasa

Jack Hawkins miał pierwotnie zagrać pułkownika Harry'ego Brightona.

Film kręcono w Hiszpanii (Sevilla i Almería w Andaluzji), Maroku (Benhaddou, Ouarzazate), Wielkiej Brytanii (Cobham i Shepperton w Surrey, Merthyr Mawr w Walii), Jordanii (El Jafr, Jebel Tubeiq, Maan i Wadi Rum).

Peter O'Toole na planie tego filmu o mało nie rozwalił sobie głowy, nadwyrężył prawie wszystkie mięśnie, został poturbowany przez wielbłąda i doznał oparzenia słonecznego trzeciego stopnia.

Peter O'Toole nie miał dublera, osobiście wykonywał wszystkie kaskaderskie sceny.

Znalazł się na 1 miejscu w rankingu 50 najlepszych filmów epickich wszech czasów przygotowanym przez magazyn "Total Film" (2004).

24 lutego 2005 roku film zajął 1 miejsce w rankingu Digital Dreem Doors w kategorii najlepszy film lat sześćdziesiątych.

Znalazł się na liście stu najlepszych filmów w historii kina, zorganizowanej przez magazyn Time w 2005 roku.

W filmie nie ma żadnej mówionej roli kobiecej.

W rankingu Brytyjskiego Instytutu Filmowego (1999) na 100 najlepszych brytyjskich filmów zajął 3 miejsce.

Rola Petera O'Toole jako T.E. Lawrence zajęła pierwsze miejsce w rankingu Premiere Magazine na 100 największych ról wszechczasów (2006)

Film nie dostał nawet nominacji do Oscara w kategorii "najlepsze kostiumy" ponieważ zapomniano wysłać kandydaturę Phyllis Dalton.

Film od czasu swojej premiery był dwukrotnie skracany. W oryginalnej wersji z 1962 r trwał 222 minuty. Pierwsze cięcie nastąpiło już w latach 60., kiedy właściciele kin, w których miał być wyświetlany wymusili skrócenie go o 20 minut. Pod koniec lat 70., kiedy film ponownie wszedł do obiegu skrócono go o dalszy kwadrans - do 187 minut. Do obecnej cyfrowej wersji, włączono wszystkie wycięte fragmenty.