Pulp Fiction (1994)

Vincenta Vegę miał zagrać Michael Madsen, ale Tarantino po rozmowie z Johnem Travoltą powiedział wskazując na Travoltę - tylko on może zagrać Vincenta, i tak zostało.

Początkowo Uma Thurman zrezygnowała z roli Mii Wallace. Tarantino był tak zdesperowany, że aby ją przekonać z powrotem do zagrania w jego filmie - przeczytał jej cały scenariusz do końca... przez telefon. I mu się udało.

Quentin Tarantino rozważał osadzenie własnej osoby w roli Jimmiego lub Lance'a. Wybrał jednak Jimmiego, ponieważ wolał być za kamerą w scenie pokazującej nam jak Mia (Uma Thurman) przedawkowuje i walczy ze śmiercią.

Quentin napisał rolę Julesa, specjalnie dla Samuela L. Jacksona, jednakże omal nie została ona oddana Paulowi Calderonowi po jego przesłuchaniu. Kiedy Jackson o tym usłyszał, od razu poleciał do L.A. i 'odkręcił' przesłuchanie, zostając przy roli Julesa. Calderon musiał zadowolić się rolą Paula - barmana.

Kobieta postrzelona przez Marsellusa (zaraz po wypadku) jest tą samą, którą Pan Brązowy wyciąga z samochodu we "Wściekłych psach".

Nieprzyjemny kelner obsługujący Vincenta i Mię to Buddy Holly zagrany przez Steve'a Buscemiego. To aluzja do "Wściekłych psów", gdzie Buscemi wcielił się w rolę Pana Różowego, który nie chciał dawać napiwków kelnerkom.

Isabella Rossellini, Meg Ryan, Daryl Hannah, Joan Cusack i Michelle Pfeiffer były przesłuchiwane do roli Mii Wallace. Quentin powiedział że spośród nich wszystkich, najbardziej pasowała mu Michelle Pfeifer.

Daniel Day-Lewis był brany pod uwagę do roli Vincenta Vegi.

Quentin Tarantino napisał rolę Butcha z myślą o tym, aby obsadzić w niej Matta Dillona. Wytwórnia obawiała się jednak, że brak popularnych nazwisk w obsadzie (John Travolta nie wygrzebał się jeszcze z kryzysu) nie rokuje dobrze dla filmu - Tarantino powierzył więc rolę Butcha Bruce'owi Willisowi.

Pam Grier starała się o rolę Jody. Tarantino odrzucił jej kandydaturę, motywując swoją decyzję tym, że nie jest sobie w stanie wyobrazić Grier grającej nieśmiałą i bojaźliwą osobę.

Mickey Rourke otrzymał propozycję wcielenia się w rolę Butcha. Odrzucił ofertę, aby móc kontynuować swoją karierę bokserską.

Sylvester Stallone był brany po uwagę do roli Vincenta lub Butcha.

Courtney Love miała zagrać rolę Jody, żonę Lance'a. Ostatecznie tę rolę dostała Rosanna Arquette.

Kurt Cobain otrzymał propozycję wystąpienia w tym filmie jako handlarz narkotyków. Miała w nim wystąpić także Courtney Love jako żona handlarza. Propozycja została odrzucona.

Kobieta, która stała nad Marsellusem po tym jak Butch wjechał w niego swoją Hondą, to ta sama kobieta, która grała właścicielkę hotelu Betty, w filmie Quentina Tarantino Cztery pokoje

Butch (Bruce Willis) znajduje miecz nad drzwiami sklepu. Jest na niego zbliżenie, widzimy wtedy rękojeść która znajduje się po prawej stronie. Gdy Butch bierze miecz to rękojeść jest już po lewej.

Kiedy Butch (Bruce Willis) strzela do Vincenta (John Travolta) ślady trafienia są porozmieszczane po całej klatce piersiowej, ale w następnym ujęciu, gdy Butch zagląda do ubikacji są tylko na brzuchu.

Wszystkie trzy dziury po kulach, były w ścianie jeszcze zanim oddano strzały w kierunku bohaterów. Ściana była tak oświetlona, że dziury były ledwie widoczne, a dopiero po oddaniu strzałów, ściana została jaśniej oświetlona i dziury stały się doskonale widoczne.

W scenie tańca w "Jack Rabbit Slim's" na twarzy i szyi Johna Travolty można zauważyć cień rzucany przez kamerę.

Przed zastrzykiem z adrenaliną, Vincent (John Travolta) zaznacza miejsce serca na klatce piersiowej Mii (Uma Thurman) czerwonym markerem. Kiedy zastrzyk jest już zrobiony, znak ten znika.

Gdy Vincent i Mia wrócili z restauracji i w mieszkaniu Mia włącza muzykę, widać cień postaci, która odchodzi po jej lewej stronie, chociaż Vince cały czas stoi tuż koło niej.

Ciało Marvina (któremu Vincent odstrzelił głowę) było pokazane dwukrotnie z nienaruszoną głową.

Kiedy Jules (Samuel L. Jackson) jest u Bretta po walizkę, zabiera mu jego hamburgera. Gdy bierze jest on cały, a gdy chce ugryźć pierwszy raz zostaje już tylko połowa.

Scena wbijania strzykawki z adrenaliną w serce Mii była kręcona od tyłu.

The Big Kahuna burger był także jedzony w filmie From the dusk till dawn (1996), a pierwszy raz użyty w filmie Reservoir Dogs (1992).

W filmie Jimmy (Quentin Tarantino) nosi koszulkę z logiem "Orbit". Jest to gazeta Metro Detroit dla której Tarantino dał wywiad promując "Reservoir Dogs" (1992).

Słowo "FUCK" zostało użyte w filmie 271 razy...

Po pojawieniu się filmu bardzo wzrósł popyt na lakier do paznokci taki, jakim miała pomalowane paznokcie Uma Thurman. Lakier ten był w nowym odcieniu czerni o nazwie Rouge Noir. W domu towarowym Bloomingdales w Nowym Jorku na listę oczekujących wpisało się 1000 osób.

Tarantino napisał role Wolfa, specjalnie dla Harveya Keitela.

Portfel Julesa z napisem "Bad Motherfucker" naprawdę należy do Quentina Tarantino.

Gdy Pumpik i Honey Bunny rozmawiają na początku filmu, jeśli sie dobrze wsłuchać, można usłyszeć Julesa rozmawiającego z Vincentem (którzy siedzą kilka stolików od rabusiów).

Marka papierosów Red Apple nie tylko pojawia się w "Pulp Fiction" i "Czterech Pokojach", ale także w filmie "Kill Bill". To fikcyjna marka wymyślona przez Quentina w celu ominięcia problemów z product placement.

Scena kiedy Jules i Vincent wychodzą z windy, idą długim korytarzem aż do drzwi, sprawdzają godzinę i postanawiają jeszcze trochę poczekać na boku, po czym znowu podchodzą do drzwi - jest nakręcona jednym ujęciem.

W restauracji Mia (Uma Thurman) wraca z łazienki i gryzie swego hamburgera. W następnych scenach pojawiają się i znikają kolejne kęsy na hamburgerze.

Gdyby sceny z filmu Pulp Fiction ułożyć w porządku chronologicznym, ostatnim zdaniem wypowiedzianym w filmie byłoby słynne: "Zed is dead, baby. Zed is dead..."

Kiedy kapitan Koons daje małemu Butchowi zegarek, mówi mu że jego pradziadek kupił go w Knoxville w stanie Tennesee. W tym właśnie mieście urodził się Quentin Tarantino.

Po tym jak Butch zabija Maynarda i ratuje Marsellusa, ten mówi (o Zedzie) że "naśle na niego kilku czarnuchów, którzy popracują nad nim z obcęgami i palnikiem". W filmie "Charley Varrick" (1973), bohater o imieniu Maynard, ostrzega jednego bankiera, przed gangsterami którzy popracują nad nim z obcęgami i palnikiem.

Przed wejściem na halę bokserską (gdy Butch z niej ucieka) widać nazwy walk: 'Coolidge vs Wilson' i 'Vossler vs Martinez'. Dwaj pierwsi to odniesienie do Prezydentów Stanów Zjednoczonych - Calvina Coolidge i Woodrowa Wilsona. Natomiast kolejna dwójka, nawiązuje do znajomych Quentina z czasów, gdy ten pracował w wypożyczalni wideo. Nazywali się Russell Vossler i Jerry Martinez.

Mia nazywa Vincenta kowbojem - John Travolta zagrał w filmie "Miejski kowboj" w 1980r. Natomiast Vince odpowiada do niej 'kowbojko' - Uma Thurman grała w filmie "I kowbojki mogą marzyć" w 1993r.

Dwie z trzech historii do "Pulp Fiction", Tarantino napisał jeszcze przed "Wściekłymi psami" i "Prawdziwym romansem". Po sukcesie tych dwóch filmów, zdecydował się napisać trzecią historię, a każdą z nich, chciał aby wyreżyserowała inna osoba (jak np. w "Czterech pokojach").

Kiedy kapitan Koons odwiedza małego Butcha by wręczyć mu zegarek, w opowiadaniu wspomina o żołnierzu noszącym imię Wynocki. Takie imię nosił John Garfield w filmie Howarda Hawksa "Mściwy jastrząb" (1943). Hawks jest jednym z ulubionych reżyserów Quentina .

Fabiene mówi że "każda pora jest dobra na placek". Alabama w "Prawdziwym romansie" (scenariusz Quentin Tarantino) mówi te same słowa.

Praca którą wykonywał Wolf (Harvey Keitel) była taka sama jak ta, którą robił w filmie "Kryptonim Nina" z 1993r.

Czerwony Chevrolet Chevelle Malibu, którym w filmie jeździł Vincent Vega ( Travolta) był prywatną własnością Quentina Tarantino, niestety został skradziony podczas produkcji filmu...

Zegary w filmie pokazują godzinę 16:20

Quentin Tarantino użył w "Pulp Fiction" wersetu (Ezechiel 25: 17) z Biblii Króla Jakuba. Ten sam (ale inaczej zinterpretowany) werset znajdował się w filmie "Karate Kiba" (jest to nawiązanie Tarantino do tego filmu).

Przez trzy filmy, do których autorem scenariusza był właśnie Tarantino przewijają się postacie, o których mowa właśnie w tych filmach. "Prawdziwy romans" - postać Alabamy (Patricia Arquette) "Wściekłe psy" - mowa w nich o pewnej Alabamie, rozmawia tam m.in. Vic Vega (Michael Madsen) W postać Vincenta Vegi wcielił się również John Travolta z "pulp Fiction"

W scenie, kiedy Mia (Uma Thurman) umiera z przedawkowania, a Vincent (John Travolta) i Lance (Eric Stoltz) próbują ją uratować zastrzykiem adrenaliny w serce, na stoliku po lewej stronie leżą dwie bardzo odpowiednie do sytuacji gry planszowe, są to: "Operation" (Operacjia) i "Life" (Życie).

Restauracja "Jack Rabbit Slim's" została zbudowana przez 75 ludzi w ciągu 9 tygodni kosztem 75 tyś. dolarów.

We "Wściekłych psach" z 1992 roku Michael Madsen wciela się w postać Vica Vegi, potencjalnego krewnego Vincenta Vegi, zagranego przez Travoltę. Przypuszczenia te zostały potwierdzone przez Tarantino, który powiedział kiedyś, że być może nakręci film łączący obie te postaci.

Jimmie Dimmick zagrany przez Tarantina w "Pulp Fiction" ma na nazwisko tak samo jak Harvey Keitel we "Wściekłych psach" (1992) - Larry Dimmick (Biały). Mimo wszystko obie te postacie różnią się we wspomnianych filmach, m.in. tym że: we "Wściekłych psach" Tarantino wciela się w Brązowego, a Keitel w "Pulp Fiction" w Winstone'a Wolfa.

W filmie znajdujemy odwołania do innych filmów, np. słowa "naślę na niego kilku czarnuchów, którzy popracują nad nim z obcęgami i palnikiem" pierwotnie wypowiedziane zostały w filmie "Charley Varrick". W filmach "Śmiertelny pocałunek" i "Repo Man" pojawia się motyw otwierania walizki, której zawartość nie zostaje ujawniona, a widać jedynie jasną poświatę. Natomiast w obrazie Martina Scorsese "Amerykański chłopak" bohater grany przez Stevena Prince'a opowiada o tym, jak wstrzyknął przyjacielowi adrenalinę. Zaznaczył na jego klatce piersiowej czerwonym markerem znak, po czym wbił długą igłę prosto w serce – jego przyjaciel natychmiast odzyskał przytomność.

Ciotka Ginny i wuj Conrad, o których wspomina Jimmy podczas rozmowy z Wolfem, to imiona faktycznych krewnych Quentina Tarantino, od strony ojca.

W czasie jazdy taksówką, po walce, można zauważyć, że świat poza samochodem jest czarno-biały, jak w starym filmie - jest to motyw często stosowany przez Quentina Tarantino.

Uma Thurman występuje boso przez większą część filmu.

Zdjęcia do filmu kręcono od 20 września do 30 listopada 1993 roku.