Złap mnie, jeśli potrafisz (2002)

Początkowo, gdy film miał reżyserować Gore Verbinski, w filmie mieli zagrać Chloë Sevigny i Ed Harris.

Reżyserem filmu miał być Lasse Hallstrom, ale wycofał się z projektu.

Początkowo Spielberg w roli Franka Abagnale'a Juniora widział Johnny'ego Deppa.

Gdy rodzice Franka są u dyrektora jego matka pali papierosa. Gdy wypuszcza dym następuje zmiana ujęcia i nagle ów dym znika.

Kiedy matka Franka rozlała wino, jego ojciec kazał mu iść po ręcznik. Chwilę później Frank wraca z mlekiem.

Gdy Frank wraca do USA, widać że pod głową ma małą poduszkę. Widzimy jak wyciąga ją w jednym ujęciu, poczym w następnym robi to raz jeszcze.

Kiedy ojciec Franka otwiera prezent w restauracji, widać jak odkłada wstążkę po swojej prawej stronie. W następnym ujęciu znajduje się ona po lewej stronie, a samo pudełeczko wielokrotnie zmienia położenie między ujęciami.

Podczas tańca rodziców głównego bohatera, plama z wina na dywanie zmienia swoje położenie.

Kiedy Frank przymierza garnitur, na rękawie widnieją 2 paski. Następnie, gdy idzie ulicą, paski są 3.

Kiedy Frank poznaje Lucy w szpitalu po raz pierwszy, widzimy na ścianie szary system alarmowy firmy „NOTIFIER”. Są to cyfrowe systemy alarmowe, wprowadzone w 2000 roku, a film rozgrywa się w latach 60-tych.

Kiedy Frank i jego ojciec idą do banku „Chase Manhattan”, w tle widzimy aptekę „Duane Reade Drug Store”. Ta firma powstała w 1998 roku, a film rozgrywa się w latach 60-tych.

W scenie kiedy Hanratty jest w magazynie we Francji, mówi Frank’owi, że na zewnątrz czeka na niego 20-stu oficerów policji. Po tych słowach usta Hanks'a dalej się poruszają mimo, że nic nie słychać.

Siostra w szpitalu nosiła naklejany aparat korekcyjny, w tamtych czasach nie było takich aparatów. Jedyne dostępne aparaty korekcyjne owijały zęby specjalnymi paskami.

Kiery Hanratty wcisnął przycisk „Stop” w drukarni, z maszyny prasującej druk i papier zaczęły wylatywać małe czeki. W tamtych czasach do maszyn prasujących używano dużych zwojów papieru, a dopiero po sprasowaniu można było z niego wycinać.

Zdjęcia do filmu zrealizowano w Montrealu i Quebec City (Kanada), Altadenie, Burbank, Compton, San Pedro, Downey, Los Angeles, Ontario, Pasadenie i Santa Ana (Kalifornia, USA) oraz w Orange (New Jersey, USA).

Wnętrza lotniska w Miami tak naprawdę były kręcone w starym terminalu w Ontario (Kalifornia).

Scena aresztowania Franka była kręcona na Place Royale w Quebecu (Kanada). Kościół w tle to Notre-Dame-des-Victoires, a na środku placu znajduje się popiersie Ludwika XIV.

Prawdziwy Frank Abagnale Jr. dopóki nie ujrzał rezultatów pracy DiCapria sądził, że Leonardo nie umie go zagrać.

Sceny z udziałem Jennifer Garner były kręcone przez jeden dzień.

Oficer FBI, który ściagał Franka nazywał się naprawdę Sean O'Riley.

Film, jaki główny bohater ogląda w kinie, to "Goldfinger" z 1964 roku.

System alarmowy przeciwpożarowy w szpitalu jest z późnych lat 80. i wczesnych 90.

Odcinek serialu "Perry Mason" (1957), który ogląda Frank Abagnale Jr nosi tytuł "The Case of the Jealous Journalist" i pierwszy raz został wyświetlony 24 czerwca 1961 roku.

We francuskim więzieniu w 1969, Hanratty ma podnoszony miniparasol. Ten typ parasolek pojawił się pod koniec lat 70.

Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 11 lutego 2002 roku, a zakończyły 4 maja tego samego roku.