Koralina i tajemnicze drzwi (2009)

Film powstawał w Portland (Oregon, USA).

Koralina jest pierwszym dziełem w historii kina łączącym w sobie dwie techniki animacji - poklatkową z technologią 3-D.

Zdjęcia do „Koraliny” zajęły ponad 18 miesięcy, a poprzedził je 2-letni okres przygotowawczy.

Ponad 20 osób przyjechało do Portland z różnych części Stanów Zjednoczonych, a także z zagranicy, aby pracować nad „Koraliną” w studio LAIKA.

W 52 halach zdjęciowych zbudowano ponad 130 obiektów scenograficznych, co zajęło około 16 500 metrów kwadratowych.

Aby skonstruować 1 lalkę Koraliny, 10 osób pracowało przez 3-4 miesiące.

Postać Koraliny tworzyło 28 różnych lalek o różnych wymiarach; główna lalka miała wysokość około 24 cm.

Twarz Koraliny posiadała 207 336 możliwych grymasów.

Twarz Matki posiadała ich natomiast tylko 17 633.

To właśnie w filmie „Koralina” po raz pierwszy stworzono sekwencję morfingu w animacji poklatkowej; trwa ona przez 130 klatek czyli blisko 6 sekund.

Zrealizowanie 74 sekund filmu zajęło ekipie składającej się z ponad 300 osób cały tydzień.

Na potrzeby sceny w sadzie, wykonano ręcznie 40 drzew.

Zużyto 117 metrów kwadratowych sztucznego futra, które pełniło funkcję trawy.

Ekranowy śnieg wykonano z kleju i proszku do pieczenia.

W fantastycznym ogrodzie, w kielichach kwiatów znajdują się piłeczki pingpongowe.

Jedynym rodzajem skóry, który był na tyle cienki, aby wykonać z niego buty dla lalki i pana Bobinsky’ego była skóra z antycznych wiktoriańskich rękawiczek.

Na banknotach, którymi zapłacono firmie przeprowadzkowej Ranft Bros. znajduje się twarz reżysera Henry’ego Selicka.

Na żółtku jajka, które Inna Matka rozbija w misce znajduje się wizerunek bohatera „Miasteczka Halloween” Jacka Skellingtona.

Płyty znajdujące się w gabinecie Innego Ojca to płyty zespołu syna Henry’ego Selicka, Harry’ego - The Rockets i jego własnego zespołu The Sharks, oraz głównego animatora Travisa Knighta jako „Chilly T”.

Ważka mówi głosem córki Teri Hatcher, Emerson.

Syn Henry’ego Selicka, George, użycza głosu jednemu z dzieci – duchów.

Inny syn Henry’ego Selicka, Harry, użycza głosu jednemu z przyjaciół Koraliny znajdującemu się na zdjęciu, które ożywa w Innej Sypialni.