Akcja filmu, kontynuacji dramatu "Karol - człowiek, który został papieżem", rozgrywa się w latach 1978 – 2005. Obraz przedstawia najważniejsze wydarzenia z długiego i pełnego wrażeń pontyfikatu Jana Pawła II. Przywołuje także wypowiedzi oraz przemyślenia Ojca Świętego. O autentyczności pokazywanych zdarzeń przypomina prawdziwa relacja z pogrzebu papieża.

Wyjątkowo atrakcyjnie prezentuje się w "Karolu - Papieżu..." wątek komunistycznych agentów, którzy bezowocnie usiłują zaszkodzić "człowiekowi w bieli". Sceny spotkań Jana Pawła II (Piotr Adamczyk) z bliskimi znajomymi wywołują równie żywe emocje. W miarę upływu czasu film traci niestety początkowy rozmach. Kiedy podczas podróży i pielgrzymek papież wysłuchuje opowieści mieszkańców i lokalnych duszpasterzy, płynność narracji zostaje zachwiana za sprawą niepotrzebnych scen ilustrujących poszczególne historie.

Do mocniejszych stron filmu należy natomiast kreacja aktorska Piotra Adamczyka, który profesjonalnie, z ogromnym wyczuciem podszedł do powierzonego mu zadania. W wielu ujęciach aktor do złudzenia przypomina Jana Pawła II. Jego trud niweczy nieco praca sztabu charakteryzatorów pod wodzą Fabrizio Sforzy. W zbliżeniach, na dużym ekranie widać, że to, co Adamczyk ma na twarzy, to tylko makijaż w odcieniu wypalanej cegły, a nie skóra starszego mężczyzny.

"Karol - Papież, który pozostał człowiekiem", mimo że jest opowieścią o życiu tak ważnej dla wielu ludzi postaci, to zaledwie poprawnie zrealizowany film biograficzny. Co cierpliwsi widzowie niczego nie stracą jeśli poczekają, aż obraz Giacomo Battiato pojawi się w telewizji.