Wytwórnia Disneya postawiła na klasykę. Nie tylko treść jest po prostu bajkowa, ale i sama animacja mocno oldschoolowa. Żadnego 3D, motion capture, tylko wyraziste kolory, szerokie uśmiechy, książę i księżniczka, no i żaba, a nawet dwie.

Bohaterką jest pochodząca z niezamożnej rodziny, czarnoskóra Tiana. Dziewczyna nie marzy o pałacach, królewiczu na rumaku, bogactwie, tylko - tak jak jej nieżyjący już ojciec - o własnej restauracji. Stosując się do rad mądrego rodziciela, ciężko pracuje, by ziścić pragnienie. Kiedy w końcu udaje jej się zebrać odpowiednią sumę, pojawia się problem, a dokładniej kilka problemów.

Fani tradycyjnej animacji będą zachwyceni. Są królewskie, połyskujące stroje, tiary, gadające zwierzęta i mnóstwo muzyki. Małym chłopcom spodobają się przygody bohaterów na bagnach, dziewczynkom piękne sukienki a dorosłym dość zabawne dialogi i przede wszystkim doskonała Dominika Kluźniak podkładając głos Charlotte.

Całość rozgrywa się w Nowym Orleanie, co pozwoliło na stworzenie pięknej, absolutnie wyjątkowej jak na bajki scenerii i wplecenie rzadkiego w tego typu produkcjach wątku voodoo. Sama historia natomiast jest ciekawa, lekko przewrotna i każe wierzyć w marzenia oraz "długo i szczęśliwie".

Roztańczone żabki w Orleanie

W erze trójwymiarowych produkcji, oszałamiających techniką-firma Disney może niektórym wydawać się przestarzała. „Księżniczka i żaba” burzy jednak konwencje i schematy. Otóż księżniczka nie jest lalkowatą blondynką w różowej sukni, a czarnoskórą kelnerką. Tiana jest praktyczna, wiecznie zapracowana, oszczędzająca by założyć własną restaurację. Gdy napotyka księcia Naveena, zamienionego w żabę, zgadza się go pocałować, by go odczarować. Ale niespodziewanie staje się żabą.
Akcja toczy się w latach 20, w Nowym Orleanie, gdzie króluje jazz i blues, zabawa i taniec. Muzyka odgrywa tu znaczącą rolę, bardzo udane są jazzowe kompozycje, melodyjne piosenki i świetne głosy Karoliny Trębacz i Marcina Mrozińskiego. Stworzono tutaj niezwykłą, artystyczną i bajkową bohemę, gdzie bohaterami są dwie żabki, grający aligator i pomocny świetlik. Mimo że jest to klasyczna animacja, ogląda się ją z wielką przyjemnością – piękne kolory, wiele detali, pięknie namalowane postacie i pejzaże. Postacie są barwne, wyraziste, zwłaszcza księżniczka jest nietypowa – zaradna i pragmatyczna, tu książę okazuje się być niezdarnym idealistą. Dorośli będą się dobrze bawić, gdyż jest tu wiele aluzji, finezyjnego humoru. Cały film zresztą jest bardzo dowcipny, finezyjny, oryginalny i niekonwencjonalny. Jak widać Disney nadal potrafi zachwycać pomysłowością i tworzyć takie perły jak „Księżniczka i żaba”.