5.6 
Zaloguj się, aby dodawać filmy do ulubionych lub polecać je innym użytkownikom.
Michał Kwieciński – ceniony reżyser teatralny i telewizyjny (spektakl Teatru TVP „Krawiec” Sławomira Mrożka, wyróżniony Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki, 1998), znany producent filmowy („Stacja”, „Zemsta”, „Niepochowany”) i telewizyjny, twórca m.in. seriali „Oficerowie”, „Tata, a Marcin powiedział”, „Rodzina zastępcza” i – przede wszystkim – „Magda M.” – zdecydował się na realizację swego kinowego debiutu. Już samo to plasuje film „Statyści” na eksponowanym miejscu. Ale osoba reżysera to nie jedyny powód, dla którego na film Kwiecińskiego warto zwrócić uwagę. Przed kamerą zebrał się doskonały zespół wykonawców – z Kingą Preis i Bartoszem Opanią, Anną Romantowską i Krzysztofem Kiersznowskim, Małgorzatą Buczkowską i Łukaszem Simlatem na czele – któremu partneruje niespotykana wcześniej w polskim kinie liczna ekipa aktorów chińskich. Co więcej, „Statyści” to film, jakiego dawno w polskim kinie nie było. Po pierwsze, jest to opowieść o polskiej prowincji z jej obyczajowością, ale i pragnieniem otwarcia się na świat. Ciekawe, że mimo tak licznych sukcesów u publiczności („U Pana Boga za piecem” czy „Pieniądze to nie wszystko”) polscy filmowcy tak rzadko decydują się na wyjazd z wielkich miast... Po drugie, to film o filmie, zaglądający za kulisy filmowej realizacji, której towarzyszy zetknięcie dwu – czy istotnie tak bardzo odmiennych? – kultur. Przede wszystkim jednak „Statyści” to film komediowy, zrealizowany w nurcie komedii romantycznej – gatunku popularnym, choć nie zawsze potrafiącym obronić się przed naporem współczesnego widowiska sensacyjnego, którym rządzi techniczny wyczyn i estetyka dyktowana przez cyfrowe efekty specjalne. Tymczasem Kwieciński ucieka nie tylko od zgiełku kina akcji, ale i od zgiełku wielkiego miasta. Trudno o historię prostszą i bardziej bezpretensjonalną.
Oto grupa przypadkowych ludzi – życiowych rozbitków – dostaje od losu niezwykłą szansę. Nieoczekiwanie wyróżnieni z szarego tłumu równie przeciętnych postaci, przekonują się o własnej wartości, niejako podnoszą się z kolan i... ruszają do działania. Jedni nauczą się asertywności, drudzy – samodzielności, jeszcze inni odważą się wyjść z cienia innych i zaczną żyć własnym życiem, zaczną kochać. Jeszcze raz miłość okaże się motorem wszelkiego działania, kluczem do przemian i ich zwiastunem. Jeszcze raz dzięki miłości dojdzie do czegoś, co jeszcze niedawno wydawało się niemożliwe. To wprawdzie obraz stary jak kino, ale jakże zawsze świeży i krzepiący. Zwłaszcza jeśli towarzyszy mu wyśmienite aktorstwo – jak to jest w przypadku „Statystów”, gdzie obok aktorów doświadczonych jak Anna Romantowska (to jest powrót na ekran po kilkuletniej – jeśli nie liczyć epizodu w filmie „Solidarność, Solidarność...” – nieobecności) i Krzysztof Kiersznowski (Wąski w „Kiler-ach 2-óch”), pojawiają się młodzi Małgorzata Buczkowska (wyrazista kreacja w „Odzie do radości”) i Łukasz Simlat (Kudra w „Vincim”), nie mówiąc o niekwestionowanych gwiazdach polskiego kina, Kindze Preis i Bartoszu Opani.
Ten aktorski potencjał twórca „Statystów” wykorzystuje pod wieloma względami. Warto, na przykład, zwrócić uwagę na scenę castingu, jaki przeprowadza chińska ekipa – w jakimś sensie odtworzenie castingu, jaki przeprowadził sam Kwieciński w Chinach. Gdyby szukać porównań, można by wskazać na scenę realizacji reklamówki w głośnym filmie Sophii Coppoli „Między słowami”: niby wszyscy zachowujemy się w określonych sytuacjach tak samo, ale w zbliżeniu okazuje się, że poszczególne gesty mogą znaczyć całkiem co innego. Liczne nieporozumienia, do jakich dochodzi na planie realizowanego przez Chińczyków filmu, znajdują swą kulminację w kluczowej scenie filmu. Wydawać by się mogło, że to satyra wymierzona w nazbyt pewnych siebie przedstawicieli Państwa Środka, ale twórcy „Statystów” są sprawiedliwi i obiektywni: przy całym cieple, jakim otaczają swoich bohaterów, nie szczędzą im licznych złośliwości, podkreślonych błyskotliwym, zabawnym dialogiem i humorem sytuacyjnym.
Jednak komedia romantyczna to gatunek specyficzny, którego zadaniem jest nie tylko dowodzenie niepohamowanej siły miłości, ale przede wszystkim budowanie atmosfery ciepła i przychylności dla bohaterów, tolerancji dla ich słabości. Ale Michał Kwieciński postawił sobie w „Statystach” jeszcze jeden cel: nakłonienie do refleksji. Z pozoru jego film potwierdzać ma znaną prawdę, że w grupie raźniej, opowiada wszak o odkrywaniu potrzeby wspólnoty, która ukształtuje się, w sprzyjających okolicznościach, w sposób wręcz naturalny. Ale nie tylko. „Statyści” otwierają oczy na świat, którego mieszkaniec wielkich miast po prostu inaczej nie dostrzeże – tego świata nie widać bowiem ani zza szyby samochodu pędzącego autostradą, ani też przez okno kolejowego ekspresu. Tymczasem ten świat, zdawałoby się, zdegenerowany, nie nadążający za tempem współczesnego życia - zmienia się i to zaskakująco szybko. Dlatego, że zmieniają się zamieszkujący go ludzie, nie kryjący swych aspiracji i marzeń, choć czasem może onieśmieleni w głośnym ich wypowiadaniu. Ludzie marzący o miłości, uczący się kochać i realizujący się w uczuciu do partnera. Żyjący z dala od bohaterów „Nigdy w życiu!” czy „Tylko mnie kochaj”, ale równie piękni w swoim kochaniu.
O takich ludziach opowiadają „Statyści”. Odsunięci gdzieś na bok głównego nurtu życia dostają od losu swoją szansę i... uczą się ją wykorzystywać. Ta edukacja – społeczna, ale i sentymentalna, przebiega bardzo szybko, bowiem odbywa się w kontakcie z innym, odległym na pozór światem, do którego okno otworzyli przybyli z oddali filmowcy. Czy musieli przyjeżdżać aż z Chin? Logika scenariusza nie wymagała aż takiego dystansu, to raczej żart skierowany do bardziej wyrobionego kinomana. Kto bowiem by się spodziewał kina chińskiego innego niż efektowne popisy kung-fu? A kto by się spodziewał, że jeden z najbardziej prężnych polskich producentów, wyznaczający model telewizyjnej rozrywki takimi serialami jak wielkomiejskie „Klan”, „Rodzina zastępcza” czy przebojowa „Magda M.”, na swój debiut kinowy wybierze historię grupy mieszkańców polskiego miasteczka, którzy zasłużą na wyprawę do dalekich Chin?
Dzięki miłości cuda się zdarzają.
KINGA PREIS (Bożena)
Ur. 31 VIII 1971 we Wrocławiu. Absolwentka PWST we Wrocławiu (1996), aktorka tamtejszego Teatru Polskiego. Uwagę krytyków zwróciła jeszcze w trakcie studiów, kiedy w 1995 roku została uhonorowana nagrodą młodych z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru za rolę tytułową w „Kasi z Heilbronn”. Na ekranie zadebiutowała w 1996, w 1999 wygrała XX Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Laureatka nagród na festiwalach filmowych i teatralnych, a także Złotej Kaczki czytelników miesięcznika „Film” za 2001 rok.
Filmografia: 1996 - Niepisane prawa (z cyklu tv „Opowieści weekendowe”), 1997 - Farba, Pokój 107 (serial tv), 1998 - Dom Pirków (tv), Poniedziałek (nagroda za rolę drugoplanową na FPFF w Gdyni 1998), 1999 - Wrota Europy (tv), 2000 - Przeprowadzki (serial tv), To ja, złodziej, Twarze i maski (serial tv), 2001 – Cisza (nagroda za rolę na FPFF w Gdyni 2001, Polska Nagroda Filmowa Orzeł ’01 za rolę główną), Wtorek (Polska Nagroda Filmowa Orzeł ’02 za rolę drugoplanową), 2003 – Symetria, Defekt (serial tv), 2004 – Nigdy w życiu!, Kryminalni (serial tv), Karol – człowiek, który został Papieżem, 2005 – Boża podszewka, część druga (serial tv), Co słonko widziało, Komornik (nagroda na FPFF w Gdyni 2005, Polska Nagroda Filmowa Orzeł ’05 za główną rolę kobiecą), Przybyli ułani (z cyklu tv „Święta polskie”), 2006 – Statyści, Samotność w sieci, Fundacja.
BARTOSZ OPANIA (Romek)
Ur. 6 XII 1970 w Warszawie. Syn Mariana Opani, absolwent PWST w Warszawie (1995), aktor stołecznego Teatru Ateneum. Na ekranie zadebiutował w 1992.
Filmografia: 1992 - Szczęśliwego Nowego Roku 1968, Białe małżeństwo, Kuchnia polska (serial tv), 1993 - Pora na czarownice, 1995 - Cwał, Pułkownik Kwiatkowski, 1997 - Linia opóźniająca (z cyklu tv „Opowieści weekendowe”), Taekwondo, 1998 - Historia kina w Popielawach, 1999 - Jak narkotyk, 2000 - Zakochani, Świąteczna przygoda, Daleko od okna, 2001 – Cisza, 2001 - Na dobre i na złe (serial tv), 2003 – Sukces..., 2004 – Cudownie ocalony (tv), 2006 – Statyści.
ANNA ROMANTOWSKA (Pani Maria)
Ur. 16 V 1950 w Warszawie. Absolwentka PWST w Warszawie, związana początkowo z Teatrem Śląskim im. St. Wyspiańskiego w Katowicach, a od 1975 ze scenami stołecznymi – Teatrem Narodowym i Studio. Na ekranie zadebiutowała w 1977 roku.
Filmografia: 1977 – Trzy po trzy (tv), 1979 – Kobieta i kobieta, 1980 – Ciosy, 1982 – Krzyk, Jeśli się odnajdziemy, Przesłuchanie (nagroda za rolę drugoplanową na FPFF w Gdyni 1990), 1983 – Nadzór, 1984 – Przyspieszenie, Ceremonia pogrzebowa (tv), 1985 – Temida (serial tv), Rajska jabłoń, 1987 – Zabij mnie glino, 1989 - Sztuka kochania, 1990 – Havet Stiger (prod. Norwegia), 1991 – Koniec gry, 1992 – Mała Apokalipsa (prod. Francja), 1993 – Kuchnia polska (serial tv),1994 – Śmierć w płytkiej wodzie (prod. Węgry), 1995 – Matki, żony i kochanki (serial tv), 1996 – Panna Nikt, Dzieci i ryby, 1996-2000 – Dom (serial tv), 1998 – Matki, żony i kochanki (serial tv, seria II), 2000 – To ja, złodziej, Przeprowadzki (serial tv), 2005 – Solidarność, Solidarność..., Jesień w Warszawie (prod. Japonia), 2006 – Statyści, Futro.
KRZYSZTOF KIERSZNOWSKI (Gralewski)
Ur. 26 XI 1950 w Warszawie. Absolwent wydziału aktorskiego PWSFTViT w Łodzi (1978), na scenie zadebiutował w 1977, na ekranie zadebiutował w 1976 r.
Filmografia: 1976 – Człowiek z marmuru, Latarnik (tv), 1978 – Bez znieczulenia, 1979 – Zielone lata (serial tv), Wolne chwile, Umarli rzucają cień, 1980 – Gorączka, 1981 – Vabank, 1983 – Wakacje z Madonną (tv), Dolina szczęścia, 1984 – Vabank II czyli riposta, Ultimatum, 1985 – Kacperek (serial tv), 1986 – Weryfikacja, Nikt nie jest winien, Lucyna (tv), 1988 – Banda Rudego Pająka (serial tv), 1990 – Pensjonat Słoneczko (prod. Niemcy), Napoleon (serial tv), Kanalia, 1993 – Kraj świata, Ewengelia według Harry’ego (prod. USA), 1994 – Ptaszka (tv), Miasto prywatne, Jest jak jest (serial tv), 1995 – Sukces (serial tv), Matki, żony i kochanki (serial tv), 1996 – Wezwanie (tv), Opowieści weekendowe (cykl tv), 1997 – Sara, Kiler, Dom (serial tv), 1998 – Żona przychodzi nocą (prod. Rosja), Złoto dezerterów, Nic, Ognisty jeździec (prod. Niemcy), Matki, żony i kochanki (serial tv, seria II), Demony wojny wg Goi, 13. posterunek (serial tv), 1999 – Pierwszy milion (serial tv), Moja Angelika, Kiler-ów 2-óch, 2000 – Mała Vilma (prod. Węgry), Graczykowie (serial tv), Cześć Tereska, Policjanci (serial tv), 2001 – Przeprowadzki (serial tv), M jak miłość (serial tv), Buła i spóła (serial tv), 2002 – Superprodukcja, Samo życie (serial tv), Na dobre i na złe (serial tv), Król przedmieścia (serial tv), Break Point (prod. Rosja), Tam, gdzie żyją Eskimosi, 2004 – Piekło-Niebo (z cyklu tv „Święta polskie”), Świat wg Kiepskich (serial tv), Siedem grzechów popcooltury (tv), Pierwsza miłość (serial tv), Pensjonat pod Różą (serial tv), Fala zbrodni (serial tv), 2005 – Anioł Stróż (serial tv), Solidarność, Solidarność..., Lokatorzy (serial tv), Kryminalni (serial tv), Dziki 2 (serial tv), Dublerzy, 2006 – Francuski numer, Statyści, Strajk – bohaterka z Gdańska (prod. Polska-Niemcy).
STANISŁAW BRUDNY (Pan Józef)
Ur. 16 V 1930 w Pilznie. Zadebiutował na scenie Teatru Śląskiego w Katowicach w 1951 roku, dwa lata później ukończył studium aktorskie. Na ekranie zadebiutował w 1964 roku, od 1972 aktor scen warszawskich.
Filmografia: 1964 – Pięciu, 1965 – Gorąca linia, 1974 – Łukasz (tv), Ile jest życia (serial tv), 1978 – Wielki podryw, 1979 – Córka albo syn (tv), 1981 – Zderzenie (tv), Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (serial tv), Jan Serce (serial tv), 1983 – Planeta Krawiec, 1984 – Yesterday, Siedem życzeń (serial tv), Kim jest ten człowiek, 111 dni letargu (tv), 1985 – Kochankowie mojej mamy, 1986 – Tulipan (serial tv), Rykowisko, 1987 – Rzeka kłamstwa (serial tv), Komediantka, Jedenaste przykazanie (tv), Dorastanie (serial tv), 1988 – Oszołomienie, Mistrz i Małgorzata (serial tv), Akwen Eldorado (serial tv), 1989 – Virtuti (tv), Po upadku, Modrzejewska (serial tv), Marcowe migdały, 1990 – Maria Curie (serial tv), Korczak, 1991 – Pogranicze w ogniu (serial tv), 1992 – Kuchnia polska (serial tv), 1993 – Pożegnanie z Marią, Przypadek Pekosińskiego, Do widzenia wczoraj, 1994 – Zespół adwokacki (serial tv), Spółka rodzinna (serial tv), 1995 – Tato, Ekstradycja (serial tv), 1996 – Wezwanie (tv), Bar Atlantic (serial tv), 1997 – Sara, Sztos, Klan (serial tv), 1998 – Złoto dezerterów, Siedlisko (serial tv), Miodowe lata (serial tv), 1999 – Policjanci (serial tv), Na dobre i na złe (serial tv), 2000 – Król sokołów, Duża przerwa (serial tv), Dom (serial tv), 13. posterunek (serial tv), 2001 – Czarna plaża (prod. Francja), Zostać miss (serial tv), Marszałek Piłsudski (serial tv), Lokatorzy (serial tv), 2002 – Moje miasto (tv), Buła i spóła (serial tv), 2003 – Psie serce (serial tv), Plebania (serial tv), Samo życie (serial tv), 2004 – Stacyjka (serial tv), M jak miłość (serial tv), Kryminalni (serial tv), Camera Cafe (serial tv), 2005 – Przybyli ułani (z cyklu tv „Święta polskie”), Pensjonat pod Różą (serial tv), 2006 – Statyści.
MAŁGORZATA BUCZKOWSKA (Dorota)
Ur. 1976. Od 2004 roku aktorka Teatru Jaracza w Łodzi. Na ekranie zadebiutowała w 2002 roku.
Filmografia: 2002 – Chopin. Pragnienie miłości, 2003 – Glina (serial tv), Sprawa na dziś (serial tv), Na dobre i na złe (serial tv), Kasia i Tomek (serial tv), 2004 – Pensjonat pod Różą (serial tv), 2005 – Kryminalni (serial tv), Oda do radości, Masz na imię Justine, 2006 – Mrok (serial tv), Statyści.
ŁUKASZ SIMLAT (Szymon)
Ur. 11 XII 1977 w Sosnowcu. Absolwent Akademii Teatralnej w Warszawie (2000). Na ekranie zadebiutował w 2002 roku.
Filmografia: 2002 – Ludzie wśród ludzi (serial tv), Sfora (serial tv), 2003 – Defekt (serial tv), Kasia i Tomek (serial tv), Warszawa, Zerwany (tv), 2004 – Do potomnego, Oficer (serial tv), Długi weekend (z cyklu tv „Święta polskie”), Vinci, 2005 – Wiedźmy (serial tv), Pitbull, Kryminalni (serial tv), Kochankowie z Marony, Klinika samotnych serc (serial tv), Doskonałe popołudnie, Boża podszewka, część druga (serial tv), 2006 – Królowie śródmieścia (serial tv), Wszyscy jesteśmy Chrystusami, Statyści, Mrok (serial tv).
MICHAŁ KWIECIŃSKI (Reżyser, Producent)
Ur. 1 V 1951 w Warszawie. Reżyser teatralny, telewizyjny i filmowy, scenarzysta, producent, od 1992 szef AKSON Studio. W 1981 uzyskał doktorat z chemii organicznej, w 1986 ukończył wydział reżyserii PWST w Warszawie (dyplom 1988). Jako reżyser zadebiutował w 1986 spektaklem Teatru TVP „Branzilla” według Henryka Manna. Ma w dorobku kilkanaście spektakli Teatru Telewizji, w tym „Krawca” Sławomira Mrożka, za który otrzymał Nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki (1998) oraz – jako producent – „Bigda idzie!” wg Juliusza Kadena Bandrowskiego w reżyserii Andrzeja Wajdy, za który został wyróżniony Grand Prix na Festiwalu Teatru Radia i Teatru Telewizji w Sopocie 2001. Jako reżyser filmowy zadebiutował w 1999 roku. Członek Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Filmografia: - jako producent: 1996 – Andrzej Wajda. Moje notatki z historii (tv), 1997 – Prostytutki, Kroniki domowe, Klan (serial tv), 1999 – Rodzina zastępcza (serial tv), Pan Tadeusz, Jak narkotyk, Egzekutor, 2000 – Wyrok na Franciszka Kłosa (tv), Mała Vilma (prod. Węgry), 2001 – Więzy krwi (serial tv), Tam, gdzie żyją Eskimosi, Stacja, 2002 – Zemsta, Geburtig (prod. Austria, koproducent), 2003 – Ciało, 2004 – Niepochowany (prod. Węgry, koprodukcja), Stacyjka (serial tv), Oficer (serial tv), 2005 – Solidarność, Solidarność..., Persona non grata (współpraca), Okazja (serial tv), Oda do radości, Magda M. (serial tv), 2006 – Statyści, Krzyż (w real.), Oficerowie (serial tv, w real.)2007 – Post mortem. Opowieść katyńska (w real.)
- jako reżyser i scenarzysta: 1999 – Palce lizać (serial tv), Rodzina zastępcza (serial tv), 2003 – Biała sukienka (z cyklu tv „Święta polskie”, tylko reż.), 2005 – Statyści (tylko reż.)
JAROSŁAW SOKÓŁ (Scenarzysta)
Ur. 1960. Anglista, literaturoznawca, tłumacz, wydawca, scenarzysta. Autor kilkunastu scenariuszy, głównie telewizyjnych, na podstawie których zrealizowano m.in. filmy fabularne: 2000 - Wielkie rzeczy (cykl tv, cz. 1-2), 2001 - Pieniądze to nie wszystko, 2002 – Superprodukcja, 2004 – Bulionerzy (serial tv), Czwarta władza (serial tv), Pensjonat pod Różą (serial tv), Długi weekend (z cyklu tv „Święta polskie”, nagroda za scenariusz na FPFF w Gdyni 2004), 2005 - Solidarność, Solidarność..., 2006 Statyści.
ARKADIUSZ TOMIAK (Twórca zdjęć)
Ur. 20 II 1969 w Koszalinie. Absolwent wydziału operatorskiego PWSFTViT w Łodzi (1995). Jako samodzielny operator zadebiutował w 1997 roku. Filmografia: 1997 – Przystań, 1998 – Klasa na obcasach (serial tv), 1999 – Na dobre i na złe (serial tv), 2000 – Wielkie rzeczy (cykl tv), Słoneczna włócznia (serial tv), Nieznana opowieść wigilijna (tv), Daleko od okna (nagroda za zdjęcia na FPFF w Gdyni 2000), 2001 – Myszka Walewska (serial tv), Marzenia do spełnienia (serial tv), Cisza, 2002 – Kariera Nikosia Dyzmy, Gorący temat (serial tv), 2003 – Żurek, Zróbmy sobie wnuka, Symetria, Na Wspólnej (serial tv), Magiczne drzewo (serial tv), 2004 – Oficer (serial tv), Stacyjka (serial tv), 2005 – Okazja (serial tv), Masz na imię Justine, 2006 – Hiena, Jasne błękitne okna, Palimpsest, Statyści.
MICHAŁ LORENC (Kompozytor)
Ur. 5 X 1955 w Warszawie. Należy do najwybitniejszych współczesnych kompozytorów muzyki filmowej. Napisał muzykę do ponad 150 filmów, seriali telewizyjnych, filmów dokumentalnych oraz spektakli teatralnych. Współpracował z najlepszymi reżyserami z Polski, Czech, Wielkiej Brytanii i USA. Nagrywa z najlepszymi polskimi orkiestrami, należy do Europejskiej Akademii Filmowej, Czeskiej Akademii Filmowej oraz Polskiej Akademii Filmowej. Zaczynał pisząc piosenki dla studenckich zespołów. Jako 18-latek, w 1973 r., związał się na cztery lata z „Wolną Grupą Bukowina". W latach 1979-81 występował razem z Jackiem Kleyffem i Michałem Tarkowskim w „Teatrze Paranoicznym", który sami założyli. Pierwsze kroki w filmie stawiał jako klapser. Po raz pierwszy skomponował muzykę w 1979 r.
Filmografia: 1979 – Przyjaciele (serial tv), 1985 – Żuraw i czapla (tv), 1986 – Magma (serial tv), Kalejdoskop (tv), A żyć trzeba dalej (tv), 1987 – Łuk Erosa, 1988 – Zakole (tv), 1989 – Paziowie (serial tv), Halo, jestem tutaj (tv), Bal na dworcu w Koluszkach, 300 mil do nieba (nominacja do Felixa – Europejskiej Nagrody Filmowej oraz Nagroda im. Wyspiańskiego), 1990 – Zakład, Superwizja, Pensjonat Słoneczko (tv, prod. Niemcy), Kapitan Conrad, Kanalia, Historia niemoralna, 1991 – Kroll, Koniec gry, Dziecko szczęścia, Ferdydurke (prod. Wlk. Brytania), 1992 – Sauna (tv), Psy (nagroda na FPFF w Gdyni 1992), Pamiętnik znaleziony w garbie, 1993 – Lepiej być piękną i bogatą, Lazarus, Embrion (prod. Węgry), Wow (serial tv), Łowca – ostatnie starcie, Skutki noszenia kapelusza w maju (tv, Poznańskie Koziołki za muzykę na FF dla Dzieci w Poznaniu 1994), 1994 – Podróż na wschód, Psy 2. Ostatnia krew, Ptaszka (tv), Wyliczanka (tv), Wino i krew (prod. USA), 1995 – Deborah, Pokuszenie, Prowokator (nagroda za muzykę na FPFF w Gdyni 1995), 1996 – Poznań ’56, Osaczony (tv, prod. USA), 1997 – Bandyta (nagroda za muzykę na FPFF w Gdyni 1997), Wojenna narzeczona (serial tv, prod. Wlk. Brytania), Przystań, Amok, Nic (nagroda za muzykę w Bonn 1999), Zabić Sekala (prod. Czechy, Czeski Lew za muzykę 1999), Złoto dezerterów, 1999 – Jak narkotyk, Wszystkie pieniądze świata (serial tv), 2000 – Daleko od okna (Złota Kaczka miesięcznika „Film” za muzykę 2001), Przeprowadzki (serial tv), Żółty szalik (z cyklu tv „Święta polskie”), Zakochani, 2001 – blok.pl, 2001 – Przedwiośnie (nagroda za muzykę na FPFF w Gdyni 2001), Tam, gdzie żyją Eskimosi, 2003 – Glina (serial tv), Symetria, Żurek, 2004 – Oficer (serial tv), Piekło-Niebo (z cyklu tv „Święta polskie”), 2005 – Solidarność, Solidarność..., 2006 – Fundacja, Statyści.
KAMIL PRZEŁĘCKI (Kierownik produkcji)
Ur. 29 VI 1972 w Gdyni. Absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jako kierownik produkcji zadebiutował w 1999 roku.
Filmografia: 1999 – Lot 001 (serial tv), Palce lizać (serial tv), 2000 – Adam i Ewa (serial tv), Izabela (serial tv), Wyrok na Franciszka Kłosa (tv), 2002 – Zemsta, 2003 – Biała sukienka (z cyklu tv „Święta polskie”), 2004 – Oficer (serial tv), 2004 – Stacyjka (serial tv), 2005 – Oda do radości, Solidarność, Solidarność..., Barbórka (z cyklu tv „Święta polskie”), 2006 – Statyści, 2007 – Post mortem. Opowieść katyńska.
ARKADIUSZ KOŚMIDER (Scenograf)
Z kinematografią związany od 1997 roku, projektował scenografię, wnętrza lub kostiumy do filmów: 1997 – Gniew, Młode wilki 1, 1998 – Poniedziałek, 2000 – 6 dni strusia, Chłopaki nie płaczą, Człowiek wózków (tv), Niech gra muzyka (tv), 2001 – Poranek kojota, Tryumf Pana Kleksa, Wtorek, 2004 – Czwarta władza (serial tv), Oficer (serial tv), 2005 – Oda do radości, Parę osób, mały czas (tv), 2006 – Statyści.
