Miami Vice (2006)

"Śmierć nie jest ani proceduralna ani przypadkowa, nie wtedy, kiedy ginie ktoś, kogo znamy." - Michael Mann

Powody powrotu do Miami Vice są, wg Michaela Manna, proste, „atrakcyjność tematu i odpowiedni czas”.

Dwadzieścia kilka lat i niezliczone rzesze fanów później, Mann dobrze wiedział, że nadszedł czas, aby w pełni wykorzystać postaci, które stworzył i zrobić film, który „wyzwala to, co niebezpieczne i kuszące w pracy tajnego agenta... szczególnie wtedy, kiedy Crockett i Tubbs udają się tam, gdzie ich odznaki nie mają żadnego znaczenia.”

Dla reżysera bardzo ważne było pokazanie widzom, co może się wydarzyć, kiedy policjanci tak głęboko wejdą w struktury przestępcze infiltrując syndykaty zbrodni, że muszą potem bardzo starać się, aby powrócić do rzeczywistości. Mann uważa, że właśnie tutaj leżą spore możliwości dramatyczne… w historii wsiąknięcia Crocketta i Tubbsa w śmiertelnie niebezpieczny świat.

Realizacja Miami Vice dała ponadto szansę Mannowi na spędzenie czasu w mieście, które w połowie lat 80-tych zostało prawie wytatuowane w świadomości Amerykanów. „Obraz kuszącego Miami cały czas utrzymuje się w mojej wyobraźni,” mówi. „To miasto żyje w niezwykły sposób. Tam rzeczy nie są takie, jakimi mogą się nam wydawać. Jest bardzo atrakcyjne, kuszące i zmysłowe, a jednocześnie bardzo niebezpieczne.”

Decydujące dla Manna było uchwycenie piękna Miami w porównaniu z jego naturalistycznym światem przestępczym... stanowi to, zresztą od dawna, znak rozpoznawczy reżysera podczas konstruowania realizmu w filmach. Aby uchwycić ekstremalny stres i dramatyzm pracy agenta - życie ze sfabrykowaną tożsamością - reżyser musiał bardzo dokładnie przygotować swoich aktorów do ról - odpowiednie życiorysy, realistyczne symulacje zakupów i handlu narkotykami, intensywne szkolenie fizyczne i psychiczne.

Ze scenariuszem w ręku i ekspertami w pogotowiu, Mann wiedział już, że nadszedł czas, aby ponownie skompletować... grupę uderzeniową.

"Najlepsza tożsamość agenta to bycie sobą przy maksymalnie podkręconej głośności i wyłączonej powściągliwości." - Michael Mann

Znany z tworzenia postaci filmowych, które pozwalają aktorom na wyniesienie ich rzemiosła na zupełnie nowy poziom, Mann chciał, aby role w jego najnowszym filmie zostały obsadzone przez ludzi zdolnych do zrozumienia historii swoich bohaterów, w takim samym stopniu jak oddanych tworzeniu postaci na ekranie. Wiedział, że aby ci ekranowi gliniarze i kryminaliści mogli zdać sobie z tego sprawę, będą potrzebować rygorystycznego szkolenia i surowej dyscypliny.

Wybór Jamie’go Foxxa do roli Ricardo Tubbsa związany był m.in. z tym, że aktor i reżyser współpracowali już ze sobą dwukrotnie - Ali (2001) oraz Zakładnik (Collateral), za rolę w którym Foxx został nominowany do nagrody Akademii®. Tego samego roku Foxx otrzymał Oskara® za tytułową rolę w filmie Ray.

Trenując z dwoma rzeczywistymi agentami, aby odpowiednio przygotować się do roli, Foxx otwarcie rozmawiał z policjantami o pułapkach ich zawodu. „Pokusy pojawiają się bezustannie - z jednej i drugiej strony,” odkrył aktor zadając pytanie, „Zasmakowaliście w pokusach tej drugiej strony?”

W rolę charyzmatycznego i skłonnego do flirtów Sonny’ego Crocketta, którą - tak jak miliony fanów znał z oryginalnego serialu z lat 80-tych - wcielił się Colin Farrell. Aktor irlandzkiego pochodzenia, świeżo po rolach w filmach Alexander Olivera Stone i The New World Terrence’a Malicka, łatwo wszedł w postać pochodzącego z Południa Stanów Crocketta. Farrell stwierdza krótko, „Crockett to dobry facet; jest twardy jak skała”

Aktorzy wiedzieli, że muszą się dobrze poznać, aby być wiarygodni w rolach partnerów. Tak mówi o tym Foxx, „Chodzi tutaj głównie o chemię. Nie ma chemii, nie ma współpracy.”

Farrell zgadza się, co do jednego - „Istnieje rodzaj głębokiej przyjaźni i zrozumienia, które rozwijają się między ludźmi o takich samych przekonaniach... należy być dla siebie i ufać sobie wzajemnie.”

Główną postacią kobiecą jest w filmie Miami Vice pracująca dla przestępców Isabella, obiekt obsesji Crocketta. W jej rolę wcieliła się chińska aktorka Gong Li. Popularna w Azji gwiazda filmowa, ostatnio rozpoczęła karierę na Zachodzie występując w głównych rolach w filmach Wyznania Gejszy (Memoirs of a Geisha) oraz wkrótce wchodzącym na ekrany Young Hannibal.

Kluczowym elementem historii Isabelli jest jej niespodziewany romans z Sonny’m Crockettem, który komplikuje fakt, że kobieta jest związana z Montoyą - w tej roli hiszpański aktor Luis Tosar - jednym z najbardziej wpływowych przestępców w Ameryce Łacińskiej. Co więcej Crockett, także nie jest uczciwy w stosunku do Isabelli. Ta miłość dwojga ludzi o fałszywych tożsamościach przyczyni się do licznych problemów bohaterów.

Kolejnym członkiem wielokulturowej obsady aktorskiej jest brytyjska aktorka Naomie Harris, która wciela się w rolę urodzonej na Bronxie analityczki (i kochanki Tubbsa) Trudy. W pozostałych rolach występują - Justin Theroux kolega - policjant Zito, Barry Shabaka Henley - bezpośredni kontakt partnerów porucznik Castillo, Elizabeth Rodriguez - detektyw Gina Calabrese, nowojorski aktor John Ortiz (Życie Carlita) - pośrednik w handlu narkotykami José Yero i Ciaran Hinds - specjalny agent FBI Fujima, człowiek, który bardzo niechętnie pozwala Crockettowi i Tubbsowi penetrować podziemie narkotykowe, po tym, jak zostali zabici ich przyjaciele.

Mając już zaangażowaną obsadę filmu, Mann i jego ekipa rozpoczęli szkolenie, które miało zrobić z aktorów twardych gliniarzy i rdzennych dla tego świata przestępców.

"To odgłos powietrza gwałtownie wypełniającego pustkę, jaka wytworzyła się po zniknięciu twojej tożsamości." - Ricardo Tubbs

Aby członkowie obsady aktorskiej byli w stanie bezpiecznie stąpać po linie rozpiętej na granicy sprawiedliwości i zemsty, Mann zdecydował, że przed rozpoczęciem zdjęć muszą przejść intensywne szkolenie fizyczne i psychiczne. „Agenci przygotowują się do wniknięcia w świat przestępczy w taki sam sposób, jak aktorzy do roli - dowiadując się wszystkiego o osobie, którą mają udawać,” mówi reżyser. „Odizolowują się i skupiają na pracy.”

Przed wcieleniem się w role elitarnych detektywów Sonny’ego Crocketta i Ricardo Tubbsa, Farrell i Foxx przeszli trzymiesięczne szkolenie w Miami. Na szczęście aktorzy mieli już do czynienia z niemal wojskową musztrą na planach swoich wcześniejszych filmów - Farrell - S.W.A.T. i Rekrut (The Recruit), Foxx - Jarhead i Stealth - dlatego nowi ekranowi partnerzy byli gotowi do wyzwań.

Przy współpracy konsultantów z miejscowych i federalnych oddziałów policji, Mann przygotował specjalny program szkoleniowy. Udowadnia on konieczność takiego szkolenia stwierdzając, „Kiedy Crockett i Tubbs spotykają José Yero i negocjują sposób załadunku towaru, Colin i Jamie naprawdę muszą umieć zrobić wszystko to, o czym rozmawiają. Tylko wtedy będzie to wiarygodne.”

Mann zapewnia także, że jego aktorzy zostali dokładnie poinstruowani co do tego, jak żyje tajny agent. „Przygotowaliśmy kilka scenek rutynowych ‘zakupów’ na ulicy,” wspomina. „A następnie przewieźliśmy towar - na łodziach i samolotami - przygotowując symulacje z udziałem ludzi, którzy robili to już wcześniej. Niektóre z tych scenek były przerażająco realistyczne.”

We wczesnym procesie przygotowawczym, Mann zwrócił się do doświadczonych agentów federalnych, aby pomogli nauczyć aktorów Miami Vice metod pracy agenta. Przykładem jednego ze szkoleń z udziałem Farrella było towarzyszenie jednemu z tajnych agentów w trakcie akcji. Aktor był święcie przekonany, że jest to rzeczywista transakcja narkotykowa, wyjaśniono mu bowiem, że wszystko, co niebezpieczne już się wydarzyło i został zapewniony, że „nic się nie stanie.”

W rzeczywistości scenka została tak zaaranżowana, aby jeden z fałszywych dealerów mógł sprawdzić zdolności Farrella jako Crocketta reagując zbyt gwałtownie w jego obecności. Wg jednego z agentów federalnych, kiedy „Colin zobaczył, co się dzieje zrobił gest jakby miał zamiar wycofać się z transakcji. Widać było, że przez ułamek sekundy przeszła mu przez głowę myśl. ‘Boże, w co ja się wpakowałem?’”

Biorąc pod uwagę fakt, że jego aktorzy w całości angażowali się w swoje role, Mann wiedział, że jego priorytetem musi być zapełnienie całkowitego bezpieczeństwa na planie. Kiedy akcja filmu przenosi się na autostrady na Południowej Florydzie, „Colin naprawdę jeździ Ferrari,” mówi reżyser. „Wsadziliśmy go do samochodu Ferrari Challenge - wyścigowej wersji 360. Jeśli ma prowadzić samochód, chcę, żeby prowadził go jak wyszkolony kierowca. Identyczna sytuacja miała miejsce w przypadku Foxxa i łodzi Mojo. Jamie prowadził łódź z zawrotną szybkością, co więcej załadował i wystartował małym samolotem.”

"Nie przyprowadziliśmy cię tutaj, aby zabić. Gdybyśmy chcieli, abyś nie żył, już byś nie oddychał." - Isabella

W 2006 roku, kiedy wielu reżyserów wykorzystuje technologię zielonego ekranu lub wynajmuje tańsze obiekty zdjęciowe, aby opowiedzieć ekranową historię, Mann zdecydował się odrzucić wszystkie tego rodzaju sztuczki. Bardzo ważne dla filmowca jest bowiem udanie się do rzeczywistych miejsc, w których żyją, pracują i bawią się jego bohaterowie. Mann i jego ekipa odwiedzili miejsca na świecie, które najbardziej oddają wg nich nastrój filmowych scen. Lwia część Miami Vice została nakręcona w Miami i Key West na Florydzie, a także częściowo w Paragwaju, na Dominikanie, w Urugwaju i Brazylii.

Miami zmieniło się znacznie od czasu wczesnych lat 80-tych, kiedy to serial telewizyjny Manna sprowadził do Miami nowe pokolenia turystów. Nagrodzony Oskarem® za zdjęcia do filmu Wyznania Gejszy (Memoirs of a Geisha), australijski operator Dion Beebe dołączył do Manna w pracy nad Miami Vice. Autor zdjęć - także do Zakładnika (Collateral) - twierdzi, że Miami znajduje się właśnie w procesie przemian. „Bardzo trudno to zdefiniować,” mówi, „ale Miami to miasto, które powoli odnajduje własną twarz.”

Mimo czterech czy pięciu sztormów dziennie, jakie przeszły przez Florydę w sierpniu 2005 roku, Farrell twierdzi, że klejnot Południowej Florydy - Miami - jest zachwycający. Aktor obrazowo opisuje Miami jako „jezioro, do którego wrzucono monety, a które teraz pływają po jego powierzchni.”

Kiedy ekipa realizowała zdjęcia w rejonie Karaibów, huragany Katrina, Wilma i Rita stały się niemile widzianymi gośćmi na planie Miami Vice. Chociaż nie spowodowały zniszczeń na terenach, na których kręcono, stale przypominały aktorom i ekipie o olbrzymich zniszczeniach, jakie przyniosły zatokowym rejonom Stanów Zjednoczonych. Produkcja straciła siedem dni z powodu sztormów, na szczęście jednak, nigdy nie musiano całkowicie przerwać zdjęć.

Potrzeba uchwycenia chropowatości podziemnego świata narkotyków, zawiodła ekipę produkcyjną w rejony poza Stanami Zjednoczonymi - lokalizacje na Karaibach i w Ameryce Południowej, Paragwaju.

Jedną z sekwencji rozpoczynających film jest scena, w której kurier dostarcza przesyłkę w niezwykłe miejsce. Mann zdecydował się na nakręcenie tej sceny w Ciudad del Este w Paragwaju, które to miejsce nie ma sobie równego na świecie. Miasto, które żyje głównie z handlu (nie zawsze legalnego) porównywane jest przez niektórych do kopca mrówek z klaustrofobicznymi mrówkami - ludźmi prowadzącymi interesy. Nad miastem unosi się niebezpieczny aromat, a różnorodne etnicznie społeczeństwo dodaje mu jeszcze mistycyzmu. Beebe i Mann bardzo chcieli pokazać w filmie tę atmosferę.

W Santo Domingo na Dominikanie, Mann wykorzystał poszczególne rejony miasta (wschodnią część wyspy), aby zagrały Haiti, zbyt niebezpieczne w tym czasie, aby można było tam realizować film. Aby oddać nastrój pełnej napięcia nocnej sceny, Mann wybrał Capotillo - a dokładniej Mercado Nuevo - najniebezpieczniejszą część miasta.

W ramach tych lokalizacji, ekipa scenograficzna zaprojektowała elementy, które wniosły do każdej ze scen Miami Vice odpowiednią intensywność. Aby przemienić Santo Domingo w miasto na Haiti, ekipa zmieniła przede wszystkim wszystkie oznaczenia, jakie mogło być widać na ekranie - język hiszpański zamieniono na francuski. Dla oddania atmosfery Haiti, niezbędne było także zastosowanie odpowiednich kolorów. Tak mówi Mann o scenografii, dzięki której chciał oddać charakterystykę tego wyspiarskiego narodu, „W kolorach, na jakie ludzie malują budynki na Haiti jest coś olśniewającego. Nigdzie na świecie nie znajdziemy czegoś podobnego.”

Zastanawiając się nad lokalizacjami, w których miano nakręcić sekwencje z Hawany, gdzie Crockett i Isabella angażują się w zakazany romans, Mann przypomniał sobie o podobieństwie Hawany do miasta na południu Brazylii, które odwiedził w drodze do Montevideo w Urugwaju, wiele lat wcześniej. Podjął więc decyzję o zbudowaniu domu Isabelli w regionie Atlantida w Urugwaju i stworzeniu dzielnicy Vedado biegnącej oryginalnie wzdłuż północnej części Hawany. Sprawienie, aby ten dom był wiarygodny, zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz okazało się sporym wyzwaniem.

„To rodzinny dom Isabelli,” wyjaśnia dekorator Jim Erickson. „Jeśli chodzi o zewnętrzną charakterystykę domu, miał on się nie wyróżniać, ponieważ kobieta działa w handlu narkotykami. Natomiast wnętrze miało być proste i świetnie utrzymane, wiadomo bowiem, że Isabella zdecydowanie dysponuje odpowiednimi funduszami.”

"Działania Montoyi iluminujemy od wewnątrz. Nikt wcześniej nie dostał się tam, gdzie my teraz jesteśmy." - Sonny Crockett

Michael Mann jest pionierem w dziedzinie używania i wspierania technologii high-definition. Technologia ta pozwoliła na stworzenie wielowymiarowego efektu pracy autora zdjęć Diona Beebe, który pracował wcześniej z Mannem podczas realizacji thrillera Zakładnik (Collateral).

Operator musiał stawić czoła zupełnie nowym okolicznościom pracując z Mannem nad wcześniejszym projektem. „Zakładnik (Collateral) był moją pierwszą próbą pracy z kamerą HD,” mówi Beebe, „a celem Michaela było wykorzystanie wrażliwości tych kamer podczas pracy w nocy. Także 80% zdjęć Miami Vice to zdjęcia nocne, różnica między tymi dwoma filmami polegała jednak na tym, że kamery HD były tutaj także wykorzystywane w dzień.”

Beebe wyjaśnia, że kamery HD były testowane w tej produkcji na wszelkie możliwe sposoby. „Robiliśmy zdjęcia na pędzących z olbrzymią szybkością łodziach, samochodach Ferrari, na frachtowcach, odrzutowcach i małych, czarterowych samolotach.”

Jednym z ciekawszych aspektów realizowania zdjęć w technologii HD jest wpływ jaki ma ona na aktorów i ekipę. „Zdecydowanie wpływa na dynamikę na planie,” twierdzi Beebe. „Przywykliśmy do pracy z 10-minutowymi rolkami filmu - pauza, załadowanie taśmy i wznowienie zdjęć. Teraz 50-minutowe ujęcie jest rzeczywistością. Operatorzy przyjmują odpowiednie pozycje, rekwizytorzy zapewniają odpowiednie gadżety. Wszystko stało się nagle bardziej płynne, nie trzeba zmieniać filmu, zaczynać od nowa, robić cięć.”

Kamery HD oraz zdjęcia realizowane w idealnie dobranych lokalizacjach - głównie dzięki specyfice Miami - pozwoliły Mannowi na uzyskanie dokładnie takich emocji, jakie miał zamiar wzbudzić w widzach. „Czujemy się zupełnie inaczej w Miami niż w Los Angeles - za chwilę może bowiem nadejść huragan (lub właśnie się skończył), a pogoda w rejonie Karaibów jest naprawdę sztormowa.”

****

Ponowne odwiedzenie świata, który Mann wykreował realizując film Miami Vice było jak katharsis dla wszystkich zaangażowanych w produkcję, a szczególnie dla samego scenarzysty / reżysera / producenta, który jest w pełni świadomy, że zwalczanie przestępczości na tym poziomie to coś przerażającego. Swoim filmem, Mann nie mitologizuje ani nie gloryfikuje tego, czym jest handel narkotykami we współczesnym świecie. Sprawia, że zdajemy sobie sprawę ze strachu, dezorientacji i wyizolowania tych, którzy działają na pierwszej linii.

Mann podsumowuje, „Staram się umieścić widza w śmiertelnie niebezpiecznych okolicznościach. Chcę, żeby doświadczył bycia Crockettem”. Tak jak w kulminacyjnym momencie w filmie, kiedy „Tubbs mówi do Crocketta - ‘Masz świadomość tego, że kiedy twoja odznaka i sfabrykowana tożsamość zostaną odkryte, dokładnie w tej samej chwili cały świat zawali ci się na głowę? Jesteś na to gotowy?’”

Już wkrótce widzowie będą mogli odpowiedzieć na to pytanie.

COLIN FARRELL (detektyw Sonny Crockett) - Pride and Glory z Edwardem Nortonem, Alexander Olivera Stone, The New World Terrence Malicka, Ask the Dust, Rekrut (The Recruit) z Alem Pacino, A Home at the End of the World, Telefon (Phone Booth), Tigerland, Raport mniejszości (Minority Report) Stevena Spielberga, Daredevil, American Outlaws, S.W.A.T., Intermission oraz debiut reżyserski Tima Rotha The War Zone, telewizja - mini-seria Falling for a Dancer, Ballykissangel dla BBC.

JAMIE FOXX (Ricardo Tubbs) - Ray Taylora Hackforda - nagroda Akademii®, Złoty Glob i BAFTA za Najlepszą Rolę Męską, Redemption - nominacja do Złotego Globu, Zakładnik (Collateral) z Tomem Cruise, Ali - nominacja do Złotego Globu i Oskara®, Jarhead Sama Mendesa, thriller Niewidzialny (Stealth), Męska gra (Any Given Sunday) Olivera Stone, telewizja - In Living Color. The Jamie Foxx Show. Aktor nagrał także płytę Unpredictable, która nie schodziła z czołówek list przebojów na przełomie lat 2005 / 2006.

GONG LI (Isabella) - Wyznania Gejszy (Memoirs of a Geisha), siedem filmów chińskiego reżysera Zhanga Yimou - Red Sorghum - Złoty Niedźwiedź na festiwalu filmowym w Berlinie, Ju Dou, Powieście czerwone latarnie (Raise the Red Lantern) - nominacja do Oskara®, The Story of Qi u Ju - nagroda na festiwalu filmowym w Wenecji, To Live i Shanghai Triad, trzy filmy w reżyserii Chena Kaige - Żegnaj moja konkubino (Farewell My Concubine) - nominacja do Oskara®, Złota Palma w Cannes, Złoty Glob, BAFTA, Temptress Moon oraz The Emperor and the Assassin, Zhou Yu’s Train, Breaking the Silence, 2046 i The Hand Wonga Kar Wai, Young Hannibal: Behind the Mask Petera Webbera.

NAOMIE HARRIS (Trudy Joplin) - thriller 28 dni później (28 Days Later), Piraci z Karaibów II (Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest), Tristram Shandy: A Cock and Bull Story, Po zachodzie słońca (After the Sunset) z Pierce Brosnanem, Salmą Hayek i Woody Harrelsonem, Trauma z Colinem Firthem i Meną Suvari, telewizja - serial na podstawie powieści Zadie Smith Białe zęby (White Teeth) dla brytyjskiego Channel 4, dramat polityczny The Project dla BBC.

JUSTIN THEROUX (Zito) - Dedication z Billy’m Crudupem, Mandy Moore, Dianne Wiest i Tomem Wilkinsonem, Inland Empire Davida Lyncha z Laurą Dern i Jeremy’m Ironsem, The Baxter, Aniołki Charlie’go: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle), Mulholland Drive, Zoolander, American Psycho, The Broken Hearts Club, Romy & Michele’s High School Reunion i I Shot Andy Warhol, telewizja - Sześć stóp pod ziemią (Six Feet Under), Agentka o stu twarzach (Alias), The District, Seks w wielkim mieście (Sex and the City), Spin City, Sirens, Ally McBeal, Last Defense i New York Undercover.

MICHAEL MANN (scenariusz i reżyseria / produkcja) - cztery nominacje do nagród Akademii® za film Informator (The Insider) i produkcję The Aviator w reżyserii Martina Scorsese z Leonardo DiCaprio i Cate Blanchet w rolach głównych. Inne filmy w jego dorobku to Thief, Łowca (Manhunter), Ostatni Mohikanin (The Last of the Mohicans), Gorączka (Heat), Ali, Zakładnik (Collateral), The Kingdom w reżyserii Petera Berga z Jamie Foxxem, telewizja - scenariusze do pierwszych odcinków serii Starsky and Hutch, dramat The Jericho Mile (reżyseria) z Peterem Straussem - cztery nagrody Emmy i nagroda Gildii Reżyserów Filmowych, telewizyjne Miami Vice, Crime Story z Dennisem Farina. Wyprodukował także nagrodzoną Emmy mini-serię Drug Wars: The Camarena Story oraz jej sequel Drug Wars: The Cocaine Cartel.

ANTHONY YERKOVICH (producent wykonawczy / autor wersji telewizyjnej) - serial NBC Hill Street Blues - trzy nagrody Emmy, dwa Złote Globy, Miami Vice - nagroda Gildii Scenarzystów, nagroda People’s Choice, liczne nominacje do Emmy, Private Eye, Hollywood Confidential z Edwardem Jamesem Olmosem i Charlize Theron, dramat telewizyjny Big Apple z Michaelem Madsenem i Davidem Strathairnem.

DION BEEBE ACS, ASC (zdjęcia) - Chicago - nagroda Akademii® i nominacja do BAFTA za zdjęcia, Wyznania Gejszy (Memoirs of a Geisha), Charlotte Gray z Cate Blanchett, thriller Tatuaż (In the Cut) Jane Campion - nagroda Golden Tripod, Praise, filmy krótkometrażowe - Down Rusty Down i Black Sorrow, What I Have Written - nagroda Stowarzyszenia Australijskich Krytyków Filmowych, The Goddess of 1967, Eternity, The Space Between the Door and the Floor, thriller Equilibrium, Świety dym (Holy Smoke) Jane Campion, My Own Country, Memory & Desire, Floating Life i Crush.

VICTOR KEMPSTER (scenografia) - Envy, Bandits, Bamboozled, Męska gra (Any Given Sunday), Droga przez piekło (U Turn), That Thing You Do!, Nixon, Urodzeni mordercy (Natural Born Killers), Heaven & Earth, JFK, And God Created Woman, Gliniarz w przedszkolu (Kindergarten Cop), Urodzony czwartego lipca (Born on the Fourth of July), Wożąc panią Daisy (Driving Miss Daisy), Last Rites, telewizja - Kane and Abe - nominacja do Emmy, Streets of Gold, Compromising Positions i Svengali z Peterem O’Toole i Jodie Foster.

JANTY YATES (kostiumy) - Gladiator - Oskar® i nominacja do nagrody BAFTA, De-Lovely, Królestwo niebieskie (Kingdom of Heaven), Charlotte Gray, Hannibal, Wróg u bram (Enemy at the Gates), With or Without You, Plunkett & MacLeane, The Man Who Knew Too Little, Aleja snajperów (Welcome to Sarajevo), Jude oraz The Englishman Who Went Up a Hill But Came Down a Mountain.

JOHN MURPHY (muzyka) - Przekręt (Snatch) Guya Ritchie, Guess Who, The Man, Millions, Sunshine Danny’ego Boyle, Porachunki (Lock, Stock and Two Smokin’ Barrels), Nagi instynkt 2 (Basic Instinct 2), 28 dni później (28 Days Later), The Perfect Score, Intermission, Friday After Next, City by the Sea, New Best Friend, All About the Benjamins, Mean Machine, Strumpet, Vacuuming Completely Nude in Paradise, Chain of Fools, One More Kiss, The Bachelor, The Real Howard Spitz, Stiff Upper Lips, Black Velvet Band, Darklands, Clockwork Mice, Dinner in Purgatory, A Feast at Midnight oraz Beyond Bedlam.