Potwory kontra Obcy (2009)

Przez całe wieki, opowieści o potworach i stworach nie z tego świata cieszyły, bawiły i przerażały ludzi ze wszystkich zakątków globu i kultur. Prace mistrzów literatury w tej dziedzinie, przekazywane z pokolenia na pokolenie w końcu trafiły również do Hollywood, dając początek nowemu gatunkowi filmowemu "creature feature" /filmy o dziwnych stworach/ oraz, w swojej bardziej nowoczesnej wersji, filmom science-fiction. W wielu filmach sci-fi lub serialach telewizyjnych z lat 1950 i '60-tych, punktem wyjścia do snucia opowieści o potworach było przechwytywanie dziwnych sygnałów wysyłanych z innej planety w odległej galaktyce, podkreślanych jeszcze dla wzmocnienia efektu przez niezbędną w tym wypadku, niepokojącą muzykę organową. W kolejnej odsłonie, przybywali kosmici, którzy albo spuszczali ziemianom manto, albo, w przypadku tych dobrych, uczyli mieszkańców naszej planety jak radzić sobie w kosmosie.

Opowieść "Potwory kontra Obcy", sięga jednak do kilku innych, bardziej ziemskich źródeł – znajdujących się za ścianami Glendale, kalifornijskiego campusu wytwórni DreamWorks Animation z jego Dyrektorem Zarządzającym Jeffrey'em Katzenbergiem oraz dwoma weteranami filmu fabularnego, reżyserami Robem Lettermanem i Conradem Vernonem.

Zaledwie wzmianka słowa 'potwór' – szczególnie w zestawieniu ze słowem 'obcy' – wystarczy, żeby rozniecić błysk w oku każdego filmowca (jak Letterman i Vernon), wychowanych na czarno-białych telewizyjnych filmach klasy 'B' z lat 1950-tych.

Letterman i Vernon nie ukrywają, że są nie tylko wielkimi fanami tych filmów, ale również pozostają pod ogromnym wpływem stylu reprezentowanego przez obrazy z tamtych lat. Ewolucja stylu "Potworów kontra Obcy" przebiegała dwutorowo – od wspomnianych filmów klasy 'B' z lat '50-tych ubiegłego stulecia, po publikowane w tamtym czasie magazyny Mad, dla których tworzyli między innymi tacy wielcy ilustratorzy jak Jack Davis, Don Martin i Jack Rickard.

Jakie były zatem początki projektu „Potwory kontra Obcy"? Letterman zakończył właśnie prace nad nominowanym do Oscara® przebojem DreamWorks Animation "Rybki z ferajny" i miał umówione spotkanie ze stojącym na czele firmy Jeffrey'em Katzenbergiem, na którym omawiana miała być kwestia nowego projektu. Jak wspomina Letterman: "Jeffrey poprosił mnie, abym rzucił okiem na projekt, który był jeszcze w fazie opracowania, a którego głównego bohaterami miały być różnej maści potwory. Ponieważ w założeniu film miał opowiadać o pewnej grupie stworów, pomyślałem sobie, że może być to dobra okazja do nakręcenia komedii w stylu „Parszywej dwunastki", co zresztą zawsze było moim marzeniem. Może to się teraz wydawać nieco śmieszne, ale na swój sposób to właśnie ta filmowa zbieranina okazała się moją 'parszywą dwunastką', ponieważ potwory w niej przedstawione są typem niepokornej drużyny, która stawia czoło atakującym Ziemię 'obcym'. Tak więc pomysł ten ujął mnie od razu!"

W przypadku Vernona, opowieść o perypetiach potworów w obliczu nadciągającej zagłady zaczęła się tysiące kilometrów od Kalifornii. Jak mówi reżyser: „Byłem właśnie w Cannes ze „Shrekiem 2", kiedy trafił w moje ręce wstępny projekt filmu. Zauważyłem, że jest w nim wyraźny motyw nawiązujący do filmów klasy 'B' z lat 1950-tych, którego, prawdę mówiąc, nigdy do tej pory nie było w animacji. Pomyślałem sobie, że to naprawdę interesujący pomysł i że fajnie byłoby nadać tej drużynie wyrzutków określona osobowość, nawiązując do wspomnianych starych filmów formą satyry. Wydawało mi się to niezwykle zabawnym pomysłem, ponieważ byłby to hołd złożony różnym stylom produkcji filmowej i różnym gatunkom filmu. Patrząc z takiej perspektywy wydawało mi się to niezwykle ciekawe."

Wkrótce do zespołu dołączyła także producentka Lisa Stewart, która ma w swoim dorobku między innymi takie produkcje jak "U progu sławy" /Almost Famous/ i "Jerry Maguire". Ta utalentowana, odnosząca sukcesy kobieta filmu szczególny potencjał dostrzegła w postaci Susan. Jak mówi: „Ogromnie przemawiał do mnie obraz dziewczyny siedzącej samotnie na dachu stacji benzynowej, którą właśnie rzucił chłopak i która nie wie do końca co będzie dalej z jej życiem. Pomyślałam sobie wtedy 'Taką dziewczynę chciałabym poznać, chcę opowiedzieć jej historię, chcę być częścią tego projektu!" To, że Stewart nie pracowała nigdy wcześniej w animacji nie onieśmielało jej wcale. Jak sama mówi: „Opowiadanie znakomitych historii jest zawsze opowiadaniem znakomitych historii, bez względu na to w jakiej formie się odbywa. A ja po prostu chciałam opowiedzieć historię Susan."

Fakt, że postać głównej kobiecej bohaterki filmu przemówiła tak mocno do Stewart nie zdziwiła pozostałych twórców filmu. W ciągu swojej kariery producentka udowodniła, że bliskie są jej silne postaci kobiecych bohaterek. Zwieńczeniem takiego założenia było zatrudnienie do roli Susan Reese Witherspoon. Jak mówi Stewart: "Znam Reese od lat i kiedy dowiedziałam się, że użyczy swojego głosu naszej bohaterce, pomyślałam, że nadarza się wspaniała okazja podjęcia z nią współpracy. Nie pomyliłam się w swoich przypuszczeniach. Jako filmowa Susan Reese jest znakomita."

Jeśli zapytać kogokolwiek, kto brał czynny udział w sportach zespołowych, ten powie, że grupa jest tak silna jak silni są jej najsłabsi członkowie. Kiedy przyszedł czas na kompletownie ekipy filmowców do „Potworów kontra Obcy" okazało się, że reżyserzy Letterman i Vernon, producentka Stewart oraz współproducenci Hopper Desmarchelier i Ouaou zgromadzili w swoim zespole naprawdę silną drużynę, w której szeregach znalazło się wiele gwiazd, w tym: scenograf David James ("Wpuszczony w kanał" /Flushed Away/), montażyści Joyce Arrastia ("Shrek Trzeci") i Eric Dapkewicz ("Wpuszczony w kanał"), stojący na czele zespołu specjalistów animacji postaci David Burgess ("Film o pszczołach" /Bee Movie/), nadzorujący prace zespołu efektów wizualnych Ken Bielenberg („Shrek Trzeci"), nadzorujący prace cyfrowe Mahesh Ramasubramanian ("Film o pszczołach") oraz specjalista w zakresie 3D Phil Captain McNally.

Zadaniem scenarzysty Davida Jamesa było konceptualne opracowanie i zachowanie, przy współpracy ze specjalistą od efektów wizualnych Kenem Bielenbergeim, wyrazistego i wyróżniającego się charakteru wizualnego filmu. O ile montażyści pracujący przy filmach fabularnych zazwyczaj rozpoczynają prace po ukończeniu rejestrowania części materiału zdjęciowego, tym razem Joyce Arrastia i Eric Dapkewicz gotowi byli do współpracy jak tylko określono z grubsza kształt projektu. Mieli swój udział w tworzeniu storyboardu, co miało pomóc w nadaniu konkretnego kształtu filmowi i pozostało właściwie w takiej formie do końca prac nad projektem.

Jak ma to miejsce w przypadku większości filmów animowanych, historia i opracowanie wizualne ewoluują i zmieniają się w miarę jak dopracowywane projekty nabierają konkretnego kształtu i są coraz bardziej określone. To, co początkowo ma wstępnie określoną postać, zmienia się w inną. Komediowa koncepcja filmu "Potwory kontra Obcy" sprzyjała tego rodzaju zmianom i nabierała coraz bardziej realnych kształtów.

Specjalista efektów wizualnych Bielenberg zauważa: "Zdawałem sobie sprawę, że tego rodzaju projekt będzie ogromnym wyzwaniem i nie pomyliłem się. Naszym założeniem było stworzenie wystylizowanego języka filmu, dopasowanego do jego specyficznych aspektów, jak na przykład przedstawienia postaci, które są po prostu przerysowane. Podobnie rzecz się ma z otoczeniem, w którym te postaci się poruszają. Są jednak w filmie również elementy, które są bardzo realistyczne, jak na przykład oświetlenie i tekstura postaci i otoczenia. Tym samym osiągnęliśmy niezwykle ciekawe połączenie charakteryzacji i stylizacji z realizmem."

Co wspólnego z realizmem ma jednak naukowiec z głową karalucha? Albo kobieta wysoka na pięć pięter? Jak mówi scenarzysta James: "Naturalnie, staramy się zachować realizm wielu elementów, ale nie da się ukryć, że nasze postaci są karykaturami. To w konsekwencji wpływa na wygląd wszystkiego w ich otoczeniu, od samochodów, po talerze i zasłony – wszystko musi mieć nieco inne proporcje, tak aby bohaterowie, których rozmiary są inne niż naturalne, nie czuli się nie na miejscu w tym filmowym świecie."

Dobrym przykładem będzie tu prawdopodobnie postać Prezydenta, który jest połączeniem przerysowanego, karykaturalnego projektu oraz realistycznego zewnętrza i tekstury. Jego skóra reaguje na światło w sposób, jaki reaguje 'ludzka' skóra (w ramach ograniczeń jakie stwarza świat grafiki komputerowej). Tego rodzaju połączenie fantastycznego z realnym zostało wykorzystane z wielkim powodzeniem wcześniej w filmach z serii „Shrek".

Wielki kunszt zespołu animacyjnego oraz zespołu nadzorującego prace komputerowych efektów można docenić oglądając sekwencje starcia dwóch opozycyjnych sił. Jest w nich wiele z żywego kina akcji, pokazanego z rozmachem i trzymającego w napięciu. Jak mówi reżyser Rob Letterman: "Naprawdę potraktowaliśmy wszystkie sekwencje akcji bardzo poważnie, w sposób przekonujący dla widza, a jednocześnie w zabawnej, komediowej formule. Chcieliśmy żeby nawiązywały one do konwencji realistycznego kina akcji, a nie koniecznie dawały poczucie filmu animowanego. Dzięki współpracy z wysokiej klasy specjalistami udało się nam osiągnąć ten efekt, więc widzowie mogą spodziewać się trzymającej w napięciu, zabawnej, a jednocześnie pokazanej niezwykle realistycznie porcji porządnej rozrywki."

Laureatka Nagrody Akademii REESE WITHERSPOON (Susan/Gigantka) w swojej karierze stworzyła wiele znakomitych, niezapomnianych kreacji, które zyskały sobie uznanie zarówno widzów, jak i krytyki. Dzisiaj należy do grona najbardziej wziętych aktorek Hollywood młodego pokolenia.

Ostatnio można ja było oglądać w przebojowej komedii "Cztery gwiazdki" /Four Christmases/, z udziałem Vince'a Vaughna. Wcześniej wystąpiła w thrillerze "Transfer" /Rendition/, w reżyserii Gavina Hooda. Zagrała także w komedii romantycznej "Jak w niebie" /Just Like Heaven/ oraz wyreżyserowanym przez Mirę Nair obrazie "Vanity Fair.Targowisko próżności"

Niezwykła kreacja aktorki w roli June Carter Cash, u boku Joaquina Phoenixa w biograficznym obrazie "Spacer po linie" /Walk the Line/ przyniósł jej w 2006 roku Nagrodę Akademii® za Najlepszą Pierwszoplanową Rolę Żeńską. Oprócz Oscara® w ręce Witherspoon powędrowały statuetki BAFTA, Złotego Globu oraz nagrody przyznawane przez Gildię Aktorów Filmowych, Krytyków Nowojorskich i wiele innych. Wcześniej w swojej karierze aktorka zagrała w komediach "Legalna blondynka" /Legally Blonde/ oraz "Legalna blondynka 2" /Legally Blonde 2: Red, White & Blonde/, filmach "Election", "Dziewczyna z Alabamy" /Sweet Home Alabama/, "Szkoła uwaodzenia" /Cruel Intentions/ i "Miasteczko Pleasantville". W 1995 roku Witherspoon zagrała u boku Marka Wahlberga we thrillerze "Strach" /Fear/. W tym czasie w jej aktorskim dorobku pojawiły się także takie tytuły jak: "Spojrzenie mordercy" /Freeway/ oraz wyprodukowany przez Olivera Stone'a "Little Red Riding Hood".

Błyskotliwa kariera Whiterspoon zaczęła się, kiedy aktorka miała zaledwie 14 lat. Wtedy to zagrała jedną z głównych ról w filmie Roberta Mulligana "Człowiek z księżyca" /The Man in the Moon/.

Firma producencka założona przez Witherspoon - Type A Films, ma na swoim koncie takie produkcje jak "Legalna Blondynka 2", "Cztery gwiazdki" oraz "Penelope" z udziałem Christiny Ricci i Jamesa McAvoya.

Ostatnie lata były bardzo pracowite dla aktora SETHA ROGENA (B.O.B.). W zeszłym roku najpierw użyczył swego głosu postaci Modliszki w animowanej produkcji "Kung Fu Panda", później zagrał w komedii "Boski chillout" /Pineapple Express/, którego był również współautorem scenariusza, a następnie pojawił się w filmie Kevina Smitha "Zack i Miri kręca porno" /Zack and Miri Make a Porno/.

Wcześniej ogromną popularność przyniosły mu dwie przebojowe produkcje komediowe - "Wpadka" /Knocked Up/ i "Supersamiec" /Superbad/. Rogen w 2005 roku nominowany był do Nagrody Emmy za pracę przy tworzeniu scenariuszy do różnych programów satyrycznych. Swoją karierę Rogen rozpoczynał już w wieku 13 lat występując ze skeczami w rodzinnym Vancouver w Kanadzie.

Po przeprowadzeniu się do Los Angeles, Rogen zagrał dwie drugoplanowe role w produkcjach Judda Apatowa, serialach komediowych "Luzaki i kujony" /Freaks and Geeks/ oraz „Studenciaki" /Undeclared/. Współpraca z Apatowem otworzyła Rogenowi drzwi do wielkiego ekranu. W 2005 roku aktor otrzymał od Apatowa propozycję zagrania roli w przebojowej komedii "40-letni prawiczek" /The 40-Year-Old Virgin/, która okazała się wielkim sukcesem kasowym. Rogen ma w swoim dorobku również ekranizację klasycznej historii Dr. Seussa "Horton Hears a Who", "Kroniki Spiderwicka" /The Spiderwick Chronicles/, filmy "Legenda telewizji" /Anchorman: The Legend of Ron Burgundy/, „Donnie Darko" oraz „Ja, ty i on" /You, Me and Dupree/.

Znany z dobrego oka do skomplikowanych postaci, w które wciela się jako aktor i tworzy jako scenarzysta, HUGH LAURIE (Profesor Karaluch) obecnie zdobywa ogromną popularność w uznanym serialu telewizyjnym "Dr House" /House/.

Rola doktora Gregory'ego Housa przyniosła mu już dwie statuetki Złotego Globu, Nagrodę Gildii Aktorów Filmowych oraz Emmy.

Laurie wcześniej występował w wielu przebojowych brytyjskich serialach komediowych, w tym "Kawałek Fry'a i Lauriego", do którego scenariusz napisał wspólnie ze Stephenem Fry'em oraz "Czarna żmija" /Blackadder/.

Na dużym ekranie aktora można było oglądać niedawno w produkcji "Lot Feniksa" /Flight of the Phoenix/, oraz "Królowie ulicy" /Street Kings/, z udziałem Keanu Reevesa i Forresta Whitakera.

Wcześniej w swoim dorobku aktor zgromadził między innymi takie tytuły jak: "Przyjaciele Petera" /Peter's Friends/ w reżyserii Kennetha Branagha, "Rozważna i romantyczna" /Sense and Sensibility/ z Emmą Thompson i Kate Winslet, "Kuzynka Bette" /Cousin Bette/, „Człowiek w żelaznej masce" /The Man in the Iron Mask/, „101 dalmatyńczyków" /101 Dalmatians" oraz dwie części opowieści o perypetiach sympatycznej myszy "Stuart Malutki" /Stuart Little/.

Oprócz aktorstwa, Laurie reżyseruje również programy telewizyjne i filmy reklamowe, komponuje muzykę, jak również pisuje do londyńskiego The Daily Telegraph. Kształcił się w Eton i na Uniwersytecie Cambridge, gdzie studiował antropologię.

WILL ARNETT (Brakujące Ogniwo) nie może ostatnio narzekać na brak pracy. Zakończył ostatnio zdjęcia do obrazu Jerry'ego Bruckheimera "G-Force," a także komedii romantycznej "When in Rome", z Kristen Bell i Anjelicą Huston. Wcześniejsze projekty filmowe z udziałem Arnetta to komedia "Semi-Pro: drużyna marzeń?" /Semi Pro/, "Ostrza chwały" /Blades of Glory/ oraz "Bracia Solomon" /The Brothers Solomon/.

Arnett otrzymał w 2006 roku nominację do nagrody Emmy za udział w serialu produkcji FOX „Bogaci bankruci" /Arrested Development/. Przed tym projektem regularnie pojawiał się w serialu komediowym NBC "The Mike O'Malley Show". Gościnnie wystąpił w serialach "Seks w wielkim miesie" /Sex and the City/, "Rodzina Soprano" /The Sopranos/, "Brygada ratunkowa" /Third Watch/ oraz „Prawo i bezprawie" /Law & Order: Special Victims Unit/.

Projekty fabularne z udziałem aktora to: "Epoka lodowcowa 2" /Ice Age 2: The Meltdown/, "R.V.: szalone wakacje na kółkach" /R.V./, "Sposób na teściową" /Monster-in-Law/, "The Waiting Game", "The Broken Giant," "Powrót do Bostonu" /Southie/ oraz "Ed's Next Move."

Zanim ROB LETTERMAN's (Reżyser/ Pomysłodawca scenariusza/ Współautor scenariusza) znalazł się wraz z nowym projektem w przestrzeni kosmicznej "Potworów kontra Obcy" miał okazje zaznajomić się ze światem podwodnym, a to za sprawą przebojowej komedii DreamWorks Animation z 2004 roku "Rybki z ferajny" /Shark Tale/. „Rybki z ferajny" był to również pierwszy film nakręcony na podstawie scenariusza Lettermana. Wcześniej w swojej karierze wyreżyserował on film krótkometrażowy "Los Gringos", wyświetlany w 2000 roku na Festiwalu Filmowym Sundance.

Nowym projektem reżysera będą długo oczekiwane "Podróże Guliwera" /Gulliver's Travels/, z Jackiem Blackiem w roli tytułowej.

CONRAD VERNON (Reżyser/Pomysłodawca scenariusza) jako reżyser dużego projektu debiutował w 2004 roku przy powstawaniu "Shreka 2", który pozostaje do dziś najlepiej zarabiającym filmem animowanym wszechczasów. Vernon we wszystkich trzech częściach "Shreka" użyczył także głosu postaci Ciastka. W wersji oryginalnej jego głos można było usłyszeć także w drugiej części „Madagaskaru", gdzie występował jako szympans Mason. Wcześniej Vernon pracował jako twórca storyboardów oraz dodatkowych dialogów przy pierwszej części "Shreka."

Vernon dołączył do zespołu DreamWorks w 1996 roku. W charakterze rysownika storyboardów pracował przy pierwszym animowanym komputerowo filmie "Mrówka Z" /Antz/ oraz wykonanym tradycyjną techniką animacyjną komedii „Droga do El Dorado" /The Road to El Dorado/.

Przed dołączeniem do zespołu DreamWorks, Vernon jako rysownik współpracował z Film Roman. Współtworzył między innymi takie projekty jak "Simpsonowie", "Itsy Bitsy Spider", "The Ren & Stimpy Show", "2 Stupid Dogs", "Rocko's Modern Life" oraz "Cool World".

W swojej karierze LISA STEWART (Producentka) miała okazję współpracować z wieloma wybitnymi scenarzystami i reżyserami.

Niedawno w charakterze producentki pracowała przy filmie "Chyba kocham swoja żonę" /I Think I Love My Wife/, na podstawie scenariusza i w reżyserii Chrisa Rocka. Wcześniej była współproducentką "Herbie Fully Loaded", z udziałem Lindsay Lohan oraz miała okazję współpracować z nagrodzona Oscarem® scenarzystką Callie Khouri ("Thelma i Louise") przy produkcji jej debiutu reżyserskiego "Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya" /The Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood/, z Sandrą Bullock i Ashley Judd.

Jeszcze wcześniej w swojej karierze Stewart prowadziła współpracę z innym oskarowym scenarzystą Cameronem Crowe, początkowo w charakterze asystentki przy obrazie "Singles", z Bridget Fondą i Mattem Dillonem, a następnie jako producent stowarzyszony przy nominowanym do Nagrody Akademii® obrazie "Jerry Maguire", z udziałem Toma Cruisa, Cuby Goodinga oraz Renée Zellweger. Z Crowem Stewart współpracowała również w 1997 roku przy filmie "U progu sławy" /Almost Famous/, w którym zagrali Kate Hudson, Billy Crudup i Frances McDormand.