Baraka to starodawne słowo Sufich – mistyków muzułmańskich. Oznacza błogosławieństwo, oddech, esencję życia, od której rozpoczyna się ewolucja.
„Baraka” to rodzaj niewerbalnej filmowej refleksji, próba pokazania naszej planety odkrywająca naturalne piękno różnych miejsc świata, ukazująca stan ludzkiej duchowości. „Baraka” pokazuje cud narodzin, życia i śmierci, a także skłonność ludzi do samodestrukcji. Reżyser filmu Ron Fricke mówi, że „Baraka” to podróż prowadząca przez ponowne odkrywanie Ziemi, przez zanurzenie się w naturze, w historii, ludzkim umyśle, aż po dążenie do sfery nieskończoności.
8.6 
